ഇബ്രിണഃ 7
1 ശാലമസ്യ രാജാ സർവ്വോപരിസ്ഥസ്യേശ്വരസ്യ യാജകശ്ച സൻ യോ നൃപതീനാം മാരണാത് പ്രത്യാഗതമ് ഇബ്രാഹീമം സാക്ഷാത്കൃത്യാശിഷം ഗദിതവാൻ,
Car ce Melchisédec, roi de Salem, sacrificateur du Dieu Très-haut, qui alla au-devant d’Abraham lorsqu’il revenait de la défaite des rois, et qui le bénit,
2 യസ്മൈ ചേബ്രാഹീമ് സർവ്വദ്രവ്യാണാം ദശമാംശം ദത്തവാൻ സ മൽകീഷേദക് സ്വനാമ്നോഽർഥേന പ്രഥമതോ ധർമ്മരാജഃ പശ്ചാത് ശാലമസ്യ രാജാർഥതഃ ശാന്തിരാജോ ഭവതി|
auquel aussi Abraham donna pour part la dîme de tout, premièrement, étant interprété, roi de justice, et puis aussi roi de Salem, c’est-à-dire roi de paix;
3 അപരം തസ്യ പിതാ മാതാ വംശസ്യ നിർണയ ആയുഷ ആരമ്ഭോ ജീവനസ്യ ശേഷശ്ചൈതേഷാമ് അഭാവോ ഭവതി, ഇത്ഥം സ ഈശ്വരപുത്രസ്യ സദൃശീകൃതഃ, സ ത്വനന്തകാലം യാവദ് യാജകസ്തിഷ്ഠതി|
sans père, sans mère, sans généalogie, n’ayant ni commencement de jours, ni fin de vie, mais assimilé au Fils de Dieu, demeure sacrificateur à perpétuité.
4 അതഏവാസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് യസ്മൈ ലുഠിതദ്രവ്യാണാം ദശമാംശം ദത്തവാൻ സ കീദൃക് മഹാൻ തദ് ആലോചയത|
Mais considérez combien grand était celui à qui même Abraham donna une dîme du butin, lui le patriarche.
5 യാജകത്വപ്രാപ്താ ലേവേഃ സന്താനാ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ ലോകേഭ്യോഽർഥത ഇബ്രാഹീമോ ജാതേഭ്യഃ സ്വീയഭ്രാതൃഭ്യോ ദശമാംശഗ്രഹണസ്യാദേശം ലബ്ധവന്തഃ|
Et ceux d’entre les fils de Lévi qui reçoivent la sacrificature ont bien un commandement de dîmer le peuple selon la loi, c’est-à-dire leurs frères, bien qu’ils soient sortis des reins d’Abraham;
6 കിന്ത്വസൗ യദ്യപി തേഷാം വംശാത് നോത്പന്നസ്തഥാപീബ്രാഹീമോ ദശമാംശം ഗൃഹീതവാൻ പ്രതിജ്ഞാനാമ് അധികാരിണമ് ആശിഷം ഗദിതവാംശ്ച|
mais celui qui ne tire pas généalogiquement son origine d’eux, a dîmé Abraham et a béni celui qui avait les promesses.
7 അപരം യഃ ശ്രേയാൻ സ ക്ഷുദ്രതരായാശിഷം ദദാതീത്യത്ര കോഽപി സന്ദേഹോ നാസ്തി|
Or, sans contredit, le moindre est béni par celui qui est plus excellent.
8 അപരമ് ഇദാനീം യേ ദശമാംശം ഗൃഹ്ലന്തി തേ മൃത്യോരധീനാ മാനവാഃ കിന്തു തദാനീം യോ ഗൃഹീതവാൻ സ ജീവതീതിപ്രമാണപ്രാപ്തഃ|
Et ici, des hommes qui meurent reçoivent des dîmes; mais là, celui de qui il est rendu témoignage qu’il vit;
9 അപരം ദശമാംശഗ്രാഹീ ലേവിരപീബ്രാഹീമ്ദ്വാരാ ദശമാംശം ദത്തവാൻ ഏതദപി കഥയിതും ശക്യതേ|
et, pour ainsi dire, Lévi même, qui reçoit des dîmes, a été dîmé en Abraham,
10 യതോ യദാ മൽകീഷേദക് തസ്യ പിതരം സാക്ഷാത് കൃതവാൻ തദാനീം സ ലേവിഃ പിതുരുരസ്യാസീത്|
car il était encore dans les reins de son père quand Melchisédec alla au-devant de lui.
11 അപരം യസ്യ സമ്ബന്ധേ ലോകാ വ്യവസ്ഥാം ലബ്ധവന്തസ്തേന ലേവീയയാജകവർഗേണ യദി സിദ്ധിഃ സമഭവിഷ്യത് തർഹി ഹാരോണസ്യ ശ്രേണ്യാ മധ്യാദ് യാജകം ന നിരൂപ്യേശ്വരേണ മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാ മധ്യാദ് അപരസ്യൈകസ്യ യാജകസ്യോത്ഥാപനം കുത ആവശ്യകമ് അഭവിഷ്യത്?
Si donc la perfection était par la sacrificature lévitique, (car c’est en relation avec elle que le peuple a reçu sa loi, ) quel besoin était-il encore qu’un autre sacrificateur se lève selon l’ordre de Melchisédec et qui ne soit pas nommé selon l’ordre d’Aaron?
12 യതോ യാജകവർഗസ്യ വിനിമയേന സുതരാം വ്യവസ്ഥായാ അപി വിനിമയോ ജായതേ|
Car la sacrificature étant changée, il y a aussi par nécessité un changement de loi.
13 അപരഞ്ച തദ് വാക്യം യസ്യോദ്ദേശ്യം സോഽപരേണ വംശേന സംയുക്താഽസ്തി തസ്യ വംശസ്യ ച കോഽപി കദാപി വേദ്യാഃ കർമ്മ ന കൃതവാൻ|
Car celui à l’égard duquel ces choses sont dites appartient à une autre tribu, dont personne n’a été attaché à l’autel;
14 വസ്തുതസ്തു യം വംശമധി മൂസാ യാജകത്വസ്യൈകാം കഥാമപി ന കഥിതവാൻ തസ്മിൻ യിഹൂദാവംശേഽസ്മാകം പ്രഭു ർജന്മ ഗൃഹീതവാൻ ഇതി സുസ്പഷ്ടം|
car il est évident que notre Seigneur a surgi de Juda, tribu à l’égard de laquelle Moïse n’a rien dit concernant des sacrificateurs.
15 തസ്യ സ്പഷ്ടതരമ് അപരം പ്രമാണമിദം യത് മൽകീഷേദകഃ സാദൃശ്യവതാപരേണ താദൃശേന യാജകേനോദേതവ്യം,
Et cela est encore bien plus évident, si, à la ressemblance de Melchisédec, un autre sacrificateur se lève,
16 യസ്യ നിരൂപണം ശരീരസമ്ബന്ധീയവിധിയുക്തയാ വ്യവസ്ഥായാ ന ഭവതി കിന്ത്വക്ഷയജീവനയുക്തയാ ശക്ത്യാ ഭവതി|
qui n’a pas été établi selon la loi d’un commandement charnel, mais selon la puissance d’une vie impérissable.
Car [ce] témoignage [lui] est rendu: « Tu es sacrificateur pour l’éternité, selon l’ordre de Melchisédec ». (aiōn g165)
18 അനേനാഗ്രവർത്തിനോ വിധേ ദുർബ്ബലതായാ നിഷ്ഫലതായാശ്ച ഹേതോരർഥതോ വ്യവസ്ഥയാ കിമപി സിദ്ധം ന ജാതമിതിഹേതോസ്തസ്യ ലോപോ ഭവതി|
Car il y a abrogation du commandement qui a précédé, à cause de sa faiblesse et de son inutilité
19 യയാ ച വയമ് ഈശ്വരസ്യ നികടവർത്തിനോ ഭവാമ ഏതാദൃശീ ശ്രേഷ്ഠപ്രത്യാശാ സംസ്ഥാപ്യതേ|
(car la loi n’a rien amené à la perfection), et introduction d’une meilleure espérance par laquelle nous approchons de Dieu.
20 അപരം യീശുഃ ശപഥം വിനാ ന നിയുക്തസ്തസ്മാദപി സ ശ്രേഷ്ഠനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോ ജാതഃ|
Et en tant que [cela n’a] pas [eu lieu] sans serment
21 യതസ്തേ ശപഥം വിനാ യാജകാ ജാതാഃ കിന്ത്വസൗ ശപഥേന ജാതഃ യതഃ സ ഇദമുക്തഃ, യഥാ,
(car ceux-là sont devenus sacrificateurs sans serment, mais celui-ci [l’est devenu] avec serment, par celui qui a dit de lui: « Le Seigneur a juré et ne se repentira pas: Tu es sacrificateur pour l’éternité [selon l’ordre de Melchisédec] »), (aiōn g165)
c’est d’une alliance d’autant meilleure que Jésus a été fait le garant.
23 തേ ച ബഹവോ യാജകാ അഭവൻ യതസ്തേ മൃത്യുനാ നിത്യസ്ഥായിത്വാത് നിവാരിതാഃ,
Et ceux-là étaient plusieurs sacrificateurs, parce que la mort les empêchait de demeurer;
mais celui-ci, parce qu’il demeure éternellement, a la sacrificature qui ne se transmet pas. (aiōn g165)
25 തതോ ഹേതോ ര്യേ മാനവാസ്തേനേശ്വരസ്യ സന്നിധിം ഗച്ഛന്തി താൻ സ ശേഷം യാവത് പരിത്രാതും ശക്നോതി യതസ്തേഷാം കൃതേ പ്രാർഥനാം കർത്തും സ സതതം ജീവതി|
De là vient aussi qu’il peut sauver entièrement ceux qui s’approchent de Dieu par lui, étant toujours vivant pour intercéder pour eux.
26 അപരമ് അസ്മാകം താദൃശമഹായാജകസ്യ പ്രയോജനമാസീദ് യഃ പവിത്രോ ഽഹിംസകോ നിഷ്കലങ്കഃ പാപിഭ്യോ ഭിന്നഃ സ്വർഗാദപ്യുച്ചീകൃതശ്ച സ്യാത്|
Car un tel souverain sacrificateur nous convenait, saint, innocent, sans souillure, séparé des pécheurs, et élevé plus haut que les cieux,
27 അപരം മഹായാജകാനാം യഥാ തഥാ തസ്യ പ്രതിദിനം പ്രഥമം സ്വപാപാനാം കൃതേ തതഃ പരം ലോകാനാം പാപാനാം കൃതേ ബലിദാനസ്യ പ്രയോജനം നാസ്തി യത ആത്മബലിദാനം കൃത്വാ തദ് ഏകകൃത്വസ്തേന സമ്പാദിതം|
qui n’est pas journellement dans la nécessité, comme les souverains sacrificateurs, d’offrir des sacrifices, d’abord pour ses propres péchés, ensuite pour ceux du peuple; car cela, il l’a fait une fois pour toutes, s’étant offert lui-même.
28 യതോ വ്യവസ്ഥയാ യേ മഹായാജകാ നിരൂപ്യന്തേ തേ ദൗർബ്ബല്യയുക്താ മാനവാഃ കിന്തു വ്യവസ്ഥാതഃ പരം ശപഥയുക്തേന വാക്യേന യോ മഹായാജകോ നിരൂപിതഃ സോ ഽനന്തകാലാർഥം സിദ്ധഃ പുത്ര ഏവ| (aiōn g165)
Car la loi établit pour souverains sacrificateurs des hommes qui sont dans l’infirmité, mais la parole du serment, qui est après la loi, [établit] un Fils qui est consommé pour l’éternité. (aiōn g165)
