മാർകഃ 14
1 തദാ നിസ്താരോത്സവകിണ്വഹീനപൂപോത്സവയോരാരമ്ഭസ്യ ദിനദ്വയേ ഽവശിഷ്ടേ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച കേനാപി ഛലേന യീശും ധർത്താം ഹന്തുഞ്ച മൃഗയാഞ്ചക്രിരേ;
En het pascha, en het feest der ongehevelde broden was na twee dagen. En de overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem met listigheid vangen en doden zouden.
2 കിന്തു ലോകാനാം കലഹഭയാദൂചിരേ, നചോത്സവകാല ഉചിതമേതദിതി|
Maar zij zeiden: Niet in het feest, opdat niet misschien oproer onder het volk worde.
3 അനന്തരം ബൈഥനിയാപുരേ ശിമോനകുഷ്ഠിനോ ഗൃഹേ യോശൗ ഭോത്കുമുപവിഷ്ടേ സതി കാചിദ് യോഷിത് പാണ്ഡരപാഷാണസ്യ സമ്പുടകേന മഹാർഘ്യോത്തമതൈലമ് ആനീയ സമ്പുടകം ഭംക്ത്വാ തസ്യോത്തമാങ്ഗേ തൈലധാരാം പാതയാഞ്ചക്രേ|
En als Hij te Bethanie was, in het huis van Simon, den melaatse, daar Hij aan tafel zat, kwam een vrouw, hebbende een albasten fles met zalf van onvervalsten nardus, van groten prijs; en de albasten fles gebroken hebbende, goot die op Zijn hoofd.
4 തസ്മാത് കേചിത് സ്വാന്തേ കുപ്യന്തഃ കഥിതവംന്തഃ കുതോയം തൈലാപവ്യയഃ?
En er waren sommigen, die dat zeer kwalijk namen bij zichzelven, en zeiden: Waartoe is dit verlies der zalf geschied?
5 യദ്യേതത് തൈല വ്യക്രേഷ്യത തർഹി മുദ്രാപാദശതത്രയാദപ്യധികം തസ്യ പ്രാപ്തമൂല്യം ദരിദ്രലോകേഭ്യോ ദാതുമശക്ഷ്യത, കഥാമേതാം കഥയിത്വാ തയാ യോഷിതാ സാകം വാചായുഹ്യൻ|
Want dezelve had kunnen boven de driehonderd penningen verkocht, en die den armen gegeven worden; en zij vergrimden tegen haar.
6 കിന്തു യീശുരുവാച, കുത ഏതസ്യൈ കൃച്ഛ്രം ദദാസി? മഹ്യമിയം കർമ്മോത്തമം കൃതവതീ|
Maar Jezus zeide: Laat af van haar; wat doet gij haar moeite aan? Zij heeft een goed werk aan Mij gewrocht.
7 ദരിദ്രാഃ സർവ്വദാ യുഷ്മാഭിഃ സഹ തിഷ്ഠന്തി, തസ്മാദ് യൂയം യദേച്ഛഥ തദൈവ താനുപകർത്താം ശക്നുഥ, കിന്ത്വഹം യുഭാഭിഃ സഹ നിരന്തരം ന തിഷ്ഠാമി|
Want de armen hebt gij altijd met u, en wanneer gij wilt, kunt gij hun weldoen; maar Mij hebt gij niet altijd.
8 അസ്യാ യഥാസാധ്യം തഥൈവാകരോദിയം, ശ്മശാനയാപനാത് പൂർവ്വം സമേത്യ മദ്വപുഷി തൈലമ് അമർദ്ദയത്|
Zij heeft gedaan, hetgeen zij konde; zij is voorgekomen, om Mijn lichaam te zalven, tot een voorbereiding ter begrafenis.
9 അഹം യുഷ്മഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി, ജഗതാം മധ്യേ യത്ര യത്ര സുസംവാദോയം പ്രചാരയിഷ്യതേ തത്ര തത്ര യോഷിത ഏതസ്യാഃ സ്മരണാർഥം തത്കൃതകർമ്മൈതത് പ്രചാരയിഷ്യതേ|
Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld, daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden, van hetgeen zij gedaan heeft.
10 തതഃ പരം ദ്വാദശാനാം ശിഷ്യാണാമേക ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാഖ്യോ യീശും പരകരേഷു സമർപയിതും പ്രധാനയാജകാനാം സമീപമിയായ|
En Judas Iskariot, een van de twaalven, ging heen tot de overpriesters, opdat hij Hem hun zou overleveren.
11 തേ തസ്യ വാക്യം സമാകർണ്യ സന്തുഷ്ടാഃ സന്തസ്തസ്മൈ മുദ്രാ ദാതും പ്രത്യജാനത; തസ്മാത് സ തം തേഷാം കരേഷു സമർപണായോപായം മൃഗയാമാസ|
En zij, dat horende, waren verblijd, en beloofden hem geld te geven; en hij zocht, hoe hij Hem bekwamelijk overleveren zou.
12 അനന്തരം കിണ്വശൂന്യപൂപോത്സവസ്യ പ്രഥമേഽഹനി നിസ്താരോത്മവാർഥം മേഷമാരണാസമയേ ശിഷ്യാസ്തം പപ്രച്ഛഃ കുത്ര ഗത്വാ വയം നിസ്താരോത്സവസ്യ ഭോജ്യമാസാദയിഷ്യാമഃ? കിമിച്ഛതി ഭവാൻ?
En op den eersten dag der ongehevelde broden, wanneer zij het pascha slachtten, zeiden Zijn discipelen tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij heengaan, en bereiden, dat Gij het pascha eet?
13 തദാനീം സ തേഷാം ദ്വയം പ്രേരയൻ ബഭാഷേ യുവയോഃ പുരമധ്യം ഗതയോഃ സതോ ര്യോ ജനഃ സജലകുമ്ഭം വഹൻ യുവാം സാക്ഷാത് കരിഷ്യതി തസ്യൈവ പശ്ചാദ് യാതം;
En Hij zond twee van Zijn discipelen uit, en zeide tot hen: Gaat henen in de stad, en u zal een mens ontmoeten, dragende een kruik water, volgt dien;
14 സ യത് സദനം പ്രവേക്ഷ്യതി തദ്ഭവനപതിം വദതം, ഗുരുരാഹ യത്ര സശിഷ്യോഹം നിസ്താരോത്സവീയം ഭോജനം കരിഷ്യാമി, സാ ഭോജനശാലാ കുത്രാസ്തി?
En zo waar hij ingaat, zegt tot den heer des huizes: De Meester zegt: Waar is de eetzaal, daar Ik het pascha met Mijn discipelen eten zal?
15 തതഃ സ പരിഷ്കൃതാം സുസജ്ജിതാം ബൃഹതീചഞ്ച യാം ശാലാം ദർശയിഷ്യതി തസ്യാമസ്മദർഥം ഭോജ്യദ്രവ്യാണ്യാസാദയതം|
En hij zal u wijzen een grote opperzaal, toegerust en gereed; bereidt het ons aldaar.
16 തതഃ ശിഷ്യൗ പ്രസ്ഥായ പുരം പ്രവിശ്യ സ യഥോക്തവാൻ തഥൈവ പ്രാപ്യ നിസ്താരോത്സവസ്യ ഭോജ്യദ്രവ്യാണി സമാസാദയേതാമ്|
En Zijn discipelen gingen uit, en kwamen in de stad, en vonden het, gelijk Hij hun gezegd had, en bereidden het pascha.
17 അനന്തരം യീശുഃ സായംകാലേ ദ്വാദശഭിഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം ജഗാമ;
En als het avond geworden was, kwam Hij met de twaalven.
18 സർവ്വേഷു ഭോജനായ പ്രോപവിഷ്ടേഷു സ താനുദിതവാൻ യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വ്യാഹരാമി, അത്ര യുഷ്മാകമേകോ ജനോ യോ മയാ സഹ ഭുംക്തേ മാം പരകേരേഷു സമർപയിഷ്യതേ|
En als zij aanzaten en aten, zeide Jezus: Voorwaar, Ik zeg u, dat een van u, die met Mij eet, Mij zal verraden.
19 തദാനീം തേ ദുഃഖിതാഃ സന്ത ഏകൈകശസ്തം പ്രഷ്ടുമാരബ്ധവന്തഃ സ കിമഹം? പശ്ചാദ് അന്യ ഏകോഭിദധേ സ കിമഹം?
En zij begonnen bedroefd te worden, en de een na den ander tot Hem te zeggen: Ben ik het? En een ander: Ben ik het?
20 തതഃ സ പ്രത്യവദദ് ഏതേഷാം ദ്വാദശാനാം യോ ജനോ മയാ സമം ഭോജനാപാത്രേ പാണിം മജ്ജയിഷ്യതി സ ഏവ|
Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Het is een uit de twaalven, die met Mij in den schotel indoopt.
21 മനുജതനയമധി യാദൃശം ലിഖിതമാസ്തേ തദനുരൂപാ ഗതിസ്തസ്യ ഭവിഷ്യതി, കിന്തു യോ ജനോ മാനവസുതം സമർപയിഷ്യതേ ഹന്ത തസ്യ ജന്മാഭാവേ സതി ഭദ്രമഭവിഷ്യത്|
De Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk van Hem geschreven is; maar wee dien mens, door welken de Zoon des mensen verraden wordt! Het ware hem goed, zo die mens niet geboren ware geweest.
22 അപരഞ്ച തേഷാം ഭോജനസമയേ യീശുഃ പൂപം ഗൃഹീത്വേശ്വരഗുണാൻ അനുകീർത്യ ഭങ്ക്ത്വാ തേഭ്യോ ദത്ത്വാ ബഭാഷേ, ഏതദ് ഗൃഹീത്വാ ഭുഞ്ജീധ്വമ് ഏതന്മമ വിഗ്രഹരൂപം|
En als zij aten, nam Jezus brood, en als Hij gezegend had, brak Hij het, en gaf het hun, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam.
23 അനന്തരം സ കംസം ഗൃഹീത്വേശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയിത്വാ തേഭ്യോ ദദൗ, തതസ്തേ സർവ്വേ പപുഃ|
En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien; en zij dronken allen uit denzelven.
24 അപരം സ താനവാദീദ് ബഹൂനാം നിമിത്തം പാതിതം മമ നവീനനിയമരൂപം ശോണിതമേതത്|
En Hij zeide tot hen: Dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt.
25 യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ യാവത് സദ്യോജാതം ദ്രാക്ഷാരസം ന പാസ്യാമി, താവദഹം ദ്രാക്ഷാഫലരസം പുന ർന പാസ്യാമി|
Voorwaar, Ik zeg u, dat Ik niet meer zal drinken van de vrucht des wijnstoks, tot op dien dag, wanneer Ik dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Gods.
26 തദനന്തരം തേ ഗീതമേകം സംഗീയ ബഹി ർജൈതുനം ശിഖരിണം യയുഃ
En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg.
27 അഥ യീശുസ്താനുവാച നിശായാമസ്യാം മയി യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം പ്രത്യൂഹോ ഭവിഷ്യതി യതോ ലിഖിതമാസ്തേ യഥാ, മേഷാണാം രക്ഷകഞ്ചാഹം പ്രഹരിഷ്യാമി വൈ തതഃ| മേഷാണാം നിവഹോ നൂനം പ്രവികീർണോ ഭവിഷ്യതി|
En Jezus zeide tot hen: Gij zult in dezen nacht allen aan Mij geergerd worden; want er is geschreven: Ik zal den Herder slaan, en de schapen zullen verstrooid worden.
28 കന്തു മദുത്ഥാനേ ജാതേ യുഷ്മാകമഗ്രേഽഹം ഗാലീലം വ്രജിഷ്യാമി|
Maar nadat Ik zal opgestaan zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea.
29 തദാ പിതരഃ പ്രതിബഭാഷേ, യദ്യപി സർവ്വേഷാം പ്രത്യൂഹോ ഭവതി തഥാപി മമ നൈവ ഭവിഷ്യതി|
En Petrus zeide tot Hem: Of zij ook allen geergerd wierden, zo zal ik toch niet geergerd worden.
30 തതോ യീശുരുക്താവാൻ അഹം തുഭ്യം തഥ്യം കഥയാമി, ക്ഷണാദായാമദ്യ കുക്കുടസ്യ ദ്വിതീയവാരരവണാത് പൂർവ്വം ത്വം വാരത്രയം മാമപഹ്നോഷ്യസേ|
En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, dat heden in dezen nacht, eer de haan tweemaal gekraaid zal hebben, gij Mij driemaal zult verloochenen.
31 കിന്തു സ ഗാഢം വ്യാഹരദ് യദ്യപി ത്വയാ സാർദ്ധം മമ പ്രാണോ യാതി തഥാപി കഥമപി ത്വാം നാപഹ്നോഷ്യേ; സർവ്വേഽപീതരേ തഥൈവ ബഭാഷിരേ|
Maar hij zeide nog des te meer: Al moest ik met U sterven, zo zal ik U geenszins verloochenen! En insgelijks zeiden zij ook allen.
32 അപരഞ്ച തേഷു ഗേത്ശിമാനീനാമകം സ്ഥാന ഗതേഷു സ ശിഷ്യാൻ ജഗാദ, യാവദഹം പ്രാർഥയേ താവദത്ര സ്ഥാനേ യൂയം സമുപവിശത|
En zij kwamen in een plaats, welker naam was Gethsemane, en Hij zeide tot Zijn discipelen: Zit hier neder, totdat Ik gebeden zal hebben.
33 അഥ സ പിതരം യാകൂബം യോഹനഞ്ച ഗൃഹീത്വാ വവ്രാജ; അത്യന്തം ത്രാസിതോ വ്യാകുലിതശ്ച തേഭ്യഃ കഥയാമാസ,
En Hij nam met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, en begon verbaasd en zeer beangst te worden;
34 നിധനകാലവത് പ്രാണോ മേഽതീവ ദഃഖമേതി, യൂയം ജാഗ്രതോത്ര സ്ഥാനേ തിഷ്ഠത|
En zeide tot hen: Mijn ziel is geheel bedroefd tot den dood toe; blijft hier, en waakt.
35 തതഃ സ കിഞ്ചിദ്ദൂരം ഗത്വാ ഭൂമാവധോമുഖഃ പതിത്വാ പ്രാർഥിതവാനേതത്, യദി ഭവിതും ശക്യം തർഹി ദുഃഖസമയോയം മത്തോ ദൂരീഭവതു|
En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op de aarde, en bad, zo het mogelijk ware, dat die ure van Hem voorbijginge.
36 അപരമുദിതവാൻ ഹേ പിത ർഹേ പിതഃ സർവ്വേം ത്വയാ സാധ്യം, തതോ ഹേതോരിമം കംസം മത്തോ ദൂരീകുരു, കിന്തു തൻ മമേച്ഛാതോ ന തവേച്ഛാതോ ഭവതു|
En Hij zeide: Abba, Vader! alle dingen zijn U mogelijk; neem dezen drinkbeker van Mij weg, doch niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt.
37 തതഃ പരം സ ഏത്യ താൻ നിദ്രിതാൻ നിരീക്ഷ്യ പിതരം പ്രോവാച, ശിമോൻ ത്വം കിം നിദ്രാസി? ഘടികാമേകാമ് അപി ജാഗരിതും ന ശക്നോഷി?
En Hij kwam, en vond hen slapende, en zeide tot Petrus: Simon! slaapt gij? Kunt gij niet een uur waken?
38 പരീക്ഷായാം യഥാ ന പതഥ തദർഥം സചേതനാഃ സന്തഃ പ്രാർഥയധ്വം; മന ഉദ്യുക്തമിതി സത്യം കിന്തു വപുരശക്തികം|
Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.
39 അഥ സ പുനർവ്രജിത്വാ പൂർവ്വവത് പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
En wederom heengegaan zijnde, bad Hij, sprekende dezelfde woorden.
40 പരാവൃത്യാഗത്യ പുനരപി താൻ നിദ്രിതാൻ ദദർശ തദാ തേഷാം ലോചനാനി നിദ്രയാ പൂർണാനി, തസ്മാത്തസ്മൈ കാ കഥാ കഥയിതവ്യാ ത ഏതദ് ബോദ്ധും ന ശേകുഃ|
En wedergekeerd zijnde, vond Hij hen wederom slapende, want hun ogen waren bezwaard; en zij wisten niet, wat zij Hem antwoorden zouden.
41 തതഃപരം തൃതീയവാരം ആഗത്യ തേഭ്യോ ഽകഥയദ് ഇദാനീമപി ശയിത്വാ വിശ്രാമ്യഥ? യഥേഷ്ടം ജാതം, സമയശ്ചോപസ്ഥിതഃ പശ്യത മാനവതനയഃ പാപിലോകാനാം പാണിഷു സമർപ്യതേ|
En Hij kwam ten derden male, en zeide tot hen: Slaapt nu voort, en rust; het is genoeg, de ure is gekomen; ziet, de Zoon des mensen wordt overgeleverd in de handen der zondaren.
42 ഉത്തിഷ്ഠത, വയം വ്രജാമോ യോ ജനോ മാം പരപാണിഷു സമർപയിഷ്യതേ പശ്യത സ സമീപമായാതഃ|
Staat op, laat ons gaan; ziet, die Mij verraadt, is nabij.
43 ഇമാം കഥാം കഥയതി സ, ഏതർഹിദ്വാദശാനാമേകോ യിഹൂദാ നാമാ ശിഷ്യഃ പ്രധാനയാജകാനാമ് ഉപാധ്യായാനാം പ്രാചീനലോകാനാഞ്ച സന്നിധേഃ ഖങ്ഗലഗുഡധാരിണോ ബഹുലോകാൻ ഗൃഹീത്വാ തസ്യ സമീപ ഉപസ്ഥിതവാൻ|
En terstond, als Hij nog sprak, kwam Judas aan, die een was van de twaalven, en met hem een grote schare, met zwaarden en stokken, gezonden van de overpriesters, en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen.
44 അപരഞ്ചാസൗ പരപാണിഷു സമർപയിതാ പൂർവ്വമിതി സങ്കേതം കൃതവാൻ യമഹം ചുമ്ബിഷ്യാമി സ ഏവാസൗ തമേവ ധൃത്വാ സാവധാനം നയത|
En die Hem verried, had hun een gemeen teken gegeven, zeggende: Dien ik kussen zal, Die is het, grijpt Hem, en leidt Hem zekerlijk henen.
45 അതോ ഹേതോഃ സ ആഗത്യൈവ യോശോഃ സവിധം ഗത്വാ ഹേ ഗുരോ ഹേ ഗുരോ, ഇത്യുക്ത്വാ തം ചുചുമ്ബ|
En als hij gekomen was, ging hij terstond tot Hem, en zeide: Rabbi, en kuste Hem.
46 തദാ തേ തദുപരി പാണീനർപയിത്വാ തം ദധ്നുഃ|
En zij sloegen hun handen aan Hem, en grepen Hem.
47 തതസ്തസ്യ പാർശ്വസ്ഥാനാം ലോകാനാമേകഃ ഖങ്ഗം നിഷ്കോഷയൻ മഹായാജകസ്യ ദാസമേകം പ്രഹൃത്യ തസ്യ കർണം ചിച്ഛേദ|
En een dergenen, die daarbij stonden, het zwaard trekkende, sloeg den dienstknecht des hogepriesters, en hieuw hem zijn oor af.
48 പശ്ചാദ് യീശുസ്താൻ വ്യാജഹാര ഖങ്ഗാൻ ലഗുഡാംശ്ച ഗൃഹീത്വാ മാം കിം ചൗരം ധർത്താം സമായാതാഃ?
En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Zijt gij uitgegaan, met zwaarden en stokken, als tegen een moordenaar, om Mij te vangen?
49 മധ്യേമന്ദിരം സമുപദിശൻ പ്രത്യഹം യുഷ്മാഭിഃ സഹ സ്ഥിതവാനതഹം, തസ്മിൻ കാലേ യൂയം മാം നാദീധരത, കിന്ത്വനേന ശാസ്ത്രീയം വചനം സേധനീയം|
Dagelijks was Ik bij ulieden in den tempel, lerende, en gij hebt Mij niet gegrepen; maar dit geschiedt, opdat de Schriften vervuld zouden worden.
50 തദാ സർവ്വേ ശിഷ്യാസ്തം പരിത്യജ്യ പലായാഞ്ചക്രിരേ|
En zij, Hem verlatende, zijn allen gevloden.
51 അഥൈകോ യുവാ മാനവോ നഗ്നകായേ വസ്ത്രമേകം നിധായ തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജൻ യുവലോകൈ ർധൃതോ
En een zeker jongeling volgde Hem, hebbende een lijnwaad omgedaan over het naakte lijf, en de jongelingen grepen hem.
52 വസ്ത്രം വിഹായ നഗ്നഃ പലായാഞ്ചക്രേ|
En hij, het lijnwaad verlatende, is naakt van hen gevloden.
53 അപരഞ്ച യസ്മിൻ സ്ഥാനേ പ്രധാനയാജകാ ഉപാധ്യായാഃ പ്രാചീനലോകാശ്ച മഹായാജകേന സഹ സദസി സ്ഥിതാസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ മഹായാജകസ്യ സമീപം യീശും നിന്യുഃ|
En zij leidden Jezus henen tot den hogepriester; en bij hem vergaderden al de overpriesters, en de ouderlingen, en de Schriftgeleerden.
54 പിതരോ ദൂരേ തത്പശ്ചാദ് ഇത്വാ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രവിശ്യ കിങ്കരൈഃ സഹോപവിശ്യ വഹ്നിതാപം ജഗ്രാഹ|
En Petrus volgde Hem van verre, tot binnen in de zaal des hogepriesters, en hij was mede zittende met de dienaren, en zich warmende bij het vuur.
55 തദാനീം പ്രധാനയാജകാ മന്ത്രിണശ്ച യീശും ഘാതയിതും തത്പ്രാതികൂല്യേന സാക്ഷിണോ മൃഗയാഞ്ചക്രിരേ, കിന്തു ന പ്രാപ്താഃ|
En de overpriesters, en de gehele raad, zochten getuigenis tegen Jezus, om Hem te doden, en vonden niet.
56 അനേകൈസ്തദ്വിരുദ്ധം മൃഷാസാക്ഷ്യേ ദത്തേപി തേഷാം വാക്യാനി ന സമഗച്ഛന്ത|
Want velen getuigden valselijk tegen Hem, en de getuigenissen waren niet eenparig.
57 സർവ്വശേഷേ കിയന്ത ഉത്ഥായ തസ്യ പ്രാതികൂല്യേന മൃഷാസാക്ഷ്യം ദത്ത്വാ കഥയാമാസുഃ,
En enigen, opstaande, getuigden valselijk tegen Hem, zeggende:
58 ഇദം കരകൃതമന്ദിരം വിനാശ്യ ദിനത്രയമധ്യേ പുനരപരമ് അകരകൃതം മന്ദിരം നിർമ്മാസ്യാമി, ഇതി വാക്യമ് അസ്യ മുഖാത് ശ്രുതമസ്മാഭിരിതി|
Wij hebben Hem horen zeggen: Ik zal dezen tempel, die met handen gemaakt is, afbreken, en in drie dagen een anderen, zonder handen gemaakt, bouwen.
59 കിന്തു തത്രാപി തേഷാം സാക്ഷ്യകഥാ ന സങ്ഗാതാഃ|
En ook alzo was hun getuigenis niet eenparig.
60 അഥ മഹായാജകോ മധ്യേസഭമ് ഉത്ഥായ യീശും വ്യാജഹാര, ഏതേ ജനാസ്ത്വയി യത് സാക്ഷ്യമദുഃ ത്വമേതസ്യ കിമപ്യുത്തരം കിം ന ദാസ്യസി?
En de hogepriester, in het midden opstaande, vraagde Jezus, zeggende: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U;
61 കിന്തു സ കിമപ്യുത്തരം ന ദത്വാ മൗനീഭൂയ തസ്യൗ; തതോ മഹായാജകഃ പുനരപി തം പൃഷ്ടാവാൻ ത്വം സച്ചിദാനന്ദസ്യ തനയോ ഽഭിഷിക്തസ്ത്രതാ?
Maar Hij zweeg stil, en antwoordde niets. Wederom vraagde Hem de hogepriester, en zeide tot Hem: Zijt Gij de Christus, de Zoon des gezegenden Gods?
62 തദാ യീശുസ്തം പ്രോവാച ഭവാമ്യഹമ് യൂയഞ്ച സർവ്വശക്തിമതോ ദക്ഷീണപാർശ്വേ സമുപവിശന്തം മേഘ മാരുഹ്യ സമായാന്തഞ്ച മനുഷ്യപുത്രം സന്ദ്രക്ഷ്യഥ|
En Jezus zeide: Ik ben het. En gijlieden zult den Zoon des mensen zien zitten ter rechter hand der kracht Gods, en komen met de wolken des hemels.
63 തദാ മഹായാജകഃ സ്വം വമനം ഛിത്വാ വ്യാവഹരത്
En de hogepriester, verscheurende zijn klederen, zeide: Wat hebben wij nog getuigen van node?
64 കിമസ്മാകം സാക്ഷിഭിഃ പ്രയോജനമ്? ഈശ്വരനിന്ദാവാക്യം യുഷ്മാഭിരശ്രാവി കിം വിചാരയഥ? തദാനീം സർവ്വേ ജഗദുരയം നിധനദണ്ഡമർഹതി|
Gij hebt de gods lastering gehoord; wat dunkt ulieden? En zij allen veroordeelden Hem, des doods schuldig te zijn.
65 തതഃ കശ്ചിത് കശ്ചിത് തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിചിക്ഷേപ തഥാ തന്മുഖമാച്ഛാദ്യ ചപേടേന ഹത്വാ ഗദിതവാൻ ഗണയിത്വാ വദ, അനുചരാശ്ച ചപേടൈസ്തമാജഘ്നുഃ
En sommigen begonnen Hem te bespuwen, en Zijn aangezicht te bedekken, en met vuisten te slaan, en tot Hem te zeggen: Profeteer! En de dienaars gaven Hem kinnebakslagen.
66 തതഃ പരം പിതരേഽട്ടാലികാധഃകോഷ്ഠേ തിഷ്ഠതി മഹായാജകസ്യൈകാ ദാസീ സമേത്യ
En als Petrus beneden in de zaal was, kwam een van de dienstmaagden des hogepriesters;
67 തം വിഹ്നിതാപം ഗൃഹ്ലന്തം വിലോക്യ തം സുനിരീക്ഷ്യ ബഭാഷേ ത്വമപി നാസരതീയയീശോഃ സങ്ഗിനാമ് ഏകോ ജന ആസീഃ|
En ziende Petrus zich warmende, zag zij hem aan, en zeide: Ook gij waart met Jezus den Nazarener.
68 കിന്തു സോപഹ്നുത്യ ജഗാദ തമഹം ന വദ്മി ത്വം യത് കഥയമി തദപ്യഹം ന ബുദ്ധ്യേ| തദാനീം പിതരേ ചത്വരം ഗതവതി കുക്കുടോ രുരാവ|
Maar hij heeft het geloochend, zeggende: Ik ken Hem niet, en ik weet niet wat gij zegt. En hij ging buiten in de voorzaal, en de haan kraaide.
69 അഥാന്യാ ദാസീ പിതരം ദൃഷ്ട്വാ സമീപസ്ഥാൻ ജനാൻ ജഗാദ അയം തേഷാമേകോ ജനഃ|
En de dienstmaagd, hem wederom ziende, begon te zeggen tot degenen, die daarbij stonden: Deze is een van die.
70 തതഃ സ ദ്വിതീയവാരമ് അപഹ്നുതവാൻ പശ്ചാത് തത്രസ്ഥാ ലോകാഃ പിതരം പ്രോചുസ്ത്വമവശ്യം തേഷാമേകോ ജനഃ യതസ്ത്വം ഗാലീലീയോ നര ഇതി തവോച്ചാരണം പ്രകാശയതി|
Maar hij loochende het wederom. En een weinig daarna, die daarbij stonden, zeiden wederom tot Petrus: Waarlijk, gij zijt een van die; want gij zijt ook een Galileer, en uw spraak gelijkt.
71 തദാ സ ശപഥാഭിശാപൗ കൃത്വാ പ്രോവാച യൂയം കഥാം കഥയഥ തം നരം ന ജാനേഽഹം|
En hij begon zichzelven te vervloeken en te zweren: Ik ken dezen Mens niet, Dien gij zegt.
72 തദാനീം ദ്വിതീയവാരം കുക്കുടോ ഽരാവീത്| കുക്കുടസ്യ ദ്വിതീയരവാത് പൂർവ്വം ത്വം മാം വാരത്രയമ് അപഹ്നോഷ്യസി, ഇതി യദ്വാക്യം യീശുനാ സമുദിതം തത് തദാ സംസ്മൃത്യ പിതരോ രോദിതുമ് ആരഭത|
En de haan kraaide de tweede maal; en Petrus werd indachtig het woord, hetwelk Jezus tot hem gezegd had: Eer de haan tweemaal gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen. En hij, zich van daar makende, weende.
