യോഹനഃ 6
1 തതഃ പരം യീശു ർഗാലീൽ പ്രദേശീയസ്യ തിവിരിയാനാമ്നഃ സിന്ധോഃ പാരം ഗതവാൻ|
এর কিছুদিন পর, যীশু গালীল সাগরের (অর্থাৎ, টাইবেরিয়াস সাগরের) দূরবর্তী তীরে, লম্বালম্বি ভাবে পার হলেন।
2 തതോ വ്യാധിമല്ലോകസ്വാസ്ഥ്യകരണരൂപാണി തസ്യാശ്ചര്യ്യാണി കർമ്മാണി ദൃഷ്ട്വാ ബഹവോ ജനാസ്തത്പശ്ചാദ് അഗച്ഛൻ|
অসুস্থদের ক্ষেত্রে তিনি যে চিহ্নকাজ সাধন করেছিলেন, তার পরিচয় পেয়ে অনেক লোক তাঁকে অনুসরণ করল।
3 തതോ യീശുഃ പർവ്വതമാരുഹ്യ തത്ര ശിഷ്യൈഃ സാകമ്|
যীশু তখন শিষ্যদের নিয়ে এক পর্বতে উঠলেন ও তাঁদের নিয়ে সেখানে বসলেন।
4 തസ്മിൻ സമയ നിസ്താരോത്സവനാമ്നി യിഹൂദീയാനാമ ഉത്സവ ഉപസ്ഥിതേ
তখন ইহুদিদের নিস্তারপর্ব উৎসবের সময় এসে গিয়েছিল।
5 യീശു ർനേത്രേ ഉത്തോല്യ ബഹുലോകാൻ സ്വസമീപാഗതാൻ വിലോക്യ ഫിലിപം പൃഷ്ടവാൻ ഏതേഷാം ഭോജനായ ഭോജദ്രവ്യാണി വയം കുത്ര ക്രേതും ശക്രുമഃ?
যীশু চোখ তুলে অনেক লোককে তাঁর দিকে এগিয়ে আসতে দেখে ফিলিপকে বললেন, “এসব লোককে খাওয়াবার জন্য আমরা কোথা থেকে রুটি কিনব।”
6 വാക്യമിദം തസ്യ പരീക്ഷാർഥമ് അവാദീത് കിന്തു യത് കരിഷ്യതി തത് സ്വയമ് അജാനാത്|
তিনি তাঁকে শুধু পরীক্ষা করার জন্যই একথা জিজ্ঞাসা করলেন, কারণ তিনি যে কি করবেন সে সম্পর্কে ইতিমধ্যেই মনস্থির করে ফেলেছিলেন।
7 ഫിലിപഃ പ്രത്യവോചത് ഏതേഷാമ് ഏകൈകോ യദ്യൽപമ് അൽപം പ്രാപ്നോതി തർഹി മുദ്രാപാദദ്വിശതേന ക്രീതപൂപാ അപി ന്യൂനാ ഭവിഷ്യന്തി|
ফিলিপ তাঁকে উত্তর দিলেন, “প্রত্যেকের মুখে কিছু খাবার দেওয়ার জন্য আট মাসের বেতনের বিনিময়ে কেনা রুটিও পর্যাপ্ত হবে না।”
8 ശിമോൻ പിതരസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയാഖ്യഃ ശിഷ്യാണാമേകോ വ്യാഹൃതവാൻ
তাঁর অপর একজন শিষ্য, শিমোন পিতরের ভাই, আন্দ্রিয়কে বললেন,
9 അത്ര കസ്യചിദ് ബാലകസ്യ സമീപേ പഞ്ച യാവപൂപാഃ ക്ഷുദ്രമത്സ്യദ്വയഞ്ച സന്തി കിന്തു ലോകാനാം ഏതാവാതാം മധ്യേ തൈഃ കിം ഭവിഷ്യതി?
“এখানে একটি ছেলের কাছে যবের পাঁচটি ছোটো রুটি ও দুটি ছোটো মাছ আছে। কিন্তু এত লোকের মধ্যে ওতে কী হবে?”
10 പശ്ചാദ് യീശുരവദത് ലോകാനുപവേശയത തത്ര ബഹുയവസസത്ത്വാത് പഞ്ചസഹസ്ത്രേഭ്യോ ന്യൂനാ അധികാ വാ പുരുഷാ ഭൂമ്യാമ് ഉപാവിശൻ|
যীশু বললেন, “লোকদের বসিয়ে দাও।” সেখানে প্রচুর ঘাস ছিল এবং প্রায় পাঁচ হাজার পুরুষ বসে পড়ল।
11 തതോ യീശുസ്താൻ പൂപാനാദായ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയിത്വാ ശിഷ്യേഷു സമാർപയത് തതസ്തേ തേഭ്യ ഉപവിഷ്ടലോകേഭ്യഃ പൂപാൻ യഥേഷ്ടമത്സ്യഞ്ച പ്രാദുഃ|
তখন যীশু রুটিগুলি নিয়ে ধন্যবাদ দিলেন এবং যারা বসেছিলেন তাদের মধ্যে চাহিদামতো ভাগ করে দিলেন। মাছগুলি নিয়েও তিনি তাই করলেন।
12 തേഷു തൃപ്തേഷു സ താനവോചദ് ഏതേഷാം കിഞ്ചിദപി യഥാ നാപചീയതേ തഥാ സർവ്വാണ്യവശിഷ്ടാനി സംഗൃഹ്ലീത|
সকলে তৃপ্তি করে খাওয়ার পর যীশু তাঁর শিষ্যদের বললেন, “অবশিষ্ট রুটির টুকরোগুলি এক জায়গায় জড়ো করো। কোনো কিছুই যেন নষ্ট না হয়।”
13 തതഃ സർവ്വേഷാം ഭോജനാത് പരം തേ തേഷാം പഞ്ചാനാം യാവപൂപാനാം അവശിഷ്ടാന്യഖിലാനി സംഗൃഹ്യ ദ്വാദശഡല്ലകാൻ അപൂരയൻ|
তাই তাঁরা সেই পাঁচটি যবের রুটির অবশিষ্ট অংশ সংগ্রহ করলেন। লোকদের খাওয়ার পর বেঁচে যাওয়া রুটির টুকরোগুলি দিয়ে তাঁরা বারোটি ঝুড়ি পূর্ণ করলেন।
14 അപരം യീശോരേതാദൃശീമ് ആശ്ചര്യ്യക്രിയാം ദൃഷ്ട്വാ ലോകാ മിഥോ വക്തുമാരേഭിരേ ജഗതി യസ്യാഗമനം ഭവിഷ്യതി സ ഏവായമ് അവശ്യം ഭവിഷ്യദ്വക്ത്താ|
যীশুর করা এই চিহ্নকাজ দেখে লোকেরা বলতে লাগল, “পৃথিবীতে যাঁর আসার কথা, ইনি নিশ্চয়ই সেই ভাববাদী।”
15 അതഏവ ലോകാ ആഗത്യ തമാക്രമ്യ രാജാനം കരിഷ്യന്തി യീശുസ്തേഷാമ് ഈദൃശം മാനസം വിജ്ഞായ പുനശ്ച പർവ്വതമ് ഏകാകീ ഗതവാൻ|
যীশু বুঝতে পারলেন যে লোকেরা তাঁকে জোর করে রাজা করতে চায়, তখন তিনি নিজে একটি পাহাড়ে চলে গেলেন।
16 സായംകാല ഉപസ്ഥിതേ ശിഷ്യാ ജലധിതടം വ്രജിത്വാ നാവമാരുഹ്യ നഗരദിശി സിന്ധൗ വാഹയിത്വാഗമൻ|
সন্ধ্যা ঘনিয়ে এলে তাঁর শিষ্যেরা সাগরের তীরে নেমে গেলেন।
17 തസ്മിൻ സമയേ തിമിര ഉപാതിഷ്ഠത് കിന്തു യീഷുസ്തേഷാം സമീപം നാഗച്ഛത്|
সেখানে একটি নৌকায় উঠে তাঁরা সাগর পার হয়ে কফরনাহূমের উদ্দেশে যাত্রা করলেন। সেই সময় অন্ধকার নেমে এলেও যীশু তখনও তাঁদের কাছে ফিরে আসেননি।
18 തദാ പ്രബലപവനവഹനാത് സാഗരേ മഹാതരങ്ഗോ ഭവിതുമ് ആരേഭേ|
প্রবল বাতাস বইছিল এবং জলরাশি উত্তাল হয়ে উঠেছিল।
19 തതസ്തേ വാഹയിത്വാ ദ്വിത്രാൻ ക്രോശാൻ ഗതാഃ പശ്ചാദ് യീശും ജലധേരുപരി പദ്ഭ്യാം വ്രജന്തം നൗകാന്തികമ് ആഗച്ഛന്തം വിലോക്യ ത്രാസയുക്താ അഭവൻ
তাঁরা নৌকা বেয়ে পাঁচ-ছয় কিলোমিটার এগিয়ে যাওয়ার পর যীশুকে জলের উপর দিয়ে হেঁটে নৌকার দিকে আসতে দেখলেন। তাঁরা ভয় পেলেন।
20 കിന്തു സ താനുക്ത്തവാൻ അയമഹം മാ ഭൈഷ്ട|
কিন্তু তিনি তাঁদের বললেন, “এ আমি, ভয় পেয়ো না।”
21 തദാ തേ തം സ്വൈരം നാവി ഗൃഹീതവന്തഃ തദാ തത്ക്ഷണാദ് ഉദ്ദിഷ്ടസ്ഥാനേ നൗരുപാസ്ഥാത്|
তখন তাঁরা যীশুকে নৌকায় তুলতে আগ্রহী হলেন এবং তাঁরা যেখানে যাচ্ছিলেন নৌকা তাঁদের গন্তব্যস্থলে পৌঁছে গেল।
22 യയാ നാവാ ശിഷ്യാ അഗച്ഛൻ തദന്യാ കാപി നൗകാ തസ്മിൻ സ്ഥാനേ നാസീത് തതോ യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം നാഗമത് കേവലാഃ ശിഷ്യാ അഗമൻ ഏതത് പാരസ്ഥാ ലോകാ ജ്ഞാതവന്തഃ|
পরদিন, সাগরের অপর তীরে যারা থেকে গিয়েছিল, তারা বুঝতে পারল যে, আগের দিন সেখানে একটি নৌকা ছাড়া আর অন্য নৌকা ছিল না। যীশু শিষ্যদের সঙ্গে সেই নৌকায় ওঠেননি, বরং শিষ্যেরা নিজেরাই চলে গিয়েছিলেন।
23 കിന്തു തതഃ പരം പ്രഭു ര്യത്ര ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ അനുകീർത്ത്യ ലോകാൻ പൂപാൻ അഭോജയത് തത്സ്ഥാനസ്യ സമീപസ്ഥതിവിരിയായാ അപരാസ്തരണയ ആഗമൻ|
প্রভুর ধন্যবাদ দেওয়ার পর লোকেরা যেখানে রুটি খেয়েছিল, টাইবেরিয়াস থেকে কয়েকটি নৌকা তখন সেই স্থানে এসে পৌঁছাল।
24 യീശുസ്തത്ര നാസ്തി ശിഷ്യാ അപി തത്ര നാ സന്തി ലോകാ ഇതി വിജ്ഞായ യീശും ഗവേഷയിതും തരണിഭിഃ കഫർനാഹൂമ് പുരം ഗതാഃ|
যীশু বা তাঁর শিষ্যদের কেউই সেখানে নেই বুঝতে পেরে সকলে নৌকায় উঠে যীশুর সন্ধানে কফরনাহূমে গেল।
25 തതസ്തേ സരിത്പതേഃ പാരേ തം സാക്ഷാത് പ്രാപ്യ പ്രാവോചൻ ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ അത്ര സ്ഥാനേ കദാഗമത്?
সাগরের অপর পারে যীশুকে দেখতে পেয়ে তারা জিজ্ঞাসা করল, “রব্বি, আপনি কখন এখানে এলেন?”
26 തദാ യീശുസ്താൻ പ്രത്യവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി ആശ്ചര്യ്യകർമ്മദർശനാദ്ധേതോ ർന കിന്തു പൂപഭോജനാത് തേന തൃപ്തത്വാഞ്ച മാം ഗവേഷയഥ|
যীশু উত্তর দিলেন, “আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, তোমরা চিহ্নকাজ দেখেছিলে বলে যে আমার অন্বেষণ করছ, তা নয়, কিন্তু রুটি খেয়ে তৃপ্ত হয়েছিলে বলেই তোমরা আমার অন্বেষণ করছ।
27 ക്ഷയണീയഭക്ഷ്യാർഥം മാ ശ്രാമിഷ്ട കിന്ത്വന്തായുർഭക്ഷ്യാർഥം ശ്രാമ്യത, തസ്മാത് താദൃശം ഭക്ഷ്യം മനുജപുത്രോ യുഷ്മാഭ്യം ദാസ്യതി; തസ്മിൻ താത ഈശ്വരഃ പ്രമാണം പ്രാദാത്| (aiōnios g166)
যে খাদ্য নষ্ট হয়ে যায় তার জন্য নয়, বরং অনন্ত জীবনব্যাপী স্থায়ী খাদ্যের জন্য তোমরা পরিশ্রম করো। মনুষ্যপুত্রই তোমাদের সেই খাদ্য দান করবেন। পিতা ঈশ্বর তাঁকেই মুদ্রাঙ্কিত করেছেন।” (aiōnios g166)
28 തദാ തേഽപൃച്ഛൻ ഈശ്വരാഭിമതം കർമ്മ കർത്തുമ് അസ്മാഭിഃ കിം കർത്തവ്യം?
তারা তখন জিজ্ঞাসা করল, “ঈশ্বরের কাজ করতে হলে আমাদের কী করতে হবে?”
29 തതോ യീശുരവദദ് ഈശ്വരോ യം പ്രൈരയത് തസ്മിൻ വിശ്വസനമ് ഈശ്വരാഭിമതം കർമ്മ|
যীশু উত্তর দিলেন, “ঈশ্বরের কাজ হল এই: তিনি যাঁকে পাঠিয়েছেন, তোমরা তাঁকে বিশ্বাস করো।”
30 തദാ തേ വ്യാഹരൻ ഭവതാ കിം ലക്ഷണം ദർശിതം യദ്ദൃഷ്ട്വാ ഭവതി വിശ്വസിഷ്യാമഃ? ത്വയാ കിം കർമ്മ കൃതം?
অতএব, তারা জিজ্ঞাসা করল, “আপনাকে বিশ্বাস করতে পারি, এমন কী অলৌকিক চিহ্নকাজ আপনি আমাদের দেখাবেন? আপনি কী করবেন?
31 അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ മഹാപ്രാന്തരേ മാന്നാം ഭോക്ത്തും പ്രാപുഃ യഥാ ലിപിരാസ്തേ| സ്വർഗീയാണി തു ഭക്ഷ്യാണി പ്രദദൗ പരമേശ്വരഃ|
‘তিনি খাবারের জন্য স্বর্গ থেকে তাদের খাদ্য দিয়েছিলেন,’ শাস্ত্রে লিখিত এই বচন অনুসারে, আমাদের পূর্বপুরুষেরা মরুপ্রান্তরে মান্না আহার করেছিলেন।”
32 തദാ യീശുരവദദ് അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി മൂസാ യുഷ്മാഭ്യം സ്വർഗീയം ഭക്ഷ്യം നാദാത് കിന്തു മമ പിതാ യുഷ്മാഭ്യം സ്വർഗീയം പരമം ഭക്ഷ്യം ദദാതി|
যীশু তাদের বললেন, “আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, মোশি স্বর্গ থেকে তোমাদের সেই খাদ্য দেননি, বরং আমার পিতাই স্বর্গ থেকে প্রকৃত খাদ্য দান করেন।
33 യഃ സ്വർഗാദവരുഹ്യ ജഗതേ ജീവനം ദദാതി സ ഈശ്വരദത്തഭക്ഷ്യരൂപഃ|
কারণ যিনি স্বর্গ থেকে নেমে এসে জগৎকে জীবন দান করেন, তিনিই ঈশ্বরীয় খাদ্য।”
34 തദാ തേ പ്രാവോചൻ ഹേ പ്രഭോ ഭക്ഷ്യമിദം നിത്യമസ്മഭ്യം ദദാതു|
তারা বলল, “প্রভু, এখন থেকে সেই খাদ্যই আমাদের দিন।”
35 യീശുരവദദ് അഹമേവ ജീവനരൂപം ഭക്ഷ്യം യോ ജനോ മമ സന്നിധിമ് ആഗച്ഛതി സ ജാതു ക്ഷുധാർത്തോ ന ഭവിഷ്യതി, തഥാ യോ ജനോ മാം പ്രത്യേതി സ ജാതു തൃഷാർത്തോ ന ഭവിഷ്യതി|
যীশু তখন ঘোষণা করলেন, “আমিই সেই জীবন-খাদ্য। যে আমার কাছে আসে, সে কখনও ক্ষুধার্ত হবে না এবং যে আমাকে বিশ্বাস করে, সে কোনোদিনই পিপাসিত হবে না।
36 മാം ദൃഷ്ട്വാപി യൂയം ന വിശ്വസിഥ യുഷ്മാനഹമ് ഇത്യവോചം|
কিন্তু আমি যেমন তোমাদের বলেছি, তোমরা আমাকে দেখেছ অথচ এখনও পর্যন্ত আমাকে বিশ্বাস করোনি।
37 പിതാ മഹ്യം യാവതോ ലോകാനദദാത് തേ സർവ്വ ഏവ മമാന്തികമ് ആഗമിഷ്യന്തി യഃ കശ്ചിച്ച മമ സന്നിധിമ് ആയാസ്യതി തം കേനാപി പ്രകാരേണ ന ദൂരീകരിഷ്യാമി|
পিতা যাদের আমাকে দেন, তাদের সবাই আমার কাছে আসবে, আর যে আমার কাছে আসে, তাকে আমি কখনও তাড়িয়ে দেব না।
38 നിജാഭിമതം സാധയിതും ന ഹി കിന്തു പ്രേരയിതുരഭിമതം സാധയിതും സ്വർഗാദ് ആഗതോസ്മി|
কারণ আমার ইচ্ছা পূরণের জন্য আমি স্বর্গ থেকে আসিনি, আমি এসেছি যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন, তাঁর ইচ্ছা পূরণের জন্য।
39 സ യാൻ യാൻ ലോകാൻ മഹ്യമദദാത് തേഷാമേകമപി ന ഹാരയിത്വാ ശേഷദിനേ സർവ്വാനഹമ് ഉത്ഥാപയാമി ഇദം മത്പ്രേരയിതുഃ പിതുരഭിമതം|
আর যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন তাঁর ইচ্ছা এই যে, তিনি যাদের আমাকে দিয়েছেন, আমি যেন তাদের একজনকেও না হারাই, কিন্তু শেষের দিনে তাদের মৃত্যু থেকে উত্থাপিত করি।
40 യഃ കശ്ചിൻ മാനവസുതം വിലോക്യ വിശ്വസിതി സ ശേഷദിനേ മയോത്ഥാപിതഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി ഇതി മത്പ്രേരകസ്യാഭിമതം| (aiōnios g166)
কারণ আমার পিতার ইচ্ছা এই, পুত্রের দিকে যে দৃষ্টিপাত করে তাঁকে বিশ্বাস করে, সে যেন অনন্ত জীবন লাভ করে। আর শেষের দিনে আমি তাকে উত্থাপিত করব।” (aiōnios g166)
41 തദാ സ്വർഗാദ് യദ് ഭക്ഷ്യമ് അവാരോഹത് തദ് ഭക്ഷ്യമ് അഹമേവ യിഹൂദീയലോകാസ്തസ്യൈതദ് വാക്യേ വിവദമാനാ വക്ത്തുമാരേഭിരേ
একথায় ইহুদিরা তাঁর বিরুদ্ধে অসন্তোষ প্রকাশ করতে লাগল, কারণ তিনি বলেছিলেন, “আমিই সেই খাদ্য, যা স্বর্গলোক থেকে নেমে এসেছে।”
42 യൂഷഫഃ പുത്രോ യീശു ര്യസ്യ മാതാപിതരൗ വയം ജാനീമ ഏഷ കിം സഏവ ന? തർഹി സ്വർഗാദ് അവാരോഹമ് ഇതി വാക്യം കഥം വക്ത്തി?
তারা বলল, “এ কি যোষেফের পুত্র যীশু নয়, যার বাবা-মা আমাদের পরিচিত? তাহলে কী করে ও এখন বলছে, ‘আমি স্বর্গলোক থেকে নেমে এসেছি’?”
43 തദാ യീശുസ്താൻ പ്രത്യവദത് പരസ്പരം മാ വിവദധ്വം
প্রত্যুত্তরে যীশু বললেন, “তোমরা নিজেদের মধ্যে অসন্তোষ দেখিয়ো না।
44 മത്പ്രേരകേണ പിത്രാ നാകൃഷ്ടഃ കോപി ജനോ മമാന്തികമ് ആയാതും ന ശക്നോതി കിന്ത്വാഗതം ജനം ചരമേഽഹ്നി പ്രോത്ഥാപയിഷ്യാമി|
পিতা, যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন, তিনি আকর্ষণ না করলে কেউ আমার কাছে আসতে পারে না, আর শেষের দিনে আমি তাকে উত্থাপিত করব।
45 തേ സർവ്വ ഈശ്വരേണ ശിക്ഷിതാ ഭവിഷ്യന്തി ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിപിരിത്ഥമാസ്തേ അതോ യഃ കശ്ചിത് പിതുഃ സകാശാത് ശ്രുത്വാ ശിക്ഷതേ സ ഏവ മമ സമീപമ് ആഗമിഷ്യതി|
ভাববাদীদের গ্রন্থে লেখা আছে, ‘তারা সবাই ঈশ্বরের কাছ থেকে শিক্ষা লাভ করবে।’ পিতার কথায় যে কর্ণপাত করে এবং তাঁর কাছে শিক্ষা লাভ করে, সে আমার কাছে আসে।
46 യ ഈശ്വരാദ് അജായത തം വിനാ കോപി മനുഷ്യോ ജനകം നാദർശത് കേവലഃ സഏവ താതമ് അദ്രാക്ഷീത്|
ঈশ্বরের কাছ থেকে যিনি এসেছেন, তিনি ব্যতীত আর কেউ পিতার দর্শন লাভ করেনি, একমাত্র তিনিই পিতাকে দর্শন করেছেন।
আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, যে বিশ্বাস করে, সে অনন্ত জীবন লাভ করেছে। (aiōnios g166)
48 അഹമേവ തജ്ജീവനഭക്ഷ്യം|
আমিই সেই জীবন-খাদ্য।
49 യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ മഹാപ്രാന്തരേ മന്നാഭക്ഷ്യം ഭൂക്ത്താപി മൃതാഃ
তোমাদের পিতৃপুরুষেরা মরুপ্রান্তরে মান্না আহার করেছিল, তবুও তাদের মৃত্যু হয়েছিল।
50 കിന്തു യദ്ഭക്ഷ്യം സ്വർഗാദാഗച്ഛത് തദ് യദി കശ്ചിദ് ഭുങ്ക്ത്തേ തർഹി സ ന മ്രിയതേ|
কিন্তু এখানে স্বর্গ থেকে আগত সেই খাদ্য রয়েছে, কোনো মানুষ তা গ্রহণ করলে তার মৃত্যু হবে না।
51 യജ്ജീവനഭക്ഷ്യം സ്വർഗാദാഗച്ഛത് സോഹമേവ ഇദം ഭക്ഷ്യം യോ ജനോ ഭുങ്ക്ത്തേ സ നിത്യജീവീ ഭവിഷ്യതി| പുനശ്ച ജഗതോ ജീവനാർഥമഹം യത് സ്വകീയപിശിതം ദാസ്യാമി തദേവ മയാ വിതരിതം ഭക്ഷ്യമ്| (aiōn g165)
আমিই স্বর্গ থেকে নেমে আসা সেই জীবন-খাদ্য। যদি কেউ এই খাদ্যগ্রহণ করে, সে চিরজীবী হবে। আমার মাংসই এই খাদ্য, যা জগতের জীবন লাভের জন্য আমি দান করব।” (aiōn g165)
52 തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ പരസ്പരം വിവദമാനാ വക്ത്തുമാരേഭിരേ ഏഷ ഭോജനാർഥം സ്വീയം പലലം കഥമ് അസ്മഭ്യം ദാസ്യതി?
তখন ইহুদিরা নিজেদের মধ্যে তীব্র বাদানুবাদ শুরু করল, “এই লোকটি কীভাবে আমাদের খাওয়ার জন্য তাঁর মাংস দান করতে পারে?”
53 തദാ യീശുസ്താൻ ആവോചദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി മനുഷ്യപുത്രസ്യാമിഷേ യുഷ്മാഭി ർന ഭുക്ത്തേ തസ്യ രുധിരേ ച ന പീതേ ജീവനേന സാർദ്ധം യുഷ്മാകം സമ്ബന്ധോ നാസ്തി|
যীশু তাদের বললেন, “আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, তোমরা যদি মনুষ্যপুত্রের মাংস ভোজন এবং তাঁর রক্ত পান না করো, তোমাদের মধ্যে জীবন নেই।
54 യോ മമാമിഷം സ്വാദതി മമ സുധിരഞ്ച പിവതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി തതഃ ശേഷേഽഹ്നി തമഹമ് ഉത്ഥാപയിഷ്യാമി| (aiōnios g166)
যে আমার মাংস ভোজন ও আমার রক্ত পান করে, সে অনন্ত জীবন লাভ করেছে এবং শেষের দিনে আমি তাকে উত্থাপিত করব। (aiōnios g166)
55 യതോ മദീയമാമിഷം പരമം ഭക്ഷ്യം തഥാ മദീയം ശോണിതം പരമം പേയം|
কারণ আমার মাংসই প্রকৃত খাদ্য এবং আমার রক্তই প্রকৃত পানীয়।
56 യോ ജനോ മദീയം പലലം സ്വാദതി മദീയം രുധിരഞ്ച പിവതി സ മയി വസതി തസ്മിന്നഹഞ്ച വസാമി|
যে আমার মাংস ভোজন ও আমার রক্ত পান করে, সে আমার মধ্যে থাকে, আর আমি তার মধ্যে থাকি।
57 മത്പ്രേരയിത്രാ ജീവതാ താതേന യഥാഹം ജീവാമി തദ്വദ് യഃ കശ്ചിൻ മാമത്തി സോപി മയാ ജീവിഷ്യതി|
জীবন্ত পিতা যেমন আমাকে পাঠিয়েছেন এবং আমি যেমন পিতারই জন্য জীবনধারণ করি, আমাকে যে ভোজন করে, সেও তেমনই আমার জন্য জীবনধারণ করবে।
58 യദ്ഭക്ഷ്യം സ്വർഗാദാഗച്ഛത് തദിദം യന്മാന്നാം സ്വാദിത്വാ യുഷ്മാകം പിതരോഽമ്രിയന്ത താദൃശമ് ഇദം ഭക്ഷ്യം ന ഭവതി ഇദം ഭക്ഷ്യം യോ ഭക്ഷതി സ നിത്യം ജീവിഷ്യതി| (aiōn g165)
এই সেই খাদ্য যা স্বর্গলোক থেকে নেমে এসেছে। তোমাদের পিতৃপুরুষেরা মান্না ভোজন করেছিল, তাদের মৃত্যু হয়েছে, কিন্তু যে এই খাদ্য ভোজন করে, সে চিরকাল জীবিত থাকবে।” (aiōn g165)
59 യദാ കഫർനാഹൂമ് പുര്യ്യാം ഭജനഗേഹേ ഉപാദിശത് തദാ കഥാ ഏതാ അകഥയത്|
কফরনাহূমের সমাজভবনে শিক্ষা দেওয়ার সময় তিনি এসব কথা বললেন।
60 തദേത്ഥം ശ്രുത്വാ തസ്യ ശിഷ്യാണാമ് അനേകേ പരസ്പരമ് അകഥയൻ ഇദം ഗാഢം വാക്യം വാക്യമീദൃശം കഃ ശ്രോതും ശക്രുയാത്?
একথা শুনে তাঁর শিষ্যদের মধ্যে অনেকে বললেন, “এ এক কঠিন শিক্ষা। এই শিক্ষা কে গ্রহণ করতে পারে?”
61 കിന്തു യീശുഃ ശിഷ്യാണാമ് ഇത്ഥം വിവാദം സ്വചിത്തേ വിജ്ഞായ കഥിതവാൻ ഇദം വാക്യം കിം യുഷ്മാകം വിഘ്നം ജനയതി?
শিষ্যেরা এ নিয়ে অসন্তোষ প্রকাশ করছে, জানতে পেরে যীশু তাদের বললেন, “একথায় কি তোমরা আঘাত পেলে?
62 യദി മനുജസുതം പൂർവ്വവാസസ്ഥാനമ് ഊർദ്വ്വം ഗച്ഛന്തം പശ്യഥ തർഹി കിം ഭവിഷ്യതി?
তাহলে, মনুষ্যপুত্র আগে যে স্থানে ছিলেন সেই স্থানে উন্নীত হতে দেখলে কী বলবে?
63 ആത്മൈവ ജീവനദായകഃ വപു ർനിഷ്ഫലം യുഷ്മഭ്യമഹം യാനി വചാംസി കഥയാമി താന്യാത്മാ ജീവനഞ്ച|
পবিত্র আত্মাই জীবন দান করেন, মাংস কিছু উপকারী নয়। তোমাদের কাছে আমি যেসব কথা বলেছি সেই বাক্যই আত্মা এবং জীবন।
64 കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ കേചന അവിശ്വാസിനഃ സന്തി കേ കേ ന വിശ്വസന്തി കോ വാ തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി താൻ യീശുരാപ്രഥമാദ് വേത്തി|
কিন্তু তোমাদের মধ্যে কেউ কেউ আছে, যারা বিশ্বাস করে না।” কারণ প্রথম থেকেই যীশু জানতেন, তাদের মধ্যে কে তাঁকে বিশ্বাস করবে না এবং কে তাঁর সঙ্গে বিশ্বাসঘাতকতা করবে।
65 അപരമപി കഥിതവാൻ അസ്മാത് കാരണാദ് അകഥയം പിതുഃ സകാശാത് ശക്ത്തിമപ്രാപ്യ കോപി മമാന്തികമ് ആഗന്തും ന ശക്നോതി|
তিনি বলে চললেন, “এই জন্য আমি তোমাদের বলছি, পিতার কাছ থেকে সামর্থ্য লাভ না করলে, কেউ আমার কাছে আসতে পারে না।”
66 തത്കാലേഽനേകേ ശിഷ്യാ വ്യാഘുട്യ തേന സാർദ്ധം പുന ർനാഗച്ഛൻ|
সেই সময় থেকে বহু শিষ্য ফিরে গেল এবং তারা আর তাঁকে অনুসরণ করল না।
67 തദാ യീശു ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ഉക്ത്തവാൻ യൂയമപി കിം യാസ്യഥ?
তখন যীশু সেই বারোজন শিষ্যকে জিজ্ঞাসা করলেন, “তোমরাও কি আমাকে ছেড়ে যেতে চাও?”
শিমোন পিতর তাঁকে উত্তর দিলেন, “প্রভু, আমরা কার কাছে যাব? আপনার কাছেই আছে অনন্ত জীবনের বাক্য। (aiōnios g166)
69 അനന്തജീവനദായിന്യോ യാഃ കഥാസ്താസ്തവൈവ| ഭവാൻ അമരേശ്വരസ്യാഭിഷിക്ത്തപുത്ര ഇതി വിശ്വസ്യ നിശ്ചിതം ജാനീമഃ|
আমরা বিশ্বাস করি এবং জানি যে, আপনিই ঈশ্বরের সেই পবিত্র ব্যক্তি।”
70 തദാ യീശുരവദത് കിമഹം യുഷ്മാകം ദ്വാദശജനാൻ മനോനീതാൻ ന കൃതവാൻ? കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേപി കശ്ചിദേകോ വിഘ്നകാരീ വിദ്യതേ|
যীশু তখন বললেন, “তোমাদের এই বারোজনকে কি আমি মনোনীত করিনি? তবুও তোমাদের মধ্যে একজন হচ্ছে এক দিয়াবল।”
71 ഇമാം കഥം സ ശിമോനഃ പുത്രമ് ഈഷ്കരീയോതീയം യിഹൂദാമ് ഉദ്ദിശ്യ കഥിതവാൻ യതോ ദ്വാദശാനാം മധ്യേ ഗണിതഃ സ തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
(একথার দ্বারা তিনি শিমোন ইষ্কারিয়োৎ-এর পুত্র যিহূদার বিষয়ে ইঙ্গিত করলেন। সে বারোজন শিষ্যের অন্যতম হলেও পরবর্তীকালে যীশুর সঙ্গে বিশ্বাসঘাতকতা করেছিল।)
