ലൂകഃ 6
1 അചരഞ്ച പർവ്വണോ ദ്വിതീയദിനാത് പരം പ്രഥമവിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ യീശോർഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ കണിശം ഛിത്ത്വാ കരേഷു മർദ്ദയിത്വാ ഖാദിതുമാരേഭിരേ|
Or il arriva, au sabbat second-premier, qu’il passait par des blés; et ses disciples arrachaient des épis et les mangeaient, les froissant entre leurs mains.
2 തസ്മാത് കിയന്തഃ ഫിരൂശിനസ്താനവദൻ വിശ്രാമവാരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തത് കുതഃ കുരുഥ?
Et quelques-uns des pharisiens leur dirent: Pourquoi faites-vous ce qu’il n’est pas permis de faire au jour de sabbat?
3 യീശുഃ പ്രത്യുവാച ദായൂദ് തസ്യ സങ്ഗിനശ്ച ക്ഷുധാർത്താഃ കിം ചക്രുഃ സ കഥമ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം പ്രവിശ്യ
Et Jésus, répondant, leur dit: N’avez-vous pas même lu ce que fit David quand il eut faim, lui et ceux qui étaient avec lui;
4 യേ ദർശനീയാഃ പൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപ്യഭോജനീയാസ്താനാനീയ സ്വയം ബുഭജേ സങ്ഗിഭ്യോപി ദദൗ തത് കിം യുഷ്മാഭിഃ കദാപി നാപാഠി?
comment il entra dans la maison de Dieu, et prit les pains de proposition, et en mangea, et en donna aussi à ceux qui étaient avec lui, quoiqu’il ne soit pas permis d’en manger, sinon aux sacrificateurs seuls?
5 പശ്ചാത് സ താനവദത് മനുജസുതോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭു ർഭവതി|
Et il leur dit: Le fils de l’homme est seigneur aussi du sabbat.
6 അനന്തരമ് അന്യവിശ്രാമവാരേ സ ഭജനഗേഹം പ്രവിശ്യ സമുപദിശതി| തദാ തത്സ്ഥാനേ ശുഷ്കദക്ഷിണകര ഏകഃ പുമാൻ ഉപതസ്ഥിവാൻ|
Et il arriva aussi, un autre sabbat, qu’il entra dans la synagogue et qu’il enseignait. Et il y avait là un homme, et sa main droite était sèche.
7 തസ്മാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്മിൻ ദോഷമാരോപയിതും സ വിശ്രാമവാരേ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യം കരോതി നവേതി പ്രതീക്ഷിതുമാരേഭിരേ|
Et les scribes et les pharisiens observaient s’il guérirait en un jour de sabbat, afin de trouver de quoi l’accuser.
8 തദാ യീശുസ്തേഷാം ചിന്താം വിദിത്വാ തം ശുഷ്കകരം പുമാംസം പ്രോവാച, ത്വമുത്ഥായ മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠ|
Et lui connut leurs pensées et dit à l’homme qui avait la main sèche: Lève-toi, et tiens-toi là devant tous. Et s’étant levé, il se tint là.
9 തസ്മാത് തസ്മിൻ ഉത്ഥിതവതി യീശുസ്താൻ വ്യാജഹാര, യുഷ്മാൻ ഇമാം കഥാം പൃച്ഛാമി, വിശ്രാമവാരേ ഹിതമ് അഹിതം വാ, പ്രാണരക്ഷണം പ്രാണനാശനം വാ, ഏതേഷാം കിം കർമ്മകരണീയമ്?
Jésus donc leur dit: Je vous demanderai s’il est permis, le jour de sabbat, de faire du bien ou de faire du mal, de sauver la vie ou de la perdre?
10 പശ്ചാത് ചതുർദിക്ഷു സർവ്വാൻ വിലോക്യ തം മാനവം ബഭാഷേ, നിജകരം പ്രസാരയ; തതസ്തേന തഥാ കൃത ഇതരകരവത് തസ്യ ഹസ്തഃ സ്വസ്ഥോഭവത്|
Et les ayant tous regardés à l’entour, il lui dit: Étends ta main. Et il fit ainsi; et sa main fut rendue [saine] comme l’autre.
11 തസ്മാത് തേ പ്രചണ്ഡകോപാന്വിതാ യീശും കിം കരിഷ്യന്തീതി പരസ്പരം പ്രമന്ത്രിതാഃ|
Et ils en furent hors d’eux-mêmes, et s’entretenaient ensemble de ce qu’ils pourraient faire à Jésus.
12 തതഃ പരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യേശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയമാനഃ കൃത്സ്നാം രാത്രിം യാപിതവാൻ|
Or il arriva, en ces jours-là, qu’il s’en alla sur une montagne pour prier. Et il passa toute la nuit à prier Dieu.
13 അഥ ദിനേ സതി സ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ ആഹൂതവാൻ തേഷാം മധ്യേ
Et quand le jour fut venu, il appela ses disciples. Et en ayant choisi douze d’entre eux, lesquels il nomma aussi apôtres:
14 പിതരനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ തസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയശ്ച യാകൂബ് യോഹൻ ച ഫിലിപ് ബർഥലമയശ്ച
Simon, qu’il nomma aussi Pierre, et André son frère; Jacques et Jean; Philippe et Barthélemy;
15 മഥിഃ ഥോമാ ആൽഫീയസ്യ പുത്രോ യാകൂബ് ജ്വലന്തനാമ്നാ ഖ്യാതഃ ശിമോൻ
Matthieu et Thomas; Jacques le [fils] d’Alphée, et Simon qui était appelé Zélote;
16 ച യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാശ്ച തം യഃ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരീയോതീയയിഹൂദാശ്ചൈതാൻ ദ്വാദശ ജനാൻ മനോനീതാൻ കൃത്വാ സ ജഗ്രാഹ തഥാ പ്രേരിത ഇതി തേഷാം നാമ ചകാര|
Jude [frère] de Jacques, et Judas Iscariote, qui aussi devint traître;
17 തതഃ പരം സ തൈഃ സഹ പർവ്വതാദവരുഹ്യ ഉപത്യകായാം തസ്ഥൗ തതസ്തസ്യ ശിഷ്യസങ്ഘോ യിഹൂദാദേശാദ് യിരൂശാലമശ്ച സോരഃ സീദോനശ്ച ജലധേ രോധസോ ജനനിഹാശ്ച ഏത്യ തസ്യ കഥാശ്രവണാർഥം രോഗമുക്ത്യർഥഞ്ച തസ്യ സമീപേ തസ്ഥുഃ|
– et étant descendu avec eux, il s’arrêta dans un lieu uni, ainsi que la foule de ses disciples et une grande multitude de peuple de toute la Judée et de Jérusalem, et de la contrée maritime de Tyr et de Sidon,
18 അമേധ്യഭൂതഗ്രസ്താശ്ച തന്നികടമാഗത്യ സ്വാസ്ഥ്യം പ്രാപുഃ|
qui étaient venus pour l’entendre et pour être guéris de leurs maladies; ceux aussi qui étaient tourmentés par des esprits immondes furent guéris;
19 സർവ്വേഷാം സ്വാസ്ഥ്യകരണപ്രഭാവസ്യ പ്രകാശിതത്വാത് സർവ്വേ ലോകാ ഏത്യ തം സ്പ്രഷ്ടും യേതിരേ|
et toute la foule cherchait à le toucher, car il sortait de lui de la puissance, et elle les guérissait tous.
20 പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദൃഷ്ടിം കുത്വാ ജഗാദ, ഹേ ദരിദ്രാ യൂയം ധന്യാ യത ഈശ്വരീയേ രാജ്യേ വോഽധികാരോസ്തി|
Et lui, élevant les yeux vers ses disciples, dit: Bienheureux, vous pauvres, car à vous est le royaume de Dieu;
21 ഹേ അധുനാ ക്ഷുധിതലോകാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം തർപ്സ്യഥ; ഹേ ഇഹ രോദിനോ ജനാ യൂയം ധന്യാ യതോ യൂയം ഹസിഷ്യഥ|
bienheureux, vous qui maintenant avez faim, car vous serez rassasiés; bienheureux, vous qui pleurez maintenant, car vous rirez.
22 യദാ ലോകാ മനുഷ്യസൂനോ ർനാമഹേതോ ര്യുഷ്മാൻ ഋതീയിഷ്യന്തേ പൃഥക് കൃത്വാ നിന്ദിഷ്യന്തി, അധമാനിവ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപാദ് ദൂരീകരിഷ്യന്തി ച തദാ യൂയം ധന്യാഃ|
Vous êtes bienheureux quand les hommes vous haïront, et quand ils vous retrancheront [de leur société], et qu’ils vous insulteront et rejetteront votre nom comme mauvais, à cause du fils de l’homme.
23 സ്വർഗേ യുഷ്മാകം യഥേഷ്ടം ഫലം ഭവിഷ്യതി, ഏതദർഥം തസ്മിൻ ദിനേ പ്രോല്ലസത ആനന്ദേന നൃത്യത ച, തേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാശ്ച ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തഥൈവ വ്യവാഹരൻ|
Réjouissez-vous en ce jour-là et tressaillez de joie, car voici, votre récompense est grande dans le ciel, car leurs pères en ont fait de même aux prophètes.
24 കിന്തു ഹാ ഹാ ധനവന്തോ യൂയം സുഖം പ്രാപ്നുത| ഹന്ത പരിതൃപ്താ യൂയം ക്ഷുധിതാ ഭവിഷ്യഥ;
Mais malheur à vous, riches, car vous avez votre consolation;
25 ഇഹ ഹസന്തോ യൂയം വത യുഷ്മാഭിഃ ശോചിതവ്യം രോദിതവ്യഞ്ച|
malheur à vous qui êtes rassasiés, car vous aurez faim; malheur à vous qui riez maintenant, car vous mènerez deuil et vous pleurerez.
26 സർവ്വൈലാകൈ ര്യുഷ്മാകം സുഖ്യാതൗ കൃതായാം യുഷ്മാകം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തദ്വത് കൃതവന്തഃ|
Malheur [à vous] quand tous les hommes diront du bien de vous, car leurs pères en ont fait de même aux faux prophètes.
27 ഹേ ശ്രോതാരോ യുഷ്മഭ്യമഹം കഥയാമി, യൂയം ശത്രുഷു പ്രീയധ്വം യേ ച യുഷ്മാൻ ദ്വിഷന്തി തേഷാമപി ഹിതം കുരുത|
Mais à vous qui écoutez, je vous dis: Aimez vos ennemis; faites du bien à ceux qui vous haïssent;
28 യേ ച യുഷ്മാൻ ശപന്തി തേഭ്യ ആശിഷം ദത്ത യേ ച യുഷ്മാൻ അവമന്യന്തേ തേഷാം മങ്ഗലം പ്രാർഥയധ്വം|
bénissez ceux qui vous maudissent; priez pour ceux qui vous font du tort.
29 യദി കശ്ചിത് തവ കപോലേ ചപേടാഘാതം കരോതി തർഹി തം പ്രതി കപോലമ് അന്യം പരാവർത്ത്യ സമ്മുഖീകുരു പുനശ്ച യദി കശ്ചിത് തവ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഹരതി തർഹി തം പരിധേയവസ്ത്രമ് അപി ഗ്രഹീതും മാ വാരയ|
À celui qui te frappe sur une joue, présente aussi l’autre; et si quelqu’un t’ôte ton manteau, ne l’empêche pas [de prendre] aussi ta tunique.
30 യസ്ത്വാം യാചതേ തസ്മൈ ദേഹി, യശ്ച തവ സമ്പത്തിം ഹരതി തം മാ യാചസ്വ|
Donne à tout homme qui te demande, et à celui qui t’ôte ce qui t’appartient, ne le redemande pas.
31 പരേഭ്യഃ സ്വാൻ പ്രതി യഥാചരണമ് അപേക്ഷധ്വേ പരാൻ പ്രതി യൂയമപി തഥാചരത|
Et comme vous voulez que les hommes vous fassent, vous aussi faites-leur de même.
32 യേ ജനാ യുഷ്മാസു പ്രീയന്തേ കേവലം തേഷു പ്രീയമാണേഷു യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി സ്വേഷു പ്രീയമാണേഷു പ്രീയന്തേ|
Et si vous aimez ceux qui vous aiment, quel gré vous en saura-t-on? car les pécheurs aussi aiment ceux qui les aiment.
33 യദി ഹിതകാരിണ ഏവ ഹിതം കുരുഥ തർഹി യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പാപിലോകാ അപി തഥാ കുർവ്വന്തി|
Et si vous faites du bien à ceux qui vous font du bien, quel gré vous en saura-t-on? car les pécheurs aussi en font autant.
34 യേഭ്യ ഋണപരിശോധസ്യ പ്രാപ്തിപ്രത്യാശാസ്തേ കേവലം തേഷു ഋണേ സമർപിതേ യുഷ്മാകം കിം ഫലം? പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശയാ പാപീലോകാ അപി പാപിജനേഷു ഋണമ് അർപയന്തി|
Et si vous prêtez à ceux de qui vous espérez recevoir, quel gré vous en saura-t-on? car les pécheurs aussi prêtent aux pécheurs, afin qu’ils reçoivent la pareille.
35 അതോ യൂയം രിപുഷ്വപി പ്രീയധ്വം, പരഹിതം കുരുത ച; പുനഃ പ്രാപ്ത്യാശാം ത്യക്ത്വാ ഋണമർപയത, തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകം മഹാഫലം ഭവിഷ്യതി, യൂയഞ്ച സർവ്വപ്രധാനസ്യ സന്താനാ ഇതി ഖ്യാതിം പ്രാപ്സ്യഥ, യതോ യുഷ്മാകം പിതാ കൃതഘ്നാനാം ദുർവ്ടത്താനാഞ്ച ഹിതമാചരതി|
Mais aimez vos ennemis, et faites du bien, et prêtez sans en rien espérer; et votre récompense sera grande, et vous serez les fils du Très-haut; car il est bon envers les ingrats et les méchants.
36 അത ഏവ സ യഥാ ദയാലു ര്യൂയമപി താദൃശാ ദയാലവോ ഭവത|
Soyez donc miséricordieux, comme aussi votre Père est miséricordieux;
37 അപരഞ്ച പരാൻ ദോഷിണോ മാ കുരുത തസ്മാദ് യൂയം ദോഷീകൃതാ ന ഭവിഷ്യഥ; അദണ്ഡ്യാൻ മാ ദണ്ഡയത തസ്മാദ് യൂയമപി ദണ്ഡം ന പ്രാപ്സ്യഥ; പരേഷാം ദോഷാൻ ക്ഷമധ്വം തസ്മാദ് യുഷ്മാകമപി ദോഷാഃ ക്ഷമിഷ്യന്തേ|
et ne jugez pas, et vous ne serez point jugés; ne condamnez pas, et vous ne serez point condamnés; acquittez, et vous serez acquittés;
38 ദാനാനിദത്ത തസ്മാദ് യൂയം ദാനാനി പ്രാപ്സ്യഥ, വരഞ്ച ലോകാഃ പരിമാണപാത്രം പ്രദലയ്യ സഞ്ചാല്യ പ്രോഞ്ചാല്യ പരിപൂര്യ്യ യുഷ്മാകം ക്രോഡേഷു സമർപയിഷ്യന്തി; യൂയം യേന പരിമാണേന പരിമാഥ തേനൈവ പരിമാണേന യുഷ്മത്കൃതേ പരിമാസ്യതേ|
donnez, et il vous sera donné: on vous donnera dans le sein bonne mesure, pressée et secouée, et qui débordera; car de la même mesure dont vous mesurerez, il vous sera mesuré en retour.
39 അഥ സ തേഭ്യോ ദൃഷ്ടാന്തകഥാമകഥയത്, അന്ധോ ജനഃ കിമന്ധം പന്ഥാനം ദർശയിതും ശക്നോതി? തസ്മാദ് ഉഭാവപി കിം ഗർത്തേ ന പതിഷ്യതഃ?
Et il leur disait aussi une parabole: Un aveugle peut-il conduire un aveugle? ne tomberont-ils pas tous deux dans la fosse?
40 ഗുരോഃ ശിഷ്യോ ന ശ്രേഷ്ഠഃ കിന്തു ശിഷ്യേ സിദ്ധേ സതി സ ഗുരുതുല്യോ ഭവിതും ശക്നോതി|
Le disciple n’est pas au-dessus de son maître, mais tout homme accompli sera comme son maître.
41 അപരഞ്ച ത്വം സ്വചക്ഷുഷി നാസാമ് അദൃഷ്ട്വാ തവ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷി യത്തൃണമസ്തി തദേവ കുതഃ പശ്യമി?
Et pourquoi regardes-tu le fétu qui est dans l’œil de ton frère, et tu ne t’aperçois pas de la poutre qui est dans ton propre œil?
42 സ്വചക്ഷുഷി യാ നാസാ വിദ്യതേ താമ് അജ്ഞാത്വാ, ഭ്രാതസ്തവ നേത്രാത് തൃണം ബഹിഃ കരോമീതി വാക്യം ഭ്രാതരം കഥം വക്തും ശക്നോഷി? ഹേ കപടിൻ പൂർവ്വം സ്വനയനാത് നാസാം ബഹിഃ കുരു തതോ ഭ്രാതുശ്ചക്ഷുഷസ്തൃണം ബഹിഃ കർത്തും സുദൃഷ്ടിം പ്രാപ്സ്യസി|
Ou comment peux-tu dire à ton frère: Frère, permets, j’ôterai le fétu qui est dans ton œil, toi qui ne vois pas la poutre qui est dans ton œil? Hypocrite, ôte premièrement la poutre de ton œil, et alors tu verras clair pour ôter le fétu qui est dans l’œil de ton frère.
43 അന്യഞ്ച ഉത്തമസ്തരുഃ കദാപി ഫലമനുത്തമം ന ഫലതി, അനുത്തമതരുശ്ച ഫലമുത്തമം ന ഫലതി കാരണാദതഃ ഫലൈസ്തരവോ ജ്ഞായന്തേ|
Car il n’y a pas de bon arbre qui produise de mauvais fruit, ni d’arbre mauvais qui produise de bon fruit;
44 കണ്ടകിപാദപാത് കോപി ഉഡുമ്ബരഫലാനി ന പാതയതി തഥാ ശൃഗാലകോലിവൃക്ഷാദപി കോപി ദ്രാക്ഷാഫലം ന പാതയതി|
car chaque arbre se connaît à son propre fruit, car on ne récolte pas des figues sur des épines, ni ne cueille du raisin sur un buisson.
45 തദ്വത് സാധുലോകോഽന്തഃകരണരൂപാത് സുഭാണ്ഡാഗാരാദ് ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ബഹിഃ കരോതി, ദുഷ്ടോ ലോകശ്ചാന്തഃകരണരൂപാത് കുഭാണ്ഡാഗാരാത് കുത്സിതാനി ദ്രവ്യാണി നിർഗമയതി യതോഽന്തഃകരണാനാം പൂർണഭാവാനുരൂപാണി വചാംസി മുഖാന്നിർഗച്ഛന്തി|
L’homme bon, du bon trésor de son cœur produit ce qui est bon, et l’homme mauvais, du mauvais produit ce qui est mauvais: car de l’abondance du cœur sa bouche parle.
46 അപരഞ്ച മമാജ്ഞാനുരൂപം നാചരിത്വാ കുതോ മാം പ്രഭോ പ്രഭോ ഇതി വദഥ?
Et pourquoi m’appelez-vous: Seigneur, Seigneur, et ne faites-vous pas ce que je dis?
47 യഃ കശ്ചിൻ മമ നികടമ് ആഗത്യ മമ കഥാ നിശമ്യ തദനുരൂപം കർമ്മ കരോതി സ കസ്യ സദൃശോ ഭവതി തദഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|
Je vous montrerai à qui est semblable tout homme qui vient à moi, et qui entend mes paroles et les met en pratique:
48 യോ ജനോ ഗഭീരം ഖനിത്വാ പാഷാണസ്ഥലേ ഭിത്തിം നിർമ്മായ സ്വഗൃഹം രചയതി തേന സഹ തസ്യോപമാ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമേത്യ തസ്യ മൂലേ വേഗേന വഹദപി തദ്ഗേഹം ലാഡയിതും ന ശക്നോതി യതസ്തസ്യ ഭിത്തിഃ പാഷാണോപരി തിഷ്ഠതി|
il est semblable à un homme qui bâtit une maison, qui a foui et creusé profondément, et a mis un fondement sur le roc: mais une inondation étant survenue, le fleuve s’est jeté avec violence contre cette maison, et il n’a pu l’ébranler, car elle avait été fondée sur le roc.
49 കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മമ കഥാഃ ശ്രുത്വാ തദനുരൂപം നാചരതി സ ഭിത്തിം വിനാ മൃദുപരി ഗൃഹനിർമ്മാത്രാ സമാനോ ഭവതി; യത ആപ്ലാവിജലമാഗത്യ വേഗേന യദാ വഹതി തദാ തദ്ഗൃഹം പതതി തസ്യ മഹത് പതനം ജായതേ|
Mais celui qui a entendu et n’a pas mis en pratique, est semblable à un homme qui a bâti une maison sur la terre, sans fondement; et le fleuve s’est jeté avec violence contre elle, et aussitôt elle est tombée; et la ruine de cette maison a été grande.
