പ്രേരിതാഃ 4
1 യസ്മിൻ സമയേ പിതരയോഹനൗ ലോകാൻ ഉപദിശതസ്തസ്മിൻ സമയേ യാജകാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതയഃ സിദൂകീഗണശ്ച
En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
2 തയോർ ഉപദേശകരണേ ഖ്രീഷ്ടസ്യോത്ഥാനമ് ഉപലക്ഷ്യ സർവ്വേഷാം മൃതാനാമ് ഉത്ഥാനപ്രസ്താവേ ച വ്യഗ്രാഃ സന്തസ്താവുപാഗമൻ|
Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
3 തൗ ധൃത്വാ ദിനാവസാനകാരണാത് പരദിനപര്യ്യനന്തം രുദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
4 തഥാപി യേ ലോകാസ്തയോരുപദേശമ് അശൃണ്വൻ തേഷാം പ്രായേണ പഞ്ചസഹസ്രാണി ജനാ വ്യശ്വസൻ|
En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
5 പരേഽഹനി അധിപതയഃ പ്രാചീനാ അധ്യാപകാശ്ച ഹാനനനാമാ മഹായാജകഃ
En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
6 കിയഫാ യോഹൻ സികന്ദര ഇത്യാദയോ മഹായാജകസ്യ ജ്ഞാതയഃ സർവ്വേ യിരൂശാലമ്നഗരേ മിലിതാഃ|
En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
7 അനന്തരം പ്രേരിതൗ മധ്യേ സ്ഥാപയിത്വാപൃച്ഛൻ യുവാം കയാ ശക്തയാ വാ കേന നാമ്നാ കർമ്മാണ്യേതാനി കുരുഥഃ?
En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
8 തദാ പിതരഃ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണഃ സൻ പ്രത്യവാദീത്, ഹേ ലോകാനാമ് അധിപതിഗണ ഹേ ഇസ്രായേലീയപ്രാചീനാഃ,
Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
9 ഏതസ്യ ദുർബ്ബലമാനുഷസ്യ ഹിതം യത് കർമ്മാക്രിയത, അർഥാത്, സ യേന പ്രകാരേണ സ്വസ്ഥോഭവത് തച്ചേദ് അദ്യാവാം പൃച്ഛഥ,
Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
10 തർഹി സർവ്വ ഇസ്രായേലീയലോകാ യൂയം ജാനീത നാസരതീയോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടഃ ക്രുശേ യുഷ്മാഭിരവിധ്യത യശ്ചേശ്വരേണ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതഃ, തസ്യ നാമ്നാ ജനോയം സ്വസ്ഥഃ സൻ യുഷ്മാകം സമ്മുഖേ പ്രോത്തിഷ്ഠതി|
Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
11 നിചേതൃഭി ര്യുഷ്മാഭിരയം യഃ പ്രസ്തരോഽവജ്ഞാതോഽഭവത് സ പ്രധാനകോണസ്യ പ്രസ്തരോഽഭവത്|
Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
12 തദ്ഭിന്നാദപരാത് കസ്മാദപി പരിത്രാണം ഭവിതും ന ശക്നോതി, യേന ത്രാണം പ്രാപ്യേത ഭൂമണ്ഡലസ്യലോകാനാം മധ്യേ താദൃശം കിമപി നാമ നാസ്തി|
En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
13 തദാ പിതരയോഹനോരേതാദൃശീമ് അക്ഷേഭതാം ദൃഷ്ട്വാ താവവിദ്വാംസൗ നീചലോകാവിതി ബുദ്ധ്വാ ആശ്ചര്യ്യമ് അമന്യന്ത തൗ ച യീശോഃ സങ്ഗിനൗ ജാതാവിതി ജ്ഞാതുമ് അശക്നുവൻ|
Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
14 കിന്തു താഭ്യാം സാർദ്ധം തം സ്വസ്ഥമാനുഷം തിഷ്ഠന്തം ദൃഷ്ട്വാ തേ കാമപ്യപരാമ് ആപത്തിം കർത്തം നാശക്നുൻ|
En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
15 തദാ തേ സഭാതഃ സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തും താൻ ആജ്ഞാപ്യ സ്വയം പരസ്പരമ് ഇതി മന്ത്രണാമകുർവ്വൻ
En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
16 തൗ മാനവൗ പ്രതി കിം കർത്തവ്യം? താവേകം പ്രസിദ്ധമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ കൃതവന്തൗ തദ് യിരൂശാലമ്നിവാസിനാം സർവ്വേഷാം ലോകാനാം സമീപേ പ്രാകാശത തച്ച വയമപഹ്നോതും ന ശക്നുമഃ|
Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
17 കിന്തു ലോകാനാം മധ്യമ് ഏതദ് യഥാ ന വ്യാപ്നോതി തദർഥം തൗ ഭയം പ്രദർശ്യ തേന നാമ്നാ കമപി മനുഷ്യം നോപദിശതമ് ഇതി ദൃഢം നിഷേധാമഃ|
Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
18 തതസ്തേ പ്രേരിതാവാഹൂയ ഏതദാജ്ഞാപയൻ ഇതഃ പരം യീശോ ർനാമ്നാ കദാപി കാമപി കഥാം മാ കഥയതം കിമപി നോപദിശഞ്ച|
En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
19 തതഃ പിതരയോഹനൗ പ്രത്യവദതാമ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണം വാ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രഹണമ് ഏതയോ ർമധ്യേ ഈശ്വരസ്യ ഗോചരേ കിം വിഹിതം? യൂയം തസ്യ വിവേചനാം കുരുത|
Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
20 വയം യദ് അപശ്യാമ യദശൃണുമ ച തന്ന പ്രചാരയിഷ്യാമ ഏതത് കദാപി ഭവിതും ന ശക്നോതി|
Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
21 യദഘടത തദ് ദൃഷ്ടാ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ അന്വവദൻ തസ്മാത് ലോകഭയാത് തൗ ദണ്ഡയിതും കമപ്യുപായം ന പ്രാപ്യ തേ പുനരപി തർജയിത്വാ താവത്യജൻ|
Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
22 യസ്യ മാനുഷസ്യൈതത് സ്വാസ്ഥ്യകരണമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാക്രിയത തസ്യ വയശ്ചത്വാരിംശദ്വത്സരാ വ്യതീതാഃ|
Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
23 തതഃ പരം തൗ വിസൃഷ്ടൗ സന്തൗ സ്വസങ്ഗിനാം സന്നിധിം ഗത്വാ പ്രധാനയാജകൈഃ പ്രാചീനലോകൈശ്ച പ്രോക്താഃ സർവ്വാഃ കഥാ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|
En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
24 തച്ഛ്രുത്വാ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രോച്ചൈരേതത് പ്രാർഥയന്ത, ഹേ പ്രഭോ ഗഗണപൃഥിവീപയോധീനാം തേഷു ച യദ്യദ് ആസ്തേ തേഷാം സ്രഷ്ടേശ്വരസ്ത്വം|
En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
25 ത്വം നിജസേവകേന ദായൂദാ വാക്യമിദമ് ഉവചിഥ, മനുഷ്യാ അന്യദേശീയാഃ കുർവ്വന്തി കലഹം കുതഃ| ലോകാഃ സർവ്വേ കിമർഥം വാ ചിന്താം കുർവ്വന്തി നിഷ്ഫലാം|
Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
26 പരമേശസ്യ തേനൈവാഭിഷിക്തസ്യ ജനസ്യ ച| വിരുദ്ധമഭിതിഷ്ഠന്തി പൃഥിവ്യാഃ പതയഃ കുതഃ||
De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
27 ഫലതസ്തവ ഹസ്തേന മന്ത്രണയാ ച പൂർവ്വ യദ്യത് സ്ഥിരീകൃതം തദ് യഥാ സിദ്ധം ഭവതി തദർഥം ത്വം യമ് അഥിഷിക്തവാൻ സ ഏവ പവിത്രോ യീശുസ്തസ്യ പ്രാതികൂല്യേന ഹേരോദ് പന്തീയപീലാതോ
Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
28 ഽന്യദേശീയലോകാ ഇസ്രായേല്ലോകാശ്ച സർവ്വ ഏതേ സഭായാമ് അതിഷ്ഠൻ|
Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
29 ഹേ പരമേശ്വര അധുനാ തേഷാം തർജനം ഗർജനഞ്ച ശൃണു;
En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
30 തഥാ സ്വാസ്ഥ്യകരണകർമ്മണാ തവ ബാഹുബലപ്രകാശപൂർവ്വകം തവ സേവകാൻ നിർഭയേന തവ വാക്യം പ്രചാരയിതും തവ പവിത്രപുത്രസ്യ യീശോ ർനാമ്നാ ആശ്ചര്യ്യാണ്യസമ്ഭവാനി ച കർമ്മാണി കർത്തുഞ്ചാജ്ഞാപയ|
Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
31 ഇത്ഥം പ്രാർഥനയാ യത്ര സ്ഥാനേ തേ സഭായാമ് ആസൻ തത് സ്ഥാനം പ്രാകമ്പത; തതഃ സർവ്വേ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ കഥാമ് അക്ഷോഭേണ പ്രാചാരയൻ|
En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
32 അപരഞ്ച പ്രത്യയകാരിലോകസമൂഹാ ഏകമനസ ഏകചിത്തീഭൂയ സ്ഥിതാഃ| തേഷാം കേപി നിജസമ്പത്തിം സ്വീയാം നാജാനൻ കിന്തു തേഷാം സർവ്വാഃ സമ്പത്ത്യഃ സാധാരണ്യേന സ്ഥിതാഃ|
En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
33 അന്യച്ച പ്രേരിതാ മഹാശക്തിപ്രകാശപൂർവ്വകം പ്രഭോ ര്യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷ്യമ് അദദുഃ, തേഷു സർവ്വേഷു മഹാനുഗ്രഹോഽഭവച്ച|
En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
34 തേഷാം മധ്യേ കസ്യാപി ദ്രവ്യന്യൂനതാ നാഭവദ് യതസ്തേഷാം ഗൃഹഭൂമ്യാദ്യാ യാഃ സമ്പത്തയ ആസൻ താ വിക്രീയ
Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
35 തന്മൂല്യമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു തൈഃ സ്ഥാപിതം; തതഃ പ്രത്യേകശഃ പ്രയോജനാനുസാരേണ ദത്തമഭവത്|
En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
36 വിശേഷതഃ കുപ്രോപദ്വീപീയോ യോസിനാമകോ ലേവിവംശജാത ഏകോ ജനോ ഭൂമ്യധികാരീ, യം പ്രേരിതാ ബർണബ്ബാ അർഥാത് സാന്ത്വനാദായക ഇത്യുക്ത്വാ സമാഹൂയൻ,
En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
37 സ ജനോ നിജഭൂമിം വിക്രീയ തന്മൂല്യമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സ്ഥാപിതവാൻ|
Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.
