പ്രേരിതാഃ 28
1 ഇത്ഥം സർവ്വേഷു രക്ഷാം പ്രാപ്തേഷു തത്രത്യോപദ്വീപസ്യ നാമ മിലീതേതി തേ ജ്ഞാതവന്തഃ|
Och då de undkomne voro, fingo de veta, att ön het Melite.
2 അസഭ്യലോകാ യഥേഷ്ടമ് അനുകമ്പാം കൃത്വാ വർത്തമാനവൃഷ്ടേഃ ശീതാച്ച വഹ്നിം പ്രജ്ജ്വാല്യാസ്മാകമ് ആതിഥ്യമ് അകുർവ്വൻ|
Och folket beviste oss icke liten äro, undfångandes oss alla; och upptände en god eld, för regnets skull som oss öfverkommet var, och för köldens skull.
3 കിന്തു പൗല ഇന്ധനാനി സംഗൃഹ്യ യദാ തസ്മിൻ അഗ്രൗ നിരക്ഷിപത്, തദാ വഹ്നേഃ പ്രതാപാത് ഏകഃ കൃഷ്ണസർപോ നിർഗത്യ തസ്യ ഹസ്തേ ദ്രഷ്ടവാൻ|
Och då Paulus bar tillhopa en hop med ris, och lade på elden, kröp en huggorm ut ifrå värman, och stack hans hand.
4 തേഽസഭ്യലോകാസ്തസ്യ ഹസ്തേ സർപമ് അവലമ്ബമാനം ദൃഷ്ട്വാ പരസ്പരമ് ഉക്തവന്ത ഏഷ ജനോഽവശ്യം നരഹാ ഭവിഷ്യതി, യതോ യദ്യപി ജലധേ രക്ഷാം പ്രാപ്തവാൻ തഥാപി പ്രതിഫലദായക ഏനം ജീവിതും ന ദദാതി|
Men då folket såg ormen hängandes vid hans hand, sade de emellan sig: Denne mannen måste vara en mandråpare, hvilken hämnden icke tillstäder lefva, ändock han nu undkommen är för hafvet.
5 കിന്തു സ ഹസ്തം വിധുന്വൻ തം സർപമ് അഗ്നിമധ്യേ നിക്ഷിപ്യ കാമപി പീഡാം നാപ്തവാൻ|
Men han skuddade ormen i elden, och honom skadde der intet af.
6 തതോ വിഷജ്വാലയാ ഏതസ്യ ശരീരം സ്ഫീതം ഭവിഷ്യതി യദ്വാ ഹഠാദയം പ്രാണാൻ ത്യക്ഷ്യതീതി നിശ്ചിത്യ ലോകാ ബഹുക്ഷണാനി യാവത് തദ് ദ്രഷ്ടും സ്ഥിതവന്തഃ കിന്തു തസ്യ കസ്യാശ്ചിദ് വിപദോഽഘടനാത് തേ തദ്വിപരീതം വിജ്ഞായ ഭാഷിതവന്ത ഏഷ കശ്ചിദ് ദേവോ ഭവേത്|
Men de mente ske skola, att han skulle uppsvälla, eller straxt falla neder och dö. Då de länge vänte derefter, och sågo att honom intet ondt vederfors, vände de sig uti ett annat sinne, och sade att han var en gud.
7 പുബ്ലിയനാമാ ജന ഏകസ്തസ്യോപദ്വീപസ്യാധിപതിരാസീത് തത്ര തസ്യ ഭൂമ്യാദി ച സ്ഥിതം| സ ജനോഽസ്മാൻ നിജഗൃഹം നീത്വാ സൗജന്യം പ്രകാശ്യ ദിനത്രയം യാവദ് അസ്മാകം ആതിഥ്യമ് അകരോത്|
Och der icke långt ifrå hade den öfverste öfver öna, benämnd Publius, en afvelsgård; den undfick oss till herberge, och for väl med oss i tre dagar.
8 തദാ തസ്യ പുബ്ലിയസ്യ പിതാ ജ്വരാതിസാരേണ പീഡ്യമാനഃ സൻ ശയ്യായാമ് ആസീത്; തതഃ പൗലസ്തസ്യ സമീപം ഗത്വാ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തം സമർപ്യ തം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|
Och hände sig, att Publii fader låg sjuk i skälfvosot och bukref; till honom gick Paulus in, och när han hade bedit, lade han händer på honom, och gjorde honom helbregda.
9 ഇത്ഥം ഭൂതേ തദ്വീപനിവാസിന ഇതരേപി രോഗിലോകാ ആഗത്യ നിരാമയാ അഭവൻ|
Och då det var skedt, kommo ock andre, de som sjukdom hade der på öne, och gingo fram, och vordo helbregda.
10 തസ്മാത്തേഽസ്മാകമ് അതീവ സത്കാരം കൃതവന്തഃ, വിശേഷതഃ പ്രസ്ഥാനസമയേ പ്രയോജനീയാനി നാനദ്രവ്യാണി ദത്തവന്തഃ|
Hvilke oss gjorde mycken äro; och när vi forom våra färde dädan, läto de komma in med oss hvad nödtorftigt var.
11 ഇത്ഥം തത്ര ത്രിഷു മാസേഷു ഗതേഷു യസ്യ ചിഹ്നം ദിയസ്കൂരീ താദൃശ ഏകഃ സികന്ദരീയനഗരസ്യ പോതഃ ശീതകാലം യാപയൻ തസ്മിൻ ഉപദ്വീപേ ഽതിഷ്ഠത് തമേവ പോതം വയമ് ആരുഹ്യ യാത്രാമ് അകുർമ്മ|
Efter tre månader seglade vi vara färde uti ett skepp ifrån Alexandria, som der under ön hade legat i vinterläge; uti hvilkets baner stod Castor och Pollux.
12 തതഃ പ്രഥമതഃ സുരാകൂസനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്ര ത്രീണി ദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ|
Och när vi kommom till Syracusa, blefvo vi der i tre dagar.
13 തസ്മാദ് ആവൃത്യ രീഗിയനഗരമ് ഉപസ്ഥിതാഃ ദിനൈകസ്മാത് പരം ദക്ഷിണവയൗ സാനുകൂല്യേ സതി പരസ്മിൻ ദിവസേ പതിയലീനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
Dädan seglade vi omkring, och kommom till Regium. Och en dag derefter blåste sunnanväder upp, så att vi kommom den andra dagen derefter till Puteolos.
14 തതോഽസ്മാസു തത്രത്യം ഭ്രാതൃഗണം പ്രാപ്തേഷു തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധമ് അസ്മാൻ സപ്ത ദിനാനി സ്ഥാപയിതുമ് അയതന്ത, ഇത്ഥം വയം രോമാനഗരമ് പ്രത്യഗച്ഛാമ|
Och efter vi funne der bröder, vorde vi bedne, att vi skulle blifva när dem i sju dagar; och så komme vi till Rom.
15 തസ്മാത് തത്രത്യാഃ ഭ്രാതരോഽസ്മാകമ് ആഗമനവാർത്താം ശ്രുത്വാ ആപ്പിയഫരം ത്രിഷ്ടാവർണീഞ്ച യാവദ് അഗ്രേസരാഃ സന്തോസ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തുമ് ആഗമൻ; തേഷാം ദർശനാത് പൗല ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ ആശ്വാസമ് ആപ്തവാൻ|
Och då bröderna fingo höra om oss, gingo de emot oss intill Appii forum, och till Tretabern. När Paulus dem såg, tackade han Gudi, och tog tröst till sig.
16 അസ്മാസു രോമാനഗരം ഗതേഷു ശതസേനാപതിഃ സർവ്വാൻ ബന്ദീൻ പ്രധാനസേനാപതേഃ സമീപേ സമാർപയത് കിന്തു പൗലായ സ്വരക്ഷകപദാതിനാ സഹ പൃഥഗ് വസ്തുമ് അനുമതിം ദത്തവാൻ|
Och när vi kommom in i Rom, öfverantvardade underhöfvitsmannen fångarna öfverhöfvitsmannenom; men Paulo vardt tillstadt vara för sig sjelf, med en krigsknekt som tog vara på honom.
17 ദിനത്രയാത് പരം പൗലസ്തദ്ദേശസ്ഥാൻ പ്രധാനയിഹൂദിന ആഹൂതവാൻ തതസ്തേഷു സമുപസ്ഥിതേഷു സ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതൃഗണ നിജലോകാനാം പൂർവ്വപുരുഷാണാം വാ രീതേ ർവിപരീതം കിഞ്ചന കർമ്മാഹം നാകരവം തഥാപി യിരൂശാലമനിവാസിനോ ലോകാ മാം ബന്ദിം കൃത്വാ രോമിലോകാനാം ഹസ്തേഷു സമർപിതവന്തഃ|
Efter tredje dagen kallade Paulus tillhopa de yppersta af Judarna. Och när de kommo, sade han till dem: I män och bröder, ändock jag intet gjort hade emot vårt folk, eller emot fädernas stadgar, vardt jag likväl bunden öfverantvardad utur Jerusalem i de Romares händer;
18 രോമിലോകാ വിചാര്യ്യ മമ പ്രാണഹനനാർഹം കിമപി കാരണം ന പ്രാപ്യ മാം മോചയിതുമ് ഐച്ഛൻ;
Hvilke, då de mig ransakat hade, ville de släppt mig, efter ingen dödssak fanns med mig.
19 കിന്തു യിഹൂദിലോകാനാമ് ആപത്ത്യാ മയാ കൈസരരാജസ്യ സമീപേ വിചാരസ്യ പ്രാർഥനാ കർത്തവ്യാ ജാതാ നോചേത് നിജദേശീയലോകാൻ പ്രതി മമ കോപ്യഭിയോഗോ നാസ്തി|
Men efter Judarna sade deremot, nödgades jag skjuta mig till Kejsaren; icke så att jag något hafver, der jag vill anklaga mitt folk före.
20 ഏതത്കാരണാദ് അഹം യുഷ്മാൻ ദ്രഷ്ടും സംലപിതുഞ്ചാഹൂയമ് ഇസ്രായേല്വശീയാനാം പ്രത്യാശാഹേതോഹമ് ഏതേന ശുങ്ഖലേന ബദ്ധോഽഭവമ്|
För denna sakens skull hafver jag kallat eder, att jag måtte se eder, och tala med eder; ty för Israels hopps skull är jag ombunden med denna kedjon.
21 തദാ തേ തമ് അവാദിഷുഃ, യിഹൂദീയദേശാദ് വയം ത്വാമധി കിമപി പത്രം ന പ്രാപ്താ യേ ഭ്രാതരഃ സമായാതാസ്തേഷാം കോപി തവ കാമപി വാർത്താം നാവദത് അഭദ്രമപി നാകഥയച്ച|
Då sade de till honom: Vi hafve hvarken fått bref om dig af Judeen; ej heller hafver någor af bröderna dädan kommit, och bebådat oss, eller talat något ondt om dig.
22 തവ മതം കിമിതി വയം ത്വത്തഃ ശ്രോതുമിച്ഛാമഃ| യദ് ഇദം നവീനം മതമുത്ഥിതം തത് സർവ്വത്ര സർവ്വേഷാം നികടേ നിന്ദിതം ജാതമ ഇതി വയം ജാനീമഃ|
Och begäre vi nu af dig höra, huru du det hafver före; ty om detta partit är oss veterligit, att allestäds sägs deremot.
23 തൈസ്തദർഥമ് ഏകസ്മിൻ ദിനേ നിരൂപിതേ തസ്മിൻ ദിനേ ബഹവ ഏകത്ര മിലിത്വാ പൗലസ്യ വാസഗൃഹമ് ആഗച്ഛൻ തസ്മാത് പൗല ആ പ്രാതഃകാലാത് സന്ധ്യാകാലം യാവൻ മൂസാവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥാദ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഭ്യശ്ച യീശോഃ കഥാമ് ഉത്ഥാപ്യ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ പ്രമാണം ദത്വാ തേഷാം പ്രവൃത്തിം ജനയിതും ചേഷ്ടിതവാൻ|
Och då de hade satt honom en dag före, kommo de en stor hop till honom i herberget, hvilkom han uttydde och betygade Guds rike, och gaf dem före om Jesu, utaf Mose lag, och utaf Propheterna, ifrå morgonen intill aftonen.
24 കേചിത്തു തസ്യ കഥാം പ്രത്യായൻ കേചിത്തു ന പ്രത്യായൻ;
Och somlige trodde det som sades; och somlige trodde det icke.
25 ഏതത്കാരണാത് തേഷാം പരസ്പരമ് അനൈക്യാത് സർവ്വേ ചലിതവന്തഃ; തഥാപി പൗല ഏതാം കഥാമേകാം കഥിതവാൻ പവിത്ര ആത്മാ യിശയിയസ്യ ഭവിഷ്യദ്വക്തു ർവദനാദ് അസ്മാകം പിതൃപുരുഷേഭ്യ ഏതാം കഥാം ഭദ്രം കഥയാമാസ, യഥാ,
Och som de icke drogo öfverens, gingo de dädan, då Paulus dem ett ord sagt hade att den Helge Ande rätt talat hafver till våra fäder, genom Propheten Esaias,
26 "ഉപഗത്യ ജനാനേതാൻ ത്വം ഭാഷസ്വ വചസ്ത്വിദം| കർണൈഃ ശ്രോഷ്യഥ യൂയം ഹി കിന്തു യൂയം ന ഭോത്സ്യഥ| നേത്രൈ ർദ്രക്ഷ്യഥ യൂയഞ്ച ജ്ഞാതും യൂയം ന ശക്ഷ്യഥ|
Sägandes: Gack till detta folket, och säg: I skolen höra med öronen, och icke förståt; och se med ögonen, och icke kunna besinnat.
27 തേ മാനുഷാ യഥാ നേത്രൈഃ പരിപശ്യന്തി നൈവ ഹി| കർണൈഃ ര്യഥാ ന ശൃണ്വന്തി ബുധ്യന്തേ ന ച മാനസൈഃ| വ്യാവർത്തയത്സു ചിത്താനി കാലേ കുത്രാപി തേഷു വൈ| മത്തസ്തേ മനുജാഃ സ്വസ്ഥാ യഥാ നൈവ ഭവന്തി ച| തഥാ തേഷാം മനുഷ്യാണാം സന്തി സ്ഥൂലാ ഹി ബുദ്ധയഃ| ബധിരീഭൂതകർണാശ്ച ജാതാശ്ച മുദ്രിതാ ദൃശഃ||
Ty detta folks hjerta är förhärdt, och de höra svårliga med sin öron, och sin ögon hafva de igenlyckt; att de icke någon tid skola se med ögonen, och höra med öronen, och förstå med hjertat, att de måtte omvändas, att jag dem hela måtte.
28 അത ഈശ്വരാദ് യത് പരിത്രാണം തസ്യ വാർത്താ ഭിന്നദേശീയാനാം സമീപം പ്രേഷിതാ തഏവ താം ഗ്രഹീഷ്യന്തീതി യൂയം ജാനീത|
Så skall eder nu vetterligit vara, att denna Guds salighet är sänd till Hedningarna, och de skola hörat.
29 ഏതാദൃശ്യാം കഥായാം കഥിതായാം സത്യാം യിഹൂദിനഃ പരസ്പരം ബഹുവിചാരം കുർവ്വന്തോ ഗതവന്തഃ|
Och när han hade det sagt, gingo Judarna ut ifrå honom, och hade emellan sig mycken disputering.
30 ഇത്ഥം പൗലഃ സമ്പൂർണം വത്സരദ്വയം യാവദ് ഭാടകീയേ വാസഗൃഹേ വസൻ യേ ലോകാസ്തസ്യ സന്നിധിമ് ആഗച്ഛന്തി താൻ സർവ്വാനേവ പരിഗൃഹ്ലൻ,
Men Paulus blef i hela tu år uti det hus han lejt hade, och undfick alla de som ingingo till honom;
31 നിർവിഘ്നമ് അതിശയനിഃക്ഷോഭമ് ഈശ്വരീയരാജത്വസ്യ കഥാം പ്രചാരയൻ പ്രഭൗ യീശൗ ഖ്രീഷ്ടേ കഥാഃ സമുപാദിശത്| ഇതി||
Predikandes Guds rike, och lärde om Herran Jesu, med all tröst; och ingen förböd honom det.
