പ്രേരിതാഃ 7
1 തതഃ പരം മഹായാജകഃ പൃഷ്ടവാൻ, ഏഷാ കഥാം കിം സത്യാ?
En de hogepriester zeide: Zijn dan deze dingen alzo?
2 തതഃ സ പ്രത്യവദത്, ഹേ പിതരോ ഹേ ഭ്രാതരഃ സർവ്വേ ലാകാ മനാംസി നിധദ്ധ്വം| അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് ഹാരൺനഗരേ വാസകരണാത് പൂർവ്വം യദാ അരാമ്-നഹരയിമദേശേ ആസീത് തദാ തേജോമയ ഈശ്വരോ ദർശനം ദത്വാ
En hij zeide: Gij mannen broeders en vaders, hoort toe: de God der heerlijkheid verscheen onzen vader Abraham, nog zijnde in Mesopotamie, eer hij woonde in Charran;
3 തമവദത് ത്വം സ്വദേശജ്ഞാതിമിത്രാണി പരിത്യജ്യ യം ദേശമഹം ദർശയിഷ്യാമി തം ദേശം വ്രജ|
En zeide tot hem: Ga uit uw land en uit uw maagschap, en kom in een land, dat Ik u wijzen zal.
4 അതഃ സ കസ്ദീയദേശം വിഹായ ഹാരൺനഗരേ ന്യവസത്, തദനന്തരം തസ്യ പിതരി മൃതേ യത്ര ദേശേ യൂയം നിവസഥ സ ഏനം ദേശമാഗച്ഛത്|
Toen ging hij uit het land der Chaldeen, en woonde in Charran. En van daar, nadat zijn vader gestorven was, bracht Hij hem over in dit land, daar gij nu in woont.
5 കിന്ത്വീശ്വരസ്തസ്മൈ കമപ്യധികാരമ് അർഥാദ് ഏകപദപരിമിതാം ഭൂമിമപി നാദദാത്; തദാ തസ്യ കോപി സന്താനോ നാസീത് തഥാപി സന്താനൈഃ സാർദ്ധമ് ഏതസ്യ ദേശസ്യാധികാരീ ത്വം ഭവിഷ്യസീതി തമ്പ്രത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
En Hij gaf hem geen erfdeel in hetzelve, ook niet een voetstap; en beloofde, dat Hij hem het zelve tot een bezitting geven zou, en zijn zade na hem, als hij nog geen kind had.
6 ഈശ്വര ഇത്ഥമ് അപരമപി കഥിതവാൻ തവ സന്താനാഃ പരദേശേ നിവത്സ്യന്തി തതസ്തദ്ദേശീയലോകാശ്ചതുഃശതവത്സരാൻ യാവത് താൻ ദാസത്വേ സ്ഥാപയിത്വാ താൻ പ്രതി കുവ്യവഹാരം കരിഷ്യന്തി|
En God sprak alzo, dat zijn zaad vreemdeling zijn zoude in een vreemd land, en dat zij het zouden dienstbaar maken, en kwalijk handelen, vierhonderd jaren.
7 അപരമ് ഈശ്വര ഏനാം കഥാമപി കഥിതവാൻ, യേ ലോകാസ്താൻ ദാസത്വേ സ്ഥാപയിഷ്യന്തി താല്ലോകാൻ അഹം ദണ്ഡയിഷ്യാമി, തതഃ പരം തേ ബഹിർഗതാഃ സന്തോ മാമ് അത്ര സ്ഥാനേ സേവിഷ്യന്തേ|
En het volk, dat zij dienen zullen, zal Ik oordelen, sprak God; en daarna zullen zij uitgaan, en zij zullen Mij dienen in deze plaats.
8 പശ്ചാത് സ തസ്മൈ ത്വക്ഛേദസ്യ നിയമം ദത്തവാൻ, അത ഇസ്ഹാകനാമ്നി ഇബ്രാഹീമ ഏകപുത്രേ ജാതേ, അഷ്ടമദിനേ തസ്യ ത്വക്ഛേദമ് അകരോത്| തസ്യ ഇസ്ഹാകഃ പുത്രോ യാകൂബ്, തതസ്തസ്യ യാകൂബോഽസ്മാകം ദ്വാദശ പൂർവ്വപുരുഷാ അജായന്ത|
En Hij gaf hem het verbond der besnijdenis; en alzo gewon hij Izak, en besneed hem op den achtsten dag; en Izak gewon Jakob, en Jakob de twaalf patriarchen.
9 തേ പൂർവ്വപുരുഷാ ഈർഷ്യയാ പരിപൂർണാ മിസരദേശം പ്രേഷയിതും യൂഷഫം വ്യക്രീണൻ|
En de patriarchen, nijdig zijnde, verkochten Jozef, om naar Egypte gebracht te worden; en God was met hem,
10 കിന്ത്വീശ്വരസ്തസ്യ സഹായോ ഭൂത്വാ സർവ്വസ്യാ ദുർഗതേ രക്ഷിത്വാ തസ്മൈ ബുദ്ധിം ദത്ത്വാ മിസരദേശസ്യ രാജ്ഞഃ ഫിരൗണഃ പ്രിയപാത്രം കൃതവാൻ തതോ രാജാ മിസരദേശസ്യ സ്വീയസർവ്വപരിവാരസ്യ ച ശാസനപദം തസ്മൈ ദത്തവാൻ|
En verloste hem uit al zijn verdrukkingen, en gaf hem genade en wijsheid voor Farao, den koning van Egypteland; en hij stelde hem tot een overste over Egypte, en zijn gehele huis.
11 തസ്മിൻ സമയേ മിസര-കിനാനദേശയോ ർദുർഭിക്ഷഹേതോരതിക്ലിഷ്ടത്വാത് നഃ പൂർവ്വപുരുഷാ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യം നാലഭന്ത|
En er kwam een hongersnood over het gehele land van Egypte en Kanaan, en grote benauwdheid; en onze vaders vonden geen spijs.
12 കിന്തു മിസരദേശേ ശസ്യാനി സന്തി, യാകൂബ് ഇമാം വാർത്താം ശ്രുത്വാ പ്രഥമമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാൻ മിസരം പ്രേഷിതവാൻ|
Maar als Jakob hoorde, dat in Egypte koren was, zond hij onze vaders de eerste maal uit.
13 തതോ ദ്വിതീയവാരഗമനേ യൂഷഫ് സ്വഭ്രാതൃഭിഃ പരിചിതോഽഭവത്; യൂഷഫോ ഭ്രാതരഃ ഫിരൗൺ രാജേന പരിചിതാ അഭവൻ|
En in de tweede reize werd Jozef zijn broederen bekend; en het geslacht van Jozef werd aan Farao openbaar.
14 അനന്തരം യൂഷഫ് ഭ്രാതൃഗണം പ്രേഷ്യ നിജപിതരം യാകൂബം നിജാൻ പഞ്ചാധികസപ്തതിസംഖ്യകാൻ ജ്ഞാതിജനാംശ്ച സമാഹൂതവാൻ|
En Jozef zond heen, en ontbood zijn vader Jakob, en al zijn geslacht, bestaande in vijf en zeventig zielen.
15 തസ്മാദ് യാകൂബ് മിസരദേശം ഗത്വാ സ്വയമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാശ്ച തസ്മിൻ സ്ഥാനേഽമ്രിയന്ത|
En Jakob kwam af in Egypte, en stierf, hijzelf en onze vaders.
16 തതസ്തേ ശിഖിമം നീതാ യത് ശ്മശാനമ് ഇബ്രാഹീമ് മുദ്രാദത്വാ ശിഖിമഃ പിതു ർഹമോരഃ പുത്രേഭ്യഃ ക്രീതവാൻ തത്ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാഞ്ചക്രിരേ|
En zij werden overgebracht naar Sichem, en gelegd in het graf, hetwelk Abraham gekocht had voor een som gelds, van de zonen van Emmor, den vader van Sichem.
17 തതഃ പരമ് ഈശ്വര ഇബ്രാഹീമഃ സന്നിധൗ ശപഥം കൃത്വാ യാം പ്രതിജ്ഞാം കൃതവാൻ തസ്യാഃ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലനസമയേ നികടേ സതി ഇസ്രായേല്ലോകാ സിമരദേശേ വർദ്ധമാനാ ബഹുസംഖ്യാ അഭവൻ|
Maar als nu de tijd der belofte, die God aan Abraham gezworen had, genaakte, wies het volk en vermenigvuldigde in Egypte;
18 ശേഷേ യൂഷഫം യോ ന പരിചിനോതി താദൃശ ഏകോ നരപതിരുപസ്ഥായ
Totdat een ander koning opstond, die Jozef niet gekend had.
19 അസ്മാകം ജ്ഞാതിഭിഃ സാർദ്ധം ധൂർത്തതാം വിധായ പൂർവ്വപുരുഷാൻ പ്രതി കുവ്യവഹരണപൂർവ്വകം തേഷാം വംശനാശനായ തേഷാം നവജാതാൻ ശിശൂൻ ബഹി ർനിരക്ഷേപയത്|
Deze gebruikte listigheid tegen ons geslacht, en handelde kwalijk met onze vaderen, zodat zij hun jonge kinderen moesten wegwerpen, opdat zij niet zouden voorttelen.
20 ഏതസ്മിൻ സമയേ മൂസാ ജജ്ഞേ, സ തു പരമസുന്ദരോഽഭവത് തഥാ പിതൃഗൃഹേ മാസത്രയപര്യ്യന്തം പാലിതോഽഭവത്|
In welken tijd Mozes werd geboren, en was uitnemend schoon; welke drie maanden opgevoed werd in het huis zijns vaders.
21 കിന്തു തസ്മിൻ ബഹിർനിക്ഷിപ്തേ സതി ഫിരൗണരാജസ്യ കന്യാ തമ് ഉത്തോല്യ നീത്വാ ദത്തകപുത്രം കൃത്വാ പാലിതവതീ|
En als hij weggeworpen was, nam hem de dochter van Farao op, en voedde hem voor zichzelve op tot een zoon.
22 തസ്മാത് സ മൂസാ മിസരദേശീയായാഃ സർവ്വവിദ്യായാഃ പാരദൃഷ്വാ സൻ വാക്യേ ക്രിയായാഞ്ച ശക്തിമാൻ അഭവത്|
En Mozes werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaren; en was machtig in woorden en in werken.
23 സ സമ്പൂർണചത്വാരിംശദ്വത്സരവയസ്കോ ഭൂത്വാ ഇസ്രായേലീയവംശനിജഭ്രാതൃൻ സാക്ഷാത് കർതും മതിം ചക്രേ|
Als hem nu de tijd van veertig jaren vervuld was, kwam hem in zijn hart, zijn broeders, de kinderen Israels, te bezoeken.
24 തേഷാം ജനമേകം ഹിംസിതം ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ സപക്ഷഃ സൻ ഹിംസിതജനമ് ഉപകൃത്യ മിസരീയജനം ജഘാന|
En ziende een, die onrecht leed, beschermde hij hem, en wreekte dengene, dien overlast geschiedde, en versloeg den Egyptenaar.
25 തസ്യ ഹസ്തേനേശ്വരസ്താൻ ഉദ്ധരിഷ്യതി തസ്യ ഭ്രാതൃഗണ ഇതി ജ്ഞാസ്യതി സ ഇത്യനുമാനം ചകാര, കിന്തു തേ ന ബുബുധിരേ|
En hij meende, dat zijn broeders zouden verstaan, dat God door zijn hand hun verlossing geven zou; maar zij hebben het niet verstaan.
26 തത്പരേ ഽഹനി തേഷാമ് ഉഭയോ ർജനയോ ർവാക്കലഹ ഉപസ്ഥിതേ സതി മൂസാഃ സമീപം ഗത്വാ തയോ ർമേലനം കർത്തും മതിം കൃത്വാ കഥയാമാസ, ഹേ മഹാശയൗ യുവാം ഭ്രാതരൗ പരസ്പരമ് അന്യായം കുതഃ കുരുഥഃ?
En den volgenden dag werd hij van hen gezien, daar zij vochten; en hij drong ze tot vrede, zeggende: Mannen, gij zijt broeders; waarom doet gij elkander ongelijk?
27 തതഃ സമീപവാസിനം പ്രതി യോ ജനോഽന്യായം ചകാര സ തം ദൂരീകൃത്യ കഥയാമാസ, അസ്മാകമുപരി ശാസ്തൃത്വവിചാരയിതൃത്വപദയോഃ കസ്ത്വാം നിയുക്തവാൻ?
En die zijn naaste ongelijk deed, verstiet hem, zeggende: Wie heeft u tot een overste en rechter over ons gesteld?
28 ഹ്യോ യഥാ മിസരീയം ഹതവാൻ തഥാ കിം മാമപി ഹനിഷ്യസി?
Wilt gij mij ook ombrengen, gelijkerwijs gij gisteren den Egyptenaar omgebracht hebt?
29 തദാ മൂസാ ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ പലായനം ചക്രേ, തതോ മിദിയനദേശം ഗത്വാ പ്രവാസീ സൻ തസ്ഥൗ, തതസ്തത്ര ദ്വൗ പുത്രൗ ജജ്ഞാതേ|
En Mozes vluchtte op dat woord en werd een vreemdeling in het land Madiam, waar hij twee zonen gewon.
30 അനന്തരം ചത്വാരിംശദ്വത്സരേഷു ഗതേഷു സീനയപർവ്വതസ്യ പ്രാന്തരേ പ്രജ്വലിതസ്തമ്ബസ്യ വഹ്നിശിഖായാം പരമേശ്വരദൂതസ്തസ്മൈ ദർശനം ദദൗ|
En als veertig jaren vervuld waren, verscheen hem de Engel des Heeren, in de woestijn van den berg Sinai, in een vlammig vuur van het doornenbos.
31 മൂസാസ്തസ്മിൻ ദർശനേ വിസ്മയം മത്വാ വിശേഷം ജ്ഞാതും നികടം ഗച്ഛതി,
Mozes nu, dat ziende, verwonderde zich over het gezicht; en als hij derwaarts ging, om dat te bezien, zo geschiedde een stem des Heeren tot hem,
32 ഏതസ്മിൻ സമയേ, അഹം തവ പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരോഽർഥാദ് ഇബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബ ഈശ്വരശ്ച, മൂസാമുദ്ദിശ്യ പരമേശ്വരസ്യൈതാദൃശീ വിഹായസീയാ വാണീ ബഭൂവ, തതഃ സ കമ്പാന്വിതഃ സൻ പുന ർനിരീക്ഷിതും പ്രഗൽഭോ ന ബഭൂവ|
Zeggende: Ik ben de God uwer vaderen, de God Abrahams, en de God Izaks, en de God Jakobs. En Mozes werd zeer bevende, en durfde het niet bezien.
33 പരമേശ്വരസ്തം ജഗാദ, തവ പാദയോഃ പാദുകേ മോചയ യത്ര തിഷ്ഠസി സാ പവിത്രഭൂമിഃ|
En de Heere zeide tot hem: Ontbind de schoenen van uw voeten; want de plaats in welke gij staat, is heilig land.
34 അഹം മിസരദേശസ്ഥാനാം നിജലോകാനാം ദുർദ്ദശാം നിതാന്തമ് അപശ്യം, തേഷാം കാതര്യ്യോക്തിഞ്ച ശ്രുതവാൻ തസ്മാത് താൻ ഉദ്ധർത്തുമ് അവരുഹ്യാഗമമ്; ഇദാനീമ് ആഗച്ഛ മിസരദേശം ത്വാം പ്രേഷയാമി|
Ik heb merkelijk gezien de mishandeling Mijns volks, dat in Egypte is, en Ik heb hun zuchten gehoord en ben nedergekomen, om hen daaruit te verlossen; en nu, kom herwaarts, Ik zal u naar Egypte zenden.
35 കസ്ത്വാം ശാസ്തൃത്വവിചാരയിതൃത്വപദയോ ർനിയുക്തവാൻ, ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ തൈ ര്യോ മൂസാ അവജ്ഞാതസ്തമേവ ഈശ്വരഃ സ്തമ്ബമധ്യേ ദർശനദാത്രാ തേന ദൂതേന ശാസ്താരം മുക്തിദാതാരഞ്ച കൃത്വാ പ്രേഷയാമാസ|
Dezen Mozes, welken zij verloochend hadden, zeggende: Wie heeft u tot een overste en rechter gesteld? dezen, zeg ik, heeft God tot een overste en verlosser gezonden, door de hand des Engels, Die hem verschenen was in het doornenbos.
36 സ ച മിസരദേശേ സൂഫ്നാമ്നി സമുദ്രേ ച പശ്ചാത് ചത്വാരിംശദ്വത്സരാൻ യാവത് മഹാപ്രാന്തരേ നാനാപ്രകാരാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ലക്ഷണാനി ച ദർശയിത്വാ താൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സമാനിനായ|
Deze heeft hen uitgeleid, doende wonderen en tekenen in het land van Egypte, en in de Rode zee, en in de woestijn, veertig jaren.
37 പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണസ്യ മധ്യേ മാദൃശമ് ഏകം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി തസ്യ കഥായാം യൂയം മനോ നിധാസ്യഥ, യോ ജന ഇസ്രായേലഃ സന്താനേഭ്യ ഏനാം കഥാം കഥയാമാസ സ ഏഷ മൂസാഃ|
Deze is de Mozes, die tot de kinderen Israels gezegd heeft: De Heere, uw God, zal u een Profeet verwekken uit uw broederen, gelijk mij; Dien zult gij horen.
38 മഹാപ്രാന്തരസ്ഥമണ്ഡലീമധ്യേഽപി സ ഏവ സീനയപർവ്വതോപരി തേന സാർദ്ധം സംലാപിനോ ദൂതസ്യ ചാസ്മത്പിതൃഗണസ്യ മധ്യസ്ഥഃ സൻ അസ്മഭ്യം ദാതവ്യനി ജീവനദായകാനി വാക്യാനി ലേഭേ|
Deze is het, die in de vergadering des volks in de woestijn was met den Engel, Die tot hem sprak op den berg Sinai, en met onze vaderen; welke de levende woorden ontving, om ons die te geven.
39 അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാസ്തമ് അമാന്യം കത്വാ സ്വേഭ്യോ ദൂരീകൃത്യ മിസരദേശം പരാവൃത്യ ഗന്തും മനോഭിരഭിലഷ്യ ഹാരോണം ജഗദുഃ,
Denwelken onze vaders niet wilden gehoorzaam zijn, maar verwierpen hem, en keerden met hun harten weder naar Egypte;
40 അസ്മാകമ് അഗ്രേഽഗ്രേ ഗന്തുമ് അസ്മദർഥം ദേവഗണം നിർമ്മാഹി യതോ യോ മൂസാ അസ്മാൻ മിസരദേശാദ് ബഹിഃ കൃത്വാനീതവാൻ തസ്യ കിം ജാതം തദസ്മാഭി ർന ജ്ഞായതേ|
Zeggende tot Aaron: Maak ons goden, die voor ons heengaan; want wat dezen Mozes aangaat, die ons uit het land van Egypte geleid heeft, wij weten niet, wat hem geschied is.
41 തസ്മിൻ സമയേ തേ ഗോവത്സാകൃതിം പ്രതിമാം നിർമ്മായ താമുദ്ദിശ്യ നൈവേദ്യമുത്മൃജ്യ സ്വഹസ്തകൃതവസ്തുനാ ആനന്ദിതവന്തഃ|
En zij maakten een kalf in die dagen, en brachten offerande tot den afgod, en verheugden zich in de werken hunner handen.
42 തസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തേഷാം പ്രതി വിമുഖഃ സൻ ആകാശസ്ഥം ജ്യോതിർഗണം പൂജയിതും തേഭ്യോഽനുമതിം ദദൗ, യാദൃശം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇസ്രായേലീയവംശാ രേ ചത്വാരിംശത്സമാൻ പുരാ| മഹതി പ്രാന്തരേ സംസ്ഥാ യൂയന്തു യാനി ച| ബലിഹോമാദികർമ്മാണി കൃതവന്തസ്തു താനി കിം| മാം സമുദ്ദിശ്യ യുഷ്മാഭിഃ പ്രകൃതാനീതി നൈവ ച|
En God keerde Zich, en gaf hen over, dat zij het heir des hemels dienden, gelijk geschreven is in het boek der profeten: Hebt gij ook slachtofferen en offeranden Mij opgeofferd, veertig jaren in de woestijn, gij huis Israels?
43 കിന്തു വോ മോലകാഖ്യസ്യ ദേവസ്യ ദൂഷ്യമേവ ച| യുഷ്മാകം രിമ്ഫനാഖ്യായാ ദേവതായാശ്ച താരകാ| ഏതയോരുഭയോ ർമൂർതീ യുഷ്മാഭിഃ പരിപൂജിതേ| അതോ യുഷ്മാംസ്തു ബാബേലഃ പാരം നേഷ്യാമി നിശ്ചിതം|
Ja, gij hebt opgenomen den tabernakel van Moloch, en het gesternte van uw god Remfan, de afbeeldingen, die gij gemaakt hebt, om die te aanbidden; en Ik zal u overvoeren op gene zijde van Babylon.
44 അപരഞ്ച യന്നിദർശനമ് അപശ്യസ്തദനുസാരേണ ദൂഷ്യം നിർമ്മാഹി യസ്മിൻ ഈശ്വരോ മൂസാമ് ഏതദ്വാക്യം ബഭാഷേ തത് തസ്യ നിരൂപിതം സാക്ഷ്യസ്വരൂപം ദൂഷ്യമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സഹ പ്രാന്തരേ തസ്ഥൗ|
De tabernakel der getuigenis was onder onze vaderen in de woestijn, gelijk geordineerd had Hij, Die tot Mozes zeide, dat hij denzelven maken zou naar de afbeelding, die hij gezien had;
45 പശ്ചാത് യിഹോശൂയേന സഹിതൈസ്തേഷാം വംശജാതൈരസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സ്വേഷാം സമ്മുഖാദ് ഈശ്വരേണ ദൂരീകൃതാനാമ് അന്യദേശീയാനാം ദേശാധികൃതികാലേ സമാനീതം തദ് ദൂഷ്യം ദായൂദോധികാരം യാവത് തത്ര സ്ഥാന ആസീത്|
Welken ook onze vaders ontvangen hebbende, met Jozua gebracht hebben in het land, dat de heidenen bezaten, die God verdreven heeft van het aangezicht onzer vaderen, tot de dagen van David toe;
46 സ ദായൂദ് പരമേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം പ്രാപ്യ യാകൂബ് ഈശ്വരാർഥമ് ഏകം ദൂഷ്യം നിർമ്മാതും വവാഞ്ഛ;
Dewelke voor God genade gevonden heeft, en begeerd heeft te vinden een woonstede voor den God Jakobs.
47 കിന്തു സുലേമാൻ തദർഥം മന്ദിരമ് ഏകം നിർമ്മിതവാൻ|
En Salomo bouwde Hem een huis.
48 തഥാപി യഃ സർവ്വോപരിസ്ഥഃ സ കസ്മിംശ്ചിദ് ഹസ്തകൃതേ മന്ദിരേ നിവസതീതി നഹി, ഭവിഷ്യദ്വാദീ കഥാമേതാം കഥയതി, യഥാ,
Maar de Allerhoogste woont niet in tempelen met handen gemaakt; gelijk de profeet zegt:
49 പരേശോ വദതി സ്വർഗോ രാജസിംഹാസനം മമ| മദീയം പാദപീഠഞ്ച പൃഥിവീ ഭവതി ധ്രുവം| തർഹി യൂയം കൃതേ മേ കിം പ്രനിർമ്മാസ്യഥ മന്ദിരം| വിശ്രാമായ മദീയം വാ സ്ഥാനം കിം വിദ്യതേ ത്വിഹ|
De hemel is Mij een troon, en de aarde een voetbank Mijner voeten. Hoedanig huis zult gij Mij bouwen, zegt de Heere, of welke is de plaats Mijner ruste?
50 സർവ്വാണ്യേതാനി വസ്തൂനി കിം മേ ഹസ്തകൃതാനി ന||
Heeft niet Mijn hand al deze dingen gemaakt?
51 ഹേ അനാജ്ഞാഗ്രാഹകാ അന്തഃകരണേ ശ്രവണേ ചാപവിത്രലോകാഃ യൂയമ് അനവരതം പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രാതികൂല്യമ് ആചരഥ, യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാദൃശാ യൂയമപി താദൃശാഃ|
Gij hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij wederstaat altijd den Heiligen Geest; gelijk uw vaders, alzo ook gij.
52 യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാഃ കം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം നാതാഡയൻ? യേ തസ്യ ധാർമ്മികസ്യ ജനസ്യാഗമനകഥാം കഥിതവന്തസ്താൻ അഘ്നൻ യൂയമ് അധൂനാ വിശ്വാസഘാതിനോ ഭൂത്വാ തം ധാർമ്മികം ജനമ് അഹത|
Wien van de profeten hebben uw vaders niet vervolgd? En zij hebben gedood degenen, die te voren verkondigd hebben de komst des Rechtvaardigen, van Welken gijlieden nu verraders en moordenaars geworden zijt.
53 യൂയം സ്വർഗീയദൂതഗണേന വ്യവസ്ഥാം പ്രാപ്യാപി താം നാചരഥ|
Gij, die de wet ontvangen hebt door bestellingen der engelen, en hebt ze niet gehouden!
54 ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ തേ മനഃസു ബിദ്ധാഃ സന്തസ്തം പ്രതി ദന്തഘർഷണമ് അകുർവ്വൻ|
Als zij nu dit hoorden, berstten hun harten, en zij knersten de tanden tegen hem.
55 കിന്തു സ്തിഫാനഃ പവിത്രേണാത്മനാ പൂർണോ ഭൂത്വാ ഗഗണം പ്രതി സ്ഥിരദൃഷ്ടിം കൃത്വാ ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ ദണ്ഡായമാനം യീശുഞ്ച വിലോക്യ കഥിതവാൻ;
Maar hij, vol zijnde des Heiligen Geestes, en de ogen houdende naar den hemel, zag de heerlijkheid Gods, en Jezus, staande ter rechter hand Gods.
56 പശ്യ, മേഘദ്വാരം മുക്തമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ സ്ഥിതം മാനവസുതഞ്ച പശ്യാമി|
En hij zeide: Ziet, ik zie de hemelen geopend, en den Zoon des mensen, staande ter rechter hand Gods.
57 തദാ തേ പ്രോച്ചൈഃ ശബ്ദം കൃത്വാ കർണേഷ്വങ്ഗുലീ ർനിധായ ഏകചിത്തീഭൂയ തമ് ആക്രമൻ|
Maar zij, roepende met grote stemme, stopten hun oren, en vielen eendrachtelijk op hem aan;
58 പശ്ചാത് തം നഗരാദ് ബഹിഃ കൃത്വാ പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ സാക്ഷിണോ ലാകാഃ ശൗലനാമ്നോ യൂനശ്ചരണസന്നിധൗ നിജവസ്ത്രാണി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
En wierpen hem ter stad uit, en stenigden hem; en de getuigen legden hun klederen af aan de voeten eens jongelings, genaamd Saulus.
59 അനന്തരം ഹേ പ്രഭോ യീശേ മദീയമാത്മാനം ഗൃഹാണ സ്തിഫാനസ്യേതി പ്രാർഥനവാക്യവദനസമയേ തേ തം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ|
En zij stenigden Stefanus, aanroepende en zeggende: Heere Jezus, ontvang mijn geest.
60 തസ്മാത് സ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ ശബ്ദം കൃത്വാ, ഹേ പ്രഭേ പാപമേതദ് ഏതേഷു മാ സ്ഥാപയ, ഇത്യുക്ത്വാ മഹാനിദ്രാം പ്രാപ്നോത്|
En vallende op de knieen, riep hij met grote stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En als hij dat gezegd had, ontsliep hij.
