പ്രേരിതാഃ 10
1 കൈസരിയാനഗര ഇതാലിയാഖ്യസൈന്യാന്തർഗതഃ കർണീലിയനാമാ സേനാപതിരാസീത്
There was a certain man in Cesarea, called Cornelius, a centurion of the band called the Italian [band],
2 സ സപരിവാരോ ഭക്ത ഈശ്വരപരായണശ്ചാസീത്; ലോകേഭ്യോ ബഹൂനി ദാനാദീനി ദത്വാ നിരന്തരമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
[A] devout [man], and one that feared God with all his house, who gave much alms to the people, and prayed to God always.
3 ഏകദാ തൃതീയപ്രഹരവേലായാം സ ദൃഷ്ടവാൻ ഈശ്വരസ്യൈകോ ദൂതഃ സപ്രകാശം തത്സമീപമ് ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ കർണീലിയ|
He saw in a vision evidently, about the ninth hour of the day, an angel of God coming in to him, and saying to him, Cornelius.
4 കിന്തു സ തം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതോഽകഥയത്, ഹേ പ്രഭോ കിം? തദാ തമവദത് തവ പ്രാർഥനാ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വേശ്വരസ്യ ഗോചരമഭവത്|
And when he looked on him, he was afraid, and said, What is it, Lord? And he said to him, Thy prayers and thy alms are come up for a memorial before God.
5 ഇദാനീം യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രേഷ്യ സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമ് ആഹ്വായയ;
And now send men to Joppa, and call for [one] Simon, whose surname is Peter:
6 തസ്മാത് ത്വയാ യദ്യത് കർത്തവ്യം തത്തത് സ വദിഷ്യതി|
He lodgeth with one Simon a tanner, whose house is by the sea-side: he will tell thee what thou oughtest to do.
7 ഇത്യുപദിശ്യ ദൂതേ പ്രസ്ഥിതേ സതി കർണീലിയഃ സ്വഗൃഹസ്ഥാനാം ദാസാനാം ദ്വൗ ജനൗ നിത്യം സ്വസങ്ഗിനാം സൈന്യാനാമ് ഏകാം ഭക്തസേനാഞ്ചാഹൂയ
And when the angel who spoke to Cornelius had departed, he called two of his household servants, and a devout soldier of them that waited on him continually;
8 സകലമേതം വൃത്താന്തം വിജ്ഞാപ്യ യാഫോനഗരം താൻ പ്രാഹിണോത്|
And when he had declared all [these] things to them, he sent them to Joppa.
9 പരസ്മിൻ ദിനേ തേ യാത്രാം കൃത്വാ യദാ നഗരസ്യ സമീപ ഉപാതിഷ്ഠൻ, തദാ പിതരോ ദ്വിതീയപ്രഹരവേലായാം പ്രാർഥയിതും ഗൃഹപൃഷ്ഠമ് ആരോഹത്|
On the morrow, as they were going on their journey, and drew nigh to the city, Peter went up upon the house-top to pray, about the sixth hour:
10 ഏതസ്മിൻ സമയേ ക്ഷുധാർത്തഃ സൻ കിഞ്ചിദ് ഭോക്തുമ് ഐച്ഛത് കിന്തു തേഷാമ് അന്നാസാദനസമയേ സ മൂർച്ഛിതഃ സന്നപതത്|
And he became very hungry, and would have eaten: but while they made ready, he fell into a trance,
11 തതോ മേഘദ്വാരം മുക്തം ചതുർഭിഃ കോണൈ ർലമ്ബിതം ബൃഹദ്വസ്ത്രമിവ കിഞ്ചന ഭാജനമ് ആകാശാത് പൃഥിവീമ് അവാരോഹതീതി ദൃഷ്ടവാൻ|
And saw heaven opened, and a certain vessel descending to him, as it had been a great sheet knit at the four corners, and let down to the earth:
12 തന്മധ്യേ നാനപ്രകാരാ ഗ്രാമ്യവന്യപശവഃ ഖേചരോരോഗാമിപ്രഭൃതയോ ജന്തവശ്ചാസൻ|
In which were all manner of four-footed beasts of the earth, and wild beasts, and creeping animals, and fowls of the air.
13 അനന്തരം ഹേ പിതര ഉത്ഥായ ഹത്വാ ഭുംക്ഷ്വ തമ്പ്രതീയം ഗഗണീയാ വാണീ ജാതാ|
And there came a voice to him, Rise, Peter; kill, and eat.
14 തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഈദൃശം മാ ഭവതു, അഹമ് ഏതത് കാലം യാവത് നിഷിദ്ധമ് അശുചി വാ ദ്രവ്യം കിഞ്ചിദപി ന ഭുക്തവാൻ|
But Peter said, Not so, Lord; for I have never eaten any thing that is common or unclean.
15 തതഃ പുനരപി താദൃശീ വിഹയസീയാ വാണീ ജാതാ യദ് ഈശ്വരഃ ശുചി കൃതവാൻ തത് ത്വം നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി|
And the voice [spoke] to him again the second time, What God hath cleansed, [that] call not thou common.
16 ഇത്ഥം ത്രിഃ സതി തത് പാത്രം പുനരാകൃഷ്ടം ആകാശമ് അഗച്ഛത്|
This was done thrice: and the vessel was received again into heaven.
17 തതഃ പരം യദ് ദർശനം പ്രാപ്തവാൻ തസ്യ കോ ഭാവ ഇത്യത്ര പിതരോ മനസാ സന്ദേഗ്ധി, ഏതസ്മിൻ സമയേ കർണീലിയസ്യ തേ പ്രേഷിതാ മനുഷ്യാ ദ്വാരസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ,
Now while Peter doubted in himself what this vision which he had seen should mean, behold, the men who were sent from Cornelius had made inquiry for Simon's house, and were standing before the gate,
18 ശിമോനോ ഗൃഹമന്വിച്ഛന്തഃ സമ്പൃഛ്യാഹൂയ കഥിതവന്തഃ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ സ കിമത്ര പ്രവസതി?
And called, and asked whether Simon, who was surnamed Peter, lodged there.
19 യദാ പിതരസ്തദ്ദർശനസ്യ ഭാവം മനസാന്ദോലയതി തദാത്മാ തമവദത്, പശ്യ ത്രയോ ജനാസ്ത്വാം മൃഗയന്തേ|
While Peter thought on the vision, the Spirit said to him, Behold, three men seek thee.
20 ത്വമ് ഉത്ഥായാവരുഹ്യ നിഃസന്ദേഹം തൈഃ സഹ ഗച്ഛ മയൈവ തേ പ്രേഷിതാഃ|
Arise therefore, and go down, and go with them, doubting nothing: for I have sent them.
21 തസ്മാത് പിതരോഽവരുഹ്യ കർണീലിയപ്രേരിതലോകാനാം നികടമാഗത്യ കഥിതവാൻ പശ്യത യൂയം യം മൃഗയധ്വേ സ ജനോഹം, യൂയം കിന്നിമിത്തമ് ആഗതാഃ?
Then Peter went down to the men who were sent to him from Cornelius; and said, Behold, I am he whom ye seek: what [is] the cause for which ye have come?
22 തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ കർണീലിയനാമാ ശുദ്ധസത്ത്വ ഈശ്വരപരായണോ യിഹൂദീയദേശസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാം സന്നിധൗ സുഖ്യാത്യാപന്ന ഏകഃ സേനാപതി ർനിജഗൃഹം ത്വാമാഹൂയ നേതും ത്വത്തഃ കഥാ ശ്രോതുഞ്ച പവിത്രദൂതേന സമാദിഷ്ടഃ|
And they said, Cornelius the centurion, a just man, and one that feareth God, and of good report among all the nation of the Jews, was warned from God by a holy angel to send for thee into his house, and to hear words from thee.
23 തദാ പിതരസ്താനഭ്യന്തരം നീത്വാ തേഷാമാതിഥ്യം കൃതവാൻ, പരേഽഹനി തൈഃ സാർദ്ധം യാത്രാമകരോത്, യാഫോനിവാസിനാം ഭ്രാതൃണാം കിയന്തോ ജനാശ്ച തേന സഹ ഗതാഃ|
Then he called them in, and lodged [them]. And on the morrow Peter went with them, and certain brethren from Joppa accompanied him.
24 പരസ്മിൻ ദിവസേ കൈസരിയാനഗരമധ്യപ്രവേശസമയേ കർണീലിയോ ജ്ഞാതിബന്ധൂൻ ആഹൂയാനീയ താൻ അപേക്ഷ്യ സ്ഥിതഃ|
And on the morrow they entered into Cesarea. And Cornelius waited for them, and had called together his kinsmen and near friends.
25 പിതരേ ഗൃഹ ഉപസ്ഥിതേ കർണീലിയസ്തം സാക്ഷാത്കൃത്യ ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രാണമത്|
And as Peter was coming in, Cornelius met him, and fell down at his feet, and worshiped [him].
26 പിതരസ്തമുത്ഥാപ്യ കഥിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠാഹമപി മാനുഷഃ|
But Peter took him up, saying, Stand up: I myself also am a man.
27 തദാ കർണീലിയേന സാകമ് ആലപൻ ഗൃഹം പ്രാവിശത് തന്മധ്യേ ച ബഹുലോകാനാം സമാഗമം ദൃഷ്ട്വാ താൻ അവദത്,
And as he talked with him, he went in, and found many that had come together.
28 അന്യജാതീയലോകൈഃ മഹാലപനം വാ തേഷാം ഗൃഹമധ്യേ പ്രവേശനം യിഹൂദീയാനാം നിഷിദ്ധമ് അസ്തീതി യൂയമ് അവഗച്ഛഥ; കിന്തു കമപി മാനുഷമ് അവ്യവഹാര്യ്യമ് അശുചിം വാ ജ്ഞാതും മമ നോചിതമ് ഇതി പരമേശ്വരോ മാം ജ്ഞാപിതവാൻ|
And he said to them, Ye know that it is an unlawful thing for a man that is a Jew to keep company, or come to one of another nation; but God hath shown me that I should not call any man common or unclean.
29 ഇതി ഹേതോരാഹ്വാനശ്രവണമാത്രാത് കാഞ്ചനാപത്തിമ് അകൃത്വാ യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗതോസ്മി; പൃച്ഛാമി യൂയം കിന്നിമിത്തം മാമ് ആഹൂയത?
Therefore I came [to you] without gainsaying, as soon as I was sent for: I ask therefore for what intent ye have sent for me?
30 തദാ കർണീലിയഃ കഥിതവാൻ, അദ്യ ചത്വാരി ദിനാനി ജാതാനി ഏതാവദ്വേലാം യാവദ് അഹമ് അനാഹാര ആസൻ തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ സതി ഗൃഹേ പ്രാർഥനസമയേ തേജോമയവസ്ത്രഭൃദ് ഏകോ ജനോ മമ സമക്ഷം തിഷ്ഠൻ ഏതാം കഥാമ് അകഥയത്,
And Cornelius said, Four days ago I was fasting until this hour; and at the ninth hour I prayed in my house, and behold, a man stood before me in bright clothing,
31 ഹേ കർണീലിയ ത്വദീയാ പ്രാർഥനാ ഈശ്വരസ്യ കർണഗോചരീഭൂതാ തവ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വാ തസ്യ ദൃഷ്ടിഗോചരമഭവത്|
And said, Cornelius, thy prayer is heard, and thy alms are had in remembrance in the sight of God.
32 അതോ യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രഹിത്യ തത്ര സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നഃ കസ്യചിച്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമാഹൂയയ; തതഃ സ ആഗത്യ ത്വാമ് ഉപദേക്ഷ്യതി|
Send therefore to Joppa, and call hither Simon, whose surname is Peter; he lodgeth in the house of [one] Simon a tanner, by the sea-side: who, when he cometh, will speak to thee.
33 ഇതി കാരണാത് തത്ക്ഷണാത് തവ നികടേ ലോകാൻ പ്രേഷിതവാൻ, ത്വമാഗതവാൻ ഇതി ഭദ്രം കൃതവാൻ| ഈശ്വരോ യാന്യാഖ്യാനാനി കഥയിതുമ് ആദിശത് താനി ശ്രോതും വയം സർവ്വേ സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥിതാഃ സ്മഃ|
Immediately therefore I sent to thee; and thou hast well done that thou hast come. Now therefore we are all here present before God, to hear all things that are commanded thee from God.
34 തദാ പിതര ഇമാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ, ഈശ്വരോ മനുഷ്യാണാമ് അപക്ഷപാതീ സൻ
Then Peter opened [his] mouth, and said, In truth I perceive that God is no respecter of persons:
35 യസ്യ കസ്യചിദ് ദേശസ്യ യോ ലോകാസ്തസ്മാദ്ഭീത്വാ സത്കർമ്മ കരോതി സ തസ്യ ഗ്രാഹ്യോ ഭവതി, ഏതസ്യ നിശ്ചയമ് ഉപലബ്ധവാനഹമ്|
But in every nation he that feareth him, and worketh righteousness, is accepted with him.
36 സർവ്വേഷാം പ്രഭു ര്യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തേന ഈശ്വര ഇസ്രായേല്വംശാനാം നികടേ സുസംവാദം പ്രേഷ്യ സമ്മേലനസ്യ യം സംവാദം പ്രാചാരയത് തം സംവാദം യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
The word which [God] sent to the children of Israel, preaching peace by Jesus Christ: (he is Lord of all: )
37 യതോ യോഹനാ മജ്ജനേ പ്രചാരിതേ സതി സ ഗാലീലദേശമാരഭ്യ സമസ്തയിഹൂദീയദേശം വ്യാപ്നോത്;
That word, [I say], ye know, which was published throughout all Judea, and began from Galilee, after the baptism which John preached;
38 ഫലത ഈശ്വരേണ പവിത്രേണാത്മനാ ശക്ത്യാ ചാഭിഷിക്തോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമൻ സുക്രിയാം കുർവ്വൻ ശൈതാനാ ക്ലിഷ്ടാൻ സർവ്വലോകാൻ സ്വസ്ഥാൻ അകരോത്, യത ഈശ്വരസ്തസ്യ സഹായ ആസീത്;
That God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power: who went about doing good, and healing all that were oppressed by the devil; for God was with him.
39 വയഞ്ച യിഹൂദീയദേശേ യിരൂശാലമ്നഗരേ ച തേന കൃതാനാം സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം സാക്ഷിണോ ഭവാമഃ| ലോകാസ്തം ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ ഹതവന്തഃ,
And we are witnesses of all things which he did, both in the land of the Jews, and in Jerusalem; whom they slew and hanged on a tree.
40 കിന്തു തൃതീയദിവസേ ഈശ്വരസ്തമുത്ഥാപ്യ സപ്രകാശമ് അദർശയത്|
Him God raised the third day, and showed him openly;
41 സർവ്വലോകാനാം നികട ഇതി ന ഹി, കിന്തു തസ്മിൻ ശ്മശാനാദുത്ഥിതേ സതി തേന സാർദ്ധം ഭോജനം പാനഞ്ച കൃതവന്ത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരസ്യ മനോനീതാഃ സാക്ഷിണോ യേ വയമ് അസ്മാകം നികടേ തമദർശയത്|
Not to all the people, but to witnesses chosen before by God, [even] to us, who ate and drank with him after he rose from the dead.
42 ജീവിതമൃതോഭയലോകാനാം വിചാരം കർത്തുമ് ഈശ്വരോ യം നിയുക്തവാൻ സ ഏവ സ ജനഃ, ഇമാം കഥാം പ്രചാരയിതും തസ്മിൻ പ്രമാണം ദാതുഞ്ച സോഽസ്മാൻ ആജ്ഞാപയത്|
And he commanded us to preach to the people, and to testify that it is he who was ordained by God [to be] the Judge of the living and the dead.
43 യസ്തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ തസ്യ നാമ്നാ പാപാന്മുക്തോ ഭവിഷ്യതി തസ്മിൻ സർവ്വേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം ദദതി|
To him give all the prophets testimony, that through his name whoever believeth in him shall receive remission of sins.
44 പിതരസ്യൈതത്കഥാകഥനകാലേ സർവ്വേഷാം ശ്രോതൃണാമുപരി പവിത്ര ആത്മാവാരോഹത്|
While Peter was yet speaking these words, the Holy Spirit fell on all them who heard the word.
45 തതഃ പിതരേണ സാർദ്ധമ് ആഗതാസ്ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസിനോ ലോകാ അന്യദേശീയേഭ്യഃ പവിത്ര ആത്മനി ദത്തേ സതി
And they of the circumcision who believed, were astonished, as many as came with Peter, because that on the Gentiles also was poured out the gift of the Holy Spirit.
46 തേ നാനാജാതീയഭാഷാഭിഃ കഥാം കഥയന്ത ഈശ്വരം പ്രശംസന്തി, ഇതി ദൃഷ്ട്വാ ശ്രുത്വാ ച വിസ്മയമ് ആപദ്യന്ത|
For they heard them speak in languages and magnify God. Then answered Peter,
47 തദാ പിതരഃ കഥിതവാൻ, വയമിവ യേ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താസ്തേഷാം ജലമജ്ജനം കിം കോപി നിഷേദ്ധും ശക്നോതി?
Can any man forbid water, that these should not be baptized, who have received the Holy Spirit as well as we?
48 തതഃ പ്രഭോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതാ ഭവതേതി താനാജ്ഞാപയത്| അനന്തരം തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധം കതിപയദിനാനി സ്ഥാതും പ്രാർഥയന്ത|
And he commanded them to be baptized in the name of the Lord. Then they requested him to tarry certain days.
