3 യോഹനഃ 1

1 പ്രാചീനോ ഽഹം സത്യമതാദ് യസ്മിൻ പ്രീയേ തം പ്രിയതമം ഗായം പ്രതി പത്രം ലിഖാമി|

The elder, unto Gaius the beloved, whom, I, love in truth.

2 ഹേ പ്രിയ, തവാത്മാ യാദൃക് ശുഭാന്വിതസ്താദൃക് സർവ്വവിഷയേ തവ ശുഭം സ്വാസ്ഥ്യഞ്ച ഭൂയാത്|

Beloved! concerning all things, I pray thou mayest be prospering, and be in health, even as, thy soul, is prospering,

3 ഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ തവ സത്യമതസ്യാർഥതസ്ത്വം കീദൃക് സത്യമതമാചരസ്യേതസ്യ സാക്ഷ്യേ ദത്തേ മമ മഹാനന്ദോ ജാതഃ|

For I rejoiced exceedingly, at brethren coming and bearing witness unto thy truth, —even as, thou, in truth, art walking.

4 മമ സന്താനാഃ സത്യമതമാചരന്തീതിവാർത്താതോ മമ യ ആനന്ദോ ജായതേ തതോ മഹത്തരോ നാസ്തി|

I have no, greater, favour than these things, that I should be hearing that, my own children, in the truth, are walking.

5 ഹേ പ്രിയ, ഭ്രാതൃൻ പ്രതി വിശേഷതസ്താൻ വിദേശിനോ ഭൃതൃൻ പ്രതി ത്വയാ യദ്യത് കൃതം തത് സർവ്വം വിശ്വാസിനോ യോഗ്യം|

Beloved! a faithful thing, art thou doing, whatsoever thou shalt accomplish for them that are brethren, and withal strangers, —

6 തേ ച സമിതേഃ സാക്ഷാത് തവ പ്രമ്നഃ പ്രമാണം ദത്തവന്തഃ, അപരമ് ഈശ്വരയോഗ്യരൂപേണ താൻ പ്രസ്ഥാപയതാ ത്വയാ സത്കർമ്മ കാരിഷ്യതേ|

Who have borne witness to thy love before the assembly: whom thou wilt do, nobly, to set forward worthily of God.

7 യതസ്തേ തസ്യ നാമ്നാ യാത്രാം വിധായ ഭിന്നജാതീയേഭ്യഃ കിമപി ന ഗൃഹീതവന്തഃ|

For, in behalf of The Name, have they gone forth, taking, nothing, from them of the nations.

8 തസ്മാദ് വയം യത് സത്യമതസ്യ സഹായാ ഭവേമ തദർഥമേതാദൃശാ ലോകാ അസ്മാഭിരനുഗ്രഹീതവ്യാഃ|

We, therefore ought to be sustaining such as these, that we may become, fellowworkers, with the truth.

9 സമിതിം പ്രത്യഹം പത്രം ലിഖിതവാൻ കിന്തു തേഷാം മധ്യേ യോ ദിയത്രിഫിഃ പ്രധാനായതേ സോ ഽസ്മാൻ ന ഗൃഹ്ലാതി|

I wrote something unto the assembly; but, he who is fond of taking the first place among them—Diotrephes, doth not make us welcome.

10 അതോ ഽഹം യദോപസ്ഥാസ്യാമി തദാ തേന യദ്യത് ക്രിയതേ തത് സർവ്വം തം സ്മാരയിഷ്യാമി, യതഃ സ ദുർവ്വാക്യൈരസ്മാൻ അപവദതി, തേനാപി തൃപ്തിം ന ഗത്വാ സ്വയമപി ഭ്രാതൃൻ നാനുഗൃഹ്ലാതി യേ ചാനുഗ്രഹീതുമിച്ഛന്തി താൻ സമിതിതോ ഽപി ബഹിഷ്കരോതി|

For this cause, if I come, I will bring to remembrance his works which he is doing, —with wicked words, prating against us; and, not content with these, he neither, himself, maketh the brethren welcome, but, them who are minded [to do it], he forbiddeth, and, out of the assembly, doth cast [them].

11 ഹേ പ്രിയ, ത്വയാ ദുഷ്കർമ്മ നാനുക്രിയതാം കിന്തു സത്കർമ്മൈവ| യഃ സത്കർമ്മാചാരീ സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ, യോ ദുഷ്കർമ്മാചാരീ സ ഈശ്വരം ന ദൃഷ്ടവാൻ|

Beloved! be not thou imitating what is bad, but what is good. He that doeth good, is, of God: he that doeth what is bad, hath not seen God.

12 ദീമീത്രിയസ്യ പക്ഷേ സർവ്വൈഃ സാക്ഷ്യമ് അദായി വിശേഷതഃ സത്യമതേനാപി, വയമപി തത്പക്ഷേ സാക്ഷ്യം ദദ്മഃ, അസ്മാകഞ്ച സാക്ഷ്യം സത്യമേവേതി യൂയം ജാനീഥ|

Unto Demetrius, hath witness been borne by all and by the truth itself; howbeit, we also, bear witness, and thou knowest that, our witness, is, true.

13 ത്വാം പ്രതി മയാ ബഹൂനി ലേഖിതവ്യാനി കിന്തു മസീലേഖനീഭ്യാം ലേഖിതും നേച്ഛാമി|

Many things, had I to write unto thee, —but I am unwilling, with ink and pen, to be writing;

14 അചിരേണ ത്വാം ദ്രക്ഷ്യാമീതി മമ പ്രത്യാശാസ്തേ തദാവാം സമ്മുഖീഭൂയ പരസ്പരം സമ്ഭാഷിഷ്യാവഹേ| തവ ശാന്തി ർഭൂയാത്| അസ്മാകം മിത്രാണി ത്വാം നമസ്കാരം ജ്ഞാപയന്തി ത്വമപ്യേകൈകസ്യ നാമ പ്രോച്യ മിത്രേഭ്യോ നമസ്കുരു| ഇതി|

I hope, however, straightway, to see thee, and, mouth to mouth, will we talk. Peace be unto thee. The friends salute thee. Salute the friends by name.