ഗാലാതിനഃ 4
1 അഹം വദാമി സമ്പദധികാരീ യാവദ് ബാലസ്തിഷ്ഠതി താവത് സർവ്വസ്വസ്യാധിപതിഃ സന്നപി സ ദാസാത് കേനാപി വിഷയേണ ന വിശിഷ്യതേ
But I say that so long as the heir is a child, he differeth nothing from a bondservant, though he is lord of all;
2 കിന്തു പിത്രാ നിരൂപിതം സമയം യാവത് പാലകാനാം ധനാധ്യക്ഷാണാഞ്ച നിഘ്നസ്തിഷ്ഠതി|
but is under guardians and stewards until the term appointed of the father.
3 തദ്വദ് വയമപി ബാല്യകാലേ ദാസാ ഇവ സംസാരസ്യാക്ഷരമാലായാ അധീനാ ആസ്മഹേ|
So we also, when we were children, were held in bondage under the rudiments of the world:
4 അനന്തരം സമയേ സമ്പൂർണതാം ഗതവതി വ്യവസ്ഥാധീനാനാം മോചനാർഥമ്
but when the fulness of the time came, God sent forth his Son, born of a woman, born under the law,
5 അസ്മാകം പുത്രത്വപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചേശ്വരഃ സ്ത്രിയാ ജാതം വ്യവസ്ഥായാ അധിനീഭൂതഞ്ച സ്വപുത്രം പ്രേഷിതവാൻ|
that he might redeem them which were under the law, that we might receive the adoption of sons.
6 യൂയം സന്താനാ അഭവത തത്കാരണാദ് ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യാത്മാനാം യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി പ്രഹിതവാൻ സ ചാത്മാ പിതഃ പിതരിത്യാഹ്വാനം കാരയതി|
And because ye are sons, God sent forth the Spirit of his Son into our hearts, crying, Abba, Father.
7 അത ഇദാനീം യൂയം ന ദാസാഃ കിന്തുഃ സന്താനാ ഏവ തസ്മാത് സന്താനത്വാച്ച ഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരീയസമ്പദധികാരിണോഽപ്യാധ്വേ|
So that thou art no longer a bondservant, but a son; and if a son, then an heir through God.
8 അപരഞ്ച പൂർവ്വം യൂയമ് ഈശ്വരം ന ജ്ഞാത്വാ യേ സ്വഭാവതോഽനീശ്വരാസ്തേഷാം ദാസത്വേഽതിഷ്ഠത|
Howbeit at that time, not knowing God, ye were in bondage to them which by nature are no gods:
9 ഇദാനീമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാ യദി വേശ്വരേണ ജ്ഞാതാ യൂയം കഥം പുനസ്താനി വിഫലാനി തുച്ഛാനി ചാക്ഷരാണി പ്രതി പരാവർത്തിതും ശക്നുഥ? യൂയം കിം പുനസ്തേഷാം ദാസാ ഭവിതുമിച്ഛഥ?
but now that ye have come to know God, or rather to be known of God, how turn ye back again to the weak and beggarly rudiments, whereunto ye desire to be in bondage over again?
10 യൂയം ദിവസാൻ മാസാൻ തിഥീൻ സംവത്സരാംശ്ച സമ്മന്യധ്വേ|
Ye observe days, and months, and seasons, and years.
11 യുഷ്മദർഥം മയാ യഃ പരിശ്രമോഽകാരി സ വിഫലോ ജാത ഇതി യുഷ്മാനധ്യഹം ബിഭേമി|
I am afraid of you, lest by any means I have bestowed labour upon you in vain.
12 ഹേ ഭ്രാതരഃ, അഹം യാദൃശോഽസ്മി യൂയമപി താദൃശാ ഭവതേതി പ്രാർഥയേ യതോഽഹമപി യുഷ്മത്തുല്യോഽഭവം യുഷ്മാഭി ർമമ കിമപി നാപരാദ്ധം|
I beseech you, brethren, be as I [am], for I [am] as ye [are]. Ye did me no wrong:
13 പൂർവ്വമഹം കലേവരസ്യ ദൗർബ്ബല്യേന യുഷ്മാൻ സുസംവാദമ് അജ്ഞാപയമിതി യൂയം ജാനീഥ|
but ye know that because of an infirmity of the flesh I preached the gospel unto you the first time:
14 തദാനീം മമ പരീക്ഷകം ശാരീരക്ലേശം ദൃഷ്ട്വാ യൂയം മാമ് അവജ്ഞായ ഋതീയിതവന്തസ്തന്നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ ദൂതമിവ സാക്ഷാത് ഖ്രീഷ്ട യീശുമിവ വാ മാം ഗൃഹീതവന്തഃ|
and that which was a temptation to you in my flesh ye despised not, nor rejected; but ye received me as an angel of God, [even] as Christ Jesus.
15 അതസ്തദാനീം യുഷ്മാകം യാ ധന്യതാഭവത് സാ ക്ക ഗതാ? തദാനീം യൂയം യദി സ്വേഷാം നയനാന്യുത്പാട്യ മഹ്യം ദാതുമ് അശക്ഷ്യത തർഹി തദപ്യകരിഷ്യതേതി പ്രമാണമ് അഹം ദദാമി|
Where then is that gratulation of yourselves? for I bear you witness, that, if possible, ye would have plucked out your eyes and given them to me.
16 സാമ്പ്രതമഹം സത്യവാദിത്വാത് കിം യുഷ്മാകം രിപു ർജാതോഽസ്മി?
So then am I become your enemy, because I tell you the truth?
17 തേ യുഷ്മത്കൃതേ സ്പർദ്ധന്തേ കിന്തു സാ സ്പർദ്ധാ കുത്സിതാ യതോ യൂയം താനധി യത് സ്പർദ്ധധ്വം തദർഥം തേ യുഷ്മാൻ പൃഥക് കർത്തുമ് ഇച്ഛന്തി|
They zealously seek you in no good way; nay, they desire to shut you out, that ye may seek them.
18 കേവലം യുഷ്മത്സമീപേ മമോപസ്ഥിതിസമയേ തന്നഹി, കിന്തു സർവ്വദൈവ ഭദ്രമധി സ്പർദ്ധനം ഭദ്രം|
But it is good to be zealously sought in a good matter at all times, and not only when I am present with you.
19 ഹേ മമ ബാലകാഃ, യുഷ്മദന്ത ര്യാവത് ഖ്രീഷ്ടോ മൂർതിമാൻ ന ഭവതി താവദ് യുഷ്മത്കാരണാത് പുനഃ പ്രസവവേദനേവ മമ വേദനാ ജായതേ|
My little children, of whom I am again in travail until Christ be formed in you,
20 അഹമിദാനീം യുഷ്മാകം സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വരാന്തരേണ യുഷ്മാൻ സമ്ഭാഷിതും കാമയേ യതോ യുഷ്മാനധി വ്യാകുലോഽസ്മി|
yea, I could wish to be present with you now, and to change my voice; for I am perplexed about you.
21 ഹേ വ്യവസ്ഥാധീനതാകാങ്ക്ഷിണഃ യൂയം കിം വ്യവസ്ഥായാ വചനം ന ഗൃഹ്ലീഥ?
Tell me, ye that desire to be under the law, do ye not hear the law?
22 തന്മാം വദത| ലിഖിതമാസ്തേ, ഇബ്രാഹീമോ ദ്വൗ പുത്രാവാസാതേ തയോരേകോ ദാസ്യാം ദ്വിതീയശ്ച പത്ന്യാം ജാതഃ|
For it is written, that Abraham had two sons, one by the handmaid, and one by the freewoman.
23 തയോ ര്യോ ദാസ്യാം ജാതഃ സ ശാരീരികനിയമേന ജജ്ഞേ യശ്ച പത്ന്യാം ജാതഃ സ പ്രതിജ്ഞയാ ജജ്ഞേ|
Howbeit the [son] by the handmaid is born after the flesh; but the [son] by the freewoman [is born] through promise.
24 ഇദമാഖ്യാനം ദൃഷ്ടന്തസ്വരൂപം| തേ ദ്വേ യോഷിതാവീശ്വരീയസന്ധീ തയോരേകാ സീനയപർവ്വതാദ് ഉത്പന്നാ ദാസജനയിത്രീ ച സാ തു ഹാജിരാ|
Which things contain an allegory: for these [women] are two covenants; one from mount Sinai, bearing children unto bondage, which is Hagar.
25 യസ്മാദ് ഹാജിരാശബ്ദേനാരവദേശസ്ഥസീനയപർവ്വതോ ബോധ്യതേ, സാ ച വർത്തമാനായാ യിരൂശാലമ്പുര്യ്യാഃ സദൃശീ| യതഃ സ്വബാലൈഃ സഹിതാ സാ ദാസത്വ ആസ്തേ|
Now this Hagar is mount Sinai in Arabia, and answereth to the Jerusalem that now is: for she is in bondage with her children.
26 കിന്തു സ്വർഗീയാ യിരൂശാലമ്പുരീ പത്നീ സർവ്വേഷാമ് അസ്മാകം മാതാ ചാസ്തേ|
But the Jerusalem that is above is free, which is our mother.
27 യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, "വന്ധ്യേ സന്താനഹീനേ ത്വം സ്വരം ജയജയം കുരു| അപ്രസൂതേ ത്വയോല്ലാസോ ജയാശബ്ദശ്ച ഗീയതാം| യത ഏവ സനാഥായാ യോഷിതഃ സന്തതേ ർഗണാത്| അനാഥാ യാ ഭവേന്നാരീ തദപത്യാനി ഭൂരിശഃ|| "
For it is written, Rejoice, thou barren that bearest not; Break forth and cry, thou that travailest not: For more are the children of the desolate than of her which hath the husband.
28 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ, ഇമ്ഹാക് ഇവ വയം പ്രതിജ്ഞയാ ജാതാഃ സന്താനാഃ|
Now we, brethren, as Isaac was, are children of promise.
29 കിന്തു തദാനീം ശാരീരികനിയമേന ജാതഃ പുത്രോ യദ്വദ് ആത്മികനിയമേന ജാതം പുത്രമ് ഉപാദ്രവത് തഥാധുനാപി|
But as then he that was born after the flesh persecuted him [that was born] after the Spirit, even so it is now.
30 കിന്തു ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖിതം? "ത്വമ് ഇമാം ദാസീം തസ്യാഃ പുത്രഞ്ചാപസാരയ യത ഏഷ ദാസീപുത്രഃ പത്നീപുത്രേണ സമം നോത്തരാധികാരീ ഭവിയ്യതീതി| "
Howbeit what saith the scripture? Cast out the handmaid and her son: for the son of the handmaid shall not inherit with the son of the freewoman.
31 അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, വയം ദാസ്യാഃ സന്താനാ ന ഭൂത്വാ പാത്ന്യാഃ സന്താനാ ഭവാമഃ|
Wherefore, brethren, we are not children of a handmaid, but of the freewoman.
