പ്രേരിതാഃ 16
1 പൗലോ ദർബ്ബീലുസ്ത്രാനഗരയോരുപസ്ഥിതോഭവത് തത്ര തീമഥിയനാമാ ശിഷ്യ ഏക ആസീത്; സ വിശ്വാസിന്യാ യിഹൂദീയായാ യോഷിതോ ഗർബ്ഭജാതഃ കിന്തു തസ്യ പിതാന്യദേശീയലോകഃ|
E chegou a Derbe e Lystra. E eis que estava ali um certo discípulo por nome Timotheo, filho de uma mulher judia fiel, mas de pai grego:
2 സ ജനോ ലുസ്ത്രാ-ഇകനിയനഗരസ്ഥാനാം ഭ്രാതൃണാം സമീപേപി സുഖ്യാതിമാൻ ആസീത്|
Do qual davam bom testemunho os irmãos que estavam em Lystra e em Icônio.
3 പൗലസ്തം സ്വസങ്ഗിനം കർത്തും മതിം കൃത്വാ തം ഗൃഹീത്വാ തദ്ദേശനിവാസിനാം യിഹൂദീയാനാമ് അനുരോധാത് തസ്യ ത്വക്ഛേദം കൃതവാൻ യതസ്തസ്യ പിതാ ഭിന്നദേശീയലോക ഇതി സർവ്വൈരജ്ഞായത|
Paulo quis que este fosse com ele: e tomando-o, o circuncidou, por causa dos judeus que estavam naqueles lugares; porque todos sabiam que seu pai era grego.
4 തതഃ പരം തേ നഗരേ നഗരേ ഭ്രമിത്വാ യിരൂശാലമസ്ഥൈഃ പ്രേരിതൈ ർലോകപ്രാചീനൈശ്ച നിരൂപിതം യദ് വ്യവസ്ഥാപത്രം തദനുസാരേണാചരിതും ലോകേഭ്യസ്തദ് ദത്തവന്തഃ|
E, quando iam passando pelas cidades, lhes entregavam, para serem observados, os decretos que haviam sido estabelecidos pelos apóstolos e anciãos em Jerusalém.
5 തേനൈവ സർവ്വേ ധർമ്മസമാജാഃ ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ സുസ്ഥിരാഃ സന്തഃ പ്രതിദിനം വർദ്ധിതാ അഭവൻ|
De sorte que as igrejas eram confirmadas na fé, e cada dia se aumentavam em número.
6 തേഷു ഫ്രുഗിയാഗാലാതിയാദേശമധ്യേന ഗതേഷു സത്സു പവിത്ര ആത്മാ താൻ ആശിയാദേശേ കഥാം പ്രകാശയിതും പ്രതിഷിദ്ധവാൻ|
E, passando pela Phrygia e pela província da Galacia, foram impedidos pelo Espírito Santo de anunciar a palavra na Asia.
7 തഥാ മുസിയാദേശ ഉപസ്ഥായ ബിഥുനിയാം ഗന്തും തൈരുദ്യോഗേ കൃതേ ആത്മാ താൻ നാന്വമന്യത|
E, quando chegaram a Mysia, intentavam ir para Bithynia, porém o espírito não lho permitiu.
8 തസ്മാത് തേ മുസിയാദേശം പരിത്യജ്യ ത്രോയാനഗരം ഗത്വാ സമുപസ്ഥിതാഃ|
E, passando por Mysia, desceram a Troas.
9 രാത്രൗ പൗലഃ സ്വപ്നേ ദൃഷ്ടവാൻ ഏകോ മാകിദനിയലോകസ്തിഷ്ഠൻ വിനയം കൃത്വാ തസ്മൈ കഥയതി, മാകിദനിയാദേശമ് ആഗത്യാസ്മാൻ ഉപകുർവ്വിതി|
E Paulo viu de noite uma visão, em que se apresentou um varão da Macedônia, e lhe rogou, dizendo: Passa à Macedônia, e ajuda-nos.
10 തസ്യേത്ഥം സ്വപ്നദർശനാത് പ്രഭുസ്തദ്ദേശീയലോകാൻ പ്രതി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അസ്മാൻ ആഹൂയതീതി നിശ്ചിതം ബുദ്ധ്വാ വയം തൂർണം മാകിദനിയാദേശം ഗന്തുമ് ഉദ്യോഗമ് അകുർമ്മ|
E, logo que viu a visão, procuramos partir para a Macedônia, concluindo que o Senhor nos chamava para lhes anunciarmos o evangelho.
11 തതഃ പരം വയം ത്രോയാനഗരാദ് പ്രസ്ഥായ ഋജുമാർഗേണ സാമഥ്രാകിയോപദ്വീപേന ഗത്വാ പരേഽഹനി നിയാപലിനഗര ഉപസ്ഥിതാഃ|
E, navegando de Troas, fomos correndo caminho direito para Samothracia, e no dia seguinte para Nápoles;
12 തസ്മാദ് ഗത്വാ മാകിദനിയാന്തർവ്വർത്തി രോമീയവസതിസ്ഥാനം യത് ഫിലിപീനാമപ്രധാനനഗരം തത്രോപസ്ഥായ കതിപയദിനാനി തത്ര സ്ഥിതവന്തഃ|
E dali para Philipos, que é a primeira cidade desta parte da Macedônia, e é uma colônia; e estivemos alguns dias naquela cidade.
13 വിശ്രാമവാരേ നഗരാദ് ബഹി ർഗത്വാ നദീതടേ യത്ര പ്രാർഥനാചാര ആസീത് തത്രോപവിശ്യ സമാഗതാ നാരീഃ പ്രതി കഥാം പ്രാചാരയാമ|
E no dia de sábado saímos fora da cidade para o rio, onde se costumava fazer oração; e, assentando-nos, falamos às mulheres que ali se ajuntaram.
14 തതഃ ഥുയാതീരാനഗരീയാ ധൂഷരാമ്ബരവിക്രായിണീ ലുദിയാനാമികാ യാ ഈശ്വരസേവികാ യോഷിത് ശ്രോത്രീണാം മധ്യ ആസീത് തയാ പൗലോക്തവാക്യാനി യദ് ഗൃഹ്യന്തേ തദർഥം പ്രഭുസ്തസ്യാ മനോദ്വാരം മുക്തവാൻ|
E uma certa mulher, chamada Lydia, vendedora de púrpura, da cidade de Thyatira, e que servia a Deus, nos ouvia, e o Senhor lhe abriu o coração para que estivesse atenta ao que Paulo dizia.
15 അതഃ സാ യോഷിത് സപരിവാരാ മജ്ജിതാ സതീ വിനയം കൃത്വാ കഥിതവതീ, യുഷ്മാകം വിചാരാദ് യദി പ്രഭൗ വിശ്വാസിനീ ജാതാഹം തർഹി മമ ഗൃഹമ് ആഗത്യ തിഷ്ഠത| ഇത്ഥം സാ യത്നേനാസ്മാൻ അസ്ഥാപയത്|
E, depois que foi batizada, ela e a sua casa, nos rogou, dizendo: Se haveis julgado que eu seja fiel ao Senhor, entrai em minha casa, e ficai ali. E nos constrangeu a isso.
16 യസ്യാ ഗണനയാ തദധിപതീനാം ബഹുധനോപാർജനം ജാതം താദൃശീ ഗണകഭൂതഗ്രസ്താ കാചന ദാസീ പ്രാർഥനാസ്ഥാനഗമനകാല ആഗത്യാസ്മാൻ സാക്ഷാത് കൃതവതീ|
E aconteceu que, indo nós à oração, nos saiu ao encontro uma moça que tinha espírito de adivinhação, a qual, adivinhando, dava grande lucro aos seus senhores.
17 സാസ്മാകം പൗലസ്യ ച പശ്ചാദ് ഏത്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമിമാം കഥിതവതീ, മനുഷ്യാ ഏതേ സർവ്വോപരിസ്ഥസ്യേശ്വരസ്യ സേവകാഃ സന്തോഽസ്മാൻ പ്രതി പരിത്രാണസ്യ മാർഗം പ്രകാശയന്തി|
Esta, seguindo a Paulo e a nós, clamava, dizendo: Estes homens, que nos anunciam o caminho da salvação, são servos do Deus altíssimo.
18 സാ കന്യാ ബഹുദിനാനി താദൃശമ് അകരോത് തസ്മാത് പൗലോ ദുഃഖിതഃ സൻ മുഖം പരാവർത്യ തം ഭൂതമവദദ്, അഹം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ ത്വാമാജ്ഞാപയാമി ത്വമസ്യാ ബഹിർഗച്ഛ; തേനൈവ തത്ക്ഷണാത് സ ഭൂതസ്തസ്യാ ബഹിർഗതഃ|
E ela fazia isto por muitos dias. Porém, descontentando isto a Paulo, voltou-se, e disse ao espírito: Em nome de Jesus Cristo, te mando que saias dela. E na mesma hora saiu.
19 തതഃ സ്വേഷാം ലാഭസ്യ പ്രത്യാശാ വിഫലാ ജാതേതി വിലോക്യ തസ്യാഃ പ്രഭവഃ പൗലം സീലഞ്ച ധൃത്വാകൃഷ്യ വിചാരസ്ഥാനേഽധിപതീനാം സമീപമ് ആനയൻ|
E, vendo seus senhores que a esperança do seu lucro estava perdida, pegaram de Paulo e Silas, e os levaram à praça, à presença dos magistrados.
20 തതഃ ശാസകാനാം നികടം നീത്വാ രോമിലോകാ വയമ് അസ്മാകം യദ് വ്യവഹരണം ഗ്രഹീതുമ് ആചരിതുഞ്ച നിഷിദ്ധം,
E, apresentando-os aos magistrados, disseram: Estes homens, sendo judeus, perturbaram a nossa cidade,
21 ഇമേ യിഹൂദീയലോകാഃ സന്തോപി തദേവ ശിക്ഷയിത്വാ നഗരേഽസ്മാകമ് അതീവ കലഹം കുർവ്വന്തി,
E pregam ritos que nos não é lícito receber nem praticar, visto que somos romanos.
22 ഇതി കഥിതേ സതി ലോകനിവഹസ്തയോഃ പ്രാതികൂല്യേനോദതിഷ്ഠത് തഥാ ശാസകാസ്തയോ ർവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ വേത്രാഘാതം കർത്തുമ് ആജ്ഞാപയൻ|
E a multidão se levantou juntamente contra eles, e os magistrados, rasgando-lhes os vestidos, mandaram açoita-los com varas,
23 അപരം തേ തൗ ബഹു പ്രഹാര്യ്യ ത്വമേതൗ കാരാം നീത്വാ സാവധാനം രക്ഷയേതി കാരാരക്ഷകമ് ആദിശൻ|
E, havendo-lhes dado muitos açoites, os lançaram na prisão, mandando ao carcereiro que os guardasse com segurança.
24 ഇത്ഥമ് ആജ്ഞാം പ്രാപ്യ സ താവഭ്യന്തരസ്ഥകാരാം നീത്വാ പാദേഷു പാദപാശീഭി ർബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതാവാൻ|
O qual, tendo recebido tal ordem, os lançou no cárcere mais interior, e lhes segurou os pés no tronco.
25 അഥ നിശീഥസമയേ പൗലസീലാവീശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാഥനാം ഗാനഞ്ച കൃതവന്തൗ, കാരാസ്ഥിതാ ലോകാശ്ച തദശൃണ്വൻ
E, perto da meia noite, Paulo e Silas oravam e cantavam hinos a Deus, e os outros presos os escutavam.
26 തദാകസ്മാത് മഹാൻ ഭൂമികമ്പോഽഭവത് തേന ഭിത്തിമൂലേന സഹ കാരാ കമ്പിതാഭൂത് തത്ക്ഷണാത് സർവ്വാണി ദ്വാരാണി മുക്താനി ജാതാനി സർവ്വേഷാം ബന്ധനാനി ച മുക്താനി|
E de repente sobreveio um tão grande terremoto, que os alicerces do cárcere se moveram, e logo se abriram todas as portas e se soltaram as prisões de todos.
27 അതഏവ കാരാരക്ഷകോ നിദ്രാതോ ജാഗരിത്വാ കാരായാ ദ്വാരാണി മുക്താനി ദൃഷ്ട്വാ ബന്ദിലോകാഃ പലായിതാ ഇത്യനുമായ കോഷാത് ഖങ്ഗം ബഹിഃ കൃത്വാത്മഘാതം കർത്തുമ് ഉദ്യതഃ|
E, acordando o carcereiro, e vendo abertas as portas da prisão, tirando da espada, quis matar-se, cuidando que os presos já tinham fugido.
28 കിന്തു പൗലഃ പ്രോച്ചൈസ്തമാഹൂയ കഥിതവാൻ പശ്യ വയം സർവ്വേഽത്രാസ്മഹേ, ത്വം നിജപ്രാണഹിംസാം മാകാർഷീഃ|
Porém Paulo clamou com grande voz, dizendo: Não te faças nenhum mal, que todos aqui estamos.
29 തദാ പ്രദീപമ് ആനേതുമ് ഉക്ത്വാ സ കമ്പമാനഃ സൻ ഉല്ലമ്പ്യാഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ പൗലസീലയോഃ പാദേഷു പതിതവാൻ|
E, pedindo luz, saltou dentro, e, todo tremendo, se prostrou aos pés de Paulo e Silas.
30 പശ്ചാത് സ തൗ ബഹിരാനീയ പൃഷ്ടവാൻ ഹേ മഹേച്ഛൗ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും മയാ കിം കർത്തവ്യം?
E, tirando-os para fora, disse: Senhores, que me é necessário fazer para me salvar?
31 പശ്ചാത് തൗ സ്വഗൃഹമാനീയ തയോഃ സമ്മുഖേ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി സ്ഥാപിതവാൻ തഥാ സ സ്വയം തദീയാഃ സർവ്വേ പരിവാരാശ്ചേശ്വരേ വിശ്വസന്തഃ സാനന്ദിതാ അഭവൻ|
E eles disseram: Crê no Senhor Jesus Cristo, e serás salvo, tu e a tua casa.
32 തസ്മൈ തസ്യ ഗൃഹസ്ഥിതസർവ്വലോകേഭ്യശ്ച പ്രഭോഃ കഥാം കഥിതവന്തൗ|
E lhe falavam a palavra do Senhor, e a todos os que estavam em sua casa.
33 തഥാ രാത്രേസ്തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ സ തൗ ഗൃഹീത്വാ തയോഃ പ്രഹാരാണാം ക്ഷതാനി പ്രക്ഷാലിതവാൻ തതഃ സ സ്വയം തസ്യ സർവ്വേ പരിജനാശ്ച മജ്ജിതാ അഭവൻ|
E, tomando-os ele consigo naquela mesma hora da noite, lavou-lhes os açoites; e logo foi batizado, ele e todos os seus.
34 പശ്ചാത് തൗ സ്വഗൃഹമാനീയ തയോഃ സമ്മുഖേ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി സ്ഥാപിതവാൻ തഥാ സ സ്വയം തദീയാഃ സർവ്വേ പരിവാരാശ്ചേശ്വരേ വിശ്വസന്തഃ സാനന്ദിതാ അഭവൻ|
E, levando-os a sua casa, lhes pôs a mesa; e, crendo em Deus, alegrou-se com toda a sua casa.
35 ദിന ഉപസ്ഥിതേ തൗ ലോകൗ മോചയേതി കഥാം കഥയിതും ശാസകാഃ പദാതിഗണം പ്രേഷിതവന്തഃ|
E, sendo já dia, os magistrados mandaram quadrilheiros, dizendo: soltai aqueles homens.
36 തതഃ കാരാരക്ഷകഃ പൗലായ താം വാർത്താം കഥിതവാൻ യുവാം ത്യാജയിതും ശാസകാ ലോകാന പ്രേഷിതവന്ത ഇദാനീം യുവാം ബഹി ർഭൂത്വാ കുശലേന പ്രതിഷ്ഠേതാം|
E o carcereiro anunciou a Paulo estas palavras, dizendo: Os magistrados mandaram que vos soltasse; agora pois saí, e ide em paz.
37 കിന്തു പൗലസ്താൻ അവദത് രോമിലോകയോരാവയോഃ കമപി ദോഷമ് ന നിശ്ചിത്യ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് ആവാം കശയാ താഡയിത്വാ കാരായാം ബദ്ധവന്ത ഇദാനീം കിമാവാം ഗുപ്തം വിസ്ത്രക്ഷ്യന്തി? തന്ന ഭവിഷ്യതി, സ്വയമാഗത്യാവാം ബഹിഃ കൃത്വാ നയന്തു|
Porém Paulo disse-lhes: Açoitaram-nos publicamente e, sem ser sentenciados, sendo homens romanos, nos lançaram na prisão, e agora encobertamente nos lançam fora? Não será assim; mas venham eles mesmos e tirem-nos para fora.
38 തദാ പദാതിഭിഃ ശാസകേഭ്യ ഏതദ്വാർത്തായാം കഥിതായാം തൗ രോമിലോകാവിതി കഥാം ശ്രുത്വാ തേ ഭീതാഃ
E os quadrilheiros foram dizer aos magistrados estas palavras; e eles temeram, ouvindo que eram romanos.
39 സന്തസ്തയോഃ സന്നിധിമാഗത്യ വിനയമ് അകുർവ്വൻ അപരം ബഹിഃ കൃത്വാ നഗരാത് പ്രസ്ഥാതും പ്രാർഥിതവന്തഃ|
E, vindo, lhes rogaram; e, tirando-os para fora, lhes pediram que saissem da cidade.
40 തതസ്തൗ കാരായാ നിർഗത്യ ലുദിയായാ ഗൃഹം ഗതവന്തൗ തത്ര ഭ്രാതൃഗണം സാക്ഷാത്കൃത്യ താൻ സാന്ത്വയിത്വാ തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥിതൗ|
E, saindo da prisão, entraram em casa de Lydia, e, vendo os irmãos, os confortaram, e depois partiram.
