യാകൂബഃ 1
1 ഈശ്വരസ്യ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ച ദാസോ യാകൂബ് വികീർണീഭൂതാൻ ദ്വാദശം വംശാൻ പ്രതി നമസ്കൃത്യ പത്രം ലിഖതി|
၁ဘုရားသခင် နှင့် အရှင် ယေရှု ခရစ် ၏ကျွန် ငါယာကုပ် သည်၊ အရပ်ရပ် တို့၌ ကွဲပြား သော တဆယ် နှစ်ပါးသောအမျိုး တို့ကို မေတ္တာနှင့် ကြား လိုက်ပါ၏။
2 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, യൂയം യദാ ബഹുവിധപരീക്ഷാഷു നിപതത തദാ തത് പൂർണാനന്ദസ്യ കാരണം മന്യധ്വം|
၂ငါ့ ညီအစ်ကို တို့၊ သင် တို့၏ယုံကြည် ခြင်းကို စစ်ကြော စုံစမ်းခြင်းအရာ သည် သည်းခံ ခြင်းကို ပွားစေ တတ် သည်ဟုသိမှတ် လျက်၊ အထူးထူး အပြားပြားစုံစမ်း နှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့် တွေ့ကြုံ သောအခါ ၊
3 യതോ യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പരീക്ഷിതത്വേന ധൈര്യ്യം സമ്പാദ്യത ഇതി ജാനീഥ|
၃ဝမ်းမြောက် စရာ အကြောင်း သက်သက်ဖြစ်သည်ဟု မှတ် ကြလော့။
4 തച്ച ധൈര്യ്യം സിദ്ധഫലം ഭവതു തേന യൂയം സിദ്ധാഃ സമ്പൂർണാശ്ച ഭവിഷ്യഥ കസ്യാപി ഗുണസ്യാഭാവശ്ച യുഷ്മാകം ന ഭവിഷ്യതി|
၄သင်တို့သည်အလျှင်း မချို့တဲ့ ဘဲ စေ့စပ် စုံလင် မည်အကြောင်း ၊ သည်းခံ ခြင်းစိတ်သည် အကုန်အစင်ပြုပြင် ပါ စေ။
5 യുഷ്മാകം കസ്യാപി ജ്ഞാനാഭാവോ യദി ഭവേത് തർഹി യ ഈശ്വരഃ സരലഭാവേന തിരസ്കാരഞ്ച വിനാ സർവ്വേഭ്യോ ദദാതി തതഃ സ യാചതാം തതസ്തസ്മൈ ദായിഷ്യതേ|
၅သင် တို့တွင် တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူသည် ပညာ ကိုလို လျှင် ၊ ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ခြင်းကို ပြုတော်မ မူဘဲ၊ ခပ်သိမ်း သော သူတို့အား စေတနာ စိတ်နှင့် ပေး သနားတော်မူသော ဘုရားသခင် ကို တောင်း စေ၊ တောင်းလျှင် ရ လိမ့်မည်။
6 കിന്തു സ നിഃസന്ദേഹഃ സൻ വിശ്വാസേന യാചതാം യതഃ സന്ദിഗ്ധോ മാനവോ വായുനാ ചാലിതസ്യോത്പ്ലവമാനസ്യ ച സമുദ്രതരങ്ഗസ്യ സദൃശോ ഭവതി|
၆သို့ရာတွင် တွေးတော ခြင်းမ ရှိဘဲယုံကြည် သောစိတ်နှင့် တောင်း ရမည်။ တွေးတော ခြင်းရှိသော သူ သည် ကား ၊ လေ ခတ် ၍ လှုပ်ရှားတတ်သော လှိုင်း တံပိုးနှင့်တူ ၏။
7 താദൃശോ മാനവഃ പ്രഭോഃ കിഞ്ചിത് പ്രാപ്സ്യതീതി ന മന്യതാം|
၇ထိုသို့သောသူ သည် စိတ် နှစ်ခွရှိသောသူ၊ ပြု လေသမျှ တို့၌ မ တည်ကြည်သောသူဖြစ်၍၊
8 ദ്വിമനാ ലോകഃ സർവ്വഗതിഷു ചഞ്ചലോ ഭവതി|
၈ထာဝရ ဘုရား၏ လက်တော်မှ တစ်စုံတစ်ခု ကို ရ မည်ဟုမ ထင် မမှတ်စေနှင့်။
9 യോ ഭ്രാതാ നമ്രഃ സ നിജോന്നത്യാ ശ്ലാഘതാം|
၉အောက်လျှိုး နှိမ့်ချသော ညီအစ်ကို သည်မိမိ ချီးမြှောက် ခြင်းအရာ၌ ဝါကြွား ဝမ်းမြောက်စေ။
10 യശ്ച ധനവാൻ സ നിജനമ്രതയാ ശ്ലാഘതാംയതഃ സ തൃണപുഷ്പവത് ക്ഷയം ഗമിഷ്യതി|
၁၀ငွေရတတ် သော ညီအစ်ကိုသည် မိမိ နှိမ့်ချ ဆင်းရဲခြင်းအရာ၌ ဝါကြွားဝမ်းမြောက်စေ။ အကြောင်းမူကား ၊ သူသည်မြက် ပွင့် ကဲ့သို့ ဖောက်ပြန် ခြင်းသဘောရှိ၏။
11 യതഃ സതാപേന സൂര്യ്യേണോദിത്യ തൃണം ശോഷ്യതേ തത്പുഷ്പഞ്ച ഭ്രശ്യതി തേന തസ്യ രൂപസ്യ സൗന്ദര്യ്യം നശ്യതി തദ്വദ് ധനിലോകോഽപി സ്വീയമൂഢതയാ മ്ലാസ്യതി|
၁၁နေ သည်ပူ သော အရှိန်နှင့် ထွက် သောအခါ ၊ မြက်ပင် သည် သွေ့ခြောက် ခြင်းသို့ရောက်၍ အပွင့် လည်း ကြွေ တတ်၏။ တင့်တယ် သော အသွေးအဆင်း လည်း ပျောက်ပျက် တတ်၏။ ထိုနည်းတူ ၊ ငွေရတတ် သောသူ သည် မိမိ အမှုအရာတို့၌ ညှိုးနွမ်း ပျောက်ပျက်ခြင်းသို့ရောက်တတ်၏။
12 യോ ജനഃ പരീക്ഷാം സഹതേ സ ഏവ ധന്യഃ, യതഃ പരീക്ഷിതത്വം പ്രാപ്യ സ പ്രഭുനാ സ്വപ്രേമകാരിഭ്യഃ പ്രതിജ്ഞാതം ജീവനമുകുടം ലപ്സ്യതേ|
၁၂စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်း ကို သည်းခံ သောသူ သည် မင်္ဂလာ ရှိ၏။ အကြောင်းမူကား ၊ စစ်ကြော စုံစမ်းခြင်းကို ခံ ပြီးမှသခင် ဘုရားကို ချစ် သော သူ တို့အား ဂတိ ထားတော်မူသောအသက် သရဖူ ကို ရ လိမ့်မည်။
13 ഈശ്വരോ മാം പരീക്ഷത ഇതി പരീക്ഷാസമയേ കോഽപി ന വദതു യതഃ പാപായേശ്വരസ്യ പരീക്ഷാ ന ഭവതി സ ച കമപി ന പരീക്ഷതേ|
၁၃အပြစ် သွေးဆောင်ခြင်းကို ခံရသောသူ မည်သည်ကား၊ ဘုရားသခင် သည် ငါ့ကိုသွေးဆောင် တော်မူသည်ဟု မ ပြော စေနှင့်။ မ ကောင်းသောအရာသည် ဘုရားသခင် ကိုမ သွေးဆောင်နိုင် ရာ။ ကိုယ်တော်သည်လည်း အဘယ်သူ ကိုမျှ အပြစ်သို့ သွေးဆောင် တော်မမူ။
14 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വീയമനോവാഞ്ഛയാകൃഷ്യതേ ലോഭ്യതേ ച തസ്യൈവ പരീക്ഷാ ഭവതി|
၁၄မိမိ တပ်မက်သောစိတ် ဆွဲငင် ဖြားယောင်း ခြင်းကို ခံသောသူ မည်သည်ကား ၊ အပြစ်သွေးဆောင် ခြင်းသို့ ရောက်တတ်၏။
15 തസ്മാത് സാ മനോവാഞ്ഛാ സഗർഭാ ഭൂത്വാ ദുഷ്കൃതിം പ്രസൂതേ ദുഷ്കൃതിശ്ച പരിണാമം ഗത്വാ മൃത്യും ജനയതി|
၁၅တပ်မက်သောစိတ် သည် ပဋိသန္ဓေ ယူ၍ဒုစရိုက် သည်လည်း ပြည့်စုံ လျှင်သေ ခြင်းကို ဘွား တတ်၏။
16 ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, യൂയം ന ഭ്രാമ്യത|
၁၆ငါ ချစ် သောညီအစ်ကို တို့၊ အလွဲ မ ယူကြနှင့်။ ကောင်းမြတ် စုံလင် သော ဆု ကျေးဇူး ရှိသမျှ တို့သည် အလင်း တို့၏ အဘ ထံ တော်က သက်ရောက် သည်ဖြစ်၍၊ အထက် အရပ်မှ လာ ကြ၏။
17 യത് കിഞ്ചിദ് ഉത്തമം ദാനം പൂർണോ വരശ്ച തത് സർവ്വമ് ഊർദ്ധ്വാദ് അർഥതോ യസ്മിൻ ദശാന്തരം പരിവർത്തനജാതച്ഛായാ വാ നാസ്തി തസ്മാദ് ദീപ്ത്യാകരാത് പിതുരവരോഹതി|
၁၇ထိုအဘ သည် ရွေ့လျော့ တိမ်းယိမ်းခြင်းမ ရှိ ၊ ပြောင်းလဲ ခြင်းအရိပ် နှင့် ကင်းလွတ်တော်မူ၏။
18 തസ്യ സൃഷ്ടവസ്തൂനാം മധ്യേ വയം യത് പ്രഥമഫലസ്വരൂപാ ഭവാമസ്തദർഥം സ സ്വേച്ഛാതഃ സത്യമതസ്യ വാക്യേനാസ്മാൻ ജനയാമാസ|
၁၈နိမ္မိတ သတ္တဝါတို့တွင် ငါ တို့သည် အဦး သီးသောအသီးကဲ့သို့ ဖြစ် စေခြင်းငှာ၊ သမ္မာတရား စကား အားဖြင့်မိမိ အလို တော်အတိုင်း ငါ တို့ကို ဖြစ် ဘွား စေတော်မူ၏။
19 അതഏവ ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ ശ്രവണേ ത്വരിതഃ കഥനേ ധീരഃ ക്രോധേഽപി ധീരോ ഭവതു|
၁၉သို့ဖြစ်၍၊ ငါ ချစ် သော ညီအစ်ကို တို့၊ ခပ်သိမ်း သောသူ တို့သည် နားကြား ခြင်းငှာ လျင်မြန် ကြစေ။ စကား ပြောခြင်းငှာ ၎င်း ၊ အမျက်ထွက် ခြင်းငှာ ၎င်း နှေး ကြစေ။
20 യതോ മാനവസ്യ ക്രോധ ഈശ്വരീയധർമ്മം ന സാധയതി|
၂၀လူ ၏ဒေါသအမျက် သည် ဘုရားသခင် ၏ ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားကို မ ပြုစု တတ်။
21 അതോ ഹേതോ ര്യൂയം സർവ്വാമ് അശുചിക്രിയാം ദുഷ്ടതാബാഹുല്യഞ്ച നിക്ഷിപ്യ യുഷ്മന്മനസാം പരിത്രാണേ സമർഥം രോപിതം വാക്യം നമ്രഭാവേന ഗൃഹ്ലീത|
၂၁ထိုကြောင့် ၊ ခပ်သိမ်း သောညစ်ညူး ခြင်း၊ မနာလို သောစိတ်လွန်ကျူးခြင်းကို ပယ်ရှား ၍ ၊ သင် တို့စိတ် ဝိညာဉ်ကို ကယ်တင် နိုင် သော၊ အထဲ ၌ စိုက်ပျိုး သောနှုတ်ကပတ် တရားကို နူးညံ့ သိမ်မွေ့သော စိတ်နှင့် ခံယူ ကြ လော့။
22 അപരഞ്ച യൂയം കേവലമ് ആത്മവഞ്ചയിതാരോ വാക്യസ്യ ശ്രോതാരോ ന ഭവത കിന്തു വാക്യസ്യ കർമ്മകാരിണോ ഭവത|
၂၂ကိုယ်ကိုကိုယ် လှည့်ဖြား ၍ ၊ နှုတ်ကပတ် တရားကို နာ ရုံမျှသာ ပြုသောသူမ ဟုတ်၊ တရားကိုကျင့်သောသူ ဖြစ် ကြလော့။
23 യതോ യഃ കശ്ചിദ് വാക്യസ്യ കർമ്മകാരീ ന ഭൂത്വാ കേവലം തസ്യ ശ്രോതാ ഭവതി സ ദർപണേ സ്വീയശാരീരികവദനം നിരീക്ഷമാണസ്യ മനുജസ്യ സദൃശഃ|
၂၃တရား ကိုမ ကျင့် ဘဲနာ ရုံမျှသာပြုသောသူ မည်သည်ကား၊ မှန် ၌ မိမိ ပကတိ မျက်နှာ ကို ကြည့် သော သူ နှင့်တူ ၏။
24 ആത്മാകാരേ ദൃഷ്ടേ സ പ്രസ്ഥായ കീദൃശ ആസീത് തത് തത്ക്ഷണാദ് വിസ്മരതി|
၂၄အကြောင်းမူကား ၊ ကိုယ်ကိုကိုယ် ကြည့် ပြီးမှ၊ အခြားသို့သွား ၍ မိမိအဆင်းသဏ္ဌာန် ကို ချက်ခြင်း မေ့လျော့ တတ်၏။
25 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് നത്വാ മുക്തേഃ സിദ്ധാം വ്യവസ്ഥാമ് ആലോക്യ തിഷ്ഠതി സ വിസ്മൃതിയുക്തഃ ശ്രോതാ ന ഭൂത്വാ കർമ്മകർത്തൈവ സൻ സ്വകാര്യ്യേ ധന്യോ ഭവിഷ്യതി|
၂၅လွှတ် ခြင်းနှင့် စပ်ဆိုင် ၍စုံလင် သောတရား ၌ စေ့စေ့ကြည့်ရှု ၍ တည်ကြည်သောသူမူကား၊ တရားနာ ၍ မေ့လျော့ သောသူမ ဟုတ်၊ အကျင့် ကျင့် သောသူဖြစ် သဖြင့်၊ မိမိ ကျင့် သောအကျင့်၌ မင်္ဂလာ ရှိသောသူ ဖြစ် ၏။
26 അനായത്തരസനഃ സൻ യഃ കശ്ചിത് സ്വമനോ വഞ്ചയിത്വാ സ്വം ഭക്തം മന്യതേ തസ്യ ഭക്തി ർമുധാ ഭവതി|
၂၆သင်တို့တွင် အကြင်သူ သည် သီလ ဆောက်တည်ဟန် ပြု သော်လည်း၊ မိမိ နှုတ် ကို မ ချုပ်တည်း ၊ မိမိ နှလုံး ကို လှည့်ဖြား ၏။ ထိုသူ ၏ သီလ သည် အချည်းနှီး သက်သက်ဖြစ်၏။
27 ക്ലേശകാലേ പിതൃഹീനാനാം വിധവാനാഞ്ച യദ് അവേക്ഷണം സംസാരാച്ച നിഷ്കലങ്കേന യദ് ആത്മരക്ഷണം തദേവ പിതുരീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് ശുചി ർനിർമ്മലാ ച ഭക്തിഃ|
၂၇ခမည်းတော် ဘုရားသခင့် ရှေ့ ၌ စင်ကြယ်သန့်ရှင်း သော သီလ ဟူမူကား ၊ မိဘမရှိ သောသူငယ်တို့နှင့် မုဆိုးမ တို့သည် ဆင်းရဲ ခံရသောအခါ၊ သူ တို့ကို ကြည့်ရှု ပြုစုခြင်း၊ ကိုယ်တိုင် လည်းလောကီ အညစ်အကြေး နှင့် ကင်းစင် အံ့သောငှာစောင့်ရှောက် ခြင်းပေတည်း။
