പ്രേരിതാഃ 1
1 ഹേ ഥിയഫില, യീശുഃ സ്വമനോനീതാൻ പ്രേരിതാൻ പവിത്രേണാത്മനാ സമാദിശ്യ യസ്മിൻ ദിനേ സ്വർഗമാരോഹത് യാം യാം ക്രിയാമകരോത് യദ്യദ് ഉപാദിശച്ച താനി സർവ്വാണി പൂർവ്വം മയാ ലിഖിതാനി|
Het eerste boek heb ik gemaakt, o Theofilus, van al hetgeen Jezus begonnen heeft beide te doen en te leren;
2 സ സ്വനിധനദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അനേകപ്രത്യയക്ഷപ്രമാണൗഃ സ്വം സജീവം ദർശയിത്വാ
Tot op den dag, in welken Hij opgenomen is, nadat Hij door den Heiligen Geest aan de apostelen, die Hij uitverkoren had, bevelen had gegeven.
3 ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് തേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വേശ്വരീയരാജ്യസ്യ വർണനമ അകരോത്|
Aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had, Zichzelven levend vertoond heeft, met vele gewisse kentekenen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.
4 അനന്തരം തേഷാം സഭാം കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയം യിരൂശാലമോഽന്യത്ര ഗമനമകൃത്വാ യസ്തിൻ പിത്രാങ്ഗീകൃതേ മമ വദനാത് കഥാ അശൃണുത തത്പ്രാപ്തിമ് അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠത|
En als Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun, dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de belofte des Vaders, die gij, zeide Hij, van Mij gehoord hebt.
5 യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതാവാൻ കിന്ത്വൽപദിനമധ്യേ യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ|
Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen.
6 പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ മിലിത്വാ തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമിദാനീം പുനരപി രാജ്യമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതി?
Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israel het Koninkrijk wederoprichten?
7 തതഃ സോവദത് യാൻ സർവ്വാൻ കാലാൻ സമയാംശ്ച പിതാ സ്വവശേഽസ്ഥാപയത് താൻ ജ്ഞാതൃം യുഷ്മാകമ് അധികാരോ ന ജായതേ|
En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
8 കിന്തു യുഷ്മാസു പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവേ സതി യൂയം ശക്തിം പ്രാപ്യ യിരൂശാലമി സമസ്തയിഹൂദാശോമിരോണദേശയോഃ പൃഥിവ്യാഃ സീമാം യാവദ് യാവന്തോ ദേശാസ്തേഷു യർവ്വേഷു ച മയി സാക്ഷ്യം ദാസ്യഥ|
Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.
9 ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ സ തേഷാം സമക്ഷം സ്വർഗം നീതോഽഭവത്, തതോ മേഘമാരുഹ്യ തേഷാം ദൃഷ്ടേരഗോചരോഽഭവത്|
En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen.
10 യസ്മിൻ സമയേ തേ വിഹായസം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ട്യാ തസ്യ താദൃശമ് ഊർദ്വ്വഗമനമ് അപശ്യൻ തസ്മിന്നേവ സമയേ ശുക്ലവസ്ത്രൗ ദ്വൗ ജനൗ തേഷാം സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനൗ കഥിതവന്തൗ,
En alzo zij hun ogen naar den hemel hielden, terwijl Hij heenvoer, ziet, twee mannen stonden bij hen in witte kleding;
11 ഹേ ഗാലീലീയലോകാ യൂയം കിമർഥം ഗഗണം പ്രതി നിരീക്ഷ്യ ദണ്ഡായമാനാസ്തിഷ്ഠഥ? യുഷ്മാകം സമീപാത് സ്വർഗം നീതോ യോ യീശുസ്തം യൂയം യഥാ സ്വർഗമ് ആരോഹന്തമ് അദർശമ് തഥാ സ പുനശ്ചാഗമിഷ്യതി|
Welke ook zeiden: Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren.
12 തതഃ പരം തേ ജൈതുനനാമ്നഃ പർവ്വതാദ് വിശ്രാമവാരസ്യ പഥഃ പരിമാണമ് അർഥാത് പ്രായേണാർദ്ധക്രോശം ദുരസ്ഥം യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യാഗച്ഛൻ|
Toen keerden zij wederom naar Jeruzalem, van den berg, die genaamd wordt de Olijf berg, welke is nabij Jeruzalem, liggende van daar een sabbatsreize.
13 നഗരം പ്രവിശ്യ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപഃ ഥോമാ ബർഥജമയോ മഥിരാൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഉദ്യോഗാ ശിമോൻ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാ ഏതേ സർവ്വേ യത്ര സ്ഥാനേ പ്രവസന്തി തസ്മിൻ ഉപരിതനപ്രകോഷ്ഠേ പ്രാവിശൻ|
En als zij ingekomen waren, gingen zij op in de opperzaal, waar zij bleven, namelijk Petrus en Jakobus, en Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomeus en Mattheus, Jakobus, de zoon van Alfeus, en Simon Zelotes, en Judas, de broeder van Jakobus.
14 പശ്ചാദ് ഇമേ കിയത്യഃ സ്ത്രിയശ്ച യീശോ ർമാതാ മരിയമ് തസ്യ ഭ്രാതരശ്ചൈതേ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂത സതതം വിനയേന വിനയേന പ്രാർഥയന്ത|
Deze allen waren eendrachtelijk volhardende in het bidden en smeken, met de vrouwen, en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broederen.
15 തസ്മിൻ സമയേ തത്ര സ്ഥാനേ സാകല്യേന വിംശത്യധികശതം ശിഷ്യാ ആസൻ| തതഃ പിതരസ്തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഉക്തവാൻ
En in dezelve dagen stond Petrus op in het midden der discipelen, en sprak (er was nu een schare bijeen van omtrent honderd en twintig personen):
16 ഹേ ഭ്രാതൃഗണ യീശുധാരിണാം ലോകാനാം പഥദർശകോ യോ യിഹൂദാസ്തസ്മിൻ ദായൂദാ പവിത്ര ആത്മാ യാം കഥാം കഥയാമാസ തസ്യാഃ പ്രത്യക്ഷീഭവനസ്യാവശ്യകത്വമ് ആസീത്|
Mannen broeders, deze Schrift moest vervuld worden, welke de Heilige Geest door den mond Davids voorzegd heeft van Judas, die de leidsman geweest is dergenen, die Jezus vingen;
17 സ ജനോഽസ്മാകം മധ്യവർത്തീ സൻ അസ്യാഃ സേവായാ അംശമ് അലഭത|
Want hij was met ons gerekend, en had het lot dezer bediening verkregen.
18 തദനന്തരം കുകർമ്മണാ ലബ്ധം യന്മൂല്യം തേന ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതമ് അപരം തസ്മിൻ അധോമുഖേ ഭൃമൗ പതിതേ സതി തസ്യോദരസ്യ വിദീർണത്വാത് സർവ്വാ നാഡ്യോ നിരഗച്ഛൻ|
Deze dan heeft verworven een akker, door het loon der ongerechtigheid, en voorwaarts overgevallen zijnde, is midden opgeborsten, en al zijn ingewanden zijn uitgestort.
19 ഏതാം കഥാം യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ വിദാന്തി; തേഷാം നിജഭാഷയാ തത്ക്ഷേത്രഞ്ച ഹകൽദാമാ, അർഥാത് രക്തക്ഷേത്രമിതി വിഖ്യാതമാസ്തേ|
En het is bekend geworden allen, die te Jeruzalem wonen, alzo dat die akker in hun eigen taal genoemd wordt Akeldama, dat is, een akker des bloeds.
20 അന്യച്ച, നികേതനം തദീയന്തു ശുന്യമേവ ഭവിഷ്യതി| തസ്യ ദൂഷ്യേ നിവാസാർഥം കോപി സ്ഥാസ്യതി നൈവ ഹി| അന്യ ഏവ ജനസ്തസ്യ പദം സംപ്രാപ്സ്യതി ധ്രുവം| ഇത്ഥം ഗീതപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ|
Want er staat geschreven in het boek der Psalmen; Zijn woonstede worde woest, en er zij niemand die in dezelve wone. En: Een ander neme zijn opzienersambt.
21 അതോ യോഹനോ മജ്ജനമ് ആരഭ്യാസ്മാകം സമീപാത് പ്രഭോ ര്യീശോഃ സ്വർഗാരോഹണദിനം യാവത് സോസ്മാകം മധ്യേ യാവന്തി ദിനാനി യാപിതവാൻ
Het is dan nodig, dat van de mannen, die met ons omgegaan hebben al den tijd, in welken de Heere Jezus onder ons in- en uitgegaan is,
22 താവന്തി ദിനാനി യേ മാനവാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തിഷ്ഠന്തി തേഷാമ് ഏകേന ജനേനാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷിണാ ഭവിതവ്യം|
Beginnende van den doop van Johannes, tot den dag toe, in welken Hij van ons opgenomen is, een derzelven met ons getuige worde van Zijn opstanding.
23 അതോ യസ്യ രൂഢി ര്യുഷ്ടോ യം ബർശബ്ബേത്യുക്ത്വാഹൂയന്തി സ യൂഷഫ് മതഥിശ്ച ദ്വാവേതൗ പൃഥക് കൃത്വാ ത ഈശ്വരസ്യ സന്നിധൗ പ്രാര്യ്യ കഥിതവന്തഃ,
En zij stelden er twee, Jozef, genaamd Barsabas, die toegenaamd was Justus, en Matthias.
24 ഹേ സർവ്വാന്തര്യ്യാമിൻ പരമേശ്വര, യിഹൂദാഃ സേവനപ്രേരിതത്വപദച്യുതഃ
En zij baden en zeiden: Gij Heere! Gij Kenner der harten van allen, wijs van deze twee een aan, dien Gij uitverkoren hebt;
25 സൻ നിജസ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്, തത്പദം ലബ്ധുമ് ഏനയോ ർജനയോ ർമധ്യേ ഭവതാ കോഽഭിരുചിതസ്തദസ്മാൻ ദർശ്യതാം|
Om te ontvangen het lot dezer bediening en des apostelschaps, waarvan Judas afgeweken is, dat hij heenging in zijn eigen plaats.
26 തതോ ഗുടികാപാടേ കൃതേ മതഥിർനിരചീയത തസ്മാത് സോന്യേഷാമ് ഏകാദശാനാം പ്രരിതാനാം മധ്യേ ഗണിതോഭവത്|
En zij wierpen hun loten; en het lot viel op Matthias, en hij werd met gemene toestemming tot de elf apostelen gekozen.
