പ്രേരിതാഃ 9
1 തത്കാലപര്യ്യനതം ശൗലഃ പ്രഭോഃ ശിഷ്യാണാം പ്രാതികൂല്യേന താഡനാബധയോഃ കഥാം നിഃസാരയൻ മഹായാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ
But Saul, still breathing threats and slaughter against the disciples of the Lord, went to the high priest
2 സ്ത്രിയം പുരുഷഞ്ച തന്മതഗ്രാഹിണം യം കഞ്ചിത് പശ്യതി താൻ ധൃത്വാ ബദ്ധ്വാ യിരൂശാലമമ് ആനയതീത്യാശയേന ദമ്മേഷക്നഗരീയം ധർമ്മസമാജാൻ പ്രതി പത്രം യാചിതവാൻ|
and asked for letters from him to the synagogues of Damascus, that if he found any who were of the Way, whether men or women, he might bring them bound to Jerusalem.
3 ഗച്ഛൻ തു ദമ്മേഷക്നഗരനികട ഉപസ്ഥിതവാൻ; തതോഽകസ്മാദ് ആകാശാത് തസ്യ ചതുർദിക്ഷു തേജസഃ പ്രകാശനാത് സ ഭൂമാവപതത്|
As he traveled, he got close to Damascus, and suddenly a light from the sky shone around him.
4 പശ്ചാത് ഹേ ശൗല ഹേ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? സ്വം പ്രതി പ്രോക്തമ് ഏതം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ
He fell on the earth, and heard a voice saying to him, “Saul, Saul, why do you persecute me?”
5 സ പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കഃ? തദാ പ്രഭുരകഥയത് യം യീശും ത്വം താഡയസി സ ഏവാഹം; കണ്ടകസ്യ മുഖേ പദാഘാതകരണം തവ കഷ്ടമ്|
He said, “Who are you, Lord?” The Lord said, “I am Jesus, whom you are persecuting.
6 തദാ കമ്പമാനോ വിസ്മയാപന്നശ്ച സോവദത് ഹേ പ്രഭോ മയാ കിം കർത്തവ്യം? ഭവത ഇച്ഛാ കാ? തതഃ പ്രഭുരാജ്ഞാപയദ് ഉത്ഥായ നഗരം ഗച്ഛ തത്ര ത്വയാ യത് കർത്തവ്യം തദ് വദിഷ്യതേ|
But rise up and enter into the city, then you will be told what you must do.”
7 തസ്യ സങ്ഗിനോ ലോകാ അപി തം ശബ്ദം ശ്രുതവന്തഃ കിന്തു കമപി ന ദൃഷ്ട്വാ സ്തബ്ധാഃ സന്തഃ സ്ഥിതവന്തഃ|
The men who traveled with him stood speechless, hearing the sound, but seeing no one.
8 അനന്തരം ശൗലോ ഭൂമിത ഉത്ഥായ ചക്ഷുഷീ ഉന്മീല്യ കമപി ന ദൃഷ്ടവാൻ| തദാ ലോകാസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ ദമ്മേഷക്നഗരമ് ആനയൻ|
Saul arose from the ground, and when his eyes were opened, he saw no one. They led him by the hand and brought him into Damascus.
9 തതഃ സ ദിനത്രയം യാവദ് അന്ധോ ഭൂത്വാ ന ഭുക്തവാൻ പീതവാംശ്ച|
He was without sight for three days, and neither ate nor drank.
10 തദനന്തരം പ്രഭുസ്തദ്ദമ്മേഷക്നഗരവാസിന ഏകസ്മൈ ശിഷ്യായ ദർശനം ദത്വാ ആഹൂതവാൻ ഹേ അനനിയ| തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, ഹേ പ്രഭോ പശ്യ ശൃണോമി|
Now there was a certain disciple at Damascus named Ananias. The Lord said to him in a vision, “Ananias!” He said, “Behold, it’s me, Lord.”
11 തദാ പ്രഭുസ്തമാജ്ഞാപയത് ത്വമുത്ഥായ സരലനാമാനം മാർഗം ഗത്വാ യിഹൂദാനിവേശനേ താർഷനഗരീയം ശൗലനാമാനം ജനം ഗവേഷയൻ പൃച്ഛ;
The Lord said to him, “Arise and go to the street which is called Straight, and inquire in the house of Judah for one named Saul, a man of Tarsus. For behold, he is praying,
12 പശ്യ സ പ്രാർഥയതേ, തഥാ അനനിയനാമക ഏകോ ജനസ്തസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപണം കൃത്വാ ദൃഷ്ടിം ദദാതീത്ഥം സ്വപ്നേ ദൃഷ്ടവാൻ|
and in a vision he has seen a man named Ananias coming in and laying his hands on him, that he might receive his sight.”
13 തസ്മാദ് അനനിയഃ പ്രത്യവദത് ഹേ പ്രഭോ യിരൂശാലമി പവിത്രലോകാൻ പ്രതി സോഽനേകഹിംസാം കൃതവാൻ;
But Ananias answered, “Lord, I have heard from many about this man, how much evil he did to your saints at Jerusalem.
14 അത്ര സ്ഥാനേ ച യേ ലോകാസ്തവ നാമ്നി പ്രാർഥയന്തി താനപി ബദ്ധും സ പ്രധാനയാജകേഭ്യഃ ശക്തിം പ്രാപ്തവാൻ, ഇമാം കഥാമ് അഹമ് അനേകേഷാം മുഖേഭ്യഃ ശ്രുതവാൻ|
Here he has authority from the chief priests to bind all who call on your name.”
15 കിന്തു പ്രഭുരകഥയത്, യാഹി ഭിന്നദേശീയലോകാനാം ഭൂപതീനാമ് ഇസ്രായേല്ലോകാനാഞ്ച നികടേ മമ നാമ പ്രചാരയിതും സ ജനോ മമ മനോനീതപാത്രമാസ്തേ|
But the Lord said to him, “Go your way, for he is my chosen vessel to bear my name before the nations and kings, and the children of Israel.
16 മമ നാമനിമിത്തഞ്ച തേന കിയാൻ മഹാൻ ക്ലേശോ ഭോക്തവ്യ ഏതത് തം ദർശയിഷ്യാമി|
For I will show him how many things he must suffer for my name’s sake.”
17 തതോ ഽനനിയോ ഗത്വാ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപ്രണം കൃത്വാ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതഃ ശൗല ത്വം യഥാ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്നോഷി പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണോ ഭവസി ച, തദർഥം തവാഗമനകാലേ യഃ പ്രഭുയീശുസ്തുഭ്യം ദർശനമ് അദദാത് സ മാം പ്രേഷിതവാൻ|
Ananias departed and entered into the house. Laying his hands on him, he said, “Brother Saul, the Lord, who appeared to you on the road by which you came, has sent me that you may receive your sight and be filled with the Holy Spirit.”
18 ഇത്യുക്തമാത്രേ തസ്യ ചക്ഷുർഭ്യാമ് മീനശൽകവദ് വസ്തുനി നിർഗതേ തത്ക്ഷണാത് സ പ്രസന്നചക്ഷു ർഭൂത്വാ പ്രോത്ഥായ മജ്ജിതോഽഭവത് ഭുക്ത്വാ പീത്വാ സബലോഭവച്ച|
Immediately something like scales fell from his eyes, and he received his sight. He arose and was baptized.
19 തതഃ പരം ശൗലഃ ശിഷ്യൈഃ സഹ കതിപയദിവസാൻ തസ്മിൻ ദമ്മേഷകനഗരേ സ്ഥിത്വാഽവിലമ്ബം
He took food and was strengthened. Saul stayed several days with the disciples who were at Damascus.
20 സർവ്വഭജനഭവനാനി ഗത്വാ യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഇമാം കഥാം പ്രാചാരയത്|
Immediately in the synagogues he proclaimed the Christ, that he is the Son of God.
21 തസ്മാത് സർവ്വേ ശ്രോതാരശ്ചമത്കൃത്യ കഥിതവന്തോ യോ യിരൂശാലമ്നഗര ഏതന്നാമ്നാ പ്രാർഥയിതൃലോകാൻ വിനാശിതവാൻ ഏവമ് ഏതാദൃശലോകാൻ ബദ്ധ്വാ പ്രധാനയാജകനികടം നയതീത്യാശയാ ഏതത്സ്ഥാനമപ്യാഗച്ഛത് സഏവ കിമയം ന ഭവതി?
All who heard him were amazed, and said, “Isn’t this he who in Jerusalem made havoc of those who called on this name? And he had come here intending to bring them bound before the chief priests!”
22 കിന്തു ശൗലഃ ക്രമശ ഉത്സാഹവാൻ ഭൂത്വാ യീശുരീശ്വരേണാഭിഷിക്തോ ജന ഏതസ്മിൻ പ്രമാണം ദത്വാ ദമ്മേഷക്-നിവാസിയിഹൂദീയലോകാൻ നിരുത്തരാൻ അകരോത്|
But Saul increased more in strength, and confounded the Jews who lived at Damascus, proving that this is the Christ.
23 ഇത്ഥം ബഹുതിഥേ കാലേ ഗതേ യിഹൂദീയലോകാസ്തം ഹന്തും മന്ത്രയാമാസുഃ
When many days were fulfilled, the Jews conspired together to kill him,
24 കിന്തു ശൗലസ്തേഷാമേതസ്യാ മന്ത്രണായാ വാർത്താം പ്രാപ്തവാൻ| തേ തം ഹന്തും തു ദിവാനിശം ഗുപ്താഃ സന്തോ നഗരസ്യ ദ്വാരേഽതിഷ്ഠൻ;
but their plot became known to Saul. They watched the gates both day and night that they might kill him,
25 തസ്മാത് ശിഷ്യാസ്തം നീത്വാ രാത്രൗ പിടകേ നിധായ പ്രാചീരേണാവാരോഹയൻ|
but his disciples took him by night and let him down through the wall, lowering him in a basket.
26 തതഃ പരം ശൗലോ യിരൂശാലമം ഗത്വാ ശിഷ്യഗണേന സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഐഹത്, കിന്തു സർവ്വേ തസ്മാദബിഭയുഃ സ ശിഷ്യ ഇതി ച ന പ്രത്യയൻ|
When Saul had come to Jerusalem, he tried to join himself to the disciples; but they were all afraid of him, not believing that he was a disciple.
27 ഏതസ്മാദ് ബർണബ്ബാസ്തം ഗൃഹീത്വാ പ്രേരിതാനാം സമീപമാനീയ മാർഗമധ്യേ പ്രഭുഃ കഥം തസ്മൈ ദർശനം ദത്തവാൻ യാഃ കഥാശ്ച കഥിതവാൻ സ ച യഥാക്ഷോഭഃ സൻ ദമ്മേഷക്നഗരേ യീശോ ർനാമ പ്രാചാരയത് ഏതാൻ സർവ്വവൃത്താന്താൻ താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ|
But Barnabas took him and brought him to the apostles, and declared to them how he had seen the Lord on the way, and that he had spoken to him, and how at Damascus he had preached boldly in the name of Jesus.
28 തതഃ ശൗലസ്തൈഃ സഹ യിരൂശാലമി കാലം യാപയൻ നിർഭയം പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ പ്രാചാരയത്|
He was with them entering into Jerusalem,
29 തസ്മാദ് അന്യദേശീയലോകൈഃ സാർദ്ധം വിവാദസ്യോപസ്ഥിതത്വാത് തേ തം ഹന്തുമ് അചേഷ്ടന്ത|
preaching boldly in the name of the Lord Jesus. He spoke and disputed against the Hellenists, but they were seeking to kill him.
30 കിന്തു ഭ്രാതൃഗണസ്തജ്ജ്ഞാത്വാ തം കൈസരിയാനഗരം നീത്വാ താർഷനഗരം പ്രേഷിതവാൻ|
When the brothers knew it, they brought him down to Caesarea and sent him off to Tarsus.
31 ഇത്ഥം സതി യിഹൂദിയാഗാലീൽശോമിരോണദേശീയാഃ സർവ്വാ മണ്ഡല്യോ വിശ്രാമം പ്രാപ്താസ്തതസ്താസാം നിഷ്ഠാഭവത് പ്രഭോ ർഭിയാ പവിത്രസ്യാത്മനഃ സാന്ത്വനയാ ച കാലം ക്ഷേപയിത്വാ ബഹുസംഖ്യാ അഭവൻ|
So the assemblies throughout all Judea, Galilee, and Samaria had peace and were built up. They were multiplied, walking in the fear of the Lord and in the comfort of the Holy Spirit.
32 തതഃ പരം പിതരഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമിത്വാ ശേഷേ ലോദ്നഗരനിവാസിപവിത്രലോകാനാം സമീപേ സ്ഥിതവാൻ|
As Peter went throughout all those parts, he came down also to the saints who lived at Lydda.
33 തദാ തത്ര പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാഷ്ടൗ വത്സരാൻ ശയ്യാഗതമ് ഐനേയനാമാനം മനുഷ്യം സാക്ഷത് പ്രാപ്യ തമവദത്,
There he found a certain man named Aeneas, who had been bedridden for eight years because he was paralyzed.
34 ഹേ ഐനേയ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്, ത്വമുത്ഥായ സ്വശയ്യാം നിക്ഷിപ, ഇത്യുക്തമാത്രേ സ ഉദതിഷ്ഠത്|
Peter said to him, “Aeneas, Jesus Christ heals you. Get up and make your bed!” Immediately he arose.
35 ഏതാദൃശം ദൃഷ്ട്വാ ലോദ്ശാരോണനിവാസിനോ ലോകാഃ പ്രഭും പ്രതി പരാവർത്തന്ത|
All who lived at Lydda and in Sharon saw him, and they turned to the Lord.
36 അപരഞ്ച ഭിക്ഷാദാനാദിഷു നാനക്രിയാസു നിത്യം പ്രവൃത്താ യാ യാഫോനഗരനിവാസിനീ ടാബിഥാനാമാ ശിഷ്യാ യാം ദർക്കാം അർഥാദ് ഹരിണീമയുക്ത്വാ ആഹ്വയൻ സാ നാരീ
Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which when translated means Dorcas. This woman was full of good works and acts of mercy which she did.
37 തസ്മിൻ സമയേ രുഗ്നാ സതീ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തതോ ലോകാസ്താം പ്രക്ഷാല്യോപരിസ്ഥപ്രകോഷ്ഠേ ശായയിത്വാസ്ഥാപയൻ|
In those days, she became sick and died. When they had washed her, they laid her in an upper room.
38 ലോദ്നഗരം യാഫോനഗരസ്യ സമീപസ്ഥം തസ്മാത്തത്ര പിതര ആസ്തേ, ഇതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ തൂർണം തസ്യാഗമനാർഥം തസ്മിൻ വിനയമുക്ത്വാ ശിഷ്യഗണോ ദ്വൗ മനുജൗ പ്രേഷിതവാൻ|
As Lydda was near Joppa, the disciples, hearing that Peter was there, sent two men to him, imploring him not to delay in coming to them.
39 തസ്മാത് പിതര ഉത്ഥായ താഭ്യാം സാർദ്ധമ് ആഗച്ഛത്, തത്ര തസ്മിൻ ഉപസ്ഥിത ഉപരിസ്ഥപ്രകോഷ്ഠം സമാനീതേ ച വിധവാഃ സ്വാഭിഃ സഹ സ്ഥിതികാലേ ദർക്കയാ കൃതാനി യാന്യുത്തരീയാണി പരിധേയാനി ച താനി സർവ്വാണി തം ദർശയിത്വാ രുദത്യശ്ചതസൃഷു ദിക്ഷ്വതിഷ്ഠൻ|
Peter got up and went with them. When he had come, they brought him into the upper room. All the widows stood by him weeping, and showing the tunics and other garments which Dorcas had made while she was with them.
40 കിന്തു പിതരസ്താഃ സർവ്വാ ബഹിഃ കൃത്വാ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പ്രാർഥിതവാൻ; പശ്ചാത് ശവം പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ കഥിതവാൻ, ഹേ ടാബീഥേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ, ഇതി വാക്യ ഉക്തേ സാ സ്ത്രീ ചക്ഷുഷീ പ്രോന്മീല്യ പിതരമ് അവലോക്യോത്ഥായോപാവിശത്|
Peter sent them all out, and knelt down and prayed. Turning to the body, he said, “Tabitha, get up!” She opened her eyes, and when she saw Peter, she sat up.
41 തതഃ പിതരസ്തസ്യാഃ കരൗ ധൃത്വാ ഉത്തോല്യ പവിത്രലോകാൻ വിധവാശ്ചാഹൂയ തേഷാം നികടേ സജീവാം താം സമാർപയത്|
He gave her his hand and raised her up. Calling the saints and widows, he presented her alive.
42 ഏഷാ കഥാ സമസ്തയാഫോനഗരം വ്യാപ്താ തസ്മാദ് അനേകേ ലോകാഃ പ്രഭൗ വ്യശ്വസൻ|
This became known throughout all Joppa, and many believed in the Lord.
43 അപരഞ്ച പിതരസ്തദ്യാഫോനഗരീയസ്യ കസ്യചിത് ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ ബഹുദിനാനി ന്യവസത്|
He stayed many days in Joppa with a tanner named Simon.
