ലൂകഃ 4
1 തതഃ പരം യീശുഃ പവിത്രേണാത്മനാ പൂർണഃ സൻ യർദ്ദനനദ്യാഃ പരാവൃത്യാത്മനാ പ്രാന്തരം നീതഃ സൻ ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് ശൈതാനാ പരീക്ഷിതോഽഭൂത്,
AND Jesus being full of the Holy Ghost returned from Jordan, and was led by the Spirit into the wilderness,
2 കിഞ്ച താനി സർവ്വദിനാനി ഭോജനം വിനാ സ്ഥിതത്വാത് കാലേ പൂർണേ സ ക്ഷുധിതവാൻ|
Being forty days tempted of the devil. And in those days he did eat nothing: and when they were ended, he afterward hungered.
3 തതഃ ശൈതാനാഗത്യ തമവദത് ത്വം ചേദീശ്വരസ്യ പുത്രസ്തർഹി പ്രസ്തരാനേതാൻ ആജ്ഞയാ പൂപാൻ കുരു|
And the devil said unto him, If thou be the Son of God, command this stone that it be made bread.
4 തദാ യീശുരുവാച, ലിപിരീദൃശീ വിദ്യതേ മനുജഃ കേവലേന പൂപേന ന ജീവതി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സർവ്വാഭിരാജ്ഞാഭി ർജീവതി|
And Jesus answered him, saying, It is written, That man shall not live by bread alone, but by every word of God.
5 തദാ ശൈതാൻ തമുച്ചം പർവ്വതം നീത്വാ നിമിഷൈകമധ്യേ ജഗതഃ സർവ്വരാജ്യാനി ദർശിതവാൻ|
And the devil, taking him up into an high mountain, shewed unto him all the kingdoms of the world in a moment of time.
6 പശ്ചാത് തമവാദീത് സർവ്വമ് ഏതദ് വിഭവം പ്രതാപഞ്ച തുഭ്യം ദാസ്യാമി തൻ മയി സമർപിതമാസ്തേ യം പ്രതി മമേച്ഛാ ജായതേ തസ്മൈ ദാതും ശക്നോമി,
And the devil said unto him, All this power will I give thee, and the glory of them: for that is delivered unto me; and to whomsoever I will I give it.
7 ത്വം ചേന്മാം ഭജസേ തർഹി സർവ്വമേതത് തവൈവ ഭവിഷ്യതി|
If thou therefore wilt worship me, all shall be thine.
8 തദാ യീശുസ്തം പ്രത്യുക്തവാൻ ദൂരീ ഭവ ശൈതാൻ ലിപിരാസ്തേ, നിജം പ്രഭും പരമേശ്വരം ഭജസ്വ കേവലം തമേവ സേവസ്വ ച|
And Jesus answered and said unto him, Get thee behind me, Satan: for it is written, Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.
9 അഥ ശൈതാൻ തം യിരൂശാലമം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡായാ ഉപരി സമുപവേശ്യ ജഗാദ ത്വം ചേദീശ്വരസ്യ പുത്രസ്തർഹി സ്ഥാനാദിതോ ലമ്ഫിത്വാധഃ
And he brought him to Jerusalem, and set him on a pinnacle of the temple, and said unto him, If thou be the Son of God, cast thyself down from hence:
10 പത യതോ ലിപിരാസ്തേ, ആജ്ഞാപയിഷ്യതി സ്വീയാൻ ദൂതാൻ സ പരമേശ്വരഃ|
For it is written, He shall give his angels charge over thee, to keep thee:
11 രക്ഷിതും സർവ്വമാർഗേ ത്വാം തേന ത്വച്ചരണേ യഥാ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ധരിഷ്യന്തി തേ തഥാ|
And in their hands they shall bear thee up, lest at any time thou dash thy foot against a stone.
12 തദാ യീശുനാ പ്രത്യുക്തമ് ഇദമപ്യുക്തമസ്തി ത്വം സ്വപ്രഭും പരേശം മാ പരീക്ഷസ്വ|
And Jesus answering said unto him, It is said, Thou shalt not tempt the Lord thy God.
13 പശ്ചാത് ശൈതാൻ സർവ്വപരീക്ഷാം സമാപ്യ ക്ഷണാത്തം ത്യക്ത്വാ യയൗ|
And when the devil had ended all the temptation, he departed from him for a season.
14 തദാ യീശുരാത്മപ്രഭാവാത് പുനർഗാലീൽപ്രദേശം ഗതസ്തദാ തത്സുഖ്യാതിശ്ചതുർദിശം വ്യാനശേ|
And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee: and there went out a fame of him through all the region round about.
15 സ തേഷാം ഭജനഗൃഹേഷു ഉപദിശ്യ സർവ്വൈഃ പ്രശംസിതോ ബഭൂവ|
And he taught in their synagogues, being glorified of all.
16 അഥ സ സ്വപാലനസ്ഥാനം നാസരത്പുരമേത്യ വിശ്രാമവാരേ സ്വാചാരാദ് ഭജനഗേഹം പ്രവിശ്യ പഠിതുമുത്തസ്ഥൗ|
And he came to Nazareth, where he had been brought up: and, as his custom was, he went into the synagogue on the sabbath day, and stood up for to read.
17 തതോ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പുസ്തകേ തസ്യ കരദത്തേ സതി സ തത് പുസ്തകം വിസ്താര്യ്യ യത്ര വക്ഷ്യമാണാനി വചനാനി സന്തി തത് സ്ഥാനം പ്രാപ്യ പപാഠ|
And there was delivered unto him the book of the prophet Esaias. And when he had opened the book, he found the place where it was written,
18 ആത്മാ തു പരമേശസ്യ മദീയോപരി വിദ്യതേ| ദരിദ്രേഷു സുസംവാദം വക്തും മാം സോഭിഷിക്തവാൻ| ഭഗ്നാന്തഃ കരണാല്ലോകാൻ സുസ്വസ്ഥാൻ കർത്തുമേവ ച| ബന്ദീകൃതേഷു ലോകേഷു മുക്തേ ർഘോഷയിതും വചഃ| നേത്രാണി ദാതുമന്ധേഭ്യസ്ത്രാതും ബദ്ധജനാനപി|
The Spirit of the Lord is upon me, because he hath anointed me to preach the gospel to the poor; he hath sent me to heal the brokenhearted, to preach deliverance to the captives, and recovering of sight to the blind, to set at liberty them that are bruised,
19 പരേശാനുഗ്രഹേ കാലം പ്രചാരയിതുമേവ ച| സർവ്വൈതത്കരണാർഥായ മാമേവ പ്രഹിണോതി സഃ||
To preach the acceptable year of the Lord.
20 തതഃ പുസ്തകം ബദ്വ്വാ പരിചാരകസ്യ ഹസ്തേ സമർപ്യ ചാസനേ സമുപവിഷ്ടഃ, തതോ ഭജനഗൃഹേ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേഽനന്യദൃഷ്ട്യാ തം വിലുലോകിരേ|
And he closed the book, and he gave it again to the minister, and sat down. And the eyes of all them that were in the synagogue were fastened on him.
21 അനന്തരമ് അദ്യൈതാനി സർവ്വാണി ലിഖിതവചനാനി യുഷ്മാകം മധ്യേ സിദ്ധാനി സ ഇമാം കഥാം തേഭ്യഃ കഥയിതുമാരേഭേ|
And he began to say unto them, This day is this scripture fulfilled in your ears.
22 തതഃ സർവ്വേ തസ്മിൻ അന്വരജ്യന്ത, കിഞ്ച തസ്യ മുഖാന്നിർഗതാഭിരനുഗ്രഹസ്യ കഥാഭിശ്ചമത്കൃത്യ കഥയാമാസുഃ കിമയം യൂഷഫഃ പുത്രോ ന?
And all bare him witness, and wondered at the gracious words which proceeded out of his mouth. And they said, Is not this Joseph’s son?
23 തദാ സോഽവാദീദ് ഹേ ചികിത്സക സ്വമേവ സ്വസ്ഥം കുരു കഫർനാഹൂമി യദ്യത് കൃതവാൻ തദശ്രൗഷ്മ താഃ സർവാഃ ക്രിയാ അത്ര സ്വദേശേ കുരു കഥാമേതാം യൂയമേവാവശ്യം മാം വദിഷ്യഥ|
And he said unto them, Ye will surely say unto me this proverb, Physician, heal thyself: whatsoever we have heard done in Capernaum, do also here in thy country.
24 പുനഃ സോവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, കോപി ഭവിഷ്യദ്വാദീ സ്വദേശേ സത്കാരം ന പ്രാപ്നോതി|
And he said, Verily I say unto you, No prophet is accepted in his own country.
25 അപരഞ്ച യഥാർഥം വച്മി, ഏലിയസ്യ ജീവനകാലേ യദാ സാർദ്ധത്രിതയവർഷാണി യാവത് ജലദപ്രതിബന്ധാത് സർവ്വസ്മിൻ ദേശേ മഹാദുർഭിക്ഷമ് അജനിഷ്ട തദാനീമ് ഇസ്രായേലോ ദേശസ്യ മധ്യേ ബഹ്വ്യോ വിധവാ ആസൻ,
But I tell you of a truth, many widows were in Israel in the days of Elias, when the heaven was shut up three years and six months, when great famine was throughout all the land;
26 കിന്തു സീദോൻപ്രദേശീയസാരിഫത്പുരനിവാസിനീമ് ഏകാം വിധവാം വിനാ കസ്യാശ്ചിദപി സമീപേ ഏലിയഃ പ്രേരിതോ നാഭൂത്|
But unto none of them was Elias sent, save unto Sarepta, a city of Sidon, unto a woman that was a widow.
27 അപരഞ്ച ഇലീശായഭവിഷ്യദ്വാദിവിദ്യമാനതാകാലേ ഇസ്രായേൽദേശേ ബഹവഃ കുഷ്ഠിന ആസൻ കിന്തു സുരീയദേശീയം നാമാൻകുഷ്ഠിനം വിനാ കോപ്യന്യഃ പരിഷ്കൃതോ നാഭൂത്|
And many lepers were in Israel in the time of Eliseus the prophet; and none of them was cleansed, saving Naaman the Syrian.
28 ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ഭജനഗേഹസ്ഥിതാ ലോകാഃ സക്രോധമ് ഉത്ഥായ
And all they in the synagogue, when they heard these things, were filled with wrath,
29 നഗരാത്തം ബഹിഷ്കൃത്യ യസ്യ ശിഖരിണ ഉപരി തേഷാം നഗരം സ്ഥാപിതമാസ്തേ തസ്മാന്നിക്ഷേപ്തും തസ്യ ശിഖരം തം നിന്യുഃ
And rose up, and thrust him out of the city, and led him unto the brow of the hill whereon their city was built, that they might cast him down headlong.
30 കിന്തു സ തേഷാം മധ്യാദപസൃത്യ സ്ഥാനാന്തരം ജഗാമ|
But he passing through the midst of them went his way,
31 തതഃ പരം യീശുർഗാലീൽപ്രദേശീയകഫർനാഹൂമ്നഗര ഉപസ്ഥായ വിശ്രാമവാരേ ലോകാനുപദേഷ്ടുമ് ആരബ്ധവാൻ|
And came down to Capernaum, a city of Galilee, and taught them on the sabbath days.
32 തദുപദേശാത് സർവ്വേ ചമച്ചക്രു ര്യതസ്തസ്യ കഥാ ഗുരുതരാ ആസൻ|
And they were astonished at his doctrine: for his word was with power.
33 തദാനീം തദ്ഭജനഗേഹസ്ഥിതോഽമേധ്യഭൂതഗ്രസ്ത ഏകോ ജന ഉച്ചൈഃ കഥയാമാസ,
And in the synagogue there was a man, which had a spirit of an unclean devil, and cried out with a loud voice,
34 ഹേ നാസരതീയയീശോഽസ്മാൻ ത്യജ, ത്വയാ സഹാസ്മാകം കഃ സമ്ബന്ധഃ? കിമസ്മാൻ വിനാശയിതുമായാസി? ത്വമീശ്വരസ്യ പവിത്രോ ജന ഏതദഹം ജാനാമി|
Saying, Let us alone; what have we to do with thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us? I know thee who thou art; the Holy One of God.
35 തദാ യീശുസ്തം തർജയിത്വാവദത് മൗനീ ഭവ ഇതോ ബഹിർഭവ; തതഃ സോമേധ്യഭൂതസ്തം മധ്യസ്ഥാനേ പാതയിത്വാ കിഞ്ചിദപ്യഹിംസിത്വാ തസ്മാദ് ബഹിർഗതവാൻ|
And Jesus rebuked him, saying, Hold thy peace, and come out of him. And when the devil had thrown him in the midst, he came out of him, and hurt him not.
36 തതഃ സർവ്വേ ലോകാശ്ചമത്കൃത്യ പരസ്പരം വക്തുമാരേഭിരേ കോയം ചമത്കാരഃ| ഏഷ പ്രഭാവേണ പരാക്രമേണ ചാമേധ്യഭൂതാൻ ആജ്ഞാപയതി തേനൈവ തേ ബഹിർഗച്ഛന്തി|
And they were all amazed, and spake among themselves, saying, What a word is this! for with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out.
37 അനന്തരം ചതുർദിക്സ്ഥദേശാൻ തസ്യ സുഖ്യാതിർവ്യാപ്നോത്|
And the fame of him went out into every place of the country round about.
38 തദനന്തരം സ ഭജനഗേഹാദ് ബഹിരാഗത്യ ശിമോനോ നിവേശനം പ്രവിവേശ തദാ തസ്യ ശ്വശ്രൂർജ്വരേണാത്യന്തം പീഡിതാസീത് ശിഷ്യാസ്തദർഥം തസ്മിൻ വിനയം ചക്രുഃ|
And he arose out of the synagogue, and entered into Simon’s house. And Simon’s wife’s mother was taken with a great fever; and they besought him for her.
39 തതഃ സ തസ്യാഃ സമീപേ സ്ഥിത്വാ ജ്വരം തർജയാമാസ തേനൈവ താം ജ്വരോഽത്യാക്ഷീത് തതഃ സാ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|
And he stood over her, and rebuked the fever; and it left her: and immediately she arose and ministered unto them.
40 അഥ സൂര്യ്യാസ്തകാലേ സ്വേഷാം യേ യേ ജനാ നാനാരോഗൈഃ പീഡിതാ ആസൻ ലോകാസ്താൻ യീശോഃ സമീപമ് ആനിന്യുഃ, തദാ സ ഏകൈകസ്യ ഗാത്രേ കരമർപയിത്വാ താനരോഗാൻ ചകാര|
Now when the sun was setting, all they that had any sick with divers diseases brought them unto him; and he laid his hands on every one of them, and healed them.
41 തതോ ഭൂതാ ബഹുഭ്യോ നിർഗത്യ ചീത്ശബ്ദം കൃത്വാ ച ബഭാഷിരേ ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രോഽഭിഷിക്തത്രാതാ; കിന്തു സോഭിഷിക്തത്രാതേതി തേ വിവിദുരേതസ്മാത് കാരണാത് താൻ തർജയിത്വാ തദ്വക്തും നിഷിഷേധ|
And devils also came out of many, crying out, and saying, Thou art Christ the Son of God. And he rebuking them suffered them not to speak: for they knew that he was Christ.
42 അപരഞ്ച പ്രഭാതേ സതി സ വിജനസ്ഥാനം പ്രതസ്ഥേ പശ്ചാത് ജനാസ്തമന്വിച്ഛന്തസ്തന്നികടം ഗത്വാ സ്ഥാനാന്തരഗമനാർഥം തമന്വരുന്ധൻ|
And when it was day, he departed and went into a desert place: and the people sought him, and came unto him, and stayed him, that he should not depart from them.
43 കിന്തു സ താൻ ജഗാദ, ഈശ്വരീയരാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അന്യാനി പുരാണ്യപി മയാ യാതവ്യാനി യതസ്തദർഥമേവ പ്രേരിതോഹം|
And he said unto them, I must preach the kingdom of God to other cities also: for therefore am I sent.
44 അഥ ഗാലീലോ ഭജനഗേഹേഷു സ ഉപദിദേശ|
And he preached in the synagogues of Galilee.
