യോഹനഃ 16

1 യുഷ്മാകം യഥാ വാധാ ന ജായതേ തദർഥം യുഷ്മാൻ ഏതാനി സർവ്വവാക്യാനി വ്യാഹരം|

These things have I spoken unto you, that ye may not be offended:

2 ലോകാ യുഷ്മാൻ ഭജനഗൃഹേഭ്യോ ദൂരീകരിഷ്യന്തി തഥാ യസ്മിൻ സമയേ യുഷ്മാൻ ഹത്വാ ഈശ്വരസ്യ തുഷ്ടി ജനകം കർമ്മാകുർമ്മ ഇതി മംസ്യന്തേ സ സമയ ആഗച്ഛന്തി|

for they will excommunicate you: yea, the time is coming, that whosoever killeth you, will think that he offers an acceptable service to God.

3 തേ പിതരം മാഞ്ച ന ജാനന്തി, തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതീദൃശമ് ആചരിഷ്യന്തി|

And these things will they do unto you; because they have not known the Father, nor me.

4 അതോ ഹേതാഃ സമയേ സമുപസ്ഥിതേ യഥാ മമ കഥാ യുഷ്മാകം മനഃസുഃ സമുപതിഷ്ഠതി തദർഥം യുഷ്മാഭ്യമ് ഏതാം കഥാം കഥയാമി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അഹം തിഷ്ഠൻ പ്രഥമം താം യുഷ്മഭ്യം നാകഥയം|

But I have told you these things, that when the time cometh, ye may remember that I told you of them. Though I did not tell you of them at the beginning, because I was with you.

5 സാമ്പ്രതം സ്വസ്യ പ്രേരയിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തഥാപി ത്വം ക്ക ഗച്ഛസി കഥാമേതാം യുഷ്മാകം കോപി മാം ന പൃച്ഛതി|

But now I am going away to Him that sent me, and yet none of you asketh me, Whither art thou going? but because I have said these things to you,

6 കിന്തു മയോക്താഭിരാഭിഃ കഥാഭി ര്യൂഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖേന പൂർണാന്യഭവൻ|

sorrow hath filled your heart.

7 തഥാപ്യഹം യഥാർഥം കഥയാമി മമ ഗമനം യുഷ്മാകം ഹിതാർഥമേവ, യതോ ഹേതോ ർഗമനേ ന കൃതേ സഹായോ യുഷ്മാകം സമീപം നാഗമിഷ്യതി കിന്തു യദി ഗച്ഛാമി തർഹി യുഷ്മാകം സമീപേ തം പ്രേഷയിഷ്യാമി|

Nevertheless I tell you the truth, it is expedient for you that I should go away; for if I go not away, the comforter will not come unto you; but if I depart, I will send Him unto you.

8 തതഃ സ ആഗത്യ പാപപുണ്യദണ്ഡേഷു ജഗതോ ലോകാനാം പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|

And when He comes, He will convince the world of sin, and of righteousness, and of judgement:

9 തേ മയി ന വിശ്വസന്തി തസ്മാദ്ധേതോഃ പാപപ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|

of sin, because they believe not on me;

10 യുഷ്മാകമ് അദൃശ്യഃ സന്നഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തസ്മാദ് പുണ്യേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|

of righteousness, because I am going to my Father and ye shall see me no more;

11 ഏതജ്ജഗതോഽധിപതി ർദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാപ്നോതി തസ്മാദ് ദണ്ഡേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|

and of judgement, because the prince of this world is judged.

12 യുഷ്മഭ്യം കഥയിതും മമാനേകാഃ കഥാ ആസതേ, താഃ കഥാ ഇദാനീം യൂയം സോഢും ന ശക്നുഥ;

I have yet many things to say to you, but ye cannot bear them now.

13 കിന്തു സത്യമയ ആത്മാ യദാ സമാഗമിഷ്യതി തദാ സർവ്വം സത്യം യുഷ്മാൻ നേഷ്യതി, സ സ്വതഃ കിമപി ന വദിഷ്യതി കിന്തു യച്ഛ്രോഷ്യതി തദേവ കഥയിത്വാ ഭാവികാര്യ്യം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിഷ്യതി|

But when the Spirit of truth is come, He will guide you into all truth: for He will not speak of Himself; but whatsoever He shall hear, that will He speak, and will shew you things to come.

14 മമ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി യതോ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|

He shall glorify me, for He shall take of mine and shew it unto you.

15 പിതു ര്യദ്യദ് ആസ്തേ തത് സർവ്വം മമ തസ്മാദ് കാരണാദ് അവാദിഷം സ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|

All that the Father hath are mine: therefore I said, that He shall take of mine and shew it unto you.

16 കിയത്കാലാത് പരം യൂയം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|

A little while and ye shall not see me: and again a little while and ye shall see me, because I am going to the Father.

17 തതഃ ശിഷ്യാണാം കിയന്തോ ജനാഃ പരസ്പരം വദിതുമ് ആരഭന്ത, കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി, ഇതി യദ് വാക്യമ് അയം വദതി തത് കിം?

Some of his disciples therefore said one to another, What is the meaning of this that He saith to us, A little while and ye shall not see me, and again a little while and ye shall see me, and---because I am going to the Father?

18 തതഃ കിയത്കാലാത് പരമ് ഇതി തസ്യ വാക്യം കിം? തസ്യ വാക്യസ്യാഭിപ്രായം വയം ബോദ്ധും ന ശക്നുമസ്തൈരിതി

they said therefore, What is this little while that He speaks of? we do not understand what He means.

19 നിഗദിതേ യീശുസ്തേഷാം പ്രശ്നേച്ഛാം ജ്ഞാത്വാ തേഭ്യോഽകഥയത് കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ, കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പൂന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ, യാമിമാം കഥാമകഥയം തസ്യാ അഭിപ്രായം കിം യൂയം പരസ്പരം മൃഗയധ്വേ?

Now Jesus knew that they wanted to ask Him, and therefore said unto them, Are ye enquiring among each other about this, that I said, A little while and ye shall not see me, and again a little while and ye shall see me?

20 യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി യൂയം ക്രന്ദിഷ്യഥ വിലപിഷ്യഥ ച, കിന്തു ജഗതോ ലോകാ ആനന്ദിഷ്യന്തി; യൂയം ശോകാകുലാ ഭവിഷ്യഥ കിന്തു ശോകാത് പരം ആനന്ദയുക്താ ഭവിഷ്യഥ|

Verily I tell you, that ye shall weep and lament, but the world shall rejoice: and ye shall be sorrowful, but your sorrow shall be turned into joy.

21 പ്രസവകാല ഉപസ്ഥിതേ നാരീ യഥാ പ്രസവവേദനയാ വ്യാകുലാ ഭവതി കിന്തു പുത്രേ ഭൂമിഷ്ഠേ സതി മനുഷ്യൈകോ ജന്മനാ നരലോകേ പ്രവിഷ്ട ഇത്യാനന്ദാത് തസ്യാസ്തത്സർവ്വം ദുഃഖം മനസി ന തിഷ്ഠതി,

A woman when she is in labor, hath sorrow, because her hour is come; but when she is delivered of the child, she thinks no more of the anguish, for joy, that a man is born into the world.

22 തഥാ യൂയമപി സാമ്പ്രതം ശോകാകുലാ ഭവഥ കിന്തു പുനരപി യുഷ്മഭ്യം ദർശനം ദാസ്യാമി തേന യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി സാനന്ദാനി ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാകം തമ് ആനന്ദഞ്ച കോപി ഹർത്തും ന ശക്ഷ്യതി|

And ye therefore now have sorrow; but I will see you again, and your heart shall rejoice, and your joy shall no one take from you.

23 തസ്മിൻ ദിവസേ കാമപി കഥാം മാം ന പ്രക്ഷ്യഥ| യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി, മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് പിതരം യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ ദാസ്യതി|

And in that day ye shall ask me nothing: but I assure you, that whatsoever ye shall ask of the Father in my name, He will give it you.

24 പൂർവ്വേ മമ നാമ്നാ കിമപി നായാചധ്വം, യാചധ്വം തതഃ പ്രാപ്സ്യഥ തസ്മാദ് യുഷ്മാകം സമ്പൂർണാനന്ദോ ജനിഷ്യതേ|

Hitherto ye have asked for nothing in my name: ask and ye shall receive, that your joy may be full.

25 ഉപമാകഥാഭിഃ സർവ്വാണ്യേതാനി യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപിതവാൻ കിന്തു യസ്മിൻ സമയേ ഉപമയാ നോക്ത്വാ പിതുഃ കഥാം സ്പഷ്ടം ജ്ഞാപയിഷ്യാമി സമയ ഏതാദൃശ ആഗച്ഛതി|

These things have I spoken to you in parables: but the time is coming when I shall no more speak to you in parables, but tell you with plainness concerning the Father.

26 തദാ മമ നാമ്നാ പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ ഽഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം പിതരം വിനേഷ്യേ കഥാമിമാം ന വദാമി;

In that day ye shall ask in my name; and I do not say that I will ask the Father on your behalf.

27 യതോ യൂയം മയി പ്രേമ കുരുഥ, തഥാഹമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യപി പ്രതീഥ, തസ്മാദ് കാരണാത് കാരണാത് പിതാ സ്വയം യുഷ്മാസു പ്രീയതേ|

For the Father himself loveth you; because ye have loved me, and have believed that I came from God: and I indeed came from the Father,

28 പിതുഃ സമീപാജ്ജജദ് ആഗതോസ്മി ജഗത് പരിത്യജ്യ ച പുനരപി പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|

and am come into the world: but now I am leaving the world again, and am going to the Father.

29 തദാ ശിഷ്യാ അവദൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ഉപമയാ നോക്ത്വാധുനാ സ്പഷ്ടം വദതി|

His disciples said unto Him, Now indeed Thou speakest plainly, and usest no parable.

30 ഭവാൻ സർവ്വജ്ഞഃ കേനചിത് പൃഷ്ടോ ഭവിതുമപി ഭവതഃ പ്രയോജനം നാസ്തീത്യധുനാസ്മാകം സ്ഥിരജ്ഞാനം ജാതം തസ്മാദ് ഭവാൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യത്ര വയം വിശ്വസിമഃ|

Now we are convinced that Thou knowest all things, and hast no need that any one should ask Thee: by this we believe that Thou camest forth from God.

31 തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് ഇദാനീം കിം യൂയം വിശ്വസിഥ?

Jesus answered them, Do ye now believe?

32 പശ്യത സർവ്വേ യൂയം വികീർണാഃ സന്തോ മാമ് ഏകാകിനം പീരത്യജ്യ സ്വം സ്വം സ്ഥാനം ഗമിഷ്യഥ, ഏതാദൃശഃ സമയ ആഗച്ഛതി വരം പ്രായേണോപസ്ഥിതവാൻ; തഥാപ്യഹം നൈകാകീ ഭവാമി യതഃ പിതാ മയാ സാർദ്ധമ് ആസ്തേ|

Behold, the time is coming, and is even now come, that ye shall be dispersed every one his own way, and shall leave me alone: but I am not alone, for the Father is with me.

33 യഥാ മയാ യുഷ്മാകം ശാന്തി ർജായതേ തദർഥമ് ഏതാഃ കഥാ യുഷ്മഭ്യമ് അചകഥം; അസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം ക്ലേശോ ഘടിഷ്യതേ കിന്ത്വക്ഷോഭാ ഭവത യതോ മയാ ജഗജ്ജിതം|

These things have I spoken unto you, that in me ye might have peace. In the world ye shall have trouble: but be of good courage, I have overcome the world.