കലസിനഃ 3
1 യദി യൂയം ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് ഉത്ഥാപിതാ അഭവത തർഹി യസ്മിൻ സ്ഥാനേ ഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വേ ഉപവിഷ്ട ആസ്തേ തസ്യോർദ്ധ്വസ്ഥാനസ്യ വിഷയാൻ ചേഷ്ടധ്വം|
Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ θεοῦ καθήμενος·
2 പാർഥിവവിഷയേഷു ന യതമാനാ ഊർദ്ധ്വസ്ഥവിഷയേഷു യതധ്വം|
τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς,
3 യതോ യൂയം മൃതവന്തോ യുഷ്മാകം ജീവിതഞ്ച ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് ഈശ്വരേ ഗുപ്തമ് അസ്തി|
ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ·
4 അസ്മാകം ജീവനസ്വരൂപഃ ഖ്രീഷ്ടോ യദാ പ്രകാശിഷ്യതേ തദാ തേന സാർദ്ധം യൂയമപി വിഭവേന പ്രകാശിഷ്യധ്വേ|
ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ⸀ὑμῶν τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
5 അതോ വേശ്യാഗമനമ് അശുചിക്രിയാ രാഗഃ കുത്സിതാഭിലാഷോ ദേവപൂജാതുല്യോ ലോഭശ്ചൈതാനി ർപാഥവപുരുഷസ്യാങ്ഗാനി യുഷ്മാഭി ർനിഹന്യന്താം|
Νεκρώσατε οὖν τὰ ⸀μέλητὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία,
6 യത ഏതേഭ്യഃ കർമ്മഭ്യ ആജ്ഞാലങ്ഘിനോ ലോകാൻ പ്രതീശ്വരസ്യ ക്രോധോ വർത്തതേ|
διʼ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ ⸂ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας·
7 പൂർവ്വം യദാ യൂയം താന്യുപാജീവത തദാ യൂയമപി താന്യേവാചരത;
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε ὅτε ἐζῆτε ἐν ⸀τούτοις
8 കിന്ത്വിദാനീം ക്രോധോ രോഷോ ജിഹിംസിഷാ ദുർമുഖതാ വദനനിർഗതകദാലപശ്ചൈതാനി സർവ്വാണി ദൂരീകുരുധ്വം|
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·
9 യൂയം പരസ്പരം മൃഷാകഥാം ന വദത യതോ യൂയം സ്വകർമ്മസഹിതം പുരാതനപുരുഷം ത്യക്തവന്തഃ
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους· ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ,
10 സ്വസ്രഷ്ടുഃ പ്രതിമൂർത്യാ തത്ത്വജ്ഞാനായ നൂതനീകൃതം നവീനപുരുഷം പരിഹിതവന്തശ്ച|
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατʼ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
11 തേന ച യിഹൂദിഭിന്നജാതീയയോശ്ഛിന്നത്വഗച്ഛിന്നത്വചോ ർമ്ലേച്ഛസ്കുഥീയയോ ർദാസമുക്തയോശ്ച കോഽപി വിശേഷോ നാസ്തി കിന്തു സർവ്വേഷു സർവ്വഃ ഖ്രീഷ്ട ഏവാസ്തേ|
ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ ⸀τὰπάντα καὶ ἐν πᾶσιν Χριστός.
12 അതഏവ യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ മനോഭിലഷിതാഃ പവിത്രാഃ പ്രിയാശ്ച ലോകാ ഇവ സ്നേഹയുക്താമ് അനുകമ്പാം ഹിതൈഷിതാം നമ്രതാം തിതിക്ഷാം സഹിഷ്ണുതാഞ്ച പരിധദ്ധ്വം|
Ἐνδύσασθε οὖν ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ θεοῦ, ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραΰτητα, μακροθυμίαν,
13 യൂയമ് ഏകൈകസ്യാചരണം സഹധ്വം യേന ച യസ്യ കിമപ്യപരാധ്യതേ തസ്യ തം ദോഷം സ ക്ഷമതാം, ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മാകം ദോഷാൻ യദ്വദ് ക്ഷമിതവാൻ യൂയമപി തദ്വത് കുരുധ്വം|
ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ ⸀κύριοςἐχαρίσατο ὑμῖν οὕτως καὶ ὑμεῖς·
14 വിശേഷതഃ സിദ്ധിജനകേന പ്രേമബന്ധനേന ബദ്ധാ ഭവത|
ἐπὶ πᾶσιν δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ⸀ὅἐστιν σύνδεσμος τῆς τελειότητος.
15 യസ്യാഃ പ്രാപ്തയേ യൂയമ് ഏകസ്മിൻ ശരീരേ സമാഹൂതാ അഭവത സേശ്വരീയാ ശാന്തി ര്യുഷ്മാകം മനാംസ്യധിതിഷ്ഠതു യൂയഞ്ച കൃതജ്ഞാ ഭവത|
καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ ⸀Χριστοῦβραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε.
16 ഖ്രീഷ്ടസ്യ വാക്യം സർവ്വവിധജ്ഞാനായ സമ്പൂർണരൂപേണ യുഷ്മദന്തരേ നിവമതു, യൂയഞ്ച ഗീതൈ ർഗാനൈഃ പാരമാർഥികസങ്കീർത്തനൈശ്ച പരസ്പരമ് ആദിശത പ്രബോധയത ച, അനുഗൃഹീതത്വാത് പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ സ്വമനോഭി ർഗായത ച|
ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως ἐν πάσῃ σοφίᾳ· διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ⸀ψαλμοῖς ⸀ὕμνοις ᾠδαῖς πνευματικαῖς ⸀ἐνχάριτι, ᾄδοντες ἐν ⸂ταῖς καρδίαις ὑμῶν τῷ ⸀θεῷ
17 വാചാ കർമ്മണാ വാ യദ് യത് കുരുത തത് സർവ്വം പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നാ കുരുത തേന പിതരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദത ച|
καὶ πᾶν ⸂ὅ τι ⸀ἐὰνποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι κυρίου Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ ⸀θεῷπατρὶ διʼ αὐτοῦ.
18 ഹേ യോഷിതഃ, യൂയം സ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത യതസ്തദേവ പ്രഭവേ രോചതേ|
Αἱ γυναῖκες, ὑποτάσσεσθε ⸀τοῖςἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν κυρίῳ.
19 ഹേ സ്വാമിനഃ, യൂയം ഭാര്യ്യാസു പ്രീയധ്വം താഃ പ്രതി പരുഷാലാപം മാ കുരുധ്വം|
οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας καὶ μὴ πικραίνεσθε πρὸς αὐτάς.
20 ഹേ ബാലാഃ, യൂയം സർവ്വവിഷയേ പിത്രോരാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത യതസ്തദേവ പ്രഭോഃ സന്തോഷജനകം|
Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν κατὰ πάντα, τοῦτο γὰρ ⸂εὐάρεστόν ἐστιν ἐν κυρίῳ.
21 ഹേ പിതരഃ, യുഷ്മാകം സന്താനാ യത് കാതരാ ന ഭവേയുസ്തദർഥം താൻ പ്രതി മാ രോഷയത|
οἱ πατέρες, μὴ ἐρεθίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν.
22 ഹേ ദാസാഃ, യൂയം സർവ്വവിഷയ ഐഹികപ്രഭൂനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത ദൃഷ്ടിഗോചരീയസേവയാ മാനവേഭ്യോ രോചിതും മാ യതധ്വം കിന്തു സരലാന്തഃകരണൈഃ പ്രഭോ ർഭാത്യാ കാര്യ്യം കുരുധ്വം|
οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε κατὰ πάντα τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μὴ ἐν ⸀ὀφθαλμοδουλίαις ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλʼ ἐν ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι τὸν ⸀κύριον
23 യച്ച കുരുധ്വേ തത് മാനുഷമനുദ്ദിശ്യ പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പ്രഫുല്ലമനസാ കുരുധ്വം,
⸀ὃἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις,
24 യതോ വയം പ്രഭുതഃ സ്വർഗാധികാരരൂപം ഫലം ലപ്സ്യാമഹ ഇതി യൂയം ജാനീഥ യസ്മാദ് യൂയം പ്രഭോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഭവഥ|
εἰδότες ὅτι ἀπὸ κυρίου ⸀ἀπολήμψεσθετὴν ἀνταπόδοσιν τῆς κληρονομίας· ⸀τῷκυρίῳ Χριστῷ δουλεύετε·
25 കിന്തു യഃ കശ്ചിദ് അനുചിതം കർമ്മ കരോതി സ തസ്യാനുചിതകർമ്മണഃ ഫലം ലപ്സ്യതേ തത്ര കോഽപി പക്ഷപാതോ ന ഭവിഷ്യതി|
ὁ ⸀γὰρἀδικῶν κομίσεται ὃ ἠδίκησεν, καὶ οὐκ ἔστιν προσωπολημψία.
