ലൂകഃ 14
1 അനന്തരം വിശ്രാമവാരേ യീശൗ പ്രധാനസ്യ ഫിരൂശിനോ ഗൃഹേ ഭോക്തും ഗതവതി തേ തം വീക്ഷിതുമ് ആരേഭിരേ|
Jednou v sobotu pozval významný farizej Ježíše do svého domu, aby s ním pojedl. Všichni přítomní pozorně sledovali, zda Ježíš dodrží všechny předpisy zákona.
2 തദാ ജലോദരീ തസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥിതഃ|
V blízkosti Ježíšově se objevil muž postižený těžkou vodnatelností.
3 തതഃ സ വ്യവസ്ഥാപകാൻ ഫിരൂശിനശ്ച പപ്രച്ഛ, വിശ്രാമവാരേ സ്വാസ്ഥ്യം കർത്തവ്യം ന വാ? തതസ്തേ കിമപി ന പ്രത്യൂചുഃ|
Ježíš se na farizeje a vykladače zákona obrátil s otázkou: „Je dovoleno v sobotu uzdravovat, nebo ne?“
4 തദാ സ തം രോഗിണം സ്വസ്ഥം കൃത്വാ വിസസർജ;
To jim zavřelo ústa. Ježíš se muže dotkl, uzdravil ho a poslal pryč.
5 താനുവാച ച യുഷ്മാകം കസ്യചിദ് ഗർദ്ദഭോ വൃഷഭോ വാ ചേദ് ഗർത്തേ പതതി തർഹി വിശ്രാമവാരേ തത്ക്ഷണം സ കിം തം നോത്ഥാപയിഷ്യതി?
Pak jim ještě řekl: „Kdyby někomu z vás spadlo dítě nebo dobytče do jámy, nevytáhli byste ho, i kdyby byla sobota?“
6 തതസ്തേ കഥായാ ഏതസ്യാഃ കിമപി പ്രതിവക്തും ന ശേകുഃ|
A zase nevěděli, co na to odpovědět.
7 അപരഞ്ച പ്രധാനസ്ഥാനമനോനീതത്വകരണം വിലോക്യ സ നിമന്ത്രിതാൻ ഏതദുപദേശകഥാം ജഗാദ,
Všiml si, jak se někteří hosté snaží zaujmout čestná místa u stolu, a řekl jim:
8 ത്വം വിവാഹാദിഭോജ്യേഷു നിമന്ത്രിതഃ സൻ പ്രധാനസ്ഥാനേ മോപാവേക്ഷീഃ| ത്വത്തോ ഗൗരവാന്വിതനിമന്ത്രിതജന ആയാതേ
„Pozve-li vás někdo na svatbu, nesedejte si na přední místa. Mohlo by se totiž stát, že by přišel někdo váženější než vy a bylo by trapné, kdybyste mu se zahanbením museli ustoupit. Není lépe posadit se skromně stranou a nechat hostitele říci: ‚Pojď, příteli, posaď se blíž?‘To ti bude v očích druhých ke cti.
9 നിമന്ത്രയിതാഗത്യ മനുഷ്യായൈതസ്മൈ സ്ഥാനം ദേഹീതി വാക്യം ചേദ് വക്ഷ്യതി തർഹി ത്വം സങ്കുചിതോ ഭൂത്വാ സ്ഥാന ഇതരസ്മിൻ ഉപവേഷ്ടുമ് ഉദ്യംസ്യസി|
10 അസ്മാത് കാരണാദേവ ത്വം നിമന്ത്രിതോ ഗത്വാഽപ്രധാനസ്ഥാന ഉപവിശ, തതോ നിമന്ത്രയിതാഗത്യ വദിഷ്യതി, ഹേ ബന്ധോ പ്രോച്ചസ്ഥാനം ഗത്വോപവിശ, തഥാ സതി ഭോജനോപവിഷ്ടാനാം സകലാനാം സാക്ഷാത് ത്വം മാന്യോ ഭവിഷ്യസി|
11 യഃ കശ്ചിത് സ്വമുന്നമയതി സ നമയിഷ്യതേ, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വം നമയതി സ ഉന്നമയിഷ്യതേ|
Protože každý, kdo vynáší sám sebe, bude pokořen, ale kdo se umí pokořit, ten bude povýšen.“
12 തദാ സ നിമന്ത്രയിതാരം ജനമപി ജഗാദ, മധ്യാഹ്നേ രാത്രൗ വാ ഭോജ്യേ കൃതേ നിജബന്ധുഗണോ വാ ഭ്രാതൃഗണോ വാ ജ്ഞാതിഗണോ വാ ധനിഗണോ വാ സമീപവാസിഗണോ വാ ഏതാൻ ന നിമന്ത്രയ, തഥാ കൃതേ ചേത് തേ ത്വാം നിമന്ത്രയിഷ്യന്തി, തർഹി പരിശോധോ ഭവിഷ്യതി|
A hostiteli řekl: „Dáváš-li oběd nebo večeři, nezvi své přátele, sourozence, příbuzné či vlivné známé. Oni by zase na oplátku pozvali tebe, aby nezůstali nic dlužni.
13 കിന്തു യദാ ഭേജ്യം കരോഷി തദാ ദരിദ്രശുഷ്കകരഖഞ്ജാന്ധാൻ നിമന്ത്രയ,
Raději pozvi chudé, zmrzačené, kulhavé a slepé.
14 തത ആശിഷം ലപ്സ്യസേ, തേഷു പരിശോധം കർത്തുമശക്നുവത്സു ശ്മശാനാദ്ധാർമ്മികാനാമുത്ഥാനകാലേ ത്വം ഫലാം ലപ്സ്യസേ|
Ti nemají, čím by ti to vynahradili, ale ty budeš mít radost. Takový čin nebude zapomenut ani na věčnosti.“
15 അനന്തരം താം കഥാം നിശമ്യ ഭോജനോപവിഷ്ടഃ കശ്ചിത് കഥയാമാസ, യോ ജന ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ ഭോക്തും ലപ്സ്യതേ സഏവ ധന്യഃ|
Jeden z hostů ho slyšel a řekl: „Jaká pocta pro každého, kdo bude pozván ke stolu v Božím království.“
16 തതഃ സ ഉവാച, കശ്ചിത് ജനോ രാത്രൗ ഭേജ്യം കൃത്വാ ബഹൂൻ നിമന്ത്രയാമാസ|
Na to mu vyprávěl Ježíš podobenství: „Jeden muž připravoval velkou hostinu a pozval na ni mnoho lidí.
17 തതോ ഭോജനസമയേ നിമന്ത്രിതലോകാൻ ആഹ്വാതും ദാസദ്വാരാ കഥയാമാസ, ഖദ്യദ്രവ്യാണി സർവ്വാണി സമാസാദിതാനി സന്തി, യൂയമാഗച്ഛത|
Když se už přiblížil ten slavnostní den, poslal svého sluhu k pozvaným se vzkazem: ‚Přijďte, vše je uchystáno!‘
18 കിന്തു തേ സർവ്വ ഏകൈകം ഛലം കൃത്വാ ക്ഷമാം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ| പ്രഥമോ ജനഃ കഥയാമാസ, ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതവാനഹം തദേവ ദ്രഷ്ടും മയാ ഗന്തവ്യമ്, അതഏവ മാം ക്ഷന്തും തം നിവേദയ|
Ale pozvaní se začali svorně vymlouvat. Jeden řekl: ‚Koupil jsem pole a musím ho jít obhlédnout. Prosím tě, omluv mě u svého pána.‘
19 അന്യോ ജനഃ കഥയാമാസ, ദശവൃഷാനഹം ക്രീതവാൻ താൻ പരീക്ഷിതും യാമി തസ്മാദേവ മാം ക്ഷന്തും തം നിവേദയ|
Druhý řekl: ‚Koupil jsem pět volských spřežení a chci je vyzkoušet. Prosím tě, omluv mě.‘
20 അപരഃ കഥയാമാസ, വ്യൂഢവാനഹം തസ്മാത് കാരണാദ് യാതും ന ശക്നോമി|
Jiný řekl: ‚Právě jsem se oženil. Uznáš, že teď nemohu přijít.‘
21 പശ്ചാത് സ ദാസോ ഗത്വാ നിജപ്രഭോഃ സാക്ഷാത് സർവ്വവൃത്താന്തം നിവേദയാമാസ, തതോസൗ ഗൃഹപതിഃ കുപിത്വാ സ്വദാസം വ്യാജഹാര, ത്വം സത്വരം നഗരസ്യ സന്നിവേശാൻ മാർഗാംശ്ച ഗത്വാ ദരിദ്രശുഷ്കകരഖഞ്ജാന്ധാൻ അത്രാനയ|
Když se sluha vrátil a sdělil vše svému pánovi, ten se rozhněval a nařídil mu: ‚Vyjdi rychle do ulic a na náměstí a pozvi chudé, zmrzačené, slepé a chromé.‘
22 തതോ ദാസോഽവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവത ആജ്ഞാനുസാരേണാക്രിയത തഥാപി സ്ഥാനമസ്തി|
Když se tak stalo, oznámil sluha pánovi: ‚Splnil jsem tvůj příkaz a ještě zbývá místo.‘
23 തദാ പ്രഭുഃ പുന ർദാസായാകഥയത്, രാജപഥാൻ വൃക്ഷമൂലാനി ച യാത്വാ മദീയഗൃഹപൂരണാർഥം ലോകാനാഗന്തും പ്രവർത്തയ|
Pán mu řekl: ‚Prohledej ohrady a příkopy a přiveď všechny tuláky a pobudy, ať se můj dům naplní. Přemluv i ty, kteří by si sami netroufali.
24 അഹം യുഷ്മഭ്യം കഥയാമി, പൂർവ്വനിമന്ത്രിതാനമേകോപി മമാസ്യ രാത്രിഭോജ്യസ്യാസ്വാദം ന പ്രാപ്സ്യതി|
Ale to vám říkám, žádný z těch pozvaných nevděčníků neokusí nic z mé hostiny.‘“
25 അനന്തരം ബഹുഷു ലോകേഷു യീശോഃ പശ്ചാദ് വ്രജിതേഷു സത്സു സ വ്യാഘുട്യ തേഭ്യഃ കഥയാമാസ,
Když se Ježíš zase vydal na cestu, doprovázely ho davy lidí. Obrátil se k nim a řekl:
26 യഃ കശ്ചിൻ മമ സമീപമ് ആഗത്യ സ്വസ്യ മാതാ പിതാ പത്നീ സന്താനാ ഭ്രാതരോ ഭഗിമ്യോ നിജപ്രാണാശ്ച, ഏതേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യോ മയ്യധികം പ്രേമ ന കരോതി, സ മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|
„Kdo se chce ke mně připojit a nemiluje mne víc než svého otce, matku, ženu, děti, bratry a sestry a dokonce víc než sám sebe, nemůže se stát mým učedníkem.
27 യഃ കശ്ചിത് സ്വീയം ക്രുശം വഹൻ മമ പശ്ചാന്ന ഗച്ഛതി, സോപി മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|
Kdo není ochoten vzít na sebe těžkosti, které mu nastanou, když mne bude následovat, nemůže být mým učedníkem.
28 ദുർഗനിർമ്മാണേ കതിവ്യയോ ഭവിഷ്യതി, തഥാ തസ്യ സമാപ്തികരണാർഥം സമ്പത്തിരസ്തി ന വാ, പ്രഥമമുപവിശ്യ ഏതന്ന ഗണയതി, യുഷ്മാകം മധ്യ ഏതാദൃശഃ കോസ്തി?
Kdo chce stavět dům, musí si nejprve udělat rozpočet a odhadnout, bude-li mít dost prostředků na to, aby stavbu dokončil.
29 നോചേദ് ഭിത്തിം കൃത്വാ ശേഷേ യദി സമാപയിതും ന ശക്ഷ്യതി,
Když tak neučiní, stavbu začne, ale nedokončí ji. Všichni se mu vysmějí a řeknou:
30 തർഹി മാനുഷോയം നിചേതുമ് ആരഭത സമാപയിതും നാശക്നോത്, ഇതി വ്യാഹൃത്യ സർവ്വേ തമുപഹസിഷ്യന്തി|
‚Podívejte se, chtěl stavět, ale nemá na to.‘
31 അപരഞ്ച ഭിന്നഭൂപതിനാ സഹ യുദ്ധം കർത്തുമ് ഉദ്യമ്യ ദശസഹസ്രാണി സൈന്യാനി ഗൃഹീത്വാ വിംശതിസഹസ്രേഃ സൈന്യൈഃ സഹിതസ്യ സമീപവാസിനഃ സമ്മുഖം യാതും ശക്ഷ്യാമി ന വേതി പ്രഥമം ഉപവിശ്യ ന വിചാരയതി ഏതാദൃശോ ഭൂമിപതിഃ കഃ?
A když panovníkovi hrozí válka, neporadí se nejprve, zda se může se svými deseti tisíci vojáky postavit proti dvaceti tisícům?
32 യദി ന ശക്നോതി തർഹി രിപാവതിദൂരേ തിഷ്ഠതി സതി നിജദൂതം പ്രേഷ്യ സന്ധിം കർത്തും പ്രാർഥയേത|
Nepošle raději mírové poselstvo dříve, než ho nepřítel napadne?
33 തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം സർവ്വസ്വം ഹാതും ന ശക്നോതി സ മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|
A tak každý, kdo se chce stát mým učedníkem, ať si dobře rozváží, čeho by se pro mne musel vzdát.
34 ലവണമ് ഉത്തമമ് ഇതി സത്യം, കിന്തു യദി ലവണസ്യ ലവണത്വമ് അപഗച്ഛതി തർഹി തത് കഥം സ്വാദുയുക്തം ഭവിഷ്യതി?
Sůl je dobrá věc, ale k čemu bude, ztratí-li svou chuť a schopnost bránit hnilobě?
35 തദ ഭൂമ്യർഥമ് ആലവാലരാശ്യർഥമപി ഭദ്രം ന ഭവതി; ലോകാസ്തദ് ബഹിഃ ക്ഷിപന്തി| യസ്യ ശ്രോതും ശ്രോത്രേ സ്തഃ സ ശൃണോതു|
Ani k hnojení se nehodí, musí se vyhodit. Snažte se pochopit, co vám říkám.“
