പ്രേരിതാഃ 20

1 ഇത്ഥം കലഹേ നിവൃത്തേ സതി പൗലഃ ശിഷ്യഗണമ് ആഹൂയ വിസർജനം പ്രാപ്യ മാകിദനിയാദേശം പ്രസ്ഥിതവാൻ|

൧കലഹം ശമിച്ചശേഷം പൗലൊസ് ശിഷ്യന്മാരെ കൂട്ടിവരുത്തി പ്രബോധിപ്പിച്ചു പിന്നീട് അവരോട് യാത്രപറഞ്ഞ് മക്കെദോന്യെക്കു പുറപ്പെട്ടുപോയി.

2 തേന സ്ഥാനേന ഗച്ഛൻ തദ്ദേശീയാൻ ശിഷ്യാൻ ബഹൂപദിശ്യ യൂനാനീയദേശമ് ഉപസ്ഥിതവാൻ|

൨ആ പ്രദേശങ്ങളിൽ കൂടി സഞ്ചരിച്ച് അവിടെയുള്ളവരെ ധൈര്യപ്പെടുത്തുവാൻ വളരെയധികം പ്രബോധിപ്പിച്ചതിനുശേഷം യവനദേശത്തേക്ക് പോയി.

3 തത്ര മാസത്രയം സ്ഥിത്വാ തസ്മാത് സുരിയാദേശം യാതുമ് ഉദ്യതഃ, കിന്തു യിഹൂദീയാസ്തം ഹന്തും ഗുപ്താ അതിഷ്ഠൻ തസ്മാത് സ പുനരപി മാകിദനിയാമാർഗേണ പ്രത്യാഗന്തും മതിം കൃതവാൻ|

൩അവിടെ മൂന്ന് മാസം കഴിച്ചിട്ട് സിറിയയ്ക്ക് കപ്പൽ കയറിപ്പോകുവാൻ ഭാവിക്കുമ്പോൾ യെഹൂദന്മാർ അവന് വിരോധമായി കൂട്ടുകെട്ട് ഉണ്ടാക്കുകയാൽ വീണ്ടും മക്കെദോന്യ വഴിയായി മടങ്ങിപ്പോകുവാൻ നിശ്ചയിച്ചു.

4 ബിരയാനഗരീയസോപാത്രഃ ഥിഷലനീകീയാരിസ്താർഖസികുന്ദൗ ദർബ്ബോനഗരീയഗായതീമഥിയൗ ആശിയാദേശീയതുഖികത്രഫിമൗ ച തേന സാർദ്ധം ആശിയാദേശം യാവദ് ഗതവന്തഃ|

൪ബെരോവയിലെ പുറൊസിന്റെ മകൻ സോപത്രൊസും, തെസ്സലോനിക്യരായ അരിസ്തർഹൊസും സെക്കുന്തൊസും, ദെർബ്ബക്കാരനായ ഗായൊസും, തിമൊഥെയൊസും, ആസ്യക്കാരായ തിഹിക്കൊസും ത്രൊഫിമൊസും ആസ്യവരെ അവനോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.

5 ഏതേ സർവ്വേ ഽഗ്രസരാഃ സന്തോ ഽസ്മാൻ അപേക്ഷ്യ ത്രോയാനഗരേ സ്ഥിതവന്തഃ|

൫എന്നാൽ അവർ മുമ്പെ പോയി ത്രോവാസിൽ ഞങ്ങൾക്കായി കാത്തിരുന്നു.

6 കിണ്വശൂന്യപൂപോത്സവദിനേ ച ഗതേ സതി വയം ഫിലിപീനഗരാത് തോയപഥേന ഗത്വാ പഞ്ചഭി ർദിനൈസ്ത്രോയാനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്ര സപ്തദിനാന്യവാതിഷ്ഠാമ|

൬ഞങ്ങളോ പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരുന്നാൾ കഴിഞ്ഞിട്ട് ഫിലിപ്പിയിൽനിന്ന് കപ്പൽ കയറി അഞ്ച് ദിവസംകൊണ്ട് ത്രോവാസിൽ അവരുടെ അടുക്കൽ എത്തി, ഏഴ് ദിവസം അവിടെ പാർത്തു.

7 സപ്താഹസ്യ പ്രഥമദിനേ പൂപാൻ ഭംക്തു ശിഷ്യേഷു മിലിതേഷു പൗലഃ പരദിനേ തസ്മാത് പ്രസ്ഥാതുമ് ഉദ്യതഃ സൻ തദഹ്നി പ്രായേണ ക്ഷപായാ യാമദ്വയം യാവത് ശിഷ്യേഭ്യോ ധർമ്മകഥാമ് അകഥയത്|

൭ആഴ്ചവട്ടത്തിന്റെ ഒന്നാം ദിവസത്തിൽ ഞങ്ങൾ അപ്പം നുറുക്കുവാൻ കൂടിവന്നപ്പോൾ പൗലൊസ് പിറ്റെന്നാൾ പുറപ്പെടുവാൻ ഭാവിച്ചതുകൊണ്ട് അവരോട് പാതിരവരെയും സംഭാഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

8 ഉപരിസ്ഥേ യസ്മിൻ പ്രകോഷ്ഠേ സഭാം കൃത്വാസൻ തത്ര ബഹവഃ പ്രദീപാഃ പ്രാജ്വലൻ|

൮ഞങ്ങൾ കൂടിയിരുന്ന മാളികയിൽ വളരെ വിളക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ യൂത്തിക്കൊസ് എന്ന യൗവനക്കാരൻ കിളിവാതിൽക്കൽ ഇരുന്ന് ഗാഢനിദ്ര പിടിച്ച്,

9 ഉതുഖനാമാ കശ്ചന യുവാ ച വാതായന ഉപവിശൻ ഘോരതരനിദ്രാഗ്രസ്തോ ഽഭൂത് തദാ പൗലേന ബഹുക്ഷണം കഥായാം പ്രചാരിതായാം നിദ്രാമഗ്നഃ സ തസ്മാദ് ഉപരിസ്ഥതൃതീയപ്രകോഷ്ഠാദ് അപതത്, തതോ ലോകാസ്തം മൃതകൽപം ധൃത്വോദതോലയൻ|

൯പൗലൊസ് വളരെ നേരം സംഭാഷിക്കയാൽ നിദ്രാവശനായി മൂന്നാം തട്ടിൽ നിന്ന് താഴെ വീണു; അവനെ മരിച്ചവനായി എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നു.

10 തതഃ പൗലോഽവരുഹ്യ തസ്യ ഗാത്രേ പതിത്വാ തം ക്രോഡേ നിധായ കഥിതവാൻ, യൂയം വ്യാകുലാ മാ ഭൂത നായം പ്രാണൈ ർവിയുക്തഃ|

൧൦പൗലൊസ് താഴെ ഇറങ്ങി അവന്റെനേരെ ചെന്ന് അവനെ വാരിപുണർന്നു; എന്നിട്ട് “ഭ്രമിക്കണ്ട; അവൻ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.

11 പശ്ചാത് സ പുനശ്ചോപരി ഗത്വാ പൂപാൻ ഭംക്ത്വാ പ്രഭാതം യാവത് കഥോപകഥനേ കൃത്വാ പ്രസ്ഥിതവാൻ|

൧൧പിന്നെ പൗലൊസ് മുകളിലേക്ക് കയറിച്ചെന്ന് അപ്പം നുറുക്കി തിന്ന് പുലരുവോളം സംഭാഷിച്ച് പുറപ്പെട്ടുപോയി.

12 തേ ച തം ജീവന്തം യുവാനം ഗൃഹീത്വാ ഗത്വാ പരമാപ്യായിതാ ജാതാഃ|

൧൨അവർ ആ യൗവനക്കാരനെ ജീവനുള്ളവനായി കൊണ്ടുവന്ന് അത്യന്തം ആശ്വസിച്ചു.

13 അനന്തരം വയം പോതേനാഗ്രസരാ ഭൂത്വാസ്മനഗരമ് ഉത്തീര്യ്യ പൗലം ഗ്രഹീതും മതിമ് അകുർമ്മ യതഃ സ തത്ര പദ്ഭ്യാം വ്രജിതും മതിം കൃത്വേതി നിരൂപിതവാൻ|

൧൩ഞങ്ങൾ പൗലൊസിന് മുമ്പായി കപ്പൽ കയറി അസ്സൊസിലേക്ക് പോയി എന്നാൽ അവൻ അവിടംവരെ കരയിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചതിനുശേഷം ഞങ്ങളുടെകൂടെ കപ്പൽ കയറുമെന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു.

14 തസ്മാത് തത്രാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തസ്മിൻ മിലിതേ സതി വയം തം നീത്വാ മിതുലീന്യുപദ്വീപം പ്രാപ്തവന്തഃ|

൧൪അവൻ അസ്സൊസിൽ ഞങ്ങളോടു ചേർന്നപ്പോൾ അവനെ കപ്പലിൽ കയറ്റി മിതുലേനയിലേക്ക് പോയി;

15 തസ്മാത് പോതം മോചയിത്വാ പരേഽഹനി ഖീയോപദ്വീപസ്യ സമ്മുഖം ലബ്ധവന്തസ്തസ്മാദ് ഏകേനാഹ്നാ സാമോപദ്വീപം ഗത്വാ പോതം ലാഗയിത്വാ ത്രോഗുല്ലിയേ സ്ഥിത്വാ പരസ്മിൻ ദിവസേ മിലീതനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|

൧൫അവിടെനിന്ന് നീക്കി, പിറ്റെന്നാൾ ഖിയൊസ്ദ്വീപിന്റെ എതിർവശത്തെത്തി, മറുനാൾ സാമൊസ്ദ്വീപിൽ അണഞ്ഞു, പിറ്റേന്ന് മിലേത്തൊസ് പട്ടണത്തിൽ എത്തി.

16 യതഃ പൗല ആശിയാദേശേ കാലം യാപയിതുമ് നാഭിലഷൻ ഇഫിഷനഗരം ത്യക്ത്വാ യാതും മന്ത്രണാം സ്ഥിരീകൃതവാൻ; യസ്മാദ് യദി സാധ്യം ഭവതി തർഹി നിസ്താരോത്സവസ്യ പഞ്ചാശത്തമദിനേ സ യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥാതും മതിം കൃതവാൻ|

൧൬കഴിയും എങ്കിൽ പെന്തെക്കൊസ്തുനാളേക്ക് യെരൂശലേമിൽ എത്തേണ്ടതിന് പൗലൊസ് ബദ്ധപ്പെടുകയാൽ ആസ്യയിൽ ഒട്ടും സമയം ചെലവഴിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന് എഫെസൊസിൽ അടുക്കാതെ ഓടേണം എന്ന് നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു.

17 പൗലോ മിലീതാദ് ഇഫിഷം പ്രതി ലോകം പ്രഹിത്യ സമാജസ്യ പ്രാചീനാൻ ആഹൂയാനീതവാൻ|

൧൭അതുകൊണ്ട് മിലേത്തൊസിൽനിന്ന് അവൻ എഫെസൊസിലേക്ക് ആളയച്ച് സഭയിലെ മൂപ്പന്മാരെ വരുത്തി.

18 തേഷു തസ്യ സമീപമ് ഉപസ്ഥിതേഷു സ തേഭ്യ ഇമാം കഥാം കഥിതവാൻ, അഹമ് ആശിയാദേശേ പ്രഥമാഗമനമ് ആരഭ്യാദ്യ യാവദ് യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സ്ഥിത്വാ സർവ്വസമയേ യഥാചരിതവാൻ തദ് യൂയം ജാനീഥ;

൧൮അവർ അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നപ്പോൾ അവൻ അവരോട് പറഞ്ഞത്: “ഞാൻ ആസ്യയിൽ വന്ന ഒന്നാം നാൾമുതൽ എല്ലായ്പോഴും നിങ്ങളോടുകൂടെ എങ്ങനെയിരുന്നു എന്നും,

19 ഫലതഃ സർവ്വഥാ നമ്രമനാഃ സൻ ബഹുശ്രുപാതേന യിഹുദീയാനാമ് കുമന്ത്രണാജാതനാനാപരീക്ഷാഭിഃ പ്രഭോഃ സേവാമകരവം|

൧൯വളരെ താഴ്മയോടും കണ്ണുനീരോടും, എനിക്കെതിരെ യെഹൂദന്മാരുടെ കൂട്ടുകെട്ടുകളാൽ ഉണ്ടായ കഷ്ടങ്ങളോടും കൂടെ കർത്താവിനെ സേവിച്ചു വന്നു എന്നും,

20 കാമപി ഹിതകഥാം ന ഗോപായിതവാൻ താം പ്രചാര്യ്യ സപ്രകാശം ഗൃഹേ ഗൃഹേ സമുപദിശ്യേശ്വരം പ്രതി മനഃ പരാവർത്തനീയം പ്രഭൗ യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വസനീയം

൨൦പ്രായോജനമുള്ളത് ഒന്നും മറച്ചുവെക്കാതെ പരസ്യമായും വീടുതോറും നിങ്ങളോടു അറിയിക്കുകയും ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നും,

21 യിഹൂദീയാനാമ് അന്യദേശീയലോകാനാഞ്ച സമീപ ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം ദദാമി|

൨൧ദൈവത്തിങ്കലേക്കുള്ള മാനസാന്തരവും നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസവും യെഹൂദന്മാർക്കും യവനന്മാർക്കും ഉപദേശിച്ചു എന്നും നിങ്ങൾ അറിയുന്നുവല്ലോ.

22 പശ്യത സാമ്പ്രതമ് ആത്മനാകൃഷ്ടഃ സൻ യിരൂശാലമ്നഗരേ യാത്രാം കരോമി, തത്ര മാമ്പ്രതി യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ താന്യഹം ന ജാനാമി;

൨൨ഇപ്പോൾ ഇതാ, ഞാൻ പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ നിർബ്ബന്ധിക്കപ്പെട്ടവനായി യെരൂശലേമിലേക്ക് പോകുന്നു.

23 കിന്തു മയാ ബന്ധനം ക്ലേശശ്ച ഭോക്തവ്യ ഇതി പവിത്ര ആത്മാ നഗരേ നഗരേ പ്രമാണം ദദാതി|

൨൩എല്ലാ പട്ടണങ്ങളിലും ബന്ധനങ്ങളും കഷ്ടങ്ങളും എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് പരിശുദ്ധാത്മാവ് സാക്ഷ്യം പറയുന്നതല്ലാതെ അവിടെ എനിക്ക് നേരിടുവാനുള്ളത് ഒന്നും ഞാൻ അറിയുന്നില്ല.

24 തഥാപി തം ക്ലേശമഹം തൃണായ ന മന്യേ; ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹവിഷയകസ്യ സുസംവാദസ്യ പ്രമാണം ദാതും, പ്രഭോ ര്യീശോഃ സകാശാദ യസ്യാഃ സേവായാഃ ഭാരം പ്രാപ്നവം താം സേവാം സാധയിതും സാനന്ദം സ്വമാർഗം സമാപയിതുഞ്ച നിജപ്രാണാനപി പ്രിയാൻ ന മന്യേ|

൨൪എങ്കിലും ഞാൻ എന്റെ പ്രാണനെ വിലയേറിയതായി എണ്ണുന്നില്ല; എന്റെ ഓട്ടവും ദൈവകൃപയുടെ സുവിശേഷത്തിന് സാക്ഷ്യം പറയേണ്ടതിന് കർത്താവായ യേശു തന്ന ശുശ്രൂഷയും തികയ്ക്കേണം എന്നേ എനിക്കുള്ളൂ.

25 അധുനാ പശ്യത യേഷാം സമീപേഽഹമ് ഈശ്വരീയരാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ ഭ്രമണം കൃതവാൻ ഏതാദൃശാ യൂയം മമ വദനം പുന ർദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്സ്യഥ ഏതദപ്യഹം ജാനാമി|

൨൫എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ദൈവരാജ്യം പ്രസംഗിച്ചുകൊണ്ടു നടന്നവനായ എന്റെ മുഖം നിങ്ങൾ ആരും ഇനി കാൺകയില്ല എന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു.

26 യുഷ്മഭ്യമ് അഹമ് ഈശ്വരസ്യ സർവ്വാൻ ആദേശാൻ പ്രകാശയിതും ന ന്യവർത്തേ|

൨൬അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളിൽ ആരെങ്കിലും നശിച്ചുപോയാൽ ഞാൻ കുറ്റക്കാരനല്ല എന്ന് ഞാൻ ഇന്നേ ദിവസം നിങ്ങളോടു സാക്ഷ്യം പറയുന്നു.

27 അഹം സർവ്വേഷാം ലോകാനാം രക്തപാതദോഷാദ് യന്നിർദോഷ ആസേ തസ്യാദ്യ യുഷ്മാൻ സാക്ഷിണഃ കരോമി|

൨൭ദൈവത്തിന്റെ ആലോചന ഒട്ടും മറച്ചുവെക്കാതെ ഞാൻ മുഴുവനും അറിയിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

28 യൂയം സ്വേഷു തഥാ യസ്യ വ്രജസ്യാധ്യക്ഷൻ ആത്മാ യുഷ്മാൻ വിധായ ന്യയുങ്ക്ത തത്സർവ്വസ്മിൻ സാവധാനാ ഭവത, യ സമാജഞ്ച പ്രഭു ർനിജരക്തമൂല്യേന ക്രീതവാന തമ് അവത,

൨൮ദൈവം തന്റെ സ്വന്തരക്തത്താൽ സമ്പാദിച്ചിരിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സഭയെ മേയ്ക്കുവാൻ, നിങ്ങളെത്തന്നെയും പരിശുദ്ധാത്മാവ് നിങ്ങളെ അദ്ധ്യക്ഷരാക്കിവച്ച ആട്ടിൻകൂട്ടം മുഴുവനെയും സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളുവിൻ.

29 യതോ മയാ ഗമനേ കൃതഏവ ദുർജയാ വൃകാ യുഷ്മാകം മധ്യം പ്രവിശ്യ വ്രജം പ്രതി നിർദയതാമ് ആചരിഷ്യന്തി,

൨൯ഞാൻ പോയശേഷം ആട്ടിൻകൂട്ടത്തെ ആദരിക്കാത്ത ദുഷ്ടത നിറഞ്ഞ ചെന്നായ്ക്കൾ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ കടക്കും എന്നു ഞാൻ അറിയുന്നു.

30 യുഷ്മാകമേവ മധ്യാദപി ലോകാ ഉത്ഥായ ശിഷ്യഗണമ് അപഹന്തും വിപരീതമ് ഉപദേക്ഷ്യന്തീത്യഹം ജാനാമി|

൩൦ശിഷ്യന്മാരെ തങ്ങളുടെ പിന്നാലെ വലിച്ചുകളയുവാനായി വിപരീതോപദേശം പ്രസ്താവിക്കുന്ന പുരുഷന്മാർ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽനിന്നും എഴുന്നേല്ക്കും.

31 ഇതി ഹേതോ ര്യൂയം സചൈതന്യാഃ സന്തസ്തിഷ്ടത, അഹഞ്ച സാശ്രുപാതഃ സൻ വത്സരത്രയം യാവദ് ദിവാനിശം പ്രതിജനം ബോധയിതും ന ന്യവർത്തേ തദപി സ്മരത|

൩൧അതുകൊണ്ട് ഉണർന്നിരിപ്പിൻ; ഞാൻ മൂന്ന് വർഷക്കാലം രാപ്പകൽ ഇടവിടാതെ കണ്ണുനീർ വാർത്തുംകൊണ്ട് ഓരോരുത്തന് നിർദ്ദേശിച്ചുതന്നത് ഓർത്തുകൊൾവിൻ.

32 ഇദാനീം ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാകം നിഷ്ഠാം ജനയിതും പവിത്രീകൃതലോകാനാം മധ്യേഽധികാരഞ്ച ദാതും സമർഥോ യ ഈശ്വരസ്തസ്യാനുഗ്രഹസ്യ യോ വാദശ്ച തയോരുഭയോ ര്യുഷ്മാൻ സമാർപയമ്|

൩൨നിങ്ങൾക്ക് ആത്മികവർദ്ധന വരുത്തുവാനും സകല വിശുദ്ധന്മാരോടുംകൂടെ അവകാശം തരുവാനും കഴിയുന്ന ദൈവത്തിലും അവന്റെ കൃപയുടെ വചനത്തിലും ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിങ്ങളെ ഭരമേല്പിക്കുന്നു.

33 കസ്യാപി സ്വർണം രൂപ്യം വസ്ത്രം വാ പ്രതി മയാ ലോഭോ ന കൃതഃ|

൩൩ആരുടെയും വെള്ളിയോ പൊന്നോ വസ്ത്രമോ ഞാൻ മോഹിച്ചിട്ടില്ല.

34 കിന്തു മമ മത്സഹചരലോകാനാഞ്ചാവശ്യകവ്യയായ മദീയമിദം കരദ്വയമ് അശ്രാമ്യദ് ഏതദ് യൂയം ജാനീഥ|

൩൪എന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്കും എന്നോടുകൂടെയുള്ളവർക്കും വേണ്ടി ഞാൻ ഈ കൈകളാൽ അദ്ധ്വാനിച്ചു എന്ന് നിങ്ങൾതന്നെ അറിയുന്നുവല്ലോ.

35 അനേന പ്രകാരേണ ഗ്രഹണദ് ദാനം ഭദ്രമിതി യദ്വാക്യം പ്രഭു ര്യീശുഃ കഥിതവാൻ തത് സ്മർത്തും ദരിദ്രലോകാനാമുപകാരാർഥം ശ്രമം കർത്തുഞ്ച യുഷ്മാകമ് ഉചിതമ് ഏതത്സർവ്വം യുഷ്മാനഹമ് ഉപദിഷ്ടവാൻ|

൩൫ഇങ്ങനെ പ്രയത്നം ചെയ്ത് പ്രാപ്തിയില്ലാത്തവരെ സഹായിക്കുകയും, ‘വാങ്ങുന്നതിനേക്കാൾ കൊടുക്കുന്നത് ഭാഗ്യം’ എന്ന് കർത്താവായ യേശു താൻ പറഞ്ഞവാക്ക് ഓർത്തുകൊൾകയും വേണം എന്ന് ഞാൻ എല്ലാംകൊണ്ടും നിങ്ങൾക്ക് ദൃഷ്ടാന്തം കാണിച്ചിരിക്കുന്നു”.

36 ഏതാം കഥാം കഥയിത്വാ സ ജാനുനീ പാതയിത്വാ സർവൈഃ സഹ പ്രാർഥയത|

൩൬ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ മുട്ടുകുത്തി അവരെല്ലാവരോടും കൂടെ പ്രാർത്ഥിച്ചു.

37 തേന തേ ക്രന്ദ്രന്തഃ

൩൭എല്ലാവരും വളരെ കരഞ്ഞു.

38 പുന ർമമ മുഖം ന ദ്രക്ഷ്യഥ വിശേഷത ഏഷാ യാ കഥാ തേനാകഥി തത്കാരണാത് ശോകം വിലാപഞ്ച കൃത്വാ കണ്ഠം ധൃത്വാ ചുമ്ബിതവന്തഃ| പശ്ചാത് തേ തം പോതം നീതവന്തഃ|

൩൮ഇനി മേൽ അവന്റെ മുഖം കാണുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞ വാക്കിനാൽ അവർ ഏറ്റവും ദുഃഖിച്ചു പൗലൊസിന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവനെ ചുംബിച്ചു കപ്പലോളം അവനോടുകൂടെ വന്ന് അവനെ യാത്രയയച്ചു.