< ലൂകഃ 23 >
1 തതഃ സഭാസ്ഥാഃ സർവ്വലോകാ ഉത്ഥായ തം പീലാതസമ്മുഖം നീത്വാപ്രോദ്യ വക്തുമാരേഭിരേ,
Անոնց ամբողջ բազմութիւնը կանգնեցաւ, տարին զայն Պիղատոսի,
2 സ്വമഭിഷിക്തം രാജാനം വദന്തം കൈമരരാജായ കരദാനം നിഷേധന്തം രാജ്യവിപര്യ്യയം കുർത്തും പ്രവർത്തമാനമ് ഏന പ്രാപ്താ വയം|
եւ սկսան ամբաստանել զինք ու ըսել. «Ասիկա գտանք, որ կը խոտորեցնէր մեր ազգը, կ՚արգիլէր կայսրին հարկ տալ, եւ կ՚ըսէր իր մասին թէ ինք Քրիստոսն է՝ թագաւորը»:
3 തദാ പീലാതസ്തം പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ? സ പ്രത്യുവാച ത്വം സത്യമുക്തവാൻ|
Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
4 തദാ പീലാതഃ പ്രധാനയാജകാദിലോകാൻ ജഗാദ്, അഹമേതസ്യ കമപ്യപരാധം നാപ്തവാൻ|
Ուստի Պիղատոս ըսաւ քահանայապետներուն եւ բազմութեան. «Ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ այս մարդուն վրայ»:
5 തതസ്തേ പുനഃ സാഹമിനോ ഭൂത്വാവദൻ, ഏഷ ഗാലീല ഏതത്സ്ഥാനപര്യ്യന്തേ സർവ്വസ്മിൻ യിഹൂദാദേശേ സർവ്വാല്ലോകാനുപദിശ്യ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹീതവാൻ|
Բայց անոնք կը պնդէին ու կ՚ըսէին. «Կը գրգռէ ժողովուրդը, եւ կը սորվեցնէ ամբողջ Հրէաստանի մէջ՝ Գալիլեայէն սկսած մինչեւ այստեղ»:
6 തദാ പീലാതോ ഗാലീലപ്രദേശസ്യ നാമ ശ്രുത്വാ പപ്രച്ഛ, കിമയം ഗാലീലീയോ ലോകഃ?
Պիղատոս՝ լսելով Գալիլեայի մասին՝ հարցուց թէ այդ մարդը Գալիլեացի՛ է:
7 തതഃ സ ഗാലീൽപ്രദേശീയഹേരോദ്രാജസ്യ തദാ സ്ഥിതേസ്തസ്യ സമീപേ യീശും പ്രേഷയാമാസ|
Երբ գիտցաւ թէ Հերովդէսի իշխանութեան կը պատկանի՝ ղրկեց զայն Հերովդէսի, քանի որ ա՛ն ալ Երուսաղէմ էր այդ օրերը:
8 തദാ ഹേരോദ് യീശും വിലോക്യ സന്തുതോഷ, യതഃ സ തസ്യ ബഹുവൃത്താന്തശ്രവണാത് തസ്യ കിഞിചദാശ്ചര്യ്യകർമ്മ പശ്യതി ഇത്യാശാം കൃത്വാ ബഹുകാലമാരഭ്യ തം ദ്രഷ്ടും പ്രയാസം കൃതവാൻ|
Երբ Հերովդէս տեսաւ Յիսուսը՝ չափազանց ուրախացաւ, որովհետեւ շատո՛նց կ՚ուզէր տեսնել զայն. քանի որ շատ բաներ լսած էր անոր մասին, ու կը յուսար տեսնել նշան մը՝ կատարուած անով:
9 തസ്മാത് തം ബഹുകഥാഃ പപ്രച്ഛ കിന്തു സ തസ്യ കസ്യാപി വാക്യസ്യ പ്രത്യുത്തരം നോവാച|
Շատ խօսքերով հարցաքննեց զայն, բայց ան ոչինչ պատասխանեց անոր:
10 അഥ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച പ്രോത്തിഷ്ഠന്തഃ സാഹസേന തമപവദിതും പ്രാരേഭിരേ|
Քահանայապետներն ու դպիրներն ալ կեցած էին, եւ սաստիկ կ՚ամբաստանէին զինք:
11 ഹേരോദ് തസ്യ സേനാഗണശ്ച തമവജ്ഞായ ഉപഹാസത്വേന രാജവസ്ത്രം പരിധാപ്യ പുനഃ പീലാതം പ്രതി തം പ്രാഹിണോത്|
Հերովդէս ալ՝ իր զօրականներուն հետ՝ անարգեց զայն, ու ծաղրելէն ետք՝ հագցուց անոր փառահեղ տարազ մը եւ ետ ղրկեց Պիղատոսի:
12 പൂർവ്വം ഹേരോദ്പീലാതയോഃ പരസ്പരം വൈരഭാവ ആസീത് കിന്തു തദ്ദിനേ ദ്വയോ ർമേലനം ജാതമ്|
Այդ օրը Պիղատոս ու Հերովդէս բարեկամ եղան իրարու հետ. որովհետեւ նախապէս թշնամութիւն կար իրենց միջեւ:
13 പശ്ചാത് പീലാതഃ പ്രധാനയാജകാൻ ശാസകാൻ ലോകാംശ്ച യുഗപദാഹൂയ ബഭാഷേ,
Պիղատոս հաւաքեց քահանայապետները, պետերն ու ժողովուրդը,
14 രാജ്യവിപര്യ്യയകാരകോയമ് ഇത്യുക്ത്വാ മനുഷ്യമേനം മമ നികടമാനൈഷ്ട കിന്തു പശ്യത യുഷ്മാകം സമക്ഷമ് അസ്യ വിചാരം കൃത്വാപി പ്രോക്താപവാദാനുരൂപേണാസ്യ കോപ്യപരാധഃ സപ്രമാണോ ന ജാതഃ,
եւ ըսաւ անոնց. «Այս մարդը բերիք առջեւս՝ ժողովուրդը խոտորեցնողի մը պէս, բայց ես՝ ձեր առջեւ հարցաքննելով՝ ձեր ամբաստանութիւններէն ո՛չ մէկ յանցանք գտայ այս մարդուն վրայ,
15 യൂയഞ്ച ഹേരോദഃ സന്നിധൗ പ്രേഷിതാ മയാ തത്രാസ്യ കോപ്യപരാധസ്തേനാപി ന പ്രാപ്തഃ| പശ്യതാനേന വധഹേതുകം കിമപി നാപരാദ്ധം|
ո՛չ ալ Հերովդէս, որովհետեւ անոր ղրկեցի ձեզ. եւ ահա՛ մահուան արժանի ոչինչ ըրած է:
16 തസ്മാദേനം താഡയിത്വാ വിഹാസ്യാമി|
Ուրեմն պատժեմ զայն, ու արձակեմ»:
17 തത്രോത്സവേ തേഷാമേകോ മോചയിതവ്യഃ|
(Արդարեւ տօնին ատենը՝ հարկ էր որ մէկը արձակէր անոնց: )
18 ഇതി ഹേതോസ്തേ പ്രോച്ചൈരേകദാ പ്രോചുഃ, ഏനം ദൂരീകൃത്യ ബരബ്ബാനാമാനം മോചയ|
Ամբողջ բազմութիւնը միասին աղաղակեց. «Վերցո՛ւր ասիկա, եւ Բարաբբա՛ն արձակէ մեզի»
19 സ ബരബ്ബാ നഗര ഉപപ്ലവവധാപരാധാഭ്യാം കാരായാം ബദ്ധ ആസീത്|
(որ բանտը նետուած էր՝ քաղաքին մէջ եղած ապստամբութեան մը ու մարդասպանութեան համար):
20 കിന്തു പീലാതോ യീശും മോചയിതും വാഞ്ഛൻ പുനസ്താനുവാച|
Իսկ Պիղատոս՝ ուզելով Յիսուսը արձակել՝ դարձեալ խօսեցաւ անոնց:
21 തഥാപ്യേനം ക്രുശേ വ്യധ ക്രുശേ വ്യധേതി വദന്തസ്തേ രുരുവുഃ|
Բայց անոնք կը գոչէին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»:
22 തതഃ സ തൃതീയവാരം ജഗാദ കുതഃ? സ കിം കർമ്മ കൃതവാൻ? നാഹമസ്യ കമപി വധാപരാധം പ്രാപ്തഃ കേവലം താഡയിത്വാമും ത്യജാമി|
Ինք երրորդ անգամ ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է. ես մահուան արժանի ո՛չ մէկ պատճառ գտայ անոր վրայ. ուրեմն պատժեմ զայն եւ արձակեմ»:
23 തഥാപി തേ പുനരേനം ക്രുശേ വ്യധ ഇത്യുക്ത്വാ പ്രോച്ചൈർദൃഢം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ;
Իսկ անոնք կը պնդէին բարձրաձայն աղաղակներով ու կը պահանջէին որ խաչուի. եւ անոնց ու քահանայապետներուն ձայները յաղթեցին:
24 തതഃ പ്രധാനയാജകാദീനാം കലരവേ പ്രബലേ സതി തേഷാം പ്രാർഥനാരൂപം കർത്തും പീലാത ആദിദേശ|
Ուստի Պիղատոս վճռեց որ անոնց պահանջածը ըլլայ:
25 രാജദ്രോഹവധയോരപരാധേന കാരാസ്ഥം യം ജനം തേ യയാചിരേ തം മോചയിത്വാ യീശും തേഷാമിച്ഛായാം സമാർപയത്|
Արձակեց անոնց՝ իրենց պահանջած մարդը, որ բանտը նետուած էր ապստամբութեան ու մարդասպանութեան համար, իսկ յանձնեց Յիսուսը անոնց կամքին:
26 അഥ തേ യീശും ഗൃഹീത്വാ യാന്തി, ഏതർഹി ഗ്രാമാദാഗതം ശിമോനനാമാനം കുരീണീയം ജനം ധൃത്വാ യീശോഃ പശ്ചാന്നേതും തസ്യ സ്കന്ധേ ക്രുശമർപയാമാസുഃ|
Երբ կը տանէին զայն, բռնեցին Սիմոն Կիւրենացի կոչուած մէկը՝ որ արտէն կու գար, եւ դրին խաչը անոր վրայ, որպէսզի կրէ Յիսուսի ետեւէն:
27 തതോ ലോകാരണ്യമധ്യേ ബഹുസ്ത്രിയോ രുദത്യോ വിലപന്ത്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് യയുഃ|
Ժողովուրդը կը հետեւէր անոր՝ մեծ բազմութեամբ, նաեւ կիներ՝ որոնք կը հեծեծէին ու կ՚ողբային անոր վրայ:
28 കിന്തു സ വ്യാഘുട്യ താ ഉവാച, ഹേ യിരൂശാലമോ നാര്യ്യോ യുയം മദർഥം ന രുദിത്വാ സ്വാർഥം സ്വാപത്യാർഥഞ്ച രുദിതി;
Յիսուս դարձաւ անոնց եւ ըսաւ. «Երուսաղէմի՛ աղջիկներ, մի՛ լաք իմ վրաս, հապա լացէ՛ք դուք ձեր վրայ ու ձեր զաւակներուն վրայ:
29 പശ്യത യഃ കദാപി ഗർഭവത്യോ നാഭവൻ സ്തന്യഞ്ച നാപായയൻ താദൃശീ ർവന്ധ്യാ യദാ ധന്യാ വക്ഷ്യന്തി സ കാല ആയാതി|
Որովհետեւ ահա՛ կու գան օրերը՝ որոնց մէջ պիտի ըսեն. “Երանի՜ ամուլներուն եւ այն որովայններուն՝ որոնք չծնան, ու ծիծերուն՝ որոնք կաթ չտուին՝՝”:
30 തദാ ഹേ ശൈലാ അസ്മാകമുപരി പതത, ഹേ ഉപശൈലാ അസ്മാനാച്ഛാദയത കഥാമീദൃശീം ലോകാ വക്ഷ്യന്തി|
Այն ատեն պիտի սկսին ըսել լեռներուն. “Ինկէ՛ք մեր վրայ”, ու բլուրներուն. “Ծածկեցէ՛ք մեզ”:
31 യതഃ സതേജസി ശാഖിനി ചേദേതദ് ഘടതേ തർഹി ശുഷ്കശാഖിനി കിം ന ഘടിഷ്യതേ?
Որովհետեւ եթէ ա՛յսպէս կ՚ընեն դալար փայտին, հապա ի՞նչ պիտի ընեն չորին»:
32 തദാ തേ ഹന്തും ദ്വാവപരാധിനൗ തേന സാർദ്ധം നിന്യുഃ|
Երկու ուրիշներ ալ՝ չարագործներ՝ տարին անոր հետ, որպէսզի մեռցուին:
33 അപരം ശിരഃകപാലനാമകസ്ഥാനം പ്രാപ്യ തം ക്രുശേ വിവിധുഃ; തദ്ദ്വയോരപരാധിനോരേകം തസ്യ ദക്ഷിണോ തദന്യം വാമേ ക്രുശേ വിവിധുഃ|
Երբ հասան Գագաթ կոչուած տեղը, հոն խաչեցին զայն եւ այդ չարագործներն ալ, մէկը աջ կողմը ու միւսը ձախ կողմը:
34 തദാ യീശുരകഥയത്, ഹേ പിതരേതാൻ ക്ഷമസ്വ യത ഏതേ യത് കർമ്മ കുർവ്വന്തി തൻ ന വിദുഃ; പശ്ചാത്തേ ഗുടികാപാതം കൃത്വാ തസ്യ വസ്ത്രാണി വിഭജ്യ ജഗൃഹുഃ|
Յիսուս ըսաւ. «Հա՛յր, ներէ՛ անոնց, որովհետեւ չեն գիտեր թէ ի՛նչ կ՚ընեն»: Յետոյ անոր հանդերձները բաժնելու ատեն՝ վիճակ ձգեցին:
35 തത്ര ലോകസംഘസ്തിഷ്ഠൻ ദദർശ; തേ തേഷാം ശാസകാശ്ച തമുപഹസ്യ ജഗദുഃ, ഏഷ ഇതരാൻ രക്ഷിതവാൻ യദീശ്വരേണാഭിരുചിതോ ഽഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ ഭവതി തർഹി സ്വമധുനാ രക്ഷതു|
Ժողովուրդը կայնած՝ կը դիտէր. պետերն ալ անոնց հետ կը քամահրէին զայն ու կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նքն ալ թող փրկէ, եթէ ի՛նք է Քրիստոսը՝ Աստուծոյ ընտրեալը»:
36 തദന്യഃ സേനാഗണാ ഏത്യ തസ്മൈ അമ്ലരസം ദത്വാ പരിഹസ്യ പ്രോവാച,
Զինուորներն ալ կը ծաղրէին զայն. կու գային առջեւը, քացախ կը մատուցանէին անոր,
37 ചേത്ത്വം യിഹൂദീയാനാം രാജാസി തർഹി സ്വം രക്ഷ|
ու կ՚ըսէին. «Եթէ դո՛ւն ես Հրեաներուն թագաւորը, փրկէ՛ դուն քեզ»:
38 യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വാക്യം യൂനാനീയരോമീയേബ്രീയാക്ഷരൈ ർലിഖിതം തച്ഛിരസ ഊർദ്ധ്വേഽസ്ഥാപ്യത|
Եւ գրութիւն մը գրուած էր անոր վրայ՝ յունարէն, լատիներէն ու եբրայերէն գիրերով. «Ա՛յս է Հրեաներուն թագաւորը»:
39 തദോഭയപാർശ്വയോ ർവിദ്ധൗ യാവപരാധിനൗ തയോരേകസ്തം വിനിന്ദ്യ ബഭാഷേ, ചേത്ത്വമ് അഭിഷിക്തോസി തർഹി സ്വമാവാഞ്ച രക്ഷ|
Այդ կախուած չարագործներէն մէկը կը հայհոյէր անոր ու կ՚ըսէր. «Եթէ դո՛ւն ես Քրիստոսը, փրկէ՛ դուն քեզ, նաեւ մե՛զ»:
40 കിന്ത്വന്യസ്തം തർജയിത്വാവദത്, ഈശ്വരാത്തവ കിഞ്ചിദപി ഭയം നാസ്തി കിം? ത്വമപി സമാനദണ്ഡോസി,
Իսկ միւսը՝ յանդիմանելով զայն՝ ըսաւ. «Դուն չե՞ս վախնար Աստուծմէ, որովհետեւ նոյն դատապարտութեան մէջ ես:
41 യോഗ്യപാത്രേ ആവാം സ്വസ്വകർമ്മണാം സമുചിതഫലം പ്രാപ്നുവഃ കിന്ത്വനേന കിമപി നാപരാദ്ധം|
Մենք՝ իսկապէս արդարաբար, քանի որ ահա՛ կը ստանանք մեր ըրածներուն արժանաւոր հատուցումը. բայց ասիկա անտեղի ո՛չ մէկ բան ըրաւ»:
42 അഥ സ യീശും ജഗാദ ഹേ പ്രഭേ ഭവാൻ സ്വരാജ്യപ്രവേശകാലേ മാം സ്മരതു|
Եւ ըսաւ Յիսուսի. «Տէ՛ր, յիշէ՛ զիս՝ երբ գաս քու թագաւորութեամբդ»:
43 തദാ യീശുഃ കഥിതവാൻ ത്വാം യഥാർഥം വദാമി ത്വമദ്യൈവ മയാ സാർദ്ധം പരലോകസ്യ സുഖസ്ഥാനം പ്രാപ്സ്യസി|
Յիսուս ալ ըսաւ անոր. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Դուն ա՛յսօր ինծի հետ պիտի ըլլաս դրախտին մէջ”»:
44 അപരഞ്ച ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമപര്യ്യന്തം രവേസ്തേജസോന്തർഹിതത്വാത് സർവ്വദേശോഽന്ധകാരേണാവൃതോ
Գրեթէ վեցերորդ ժամն՝՝ էր, երբ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ՝ մինչեւ ժամը ինը. արեւը խաւարեցաւ,
45 മന്ദിരസ്യ യവനികാ ച ഛിദ്യമാനാ ദ്വിധാ ബഭൂവ|
ու տաճարին վարագոյրը պատռեցաւ մէջտեղէն:
46 തതോ യീശുരുച്ചൈരുവാച, ഹേ പിത ർമമാത്മാനം തവ കരേ സമർപയേ, ഇത്യുക്ത്വാ സ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Հա՛յր, քո՛ւ ձեռքերուդ մէջ կ՚աւանդեմ իմ հոգիս»: Ու երբ ըսաւ ասիկա՝ հոգին տուաւ:
47 തദൈതാ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ ശതസേനാപതിരീശ്വരം ധന്യമുക്ത്വാ കഥിതവാൻ അയം നിതാന്തം സാധുമനുഷ്യ ആസീത്|
Հարիւրապետը՝ տեսնելով պատահածը՝ փառաբանեց Աստուած եւ ըսաւ. «Ի՛րապէս այս մարդը արդար էր»:
48 അഥ യാവന്തോ ലോകാ ദ്രഷ്ടുമ് ആഗതാസ്തേ താ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ വക്ഷഃസു കരാഘാതം കൃത്വാ വ്യാചുട്യ ഗതാഃ|
Այս տեսարանը դիտելու համար հաւաքուած ամբողջ բազմութիւնը՝ պատահածները տեսնելով՝ կը ծեծէր կուրծքը ու կը վերադառնար:
49 യീശോ ർജ്ഞാതയോ യാ യാ യോഷിതശ്ച ഗാലീലസ്തേന സാർദ്ധമായാതാസ്താ അപി ദൂരേ സ്ഥിത്വാ തത് സർവ്വം ദദൃശുഃ|
Իր բոլոր ծանօթներն ալ հեռուն կայնած էին, նոյնպէս ալ կիները՝ որ ուղեկցեր էին իրեն Գալիլեայէն, եւ կը տեսնէին այս բաները:
50 തദാ യിഹൂദീയാനാം മന്ത്രണാം ക്രിയാഞ്ചാസമ്മന്യമാന ഈശ്വരസ്യ രാജത്വമ് അപേക്ഷമാണോ
Մարդ մը կար՝ Յովսէփ անունով, որ խորհրդական էր, բարի եւ արդար մարդ մը,
51 യിഹൂദിദേശീയോ ഽരിമഥീയനഗരീയോ യൂഷഫ്നാമാ മന്ത്രീ ഭദ്രോ ധാർമ്മികശ്ച പുമാൻ
(ասիկա հաւանութիւն տուած չէր անոնց ծրագիրին ու արարքին, ) Հրեաներուն Արիմաթեա քաղաքէն. ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան:
52 പീലാതാന്തികം ഗത്വാ യീശോ ർദേഹം യയാചേ|
Ասիկա գնաց Պիղատոսի քով եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
53 പശ്ചാദ് വപുരവരോഹ്യ വാസസാ സംവേഷ്ട്യ യത്ര കോപി മാനുഷോ നാസ്ഥാപ്യത തസ്മിൻ ശൈലേ സ്വാതേ ശ്മശാനേ തദസ്ഥാപയത്|
Ու խաչէն իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով եւ դրաւ վիմափոր գերեզմանի մը մէջ, ուր բնա՛ւ մէկը դրուած չէր:
54 തദ്ദിനമായോജനീയം ദിനം വിശ്രാമവാരശ്ച സമീപഃ|
Այդ օրը Ուրբաթ էր, ու Շաբաթը պիտի սկսէր:
55 അപരം യീശുനാ സാർദ്ധം ഗാലീല ആഗതാ യോഷിതഃ പശ്ചാദിത്വാ ശ്മശാനേ തത്ര യഥാ വപുഃ സ്ഥാപിതം തച്ച ദൃഷ്ട്വാ
Այն կիները՝ որ անոր հետ եկեր էին Գալիլեայէն՝ հետեւեցան ու տեսան գերեզմանը, եւ թէ ի՛նչպէս հոն դրուեցաւ անոր մարմինը:
56 വ്യാഘുട്യ സുഗന്ധിദ്രവ്യതൈലാനി കൃത്വാ വിധിവദ് വിശ്രാമവാരേ വിശ്രാമം ചക്രുഃ|
Ու վերադառնալով՝ բոյրեր եւ օծանելիքներ պատրաստեցին, ու Շաբաթ օրը հանգչեցան՝ պատուիրանին համաձայն: