യോഹനഃ 12
1 നിസ്താരോത്സവാത് പൂർവ്വം ദിനഷട്കേ സ്ഥിതേ യീശു ര്യം പ്രമീതമ് ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപരത് തസ്യ നിവാസസ്ഥാനം ബൈഥനിയാഗ്രാമമ് ആഗച്ഛത്|
Seks Dage før Påske kom Jesus nu til Bethania, hvor Lazarus boede, han, som Jesus havde oprejst fra de døde.
2 തത്ര തദർഥം രജന്യാം ഭോജ്യേ കൃതേ മർഥാ പര്യ്യവേഷയദ് ഇലിയാസർ ച തസ്യ സങ്ഗിഭിഃ സാർദ്ധം ഭോജനാസന ഉപാവിശത്|
Der gjorde de da et Aftensmåltid for ham, og Martha vartede op; men Lazarus var en af dem, som sade til Bords med ham.
3 തദാ മരിയമ് അർദ്ധസേടകം ബഹുമൂല്യം ജടാമാംസീയം തൈലമ് ആനീയ യീശോശ്ചരണയോ ർമർദ്ദയിത്വാ നിജകേശ ർമാർഷ്ടുമ് ആരഭത; തദാ തൈലസ്യ പരിമലേന ഗൃഹമ് ആമോദിതമ് അഭവത്|
Da tog Maria et Pund af ægte, såre kostbar Nardussalve og salvede Jesu Fødder og tørrede hans Fødder med sit Hår; og Huset blev fuldt af Salvens Duft.
4 യഃ ശിമോനഃ പുത്ര രിഷ്കരിയോതീയോ യിഹൂദാനാമാ യീശും പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ശിഷ്യസ്തദാ കഥിതവാൻ,
Da siger en af hans Disciple, Judas, Simons Søn, Iskariot, han, som siden forrådte ham:
5 ഏതത്തൈലം ത്രിഭിഃ ശതൈ ർമുദ്രാപദൈ ർവിക്രീതം സദ് ദരിദ്രേഭ്യഃ കുതോ നാദീയത?
"Hvorfor blev denne Salve ikke solgt for tre Hundrede Denarer og given til fattige?"
6 സ ദരിദ്രലോകാർഥമ് അചിന്തയദ് ഇതി ന, കിന്തു സ ചൗര ഏവം തന്നികടേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിത്യാ തന്മധ്യേ യദതിഷ്ഠത് തദപാഹരത് തസ്മാത് കാരണാദ് ഇമാം കഥാമകഥയത്|
Men dette sagde han, ikke fordi han brød sig om de fattige, men fordi han var en Tyv og havde Pungen og bar, hvad der blev lagt deri.
7 തദാ യീശുരകഥയദ് ഏനാം മാ വാരയ സാ മമ ശ്മശാനസ്ഥാപനദിനാർഥം തദരക്ഷയത്|
Da sagde Jesus: "Lad hende med Fred, hun har jo bevaret den til min Begravelsesdag!
8 ദരിദ്രാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സർവ്വദാ തിഷ്ഠന്തി കിന്ത്വഹം സർവ്വദാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ന തിഷ്ഠാമി|
De fattige have I jo altid hos eder; men mig have I ikke altid."
9 തതഃ പരം യീശുസ്തത്രാസ്തീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്തം ശ്മശാനാദുത്ഥാപിതമ് ഇലിയാസരഞ്ച ദ്രഷ്ടും തത് സ്ഥാനമ് ആഗച്ഛന|
En stor Skare af Jøderne fik nu at vide, at han var der; og de kom ikke for Jesu Skyld alene, men også for at se Lazarus, hvem han havde oprejst fra de døde.
10 തദാ പ്രധാനയാജകാസ്തമ് ഇലിയാസരമപി സംഹർത്തുമ് അമന്ത്രയൻ;
Men Ypperstepræsterne rådsloge om også at slå Lazarus ihjel:
11 യതസ്തേന ബഹവോ യിഹൂദീയാ ഗത്വാ യീശൗ വ്യശ്വസൻ|
thi for hans Skyld gik mange af Jøderne hen og troede på Jesus.
12 അനന്തരം യീശു ര്യിരൂശാലമ് നഗരമ് ആഗച്ഛതീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ പരേഽഹനി ഉത്സവാഗതാ ബഹവോ ലോകാഃ
Den følgende Dag, da den store Skare, som var kommen til Højtiden, hørte, at Jesus kom til Jerusalem,
13 ഖർജ്ജൂരപത്രാദ്യാനീയ തം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരാഗത്യ ജയ ജയേതി വാചം പ്രോച്ചൈ ർവക്തുമ് ആരഭന്ത, ഇസ്രായേലോ യോ രാജാ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാഗച്ഛതി സ ധന്യഃ|
toge de Palmegrene og gik ud imod ham og råbte: "Hosanna! velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn, Israels Konge!"
14 തദാ "ഹേ സിയോനഃ കന്യേ മാ ഭൈഷീഃ പശ്യായം തവ രാജാ ഗർദ്ദഭശാവകമ് ആരുഹ്യാഗച്ഛതി"
Men Jesus fandt et ungt Æsel og satte sig derpå, som der er skrevet:
15 ഇതി ശാസ്ത്രീയവചനാനുസാരേണ യീശുരേകം യുവഗർദ്ദഭം പ്രാപ്യ തദുപര്യ്യാരോഹത്|
"Frygt ikke, Zions Datter! se, din Konge kommer, siddende på en Asenindes Føl."
16 അസ്യാഃ ഘടനായാസ്താത്പര്യ്യം ശിഷ്യാഃ പ്രഥമം നാബുധ്യന്ത, കിന്തു യീശൗ മഹിമാനം പ്രാപ്തേ സതി വാക്യമിദം തസ്മിന അകഥ്യത ലോകാശ്ച തമ്പ്രതീത്ഥമ് അകുർവ്വൻ ഇതി തേ സ്മൃതവന്തഃ|
Dette forstode hans Disciple ikke først; men da Jesus var herliggjort, da kom de i Hu, at dette var skrevet om ham, og at de havde gjort dette for ham.
17 സ ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ആഗന്തുമ് ആഹ്വതവാൻ ശ്മശാനാഞ്ച ഉദസ്ഥാപയദ് യേ യേ ലോകാസ്തത്കർമ്യ സാക്ഷാദ് അപശ്യൻ തേ പ്രമാണം ദാതുമ് ആരഭന്ത|
Skaren, som var med ham, vidnede nu, at han havde kaldt Lazarus frem fra Graven og oprejst ham fra de døde.
18 സ ഏതാദൃശമ് അദ്ഭുതം കർമ്മകരോത് തസ്യ ജനശ്രുതേ ർലോകാസ്തം സാക്ഷാത് കർത്തുമ് ആഗച്ഛൻ|
Det var også derfor, at Skaren gik ham i Møde, fordi de havde hørt, at han havde gjort dette Tegn.
19 തതഃ ഫിരൂശിനഃ പരസ്പരം വക്തുമ് ആരഭന്ത യുഷ്മാകം സർവ്വാശ്ചേഷ്ടാ വൃഥാ ജാതാഃ, ഇതി കിം യൂയം ന ബുധ്യധ്വേ? പശ്യത സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്യ പശ്ചാദ്വർത്തിനോഭവൻ|
Da sagde Farisæerne til hverandre: "I se, at I udrette ikke noget; se, Alverden går efter ham."
20 ഭജനം കർത്തുമ് ഉത്സവാഗതാനാം ലോകാനാം കതിപയാ ജനാ അന്യദേശീയാ ആസൻ,
Men der var nogle Grækere af dem, som plejede at gå op for at tilbede på Højtiden.
21 തേ ഗാലീലീയബൈത്സൈദാനിവാസിനഃ ഫിലിപസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹരൻ ഹേ മഹേച്ഛ വയം യീശും ദ്രഷ്ടുമ് ഇച്ഛാമഃ|
Disse gik nu til Filip, som var fra Bethsajda i Galilæa, og bade ham og sagde: "Herre! vi ønske at se Jesus."
22 തതഃ ഫിലിപോ ഗത്വാ ആന്ദ്രിയമ് അവദത് പശ്ചാദ് ആന്ദ്രിയഫിലിപൗ യീശവേ വാർത്താമ് അകഥയതാം|
Filip kommer og siger det til Andreas, Andreas og Filip komme og sige det til Jesus.
23 തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ മാനവസുതസ്യ മഹിമപ്രാപ്തിസമയ ഉപസ്ഥിതഃ|
Men Jesus svarede dem og sagde: "Timen er kommen, til at Menneskesønnen skal herliggøres.
24 അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, ധാന്യബീജം മൃത്തികായാം പതിത്വാ യദി ന മൃയതേ തർഹ്യേകാകീ തിഷ്ഠതി കിന്തു യദി മൃയതേ തർഹി ബഹുഗുണം ഫലം ഫലതി|
Sandelig, sandelig, siger jeg eder, hvis ikke Hvedekornet falder i Jorden og dør, bliver det ene; men dersom det dør, bærer det megen Frugt.
25 യോ ജനേ നിജപ്രാണാൻ പ്രിയാൻ ജാനാതി സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി കിന്തു യേ ജന ഇഹലോകേ നിജപ്രാണാൻ അപ്രിയാൻ ജാനാതി സേനന്തായുഃ പ്രാപ്തും താൻ രക്ഷിഷ്യതി| (aiōnios g166)
Den, som elsker sit Liv, skal miste det; og den, som hader sit Liv i denne Verden, skal bevare det til et evigt Liv. (aiōnios g166)
26 കശ്ചിദ് യദി മമ സേവകോ ഭവിതും വാഞ്ഛതി തർഹി സ മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവതു, തസ്മാദ് അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി മമ സേവകേപി തത്ര സ്ഥാസ്യതി; യോ ജനോ മാം സേവതേ മമ പിതാപി തം സമ്മംസ്യതേ|
Om nogen tjener mig, han følge mig, og hvor jeg er, der skal også min Tjener være; om nogen tjener mig, ham skal Faderen ære.
27 സാമ്പ്രതം മമ പ്രാണാ വ്യാകുലാ ഭവന്തി, തസ്മാദ് ഹേ പിതര ഏതസ്മാത് സമയാൻ മാം രക്ഷ, ഇത്യഹം കിം പ്രാർഥയിഷ്യേ? കിന്ത്വഹമ് ഏതത്സമയാർഥമ് അവതീർണവാൻ|
Nu er min Sjæl forfærdet; og hvad skal jeg sige? Fader, frels mig fra denne Time? Dog, derfor er jeg kommen til denne Time.
28 ഹേ പിത: സ്വനാമ്നോ മഹിമാനം പ്രകാശയ; തനൈവ സ്വനാമ്നോ മഹിമാനമ് അഹം പ്രാകാശയം പുനരപി പ്രകാശയിഷ്യാമി, ഏഷാ ഗഗണീയാ വാണീ തസ്മിൻ സമയേഽജായത|
Fader herliggør dit Navn!" Da kom der en Røst fra Himmelen: "Både har jeg herliggjort det, og vil jeg atter herliggøre det."
29 തച്ശ്രുത്വാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിദ് അവദൻ മേഘോഽഗർജീത്, കേചിദ് അവദൻ സ്വർഗീയദൂതോഽനേന സഹ കഥാമചകഥത്|
Da sagde Skaren, som stod og hørte det, at det havde tordnet; andre sagde: "En Engel har talt til ham."
30 തദാ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, മദർഥം ശബ്ദോയം നാഭൂത് യുഷ്മദർഥമേവാഭൂത്|
Jesus svarede og sagde: "Ikke for min Skyld er denne Røst kommen, men for eders Skyld.
31 അധുനാ ജഗതോസ്യ വിചാര: സമ്പത്സ്യതേ, അധുനാസ്യ ജഗത: പതീ രാജ്യാത് ച്യോഷ്യതി|
Nu går der Dom over denne Verden, nu skal denne Verdens Fyrste kastes ud,
32 യദ്യഈ പൃഥിവ്യാ ഊർദ്വ്വേ പ്രോത്ഥാപിതോസ്മി തർഹി സർവ്വാൻ മാനവാൻ സ്വസമീപമ് ആകർഷിഷ്യാമി|
og jeg skal, når jeg bliver ophøjet fra Jorden, drage alle til mig."
33 കഥം തസ്യ മൃതി ർഭവിഷ്യതി, ഏതദ് ബോധയിതും സ ഇമാം കഥാമ് അകഥയത്|
Men dette sagde han for at betegne, hvilken Død han skulde dø.
34 തദാ ലോകാ അകഥയൻ സോഭിഷിക്തഃ സർവ്വദാ തിഷ്ഠതീതി വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ശ്രുതമ് അസ്മാഭിഃ, തർഹി മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രോത്ഥാപിതോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം വദസി? മനുഷ്യപുത്രോയം കഃ? (aiōn g165)
Skaren svarede ham: "Vi have hørt af Loven, at Kristus bliver evindelig, og hvorledes siger da du, at Menneskesønnen bør ophøjes? Hvem er denne Menneskesøn?" (aiōn g165)
35 തദാ യീശുരകഥായദ് യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അൽപദിനാനി ജ്യോതിരാസ്തേ, യഥാ യുഷ്മാൻ അന്ധകാരോ നാച്ഛാദയതി തദർഥം യാവത്കാലം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ജ്യോതിസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ഗച്ഛത; യോ ജനോഽന്ധകാരേ ഗച്ഛതി സ കുത്ര യാതീതി ന ജാനാതി|
Da sagde Jesus til dem: "Endnu en liden Tid er Lyset hos eder. Vandrer, medens I have Lyset, for at Mørke ikke skal overfalde eder! Og den, som vandrer i Mørket, ved ikke, hvor han går hen.
36 അതഏവ യാവത്കാലം യുഷ്മാകം നികടേ ജ്യോതിരാസ്തേ താവത്കാലം ജ്യോതീരൂപസന്താനാ ഭവിതും ജ്യോതിഷി വിശ്വസിത; ഇമാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശുഃ പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ സ്വം ഗുപ്തവാൻ|
Medens I have Lyset, tror på Lyset, for at I kunne blive Lysets Børn!" Dette talte Jesus, og han gik bort og blev skjult for dem.
37 യദ്യപി യീശുസ്തേഷാം സമക്ഷമ് ഏതാവദാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി കൃതവാൻ തഥാപി തേ തസ്മിൻ ന വ്യശ്വസൻ|
Men endskønt han havde gjort så mange Tegn for deres Øjne, troede de dog ikke på ham,
38 അതഏവ കഃ പ്രത്യേതി സുസംവാദം പരേശാസ്മത് പ്രചാരിതം? പ്രകാശതേ പരേശസ്യ ഹസ്തഃ കസ്യ ച സന്നിധൗ? യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ യദേതദ് വാക്യമുക്തം തത് സഫലമ് അഭവത്|
for at Profeten Esajas's Ord skulde opfyldes, som han har sagt: "Herre! hvem troede det, han hørte af os, og for hvem blev Herrens Arm åbenbaret?"
39 തേ പ്രത്യേതും നാശൻകുവൻ തസ്മിൻ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദി പുനരവാദീദ്,
Derfor kunde de ikke tro, fordi Esajas har atter sagt:
40 യദാ, "തേ നയനൈ ർന പശ്യന്തി ബുദ്ധിഭിശ്ച ന ബുധ്യന്തേ തൈ ർമനഃസു പരിവർത്തിതേഷു ച താനഹം യഥാ സ്വസ്ഥാൻ ന കരോമി തഥാ സ തേഷാം ലോചനാന്യന്ധാനി കൃത്വാ തേഷാമന്തഃകരണാനി ഗാഢാനി കരിഷ്യതി| "
"Han har blindet deres Øjne og forhærdet deres Hjerte, for at de ikke skulle se med Øjnene og forstå med Hjertet og omvende sig, så jeg kunde helbrede dem."
41 യിശയിയോ യദാ യീശോ ർമഹിമാനം വിലോക്യ തസ്മിൻ കഥാമകഥയത് തദാ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് ഈദൃശം പ്രകാശയത്|
Dette sagde Esajas, fordi han så hans Herlighed og talte om ham.
42 തഥാപ്യധിപതിനാം ബഹവസ്തസ്മിൻ പ്രത്യായൻ| കിന്തു ഫിരൂശിനസ്താൻ ഭജനഗൃഹാദ് ദൂരീകുർവ്വന്തീതി ഭയാത് തേ തം ന സ്വീകൃതവന്തഃ|
Alligevel var der dog mange, endogså af Rådsherrerne, som troede på ham; men for Farisæernes Skyld bekendte de det ikke, for at de ikke skulde blive udelukkede af Synagogen;
43 യത ഈശ്വരസ്യ പ്രശംസാതോ മാനവാനാം പ്രശംസായാം തേഽപ്രിയന്ത|
thi de elskede Menneskenes Ære mere end Guds Ære.
44 തദാ യീശുരുച്ചൈഃകാരമ് അകഥയദ് യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സ കേവലേ മയി വിശ്വസിതീതി ന, സ മത്പ്രേരകേഽപി വിശ്വസിതി|
Men Jesus råbte og sagde: "Den, som tror på mig, tror ikke på mig, men på ham, som sendte mig,
45 യോ ജനോ മാം പശ്യതി സ മത്പ്രേരകമപി പശ്യതി|
og den, som ser mig, ser den, som sendte mig.
46 യോ ജനോ മാം പ്രത്യേതി സ യഥാന്ധകാരേ ന തിഷ്ഠതി തദർഥമ് അഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ ഭൂത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ|
Jeg er kommen som et Lys til Verden, for at hver den, som tror på mig, ikke skal blive i Mørket.
47 മമ കഥാം ശ്രുത്വാ യദി കശ്ചിൻ ന വിശ്വസിതി തർഹി തമഹം ദോഷിണം ന കരോമി, യതോ ഹേതോ ർജഗതോ ജനാനാം ദോഷാൻ നിശ്ചിതാൻ കർത്തും നാഗത്യ താൻ പരിചാതുമ് ആഗതോസ്മി|
Og om nogen hører mine Ord og ikke vogter på dem, ham dømmer ikke jeg; thi jeg er ikke kommen for at dømme Verden, men for at frelse Verden.
48 യഃ കശ്ചിൻ മാം ന ശ്രദ്ധായ മമ കഥം ന ഗൃഹ്ലാതി, അന്യസ്തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി വസ്തുതസ്തു യാം കഥാമഹമ് അചകഥം സാ കഥാ ചരമേഽൻഹി തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി|
Den, som foragter mig og ikke modtager mine Ord, har den, som dømmer ham; det Ord, som jeg har talt, det skal dømme ham på den yderste Dag.
49 യതോ ഹേതോരഹം സ്വതഃ കിമപി ന കഥയാമി, കിം കിം മയാ കഥയിതവ്യം കിം സമുപദേഷ്ടവ്യഞ്ച ഇതി മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമാജ്ഞാപയത്|
Thi jeg har ikke talt af mig selv; men Faderen, som sendte mig, han har givet mig Befaling om, hvad jeg skal sige, og hvad jeg skal tale.
