പ്രേരിതാഃ 25
1 അനന്തരം ഫീഷ്ടോ നിജരാജ്യമ് ആഗത്യ ദിനത്രയാത് പരം കൈസരിയാതോ യിരൂശാലമ്നഗരമ് ആഗമത്|
Через три дні після свого прибуття Фест вирушив із Кесарії до Єрусалима,
2 തദാ മഹായാജകോ യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനലോകാശ്ച തസ്യ സമക്ഷം പൗലമ് അപാവദന്ത|
де первосвященники та керівники юдеїв виклали обвинувачення проти Павла. Вони благали Феста
3 ഭവാൻ തം യിരൂശാലമമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയത്വിതി വിനീയ തേ തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം വാഞ്ഛിതവന്തഃ|
проявити милість та викликати Павла до Єрусалима. Самі ж готували засідку, щоб у дорозі вбити його.
4 യതഃ പഥിമധ്യേ ഗോപനേന പൗലം ഹന്തും തൈ ർഘാതകാ നിയുക്താഃ| ഫീഷ്ട ഉത്തരം ദത്തവാൻ പൗലഃ കൈസരിയായാം സ്ഥാസ്യതി പുനരൽപദിനാത് പരമ് അഹം തത്ര യാസ്യാമി|
Але Фест відповів: «Павла стережуть у Кесарії, і я сам незабаром відправлюся туди.
5 തതസ്തസ്യ മാനുഷസ്യ യദി കശ്ചിദ് അപരാധസ്തിഷ്ഠതി തർഹി യുഷ്മാകം യേ ശക്നുവന്തി തേ മയാ സഹ തത്ര ഗത്വാ തമപവദന്തു സ ഏതാം കഥാം കഥിതവാൻ|
Отже, нехай ваші керівники йдуть зі мною, і якщо в цій людині є щось погане, то нехай звинувачують її».
6 ദശദിവസേഭ്യോഽധികം വിലമ്ബ്യ ഫീഷ്ടസ്തസ്മാത് കൈസരിയാനഗരം ഗത്വാ പരസ്മിൻ ദിവസേ വിചാരാസന ഉപദിശ്യ പൗലമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|
Пробувши в них не більше восьми чи десяти днів, [Фест] повернувся до Кесарії, наступного дня сів у суддівське крісло та наказав привести Павла.
7 പൗലേ സമുപസ്ഥിതേ സതി യിരൂശാലമ്നഗരാദ് ആഗതാ യിഹൂദീയലോകാസ്തം ചതുർദിശി സംവേഷ്ട്യ തസ്യ വിരുദ്ധം ബഹൂൻ മഹാദോഷാൻ ഉത്ഥാപിതവന്തഃ കിന്തു തേഷാം കിമപി പ്രമാണം ദാതും ന ശക്നുവന്തഃ|
Коли ж Павло прийшов, юдеї, які прибули з Єрусалима, зібралися навколо нього й почали звинувачувати його в численних злочинах, яких не могли довести.
8 തതഃ പൗലഃ സ്വസ്മിൻ ഉത്തരമിദമ് ഉദിതവാൻ, യിഹൂദീയാനാം വ്യവസ്ഥായാ മന്ദിരസ്യ കൈസരസ്യ വാ പ്രതികൂലം കിമപി കർമ്മ നാഹം കൃതവാൻ|
Павло сказав у свій захист: ―Я нічим не согрішив ні проти юдейського Закону, ні проти Храму, ні проти Кесаря.
9 കിന്തു ഫീഷ്ടോ യിഹൂദീയാൻ സന്തുഷ്ടാൻ കർത്തുമ് അഭിലഷൻ പൗലമ് അഭാഷത ത്വം കിം യിരൂശാലമം ഗത്വാസ്മിൻ അഭിയോഗേ മമ സാക്ഷാദ് വിചാരിതോ ഭവിഷ്യസി?
Але Фест, бажаючи догодити юдеям, спитав Павла: ―Чи згоден ти піти до Єрусалима, щоб я судив тебе там?
10 തതഃ പൗല ഉത്തരം പ്രോക്തവാൻ, യത്ര മമ വിചാരോ ഭവിതും യോഗ്യഃ കൈസരസ്യ തത്ര വിചാരാസന ഏവ സമുപസ്ഥിതോസ്മി; അഹം യിഹൂദീയാനാം കാമപി ഹാനിം നാകാർഷമ് ഇതി ഭവാൻ യഥാർഥതോ വിജാനാതി|
Павло ж сказав: ―Я стою перед судом Кесаря, де мені й належить прийняти суд. Я не зробив нічого поганого юдеям, як ти й сам це добре знаєш.
11 കഞ്ചിദപരാധം കിഞ്ചന വധാർഹം കർമ്മ വാ യദ്യഹമ് അകരിഷ്യം തർഹി പ്രാണഹനനദണ്ഡമപി ഭോക്തുമ് ഉദ്യതോഽഭവിഷ്യം, കിന്തു തേ മമ സമപവാദം കുർവ്വന്തി സ യദി കൽപിതമാത്രോ ഭവതി തർഹി തേഷാം കരേഷു മാം സമർപയിതും കസ്യാപ്യധികാരോ നാസ്തി, കൈസരസ്യ നികടേ മമ വിചാരോ ഭവതു|
Якщо я зробив щось погане, варте смерті, я згоден померти. Але якщо немає нічого в тому, у чому мене звинувачують, ніхто не може видати мене їм. Я вимагаю суду Кесаря!
12 തദാ ഫീഷ്ടോ മന്ത്രിഭിഃ സാർദ്ധം സംമന്ത്ര്യ പൗലായ കഥിതവാൻ, കൈസരസ്യ നികടേ കിം തവ വിചാരോ ഭവിഷ്യതി? കൈസരസ്യ സമീപം ഗമിഷ്യസി|
Тоді Фест, поговоривши зі своєю радою, відповів: ―Якщо ти вимагаєш суду Кесаря, до Кесаря й підеш!
13 കിയദ്ദിനേഭ്യഃ പരമ് ആഗ്രിപ്പരാജാ ബർണീകീ ച ഫീഷ്ടം സാക്ഷാത് കർത്തും കൈസരിയാനഗരമ് ആഗതവന്തൗ|
Через декілька днів до Кесарії приїхав цар Агриппа та Вереніка, щоб привітати Феста.
14 തദാ തൗ ബഹുദിനാനി തത്ര സ്ഥിതൗ തതഃ ഫീഷ്ടസ്തം രാജാനം പൗലസ്യ കഥാം വിജ്ഞാപ്യ കഥയിതുമ് ആരഭത പൗലനാമാനമ് ഏകം ബന്ദി ഫീലിക്ഷോ ബദ്ധം സംസ്ഥാപ്യ ഗതവാൻ|
Вони провели там декілька днів, і Фест розповів цареві про справу Павла: ―Є тут один чоловік, залишений Феліксом у в’язниці.
15 യിരൂശാലമി മമ സ്ഥിതികാലേ മഹായാജകോ യിഹൂദീയാനാം പ്രാചീനലോകാശ്ച തമ് അപോദ്യ തമ്പ്രതി ദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാർഥയന്ത|
Коли я був у Єрусалимі, юдейські первосвященники та старійшини свідчили проти нього, вимагаючи його засудження.
16 തതോഹമ് ഇത്യുത്തരമ് അവദം യാവദ് അപോദിതോ ജനഃ സ്വാപവാദകാൻ സാക്ഷാത് കൃത്വാ സ്വസ്മിൻ യോഽപരാധ ആരോപിതസ്തസ്യ പ്രത്യുത്തരം ദാതും സുയോഗം ന പ്രാപ്നോതി, താവത്കാലം കസ്യാപി മാനുഷസ്യ പ്രാണനാശാജ്ഞാപനം രോമിലോകാനാം രീതി ർനഹി|
Я ж відповів їм, що римляни не мають звичаю видавати людину, доки вона не зустрінеться віч-на-віч зі своїм обвинувачем і не отримає можливості захиститися від звинувачення.
17 തതസ്തേഷ്വത്രാഗതേഷു പരസ്മിൻ ദിവസേഽഹമ് അവിലമ്ബം വിചാരാസന ഉപവിശ്യ തം മാനുഷമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയമ്|
Коли вони прийшли сюди, я відразу ж скликав суд та наказав привести цього чоловіка.
18 തദനന്തരം തസ്യാപവാദകാ ഉപസ്ഥായ യാദൃശമ് അഹം ചിന്തിതവാൻ താദൃശം കഞ്ചന മഹാപവാദം നോത്ഥാപ്യ
Обступивши його, обвинувачі не висунули жодної провини з тих, про які я підозрював;
19 സ്വേഷാം മതേ തഥാ പൗലോ യം സജീവം വദതി തസ്മിൻ യീശുനാമനി മൃതജനേ ച തസ്യ വിരുദ്ധം കഥിതവന്തഃ|
натомість вони мали деякі суперечки щодо їхньої релігії й щодо якогось Ісуса, Котрий помер і про Якого Павло казав, що Він живий.
20 തതോഹം താദൃഗ്വിചാരേ സംശയാനഃ സൻ കഥിതവാൻ ത്വം യിരൂശാലമം ഗത്വാ കിം തത്ര വിചാരിതോ ഭവിതുമ് ഇച്ഛസി?
Я був розгублений, не знав, як розглянути цю справу, і спитав [Павла], чи він бажає піти до Єрусалима й там стати перед судом щодо цього.
21 തദാ പൗലോ മഹാരാജസ്യ നികടേ വിചാരിതോ ഭവിതും പ്രാർഥയത, തസ്മാദ് യാവത്കാലം തം കൈസരസ്യ സമീപം പ്രേഷയിതും ന ശക്നോമി താവത്കാലം തമത്ര സ്ഥാപയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
Павло ж вимагав, щоб його залишили під вартою на розсуд Августа. Отже, я вирішив відіслати його до Кесаря.
22 തത ആഗ്രിപ്പഃ ഫീഷ്ടമ് ഉക്തവാൻ, അഹമപി തസ്യ മാനുഷസ്യ കഥാം ശ്രോതുമ് അഭിലഷാമി| തദാ ഫീഷ്ടോ വ്യാഹരത് ശ്വസ്തദീയാം കഥാം ത്വം ശ്രോഷ്യസി|
Агриппа сказав Фестові: ―Я хотів би сам послухати [цього] чоловіка. Фест відповів: ―Завтра почуєш.
23 പരസ്മിൻ ദിവസേ ആഗ്രിപ്പോ ബർണീകീ ച മഹാസമാഗമം കൃത്വാ പ്രധാനവാഹിനീപതിഭി ർനഗരസ്ഥപ്രധാനലോകൈശ്ച സഹ മിലിത്വാ രാജഗൃഹമാഗത്യ സമുപസ്ഥിതൗ തദാ ഫീഷ്ടസ്യാജ്ഞയാ പൗല ആനീതോഽഭവത്|
Наступного дня Агриппа та Вереніка прийшли з великою пишністю та увійшли до зали зустрічі разом із Трибунами та поважними людьми міста. За наказом Феста привели Павла.
24 തദാ ഫീഷ്ടഃ കഥിതവാൻ ഹേ രാജൻ ആഗ്രിപ്പ ഹേ ഉപസ്ഥിതാഃ സർവ്വേ ലോകാ യിരൂശാലമ്നഗരേ യിഹൂദീയലോകസമൂഹോ യസ്മിൻ മാനുഷേ മമ സമീപേ നിവേദനം കൃത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമിമാം കഥിതവാൻ പുനരൽപകാലമപി തസ്യ ജീവനം നോചിതം തമേതം മാനുഷം പശ്യത|
Фест сказав: «Царю Агриппо й усі присутні тут із нами! Ви бачите людину, на яку мені скаржилося безліч юдеїв і в Єрусалимі, і тут, вигукуючи, що він не повинен більше жити.
25 കിന്ത്വേഷ ജനഃ പ്രാണനാശർഹം കിമപി കർമ്മ ന കൃതവാൻ ഇത്യജാനാം തഥാപി സ മഹാരാജസ്യ സന്നിധൗ വിചാരിതോ ഭവിതും പ്രാർഥയത തസ്മാത് തസ്യ സമീപം തം പ്രേഷയിതും മതിമകരവമ്|
Я ж зрозумів, що він не зробив нічого, вартого смерті; і оскільки він сам вимагав суду в Августа, я вирішив надіслати його [до Рима].
26 കിന്തു ശ്രീയുക്തസ്യ സമീപമ് ഏതസ്മിൻ കിം ലേഖനീയമ് ഇത്യസ്യ കസ്യചിൻ നിർണയസ്യ ന ജാതത്വാദ് ഏതസ്യ വിചാരേ സതി യഥാഹം ലേഖിതും കിഞ്ചന നിശ്ചിതം പ്രാപ്നോമി തദർഥം യുഷ്മാകം സമക്ഷം വിശേഷതോ ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഭവതഃ സമക്ഷമ് ഏതമ് ആനയേ|
Але в мене немає нічого достеменного, про що я міг би написати володареві, тому я привів його до вас, і особливо до тебе, царю Агриппо, щоб після допиту я мав, що написати.
27 യതോ ബന്ദിപ്രേഷണസമയേ തസ്യാഭിയോഗസ്യ കിഞ്ചിദലേഖനമ് അഹമ് അയുക്തം ജാനാമി|
Бо мені здається нерозсудливим надсилати ув’язненого, не вказавши підстав для його звинувачення».
