ഗാലാതിനഃ 4
1 അഹം വദാമി സമ്പദധികാരീ യാവദ് ബാലസ്തിഷ്ഠതി താവത് സർവ്വസ്വസ്യാധിപതിഃ സന്നപി സ ദാസാത് കേനാപി വിഷയേണ ന വിശിഷ്യതേ
Doch ik zeg, zo langen tijd als de erfgenaam een kind is, zo verschilt hij niets van een dienstknecht, hoewel hij een heer is van alles;
2 കിന്തു പിത്രാ നിരൂപിതം സമയം യാവത് പാലകാനാം ധനാധ്യക്ഷാണാഞ്ച നിഘ്നസ്തിഷ്ഠതി|
Maar hij is onder voogden en verzorgers, tot den tijd van den vader te voren gesteld.
3 തദ്വദ് വയമപി ബാല്യകാലേ ദാസാ ഇവ സംസാരസ്യാക്ഷരമാലായാ അധീനാ ആസ്മഹേ|
Alzo wij ook, toen wij kinderen waren, zo waren wij dienstbaar gemaakt onder de eerste beginselen der wereld.
4 അനന്തരം സമയേ സമ്പൂർണതാം ഗതവതി വ്യവസ്ഥാധീനാനാം മോചനാർഥമ്
Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is, heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geworden uit een vrouw, geworden onder de wet;
5 അസ്മാകം പുത്രത്വപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചേശ്വരഃ സ്ത്രിയാ ജാതം വ്യവസ്ഥായാ അധിനീഭൂതഞ്ച സ്വപുത്രം പ്രേഷിതവാൻ|
Opdat Hij degenen, die onder de wet waren, verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden.
6 യൂയം സന്താനാ അഭവത തത്കാരണാദ് ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യാത്മാനാം യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി പ്രഹിതവാൻ സ ചാത്മാ പിതഃ പിതരിത്യാഹ്വാനം കാരയതി|
En overmits gij kinderen zijt, zo heeft God den Geest Zijns Zoons uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader!
7 അത ഇദാനീം യൂയം ന ദാസാഃ കിന്തുഃ സന്താനാ ഏവ തസ്മാത് സന്താനത്വാച്ച ഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരീയസമ്പദധികാരിണോഽപ്യാധ്വേ|
Zo dan, gij zijt niet meer een dienstknecht, maar een zoon; en indien gij een zoon zijt, zo zijt gij ook een erfgenaam van God door Christus.
8 അപരഞ്ച പൂർവ്വം യൂയമ് ഈശ്വരം ന ജ്ഞാത്വാ യേ സ്വഭാവതോഽനീശ്വരാസ്തേഷാം ദാസത്വേഽതിഷ്ഠത|
Maar toen, als gij God niet kendet, diendet gij degenen, die van nature geen goden zijn;
9 ഇദാനീമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാ യദി വേശ്വരേണ ജ്ഞാതാ യൂയം കഥം പുനസ്താനി വിഫലാനി തുച്ഛാനി ചാക്ഷരാണി പ്രതി പരാവർത്തിതും ശക്നുഥ? യൂയം കിം പുനസ്തേഷാം ദാസാ ഭവിതുമിച്ഛഥ?
En nu, als gij God kent, ja, veelmeer van God gekend zijt, hoe keert gij u wederom tot de zwakke en arme beginselen, welke gij wederom van voren aan wilt dienen?
10 യൂയം ദിവസാൻ മാസാൻ തിഥീൻ സംവത്സരാംശ്ച സമ്മന്യധ്വേ|
Gij onderhoudt dagen, en maanden, en tijden, en jaren.
11 യുഷ്മദർഥം മയാ യഃ പരിശ്രമോഽകാരി സ വിഫലോ ജാത ഇതി യുഷ്മാനധ്യഹം ബിഭേമി|
Ik vrees voor u, dat ik niet enigszins tevergeefs aan u gearbeid heb.
12 ഹേ ഭ്രാതരഃ, അഹം യാദൃശോഽസ്മി യൂയമപി താദൃശാ ഭവതേതി പ്രാർഥയേ യതോഽഹമപി യുഷ്മത്തുല്യോഽഭവം യുഷ്മാഭി ർമമ കിമപി നാപരാദ്ധം|
Weest gij als ik, want ook ik ben als gij; broeders, ik bid u; gij hebt mij geen ongelijk gedaan.
13 പൂർവ്വമഹം കലേവരസ്യ ദൗർബ്ബല്യേന യുഷ്മാൻ സുസംവാദമ് അജ്ഞാപയമിതി യൂയം ജാനീഥ|
En gij weet, dat ik u door zwakheid des vleses het Evangelie de eerste maal verkondigd heb;
14 തദാനീം മമ പരീക്ഷകം ശാരീരക്ലേശം ദൃഷ്ട്വാ യൂയം മാമ് അവജ്ഞായ ഋതീയിതവന്തസ്തന്നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ ദൂതമിവ സാക്ഷാത് ഖ്രീഷ്ട യീശുമിവ വാ മാം ഗൃഹീതവന്തഃ|
En mijn verzoeking, die in mijn vlees geschiedde, hebt gij niet veracht noch verfoeid; maar gij naamt mij aan als een engel Gods, ja, als Christus Jezus.
15 അതസ്തദാനീം യുഷ്മാകം യാ ധന്യതാഭവത് സാ ക്ക ഗതാ? തദാനീം യൂയം യദി സ്വേഷാം നയനാന്യുത്പാട്യ മഹ്യം ദാതുമ് അശക്ഷ്യത തർഹി തദപ്യകരിഷ്യതേതി പ്രമാണമ് അഹം ദദാമി|
Welke was dan uw gelukachting? Want ik geef u getuigenis, dat gij, zo het mogelijk ware, uw ogen zoudt uitgegraven, en mij gegeven hebben.
16 സാമ്പ്രതമഹം സത്യവാദിത്വാത് കിം യുഷ്മാകം രിപു ർജാതോഽസ്മി?
Ben ik dan uw vijand geworden, u de waarheid zeggende?
17 തേ യുഷ്മത്കൃതേ സ്പർദ്ധന്തേ കിന്തു സാ സ്പർദ്ധാ കുത്സിതാ യതോ യൂയം താനധി യത് സ്പർദ്ധധ്വം തദർഥം തേ യുഷ്മാൻ പൃഥക് കർത്തുമ് ഇച്ഛന്തി|
Zij ijveren niet recht over u; maar zij willen ons uitsluiten, opdat gij over hen zoudt ijveren.
18 കേവലം യുഷ്മത്സമീപേ മമോപസ്ഥിതിസമയേ തന്നഹി, കിന്തു സർവ്വദൈവ ഭദ്രമധി സ്പർദ്ധനം ഭദ്രം|
Doch in het goede te allen tijd te ijveren is goed, en niet alleenlijk, als ik bij u tegenwoordig ben;
19 ഹേ മമ ബാലകാഃ, യുഷ്മദന്ത ര്യാവത് ഖ്രീഷ്ടോ മൂർതിമാൻ ന ഭവതി താവദ് യുഷ്മത്കാരണാത് പുനഃ പ്രസവവേദനേവ മമ വേദനാ ജായതേ|
Mijn kinderkens, die ik wederom arbeide te baren, totdat Christus een gestalte in u krijge.
20 അഹമിദാനീം യുഷ്മാകം സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വരാന്തരേണ യുഷ്മാൻ സമ്ഭാഷിതും കാമയേ യതോ യുഷ്മാനധി വ്യാകുലോഽസ്മി|
Doch ik wilde, dat ik nu tegenwoordig bij u ware, en mijn stem mocht veranderen; want ik ben in twijfel over u.
21 ഹേ വ്യവസ്ഥാധീനതാകാങ്ക്ഷിണഃ യൂയം കിം വ്യവസ്ഥായാ വചനം ന ഗൃഹ്ലീഥ?
Zegt mij, gij, die onder de wet wilt zijn, hoort gij de wet niet?
22 തന്മാം വദത| ലിഖിതമാസ്തേ, ഇബ്രാഹീമോ ദ്വൗ പുത്രാവാസാതേ തയോരേകോ ദാസ്യാം ദ്വിതീയശ്ച പത്ന്യാം ജാതഃ|
Want er is geschreven, dat Abraham twee zonen had, een uit de dienstmaagd, en een uit de vrije.
23 തയോ ര്യോ ദാസ്യാം ജാതഃ സ ശാരീരികനിയമേന ജജ്ഞേ യശ്ച പത്ന്യാം ജാതഃ സ പ്രതിജ്ഞയാ ജജ്ഞേ|
Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis;
24 ഇദമാഖ്യാനം ദൃഷ്ടന്തസ്വരൂപം| തേ ദ്വേ യോഷിതാവീശ്വരീയസന്ധീ തയോരേകാ സീനയപർവ്വതാദ് ഉത്പന്നാ ദാസജനയിത്രീ ച സാ തു ഹാജിരാ|
Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding hebben; want deze zijn de twee verbonden; het ene van den berg Sina, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Agar;
25 യസ്മാദ് ഹാജിരാശബ്ദേനാരവദേശസ്ഥസീനയപർവ്വതോ ബോധ്യതേ, സാ ച വർത്തമാനായാ യിരൂശാലമ്പുര്യ്യാഃ സദൃശീ| യതഃ സ്വബാലൈഃ സഹിതാ സാ ദാസത്വ ആസ്തേ|
Want dit, namelijk Agar, is Sina, een berg in Arabie, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en dienstbaar is met haar kinderen.
26 കിന്തു സ്വർഗീയാ യിരൂശാലമ്പുരീ പത്നീ സർവ്വേഷാമ് അസ്മാകം മാതാ ചാസ്തേ|
Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.
27 യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, "വന്ധ്യേ സന്താനഹീനേ ത്വം സ്വരം ജയജയം കുരു| അപ്രസൂതേ ത്വയോല്ലാസോ ജയാശബ്ദശ്ച ഗീയതാം| യത ഏവ സനാഥായാ യോഷിതഃ സന്തതേ ർഗണാത്| അനാഥാ യാ ഭവേന്നാരീ തദപത്യാനി ഭൂരിശഃ|| "
Want er is geschreven: Wees vrolijk, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij, die geen barensnood hebt, want de kinderen der eenzame zijn veel meer, dan dergene, die den man heeft.
28 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ, ഇമ്ഹാക് ഇവ വയം പ്രതിജ്ഞയാ ജാതാഃ സന്താനാഃ|
Maar wij, broeders, zijn kinderen der belofte, als Izak was.
29 കിന്തു തദാനീം ശാരീരികനിയമേന ജാതഃ പുത്രോ യദ്വദ് ആത്മികനിയമേന ജാതം പുത്രമ് ഉപാദ്രവത് തഥാധുനാപി|
Doch gelijkerwijs toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar den Geest geboren was, alzo ook nu.
30 കിന്തു ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖിതം? "ത്വമ് ഇമാം ദാസീം തസ്യാഃ പുത്രഞ്ചാപസാരയ യത ഏഷ ദാസീപുത്രഃ പത്നീപുത്രേണ സമം നോത്തരാധികാരീ ഭവിയ്യതീതി| "
Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en haar zoon; want de zoon der dienstmaagd zal geenszins erven met den zoon der vrije.
31 അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, വയം ദാസ്യാഃ സന്താനാ ന ഭൂത്വാ പാത്ന്യാഃ സന്താനാ ഭവാമഃ|
Zo dan, broeders, wij zijn niet kinderen der dienstmaagd, maar der vrije.
