ഇബ്രിണഃ 10
1 വ്യവസ്ഥാ ഭവിഷ്യന്മങ്ഗലാനാം ഛായാസ്വരൂപാ ന ച വസ്തൂനാം മൂർത്തിസ്വരൂപാ തതോ ഹേതോ ർനിത്യം ദീയമാനൈരേകവിധൈ ർവാർഷികബലിഭിഃ ശരണാഗതലോകാൻ സിദ്ധാൻ കർത്തും കദാപി ന ശക്നോതി|
Want de wet, hebbende een schaduw der toekomende goederen, niet het beeld zelf der zaken, kan met dezelfde offeranden, die zij alle jaren geduriglijk opofferen, nimmermeer heiligen degenen, die daar toegaan.
2 യദ്യശക്ഷ്യത് തർഹി തേഷാം ബലീനാം ദാനം കിം ന ന്യവർത്തിഷ്യത? യതഃ സേവാകാരിഷ്വേകകൃത്വഃ പവിത്രീഭൂതേഷു തേഷാം കോഽപി പാപബോധഃ പുന ർനാഭവിഷ്യത്|
Anderszins zouden zij opgehouden hebben, geofferd te worden, omdat degenen, die den dienst pleegden, geen geweten meer zouden hebben der zonden, eenmaal gereinigd geweest zijnde;
3 കിന്തു തൈ ർബലിദാനൈഃ പ്രതിവത്സരം പാപാനാം സ്മാരണം ജായതേ|
Maar nu geschiedt in dezelve alle jaren weder gedachtenis der zonden.
4 യതോ വൃഷാണാം ഛാഗാനാം വാ രുധിരേണ പാപമോചനം ന സമ്ഭവതി|
Want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren en bokken de zonden wegneme.
5 ഏതത്കാരണാത് ഖ്രീഷ്ടേന ജഗത് പ്രവിശ്യേദമ് ഉച്യതേ, യഥാ, "നേഷ്ട്വാ ബലിം ന നൈവേദ്യം ദേഹോ മേ നിർമ്മിതസ്ത്വയാ|
Daarom, komende in de wereld, zegt Hij: Slachtoffer en offerande hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt Mij het lichaam toebereid;
6 ന ച ത്വം ബലിഭി ർഹവ്യൈഃ പാപഘ്നൈ ർവാ പ്രതുഷ്യസി|
Brandofferen en offer voor de zonde hebben U niet behaagd.
7 അവാദിഷം തദൈവാഹം പശ്യ കുർവ്വേ സമാഗമം| ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യ സർഗേ മേ വിദ്യതേ ലിഖിതാ കഥാ| ഈശ മനോഽഭിലാഷസ്തേ മയാ സമ്പൂരയിഷ്യതേ| "
Toen sprak Ik: Zie, Ik kom (in het begin des boeks is van Mij geschreven), om Uw wil te doen, o God!
8 ഇത്യസ്മിൻ പ്രഥമതോ യേഷാം ദാനം വ്യവസ്ഥാനുസാരാദ് ഭവതി താന്യധി തേനേദമുക്തം യഥാ, ബലിനൈവേദ്യഹവ്യാനി പാപഘ്നഞ്ചോപചാരകം, നേമാനി വാഞ്ഛസി ത്വം ഹി ന ചൈതേഷു പ്രതുഷ്യസീതി|
Als Hij te voren gezegd had: Slachtoffer, en offerande, en brandoffers, en offer voor de zonde hebt Gij niet gewild, noch hebben U behaagd (dewelke naar de wet geofferd worden);
9 തതഃ പരം തേനോക്തം യഥാ, "പശ്യ മനോഽഭിലാഷം തേ കർത്തും കുർവ്വേ സമാഗമം;" ദ്വിതീയമ് ഏതദ് വാക്യം സ്ഥിരീകർത്തും സ പ്രഥമം ലുമ്പതി|
Toen sprak Hij: Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God! Hij neemt het eerste weg, om het tweede te stellen.
10 തേന മനോഽഭിലാഷേണ ച വയം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യൈകകൃത്വഃ സ്വശരീരോത്സർഗാത് പവിത്രീകൃതാ അഭവാമ|
In welken wil wij geheiligd zijn, door de offerande des lichaams van Jezus Christus, eenmaal geschied.
11 അപരമ് ഏകൈകോ യാജകഃ പ്രതിദിനമ് ഉപാസനാം കുർവ്വൻ യൈശ്ച പാപാനി നാശയിതും കദാപി ന ശക്യന്തേ താദൃശാൻ ഏകരൂപാൻ ബലീൻ പുനഃ പുനരുത്സൃജൻ തിഷ്ഠതി|
En een iegelijk priester stond wel alle dagen dienende, en dezelfde slachtofferen dikmaals offerende, die de zonden nimmermeer kunnen wegnemen;
12 കിന്ത്വസൗ പാപനാശകമ് ഏകം ബലിം ദത്വാനന്തകാലാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണ ഉപവിശ്യ
Maar Deze, een slachtoffer voor de zonden geofferd hebbende, is in eeuwigheid gezeten aan de rechter hand Gods;
13 യാവത് തസ്യ ശത്രവസ്തസ്യ പാദപീഠം ന ഭവന്തി താവത് പ്രതീക്ഷമാണസ്തിഷ്ഠതി|
Voorts verwachtende, totdat Zijn vijanden gesteld worden tot een voetbank Zijner voeten.
14 യത ഏകേന ബലിദാനേന സോഽനന്തകാലാർഥം പൂയമാനാൻ ലോകാൻ സാധിതവാൻ|
Want met een offerande heeft Hij in eeuwigheid volmaakt degenen, die geheiligd worden.
15 ഏതസ്മിൻ പവിത്ര ആത്മാപ്യസ്മാകം പക്ഷേ പ്രമാണയതി
En de Heilige Geest getuigt het ons ook; Want nadat Hij te voren gezegd had:
16 "യതോ ഹേതോസ്തദ്ദിനാത് പരമ് അഹം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമീതി പ്രഥമത ഉക്ത്വാ പരമേശ്വരേണേദം കഥിതം, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം മനഃസു ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി ച,
Dit is het verbond, dat Ik met hen maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten geven in hun harten, en Ik zal die inschrijven in hun verstanden;
17 അപരഞ്ച തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മാരിഷ്യാമി| "
En hun zonden en hun ongerechtigheden zal Ik geenszins meer gedenken.
18 കിന്തു യത്ര പാപമോചനം ഭവതി തത്ര പാപാർഥകബലിദാനം പുന ർന ഭവതി|
Waar nu vergeving derzelve is, daar is geen offerande meer voor de zonde.
19 അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യീശോ രുധിരേണ പവിത്രസ്ഥാനപ്രവേശായാസ്മാകമ് ഉത്സാഹോ ഭവതി,
Dewijl wij dan, broeders, vrijmoedigheid hebben, om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus,
20 യതഃ സോഽസ്മദർഥം തിരസ്കരിണ്യാർഥതഃ സ്വശരീരേണ നവീനം ജീവനയുക്തഞ്ചൈകം പന്ഥാനം നിർമ്മിതവാൻ,
Op een versen en levenden weg, welken Hij ons ingewijd heeft door het voorhangsel, dat is, door Zijn vlees;
21 അപരഞ്ചേശ്വരീയപരിവാരസ്യാധ്യക്ഷ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്മാകമസ്തി|
En dewijl wij hebben een groten Priester over het huis Gods;
22 അതോ ഹേതോരസ്മാഭിഃ സരലാന്തഃകരണൈ ർദൃഢവിശ്വാസൈഃ പാപബോധാത് പ്രക്ഷാലിതമനോഭി ർനിർമ്മലജലേ സ്നാതശരീരൈശ്ചേശ്വരമ് ഉപാഗത്യ പ്രത്യാശായാഃ പ്രതിജ്ഞാ നിശ്ചലാ ധാരയിതവ്യാ|
Zo laat ons toegaan met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, onze harten gereinigd zijnde van het kwaad geweten, en het lichaam gewassen zijnde met rein water.
23 യതോ യസ്താമ് അങ്ഗീകൃതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|
Laat ons de onwankelbare belijdenis der hoop vast houden; (want Die het beloofd heeft, is getrouw);
24 അപരം പ്രേമ്നി സത്ക്രിയാസു ചൈകൈകസ്യോത്സാഹവൃദ്ധ്യർഥമ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം മന്ത്രയിതവ്യം|
En laat ons op elkander acht nemen, tot opscherping der liefde en der goede werken;
25 അപരം കതിപയലോകാ യഥാ കുർവ്വന്തി തഥാസ്മാഭിഃ സഭാകരണം ന പരിത്യക്തവ്യം പരസ്പരമ് ഉപദേഷ്ടവ്യഞ്ച യതസ്തത് മഹാദിനമ് ഉത്തരോത്തരം നികടവർത്തി ഭവതീതി യുഷ്മാഭി ർദൃശ്യതേ|
En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten, gelijk sommigen de gewoonte hebben, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet, dat de dag nadert.
26 സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനപ്രാപ്തേഃ പരം യദി വയം സ്വംച്ഛയാ പാപാചാരം കുർമ്മസ്തർഹി പാപാനാം കൃതേ ഽന്യത് കിമപി ബലിദാനം നാവശിഷ്യതേ
Want zo wij willens zondigen, nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, zo blijft er geen slachtoffer meer over voor de zonden;
27 കിന്തു വിചാരസ്യ ഭയാനകാ പ്രതീക്ഷാ രിപുനാശകാനലസ്യ താപശ്ചാവശിഷ്യതേ|
Maar een schrikkelijke verwachting des oordeels, en hitte des vuurs, dat de tegenstanders zal verslinden.
28 യഃ കശ്ചിത് മൂസസോ വ്യവസ്ഥാമ് അവമന്യതേ സ ദയാം വിനാ ദ്വയോസ്തിസൃണാം വാ സാക്ഷിണാം പ്രമാണേന ഹന്യതേ,
Als iemand de wet van Mozes heeft te niet gedaan, die sterft zonder barmhartigheid, onder twee of drie getuigen;
29 തസ്മാത് കിം ബുധ്യധ്വേ യോ ജന ഈശ്വരസ്യ പുത്രമ് അവജാനാതി യേന ച പവിത്രീകൃതോ ഽഭവത് തത് നിയമസ്യ രുധിരമ് അപവിത്രം ജാനാതി, അനുഗ്രഹകരമ് ആത്മാനമ് അപമന്യതേ ച, സ കിയന്മഹാഘോരതരദണ്ഡസ്യ യോഗ്യോ ഭവിഷ്യതി?
Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zoon van God vertreden heeft, en het bloed des testaments onrein geacht heeft, waardoor hij geheiligd was, en den Geest der genade smaadheid heeft aangedaan?
30 യതഃ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, "ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം| " പുനരപി, "തദാ വിചാരയിഷ്യന്തേ പരേശേന നിജാഃ പ്രജാഃ| " ഇദം യഃ കഥിതവാൻ തം വയം ജാനീമഃ|
Want wij kennen Hem, Die gezegd heeft: Mijn is de wraak, Ik zal het vergelden, spreekt de Heere. En wederom: De Heere zal Zijn volk oordelen.
31 അമരേശ്വരസ്യ കരയോഃ പതനം മഹാഭയാനകം|
Vreselijk is het te vallen in de handen des levenden Gods.
32 ഹേ ഭ്രാതരഃ, പൂർവ്വദിനാനി സ്മരത യതസ്തദാനീം യൂയം ദീപ്തിം പ്രാപ്യ ബഹുദുർഗതിരൂപം സംഗ്രാമം സഹമാനാ ഏകതോ നിന്ദാക്ലേശൈഃ കൗതുകീകൃതാ അഭവത,
Doch gedenkt de vorige dagen, in dewelke, nadat gij verlicht zijt geweest, gij veel strijd des lijdens hebt verdragen.
33 അന്യതശ്ച തദ്ഭോഗിനാം സമാംശിനോ ഽഭവത|
Ten dele, als gij door smaadheden en verdrukkingen een schouwspel geworden zijt; en ten dele, als gij gemeenschap gehad hebt met degenen, die alzo behandeld werden.
34 യൂയം മമ ബന്ധനസ്യ ദുഃഖേന ദുഃഖിനോ ഽഭവത, യുഷ്മാകമ് ഉത്തമാ നിത്യാ ച സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദം സർവ്വസ്വസ്യാപഹരണമ് അസഹധ്വഞ്ച|
Want gij hebt ook over mijn banden medelijden gehad, en de roving uwer goederen met blijdschap aangenomen, wetende, dat gij hebt in uzelven een beter en blijvend goed in de hemelen.
35 അതഏവ മഹാപുരസ്കാരയുക്തം യുഷ്മാകമ് ഉത്സാഹം ന പരിത്യജത|
Werpt dan uw vrijmoedigheid niet weg, welke een grote vergelding des loons heeft.
36 യതോ യൂയം യേനേശ്വരസ്യേച്ഛാം പാലയിത്വാ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലം ലഭധ്വം തദർഥം യുഷ്മാഭി ർധൈര്യ്യാവലമ്ബനം കർത്തവ്യം|
Want gij hebt lijdzaamheid van node, opdat gij, den wil van God gedaan hebbende, de beloftenis moogt wegdragen;
37 യേനാഗന്തവ്യം സ സ്വൽപകാലാത് പരമ് ആഗമിഷ്യതി ന ച വിലമ്ബിഷ്യതേ|
Want: Nog een zeer weinig tijds en Hij, Die te komen staat, zal komen, en niet vertoeven.
38 "പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി കിന്തു യദി നിവർത്തതേ തർഹി മമ മനസ്തസ്മിൻ ന തോഷം യാസ്യതി| "
Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven; en zo iemand zich onttrekt, Mijn ziel heeft in hem geen behagen.
39 കിന്തു വയം വിനാശജനികാം ധർമ്മാത് നിവൃത്തിം ന കുർവ്വാണാ ആത്മനഃ പരിത്രാണായ വിശ്വാസം കുർവ്വാമഹേ|
Maar wij zijn niet van degenen, die zich onttrekken ten verderve, maar van degenen, die geloven tot behouding der ziel.
