മാർകഃ 3
1 അനന്തരം യീശുഃ പുന ർഭജനഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ശുഷ്കഹസ്ത ഏകോ മാനവ ആസീത്|
He entered again into the synagogue, and there was a man there who had his hand withered.
2 സ വിശ്രാമവാരേ തമരോഗിണം കരിഷ്യതി നവേത്യത്ര ബഹവസ്തമ് അപവദിതും ഛിദ്രമപേക്ഷിതവന്തഃ|
They watched him, whether he would heal him on the Sabbath ·To cease· day, that they might accuse him.
3 തദാ സ തം ശുഷ്കഹസ്തം മനുഷ്യം ജഗാദ മധ്യസ്ഥാനേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ|
He said to the man who had his hand withered, “Stand up.”
4 തതഃ പരം സ താൻ പപ്രച്ഛ വിശ്രാമവാരേ ഹിതമഹിതം തഥാ ഹി പ്രാണരക്ഷാ വാ പ്രാണനാശ ഏഷാം മധ്യേ കിം കരണീയം? കിന്തു തേ നിഃശബ്ദാസ്തസ്ഥുഃ|
He said to them, “Is it lawful on the Sabbath ·To cease· day to do good, or to do harm? To save a life, or to kill?” But they were silent.
5 തദാ സ തേഷാമന്തഃകരണാനാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർദുഃഖിതഃ ക്രോധാത് ചർതുദശോ ദൃഷ്ടവാൻ തം മാനുഷം ഗദിതവാൻ തം ഹസ്തം വിസ്താരയ, തതസ്തേന ഹസ്തേ വിസ്തൃതേ തദ്ധസ്തോഽന്യഹസ്തവദ് അരോഗോ ജാതഃ|
When he had looked around at them with anger, being grieved at the hardening of their hearts, he said to the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out, and his hand was restored as healthy as the other.
6 അഥ ഫിരൂശിനഃ പ്രസ്ഥായ തം നാശയിതും ഹേരോദീയൈഃ സഹ മന്ത്രയിതുമാരേഭിരേ|
The Pharisees [Separated] went out, and immediately conspired with the Herodians against him, how they might destroy him.
7 അതഏവ യീശുസ്തത്സ്ഥാനം പരിത്യജ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ പുനഃ സാഗരസമീപം ഗതഃ;
Yeshua [Salvation] withdrew to the sea with his disciples, and a great multitude followed him from Galilee [District, Circuit], from Judea [Praise],
8 തതോ ഗാലീല്യിഹൂദാ-യിരൂശാലമ്-ഇദോമ്-യർദന്നദീപാരസ്ഥാനേഭ്യോ ലോകസമൂഹസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ഗതഃ; തദന്യഃ സോരസീദനോഃ സമീപവാസിലോകസമൂഹശ്ച തസ്യ മഹാകർമ്മണാം വാർത്തം ശ്രുത്വാ തസ്യ സന്നിധിമാഗതഃ|
from Jerusalem [City of peace], from Idumaea, beyond the Jordan [Descender], and those from around Tyre and Sidon. A great multitude, hearing what great things he did, came to him.
9 തദാ ലോകസമൂഹശ്ചേത് തസ്യോപരി പതതി ഇത്യാശങ്ക്യ സ നാവമേകാം നികടേ സ്ഥാപയിതും ശിഷ്യാനാദിഷ്ടവാൻ|
He spoke to his disciples that a little boat should stay near him because of the crowd, so that they would not press on him.
10 യതോഽനേകമനുഷ്യാണാമാരോഗ്യകരണാദ് വ്യാധിഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ തം സ്പ്രഷ്ടും പരസ്പരം ബലേന യത്നവന്തഃ|
For he had healed many, so that as many as had diseases pressed on him that they might touch him.
11 അപരഞ്ച അപവിത്രഭൂതാസ്തം ദൃഷ്ട്വാ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രോചൈഃ പ്രോചുഃ, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രഃ|
The unclean spirits, whenever they saw him, fell down before him, and cried, “You are the Ben-Elohim ·Son of Elohim God·!”
12 കിന്തു സ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപ്യ സ്വം പരിചായിതും നിഷിദ്ധവാൻ|
He sternly warned them that they should not make him known.
13 അനന്തരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യ യം യം പ്രതിച്ഛാ തം തമാഹൂതവാൻ തതസ്തേ തത്സമീപമാഗതാഃ|
He went up into the mountain, and called to himself those whom he wanted, and they went to him.
14 തദാ സ ദ്വാദശജനാൻ സ്വേന സഹ സ്ഥാതും സുസംവാദപ്രചാരായ പ്രേരിതാ ഭവിതും
He appointed twelve, that they might be with him, and that he might send them out to preach,
15 സർവ്വപ്രകാരവ്യാധീനാം ശമനകരണായ പ്രഭാവം പ്രാപ്തും ഭൂതാൻ ത്യാജയിതുഞ്ച നിയുക്തവാൻ|
and to have authority to heal sicknesses and to cast out demons:
16 തേഷാം നാമാനീമാനി, ശിമോൻ സിവദിപുത്രോ
Simeon [Hearing], to whom he gave the name Peter [Rock];
17 യാകൂബ് തസ്യ ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപോ ബർഥലമയഃ,
James son of Zebedee [Surplanter son of Yah Has Bestowed]; John [Yah is gracious], the brother of James [Surplanter], and he called them Boanerges, which means, Sons of Thunder;
18 മഥീ ഥോമാ ച ആൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഥദ്ദീയഃ കിനാനീയഃ ശിമോൻ യസ്തം പരഹസ്തേഷ്വർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാശ്ച|
Andrew [Manly]; Philip [Loves horses]; Bartholomew [Son who suspends waters]; Matthew [Gift of Yah]; Thomas [Seeker of truth]; James [Surplanter], the son of Alphaeus [Changing]; Thaddaeus [Child of heart]; Simeon [Hearing] the Zealot [Zealous follower];
19 സ ശിമോനേ പിതര ഇത്യുപനാമ ദദൗ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ച ബിനേരിഗിശ് അർഥതോ മേഘനാദപുത്രാവിത്യുപനാമ ദദൗ|
and Judas Iscariot [Praised Dagger-man], who also betrayed him. He came into a house.
20 അനന്തരം തേ നിവേശനം ഗതാഃ, കിന്തു തത്രാപി പുനർമഹാൻ ജനസമാഗമോ ഽഭവത് തസ്മാത്തേ ഭോക്തുമപ്യവകാശം ന പ്രാപ്താഃ|
The multitude came together again, so that they could not so much as eat bread.
21 തതസ്തസ്യ സുഹൃല്ലോകാ ഇമാം വാർത്താം പ്രാപ്യ സ ഹതജ്ഞാനോഭൂദ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തം ധൃത്വാനേതും ഗതാഃ|
When his friends heard it, they went out to seize him: for they said, “He is insane.”
22 അപരഞ്ച യിരൂശാലമ ആഗതാ യേ യേഽധ്യാപകാസ്തേ ജഗദുരയം പുരുഷോ ഭൂതപത്യാബിഷ്ടസ്തേന ഭൂതപതിനാ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
The Torah-Teachers who came down from Jerusalem [City of peace] said, “He has Ba'al-Zibbul [Lord of Flies],” and, “By the prince of the demons he casts out the demons.”
23 തതസ്താനാഹൂയ യീശു ർദൃഷ്ടാന്തൈഃ കഥാം കഥിതവാൻ ശൈതാൻ കഥം ശൈതാനം ത്യാജയിതും ശക്നോതി?
He summoned them, and said to them in parables, “How can Satan [Adversary] cast out Satan [Adversary]?
24 കിഞ്ചന രാജ്യം യദി സ്വവിരോധേന പൃഥഗ് ഭവതി തർഹി തദ് രാജ്യം സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand.
25 തഥാ കസ്യാപി പരിവാരോ യദി പരസ്പരം വിരോധീ ഭവതി തർഹി സോപി പരിവാരഃ സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
If a house is divided against itself, that house cannot stand.
26 തദ്വത് ശൈതാൻ യദി സ്വവിപക്ഷതയാ ഉത്തിഷ്ഠൻ ഭിന്നോ ഭവതി തർഹി സോപി സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി കിന്തൂച്ഛിന്നോ ഭവതി|
If Satan [Adversary] has risen up against himself, and is divided, he can’t stand, but has an end.
27 അപരഞ്ച പ്രബലം ജനം പ്രഥമം ന ബദ്ധാ കോപി തസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ന ശക്നോതി, തം ബദ്വ്വൈവ തസ്യ ഗൃഹസ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ശക്നോതി|
But no one can enter into the house of the strong man to plunder, unless he first binds the strong man; and then he will plunder his house.
28 അതോഹേതോ ര്യുഷ്മഭ്യമഹം സത്യം കഥയാമി മനുഷ്യാണാം സന്താനാ യാനി യാനി പാപാനീശ്വരനിന്ദാഞ്ച കുർവ്വന്തി തേഷാം തത്സർവ്വേഷാമപരാധാനാം ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി,
Most certainly I tell you, all sins ·concrete evil deeds that misses the mark and is without share in the goal· of the descendants of man will be forgiven, including their blasphemies with which they may blaspheme;
30 തസ്യാപവിത്രഭൂതോഽസ്തി തേഷാമേതത്കഥാഹേതോഃ സ ഇത്ഥം കഥിതവാൻ|
Because they said, “He has an unclean spirit.”
31 അഥ തസ്യ മാതാ ഭ്രാതൃഗണശ്ചാഗത്യ ബഹിസ്തിഷ്ഠനതോ ലോകാൻ പ്രേഷ്യ തമാഹൂതവന്തഃ|
His mother and his brothers came, and standing outside, they sent to him, calling him.
32 തതസ്തത്സന്നിധൗ സമുപവിഷ്ടാ ലോകാസ്തം ബഭാഷിരേ പശ്യ ബഹിസ്തവ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച ത്വാമ് അന്വിച്ഛന്തി|
A multitude was sitting around him, and they told him, “Behold, your mother, your brothers, and your sisters are outside looking for you.”
33 തദാ സ താൻ പ്രത്യുവാച മമ മാതാ കാ ഭ്രാതരോ വാ കേ? തതഃ പരം സ സ്വമീപോപവിഷ്ടാൻ ശിഷ്യാൻ പ്രതി അവലോകനം കൃത്വാ കഥയാമാസ
He answered them, “Who are my mother and my brothers?”
34 പശ്യതൈതേ മമ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച|
Looking around at those who sat around him, he said, “Behold, my mother and my brothers!
35 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യേഷ്ടാം ക്രിയാം കരോതി സ ഏവ മമ ഭ്രാതാ ഭഗിനീ മാതാ ച|
For whoever does the will of God, the same is my brother, and my sister, and mother.”
