ലൂകഃ 17
1 ഇതഃ പരം യീശുഃ ശിഷ്യാൻ ഉവാച, വിഘ്നൈരവശ്യമ് ആഗന്തവ്യം കിന്തു വിഘ്നാ യേന ഘടിഷ്യന്തേ തസ്യ ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി|
ଜିସୁ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ବାଦା ଜେ ନାସେ, ଇରି କୟ୍ନୟ୍, ଜେ ପରିକ୍ୟାୟ୍ ହଃଳେଦ୍ ସେ ହାହେ ହଃଳେଦ୍, ମଃତର୍ ଜାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଇରି ଗଃଟେଦ୍, ଚି! ସେ ଦଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ।
2 ഏതേഷാം ക്ഷുദ്രപ്രാണിനാമ് ഏകസ്യാപി വിഘ്നജനനാത് കണ്ഠബദ്ധപേഷണീകസ്യ തസ്യ സാഗരാഗാധജലേ മജ്ജനം ഭദ്രം|
ଇ ନିର୍ମାୟା ଲକାର୍ ବିତ୍ରାର୍ ଗଟ୍ଲକେ ହାହ୍ କଃରାୟ୍ଦ୍, ତାର୍ ଗଃଳାୟ୍ ଗଟେକ୍ ଜଃତାଟେଳା ବାନ୍ଦିକଃରି ସଃମ୍ନ୍ଦେ ହଃକାୟ୍ ରିଲେକ୍ ତାର୍ ଗିନେ ନିକ ଅୟ୍ତାକ୍ ।
3 യൂയം സ്വേഷു സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത; തവ ഭ്രാതാ യദി തവ കിഞ്ചിദ് അപരാധ്യതി തർഹി തം തർജയ, തേന യദി മനഃ പരിവർത്തയതി തർഹി തം ക്ഷമസ്വ|
ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ କାମେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, ଜଦି ତୁମାର୍ ବାୟ୍ ହାହ୍ କଃରେଦ୍, ତଃବେ ତାକ୍ ଦଃକା ଦିଆସ୍; ଆର୍ ସେ ଜଦି ହାହ୍ଚାଡେଦ୍, ତଃବେ ତାକ୍ କେମା ଦିଆସ୍ ।
4 പുനരേകദിനമധ്യേ യദി സ തവ സപ്തകൃത്വോഽപരാധ്യതി കിന്തു സപ്തകൃത്വ ആഗത്യ മനഃ പരിവർത്യ മയാപരാദ്ധമ് ഇതി വദതി തർഹി തം ക്ഷമസ്വ|
ଆରେକ୍, ଜଦି ସେ ଗଟେଦିନ୍ ବିତ୍ରେ ସାତ୍ ତର୍ ତୁମାର୍ ବିରଦେ ହାହ୍ କଃରେଦ୍ ଆର୍ ସାତ୍ ତର୍ ତୁମାର୍ ହାକ୍ ଲେଉଟି ଆସି କୟ୍ଦ୍, ମୁଁୟ୍ ହାହ୍ ଚାଡୁଲେ ବଃଲି କୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ନିଚୟ୍ ତାକ୍ କେମା କଃରା ।”
5 തദാ പ്രേരിതാഃ പ്രഭുമ് അവദൻ അസ്മാകം വിശ്വാസം വർദ്ധയ|
ପେରିତ୍ମଃନ୍ ମାପ୍ରୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ବାଡାଉ ।”
6 പ്രഭുരുവാച, യദി യുഷ്മാകം സർഷപൈകപ്രമാണോ വിശ്വാസോസ്തി തർഹി ത്വം സമൂലമുത്പാടിതോ ഭൂത്വാ സമുദ്രേ രോപിതോ ഭവ കഥായാമ് ഏതസ്യാമ് ഏതദുഡുമ്ബരായ കഥിതായാം സ യുഷ്മാകമാജ്ഞാവഹോ ഭവിഷ്യതി|
ମାପ୍ରୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜଦି ଗଟ୍ ସଃର୍ସୁ ମୁଞ୍ଜି ହର୍ ତୁମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ଇ ଚିତ୍କଳି ଗଃଚ୍କେ ତୁୟ୍ ଚେର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଉଟ୍କି ଅୟ୍କଃରି ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଜାୟ୍ ରୟ୍ ଅଃଉଅ ବଃଲି କୟ୍ଲେକ୍ ସେରି ତୁମାର୍ କଃତା ମାନେଦ୍ ।”
7 അപരം സ്വദാസേ ഹലം വാഹയിത്വാ വാ പശൂൻ ചാരയിത്വാ ക്ഷേത്രാദ് ആഗതേ സതി തം വദതി, ഏഹി ഭോക്തുമുപവിശ, യുഷ്മാകമ് ഏതാദൃശഃ കോസ്തി?
“ମଃତର୍ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ଇରଃକମ୍ ଲକ୍ କେ ଆଚେ, ତାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା କଃସି କଃରି ଆୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ କି ଗାଇମଃନ୍ଦା ଚଃରାୟ୍ କଃରି ଆୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ସେ ତାକେ କୟ୍ଦ୍, ଇ ଦାହ୍ରେ ଆସିକଃରି କାଉଁକେ ବଃସ୍?
8 വരഞ്ച പൂർവ്വം മമ ഖാദ്യമാസാദ്യ യാവദ് ഭുഞ്ജേ പിവാമി ച താവദ് ബദ്ധകടിഃ പരിചര പശ്ചാത് ത്വമപി ഭോക്ഷ്യസേ പാസ്യസി ച കഥാമീദൃശീം കിം ന വക്ഷ്യതി?
ମଃତର୍ ସେ ତାକ୍ କାୟ୍ ଇରଃକମ୍ ନଃକୟ୍କଃରି, ମର୍ ଗିନେ କାଉଁକେ ବାଟା କଃର୍, ଆର୍ ମୁୟ୍ଁ କାତା ହଃତେକ୍ ମର୍ ସେବା କଃର୍ ତାର୍ ହଃଚେ ତୁୟ୍ କାଦି କାସି ।
9 തേന ദാസേന പ്രഭോരാജ്ഞാനുരൂപേ കർമ്മണി കൃതേ പ്രഭുഃ കിം തസ്മിൻ ബാധിതോ ജാതഃ? നേത്ഥം ബുധ്യതേ മയാ|
ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ତାର୍ କଃତାମାନି ତାର୍ ସେବା କଃରେଦ୍, ତଃବେ ହେଁ ସେ କାୟ୍ ତାକ୍ ବଃଲ୍ ବଃଲି କୟ୍ଦ୍?
10 ഇത്ഥം നിരൂപിതേഷു സർവ്വകർമ്മസു കൃതേഷു സത്മു യൂയമപീദം വാക്യം വദഥ, വയമ് അനുപകാരിണോ ദാസാ അസ്മാഭിര്യദ്യത്കർത്തവ്യം തന്മാത്രമേവ കൃതം|
ସେ ରଃକମ୍ ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ କଃତାମାନି ସଃବୁ କାମ୍ କଃଲା ହଃଚେ କଃଉଆ, ‘ଅଃମିମଃନ୍ ଜୟ୍ଗ୍ ନୟ୍ଲା ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା, ଜାୟ୍ରି କଃର୍ତା କଃତା ସେରି ହଃକା ବାୟ୍ଦ୍ରେ କଃରିଆଚୁ ।’”
11 സ യിരൂശാലമി യാത്രാം കുർവ്വൻ ശോമിരോൺഗാലീൽപ്രദേശമധ്യേന ഗച്ഛതി,
ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍ ସମିରଣ୍ ଆର୍ ଗାଲିଲି ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଜାତିରିଲା ।
12 ഏതർഹി കുത്രചിദ് ഗ്രാമേ പ്രവേശമാത്രേ ദശകുഷ്ഠിനസ്തം സാക്ഷാത് കൃത്വാ
ଆର୍, ସେ କୁୟ୍ ଗଟେକ୍ ଗାଉଁଏ ହୁର୍ଲାକେ, ସେତି ଦଃସ୍ଗଟ୍ ବଃଡ୍ ରଗିମଃନ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
13 ദൂരേ തിഷ്ഠനത ഉച്ചൈ ർവക്തുമാരേഭിരേ, ഹേ പ്രഭോ യീശോ ദയസ്വാസ്മാൻ|
ସେମଃନ୍ ଦୁରିକ୍ ଟିଅୟ୍ ଆଉଲି ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଜିସୁ! ଗୁରୁ! ଅଃମିକ୍ ଦଃୟା କଃର୍ ।”
14 തതഃ സ താൻ ദൃഷ്ട്വാ ജഗാദ, യൂയം യാജകാനാം സമീപേ സ്വാൻ ദർശയത, തതസ്തേ ഗച്ഛന്തോ രോഗാത് പരിഷ്കൃതാഃ|
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଦଃକି କଃରି କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍ ନିଜ୍ ନିଜ୍କେ ଜାଜକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକାଉଆ ।” ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ବାଟେ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
15 തദാ തേഷാമേകഃ സ്വം സ്വസ്ഥം ദൃഷ്ട്വാ പ്രോച്ചൈരീശ്വരം ധന്യം വദൻ വ്യാഘുട്യായാതോ യീശോ ർഗുണാനനുവദൻ തച്ചരണാധോഭൂമൗ പപാത;
ମଃତର୍ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ମୁୟ୍ଁ ନିକଅୟ୍ ଆଚି ବଃଲି ଜାଣି କଃରି ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁଣ୍ଗାୟ୍ କଃରି ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ବାଉଳି ଆସି,
16 സ ചാസീത് ശോമിരോണീ|
ସେ ଜିସୁର୍ ଗଃଳ୍ ତଃଳେ ଡୁଳି ତାର୍ ଗୁଣ୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ସେ ଗଟେକ୍ ସମିରଣିୟ ଲକ୍ ରିଲା ।
17 തദാ യീശുരവദത്, ദശജനാഃ കിം ന പരിഷ്കൃതാഃ? തഹ്യന്യേ നവജനാഃ കുത്ര?
ସେତାର୍ଗିନେ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଦଃସ୍ଲକ୍ କାୟ୍ରି ଉଜ୍ ନଃଉତି? ତଃବେ ଆରେକ୍ ନଅଲକ୍ କଃୟ୍ଗଃଲାୟ୍?
18 ഈശ്വരം ധന്യം വദന്തമ് ഏനം വിദേശിനം വിനാ കോപ്യന്യോ ന പ്രാപ്യത|
ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃଉଁକେ ଇ ଅଜିଉଦି ଲକ୍କେ ଚାଡି କଃରି କାୟ୍ରି ଆରେକ୍ କେହେଁ ବାଉଳି ନାୟ୍ଲାୟ୍?”
19 തദാ സ തമുവാച, ത്വമുത്ഥായ യാഹി വിശ്വാസസ്തേ ത്വാം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଉଟିକଃରି ଜା ତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ତକ୍ ଉଜ୍ କଃରିଆଚେ ।”
20 അഥ കദേശ്വരസ്യ രാജത്വം ഭവിഷ്യതീതി ഫിരൂശിഭിഃ പൃഷ്ടേ സ പ്രത്യുവാച, ഈശ്വരസ്യ രാജത്വമ് ഐശ്വര്യ്യദർശനേന ന ഭവിഷ്യതി|
ମାପ୍ରୁର୍ ରାଜି କଃବେ ଆସେଦ୍ ବଃଲି ପାରୁସିମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ଦଃକ୍ଣେ ନାସେ;
21 അത ഏതസ്മിൻ പശ്യ തസ്മിൻ വാ പശ്യ, ഇതി വാക്യം ലോകാ വക്തും ന ശക്ഷ്യന്തി, ഈശ്വരസ്യ രാജത്വം യുഷ്മാകമ് അന്തരേവാസ്തേ|
ଆର୍ ଦଃକା ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ଇତି ଆଚେ କି ସେତି ଆଚେ ବଃଲି ଲକ୍ମଃନ୍ ନଃକଉତି; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜେ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ଆଚେ ।”
22 തതഃ സ ശിഷ്യാൻ ജഗാദ, യദാ യുഷ്മാഭി ർമനുജസുതസ്യ ദിനമേകം ദ്രഷ്ടുമ് വാഞ്ഛിഷ്യതേ കിന്തു ന ദർശിഷ്യതേ, ഈദൃക്കാല ആയാതി|
ମଃତର୍ ସେ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇବାନ୍ୟା ବେଳା ଆସେଦ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ଦିନ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରାର୍ ଗଟେକ୍ ଦିନ୍ ଦଃକୁକ୍ ମଃନ୍ କଃରାସ୍ ମଃତର୍ ନଃଦେକାସ୍ ।
23 തദാത്ര പശ്യ വാ തത്ര പശ്യേതി വാക്യം ലോകാ വക്ഷ്യന്തി, കിന്തു തേഷാം പശ്ചാത് മാ യാത, മാനുഗച്ഛത ച|
ଦଃକା, ସେତି, ଦଃକା, ଇତି ବଃଲି ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ କଃଉତି, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ହଃଚେ ଜାହା ନାୟ୍ ।
24 യതസ്തഡിദ് യഥാകാശൈകദിശ്യുദിയ തദന്യാമപി ദിശം വ്യാപ്യ പ്രകാശതേ തദ്വത് നിജദിനേ മനുജസൂനുഃ പ്രകാശിഷ്യതേ|
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ବିଜ୍ଲି ମାରି ଜଃନ୍କଃରି ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରେ ଗଟେକ୍ ହାକ୍ହୁଣି ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ହାକ୍ ହଃତେକ୍ ଉଜାଳ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଆସ୍ତା ଦିନ୍ ସେବାନ୍ୟା ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
25 കിന്തു തത്പൂർവ്വം തേനാനേകാനി ദുഃഖാനി ഭോക്തവ്യാന്യേതദ്വർത്തമാനലോകൈശ്ച സോഽവജ്ഞാതവ്യഃ|
ମଃତର୍ ଆଗ୍ତୁ ତାକେ ବାୟ୍ଦ୍ରେ ବଃଡେ ଦୁକ୍ ବୟ୍ଗ୍ କଃରୁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ଇ କାଳାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦୁର୍ କଃର୍ତି ।
26 നോഹസ്യ വിദ്യമാനകാലേ യഥാഭവത് മനുഷ്യസൂനോഃ കാലേപി തഥാ ഭവിഷ്യതി|
ଆର୍, ନହର୍ ବଃଳ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଗଃଟିରିଲି, ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ବଃଳ୍ ହେଁ ସେନ୍କାର୍ ଗଃଟେଦ୍;
27 യാവത്കാലം നോഹോ മഹാപോതം നാരോഹദ് ആപ്ലാവിവാര്യ്യേത്യ സർവ്വം നാനാശയച്ച താവത്കാലം യഥാ ലോകാ അഭുഞ്ജതാപിവൻ വ്യവഹൻ വ്യവാഹയംശ്ച;
ଜାଜେ ନହ ହୁର୍ତା ହଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କାତାର୍ ହିଉତାର୍ ଆର୍ ବିବା କଃରୁକ୍ ଆର୍ ବିବା ଦେଉଁକ୍ ମାତି ରିଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ହୁର୍ହାଣି ଆସି ରାଜିବୁଡାୟ୍ ସଃବ୍କେ ନାସ୍ କଃଲି ।
28 ഇത്ഥം ലോടോ വർത്തമാനകാലേപി യഥാ ലോകാ ഭോജനപാനക്രയവിക്രയരോപണഗൃഹനിർമ്മാണകർമ്മസു പ്രാവർത്തന്ത,
ଲତର୍ ବଃଳ୍ ହେଁ ସେରଃକମ୍ ଗଃଟିରିଲି, ଲକ୍ମଃନ୍ କାତାର୍ ହିଉତାର୍, ବିକାବାଞ୍ଜା, ଗଃଚ୍ଲାଗାଉତାର୍ ଆର୍ ଗଃର୍ବାନ୍ଦୁକେ ଲାଗି ରିଲାୟ୍ ।
29 കിന്തു യദാ ലോട് സിദോമോ നിർജഗാമ തദാ നഭസഃ സഗന്ധകാഗ്നിവൃഷ്ടി ർഭൂത്വാ സർവ്വം വ്യനാശയത്
ମଃତର୍ ଲତ ସଦମ୍ ଗଃଳେହୁଣି ବାରାୟ୍ ଗଃଲାଦିନ୍ ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଜୟ୍ ଆର୍ ଗନ୍ଦକ୍ ବଃର୍ସା ଅୟ୍ ସଃବ୍କେ ନାସ୍ କଃଲି ।
30 തദ്വൻ മാനവപുത്രപ്രകാശദിനേപി ഭവിഷ്യതി|
ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଆସ୍ତା ଦିନ୍ ହେଁ ସେରଃକମ୍ ଗଃଟେଦ୍ ।”
31 തദാ യദി കശ്ചിദ് ഗൃഹോപരി തിഷ്ഠതി തർഹി സ ഗൃഹമധ്യാത് കിമപി ദ്രവ്യമാനേതുമ് അവരുഹ്യ നൈതു; യശ്ച ക്ഷേത്രേ തിഷ്ഠതി സോപി വ്യാഘുട്യ നായാതു|
“ସେଦିନ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ଚାନି ଉହ୍ରେ ରଃୟ୍ଦ୍ ସେ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ ରିଲା ତାର୍ ଆସ୍ତିବାଡି ନେଉଁକେ ଉତ୍ରି ନାଆସ; ସେବାନ୍ୟା ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ହଃଦାୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ସେ ଗଃରେ ବାଉଳି ଜଃଉଅ ନାୟ୍ ।
32 ലോടഃ പത്നീം സ്മരത|
ଲତର୍ ଡକୁର୍ସିର୍ କଃତା ଏତାଉଆ ।
33 യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതും ചേഷ്ടിഷ്യതേ സ പ്രാണാൻ ഹാരയിഷ്യതി യസ്തു പ്രാണാൻ ഹാരയിഷ്യതി സഏവ പ്രാണാൻ രക്ഷിഷ്യതി|
ଜୁୟ୍ଲକ୍ ତାର୍ ଜିବନ୍ ବଚାଉଁକେ ଉପାୟ୍ କଃରେଦ୍, ସେ ଆରାୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ଲକ୍ ମର୍ ନାଉଁଏ ନିଜାର୍ ଜିବନ୍ ଆରାୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ସେ ତାର୍ ଜିବନ୍ ବାଚାୟ୍ଦ୍ ।
34 യുഷ്മാനഹം വച്മി തസ്യാം രാത്രൗ ശയ്യൈകഗതയോ ർലോകയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ പരസ്ത്യക്ഷ്യതേ|
ମୁୟ୍ଁ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ସେ ରାତି ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ଗଟେ ଟାଟିଏ ସୟ୍ରେତି, ଗଟ୍ଲକ୍କେ ଦିଆଅୟ୍ଦ୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ଲକ୍କେ ଚାଡା ଅୟ୍ଦ୍ ।
35 സ്ത്രിയൗ യുഗപത് പേഷണീം വ്യാവർത്തയിഷ്യതസ്തയോരേകാ ധാരിഷ്യതേ പരാത്യക്ഷ്യതേ|
ଜଳେକ୍ ମାଇଜି ଗଟ୍ତଃୟ୍ ରୁଚ୍ତି ରେତି ଗଟ୍ଲକେ ଦିଆଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ଗଟ୍ଲକେ ଚାଡା ଅୟ୍ଦ୍ ।”
36 പുരുഷൗ ക്ഷേത്രേ സ്ഥാസ്യതസ്തയോരേകോ ധാരിഷ്യതേ പരസ്ത്യക്ഷ്യതേ|
ଦୁୟ୍ଲକ୍ କାମ୍ହଃଦାୟ୍ ରେତି, ଏକ୍ଲାକେ ଦିଆଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ଗଟ୍ଲକ୍କେ ଚାଡା ଅୟ୍ଦ୍ ।
37 തദാ തേ പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ പ്രഭോ കുത്രേത്ഥം ഭവിഷ്യതി? തതഃ സ ഉവാച, യത്ര ശവസ്തിഷ്ഠതി തത്ര ഗൃധ്രാ മിലന്തി|
ତଃବେ ଚେଲାମଃନ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ ଇ ଗଃଟ୍ଣା କୁୟ୍ତି ଗଃଟେଦ୍?” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ଟାଣେ ମଃଲା ଗଃଗାଳ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ସେଟାଣେ ରାବଣ୍ମଃନ୍ ହେଁ ଗଟେତଃୟ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ତି ।”
