< 2 കരിന്ഥിനഃ 12 >

1 ആത്മശ്ലാഘാ മമാനുപയുക്താ കിന്ത്വഹം പ്രഭോ ർദർശനാദേശാനാമ് ആഖ്യാനം കഥയിതും പ്രവർത്തേ|
Te roemen is mij waarlijk niet oorbaar; want ik zal komen tot gezichten en openbaringen des Heeren.
2 ഇതശ്ചതുർദശവത്സരേഭ്യഃ പൂർവ്വം മയാ പരിചിത ഏകോ ജനസ്തൃതീയം സ്വർഗമനീയത, സ സശരീരേണ നിഃശരീരേണ വാ തത് സ്ഥാനമനീയത തദഹം ന ജാനാമി കിന്ത്വീശ്വരോ ജാനാതി|
Ik ken een mens in Christus, voor veertien jaren (of het geschied zij in het lichaam, weet ik niet, of buiten het lichaam, weet ik niet, God weet het), dat de zodanige opgetrokken is geweest tot in den derden hemel;
3 സ മാനവഃ സ്വർഗം നീതഃ സൻ അകഥ്യാനി മർത്ത്യവാഗതീതാനി ച വാക്യാനി ശ്രുതവാൻ|
En ik ken een zodanig mens (of het in het lichaam, of buiten het lichaam geschied zij, weet ik niet, God weet het),
4 കിന്തു തദാനീം സ സശരീരോ നിഃശരീരോ വാസീത് തന്മയാ ന ജ്ഞായതേ തദ് ഈശ്വരേണൈവ ജ്ഞായതേ|
Dat hij opgetrokken is geweest in het paradijs, en gehoord heeft onuitsprekelijke woorden, die het een mens niet geoorloofd is te spreken.
5 തമധ്യഹം ശ്ലാഘിഷ്യേ മാമധി നാന്യേന കേനചിദ് വിഷയേണ ശ്ലാഘിഷ്യേ കേവലം സ്വദൗർബ്ബല്യേന ശ്ലാഘിഷ്യേ|
Van den zodanige zal ik roemen, doch van mijzelven zal ik niet roemen, dan in mijn zwakheden.
6 യദ്യഹമ് ആത്മശ്ലാഘാം കർത്തുമ് ഇച്ഛേയം തഥാപി നിർബ്ബോധ ഇവ ന ഭവിഷ്യാമി യതഃ സത്യമേവ കഥയിഷ്യാമി, കിന്തു ലോകാ മാം യാദൃശം പശ്യന്തി മമ വാക്യം ശ്രുത്വാ വാ യാദൃശം മാം മന്യതേ തസ്മാത് ശ്രേഷ്ഠം മാം യന്ന ഗണയന്തി തദർഥമഹം തതോ വിരംസ്യാമി|
Want zo ik roemen wil, ik zal niet onwijs zijn, want ik zal de waarheid zeggen; maar ik houde daarvan af, opdat niemand van mij denke boven hetgeen hij ziet, dat ik ben, of dat hij uit mij hoort.
7 അപരമ് ഉത്കൃഷ്ടദർശനപ്രാപ്തിതോ യദഹമ് ആത്മാഭിമാനീ ന ഭവാമി തദർഥം ശരീരവേധകമ് ഏകം ശൂലം മഹ്യമ് അദായി തത് മദീയാത്മാഭിമാനനിവാരണാർഥം മമ താഡയിതാ ശയതാനോ ദൂതഃ|
En opdat ik mij door de uitnemendheid der openbaringen niet zou verheffen, zo is mij gegeven een scherpe doorn in het vlees, namelijk een engel des satans, dat hij mij met vuisten slaan zou, opdat ik mij niet zou verheffen.
8 മത്തസ്തസ്യ പ്രസ്ഥാനം യാചിതുമഹം ത്രിസ്തമധി പ്രഭുമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥനാം കൃതവാൻ|
Hierover heb ik den Heere driemaal gebeden, opdat hij van mij zou wijken.
9 തതഃ സ മാമുക്തവാൻ മമാനുഗ്രഹസ്തവ സർവ്വസാധകഃ, യതോ ദൗർബ്ബല്യാത് മമ ശക്തിഃ പൂർണതാം ഗച്ഛതീതി| അതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശക്തി ര്യന്മാമ് ആശ്രയതി തദർഥം സ്വദൗർബ്ബല്യേന മമ ശ്ലാഘനം സുഖദം|
En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone.
10 തസ്മാത് ഖ്രീഷ്ടഹേതോ ർദൗർബ്ബല്യനിന്ദാദരിദ്രതാവിപക്ഷതാകഷ്ടാദിഷു സന്തുഷ്യാമ്യഹം| യദാഹം ദുർബ്ബലോഽസ്മി തദൈവ സബലോ ഭവാമി|
Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus' wil; want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.
11 ഏതേനാത്മശ്ലാഘനേനാഹം നിർബ്ബോധ ഇവാഭവം കിന്തു യൂയം തസ്യ കാരണം യതോ മമ പ്രശംസാ യുഷ്മാഭിരേവ കർത്തവ്യാസീത്| യദ്യപ്യമ് അഗണ്യോ ഭവേയം തഥാപി മുഖ്യതമേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യഃ കേനാപി പ്രകാരേണ നാഹം ന്യൂനോഽസ്മി|
Ik ben roemende onwijs geworden; gij hebt mij genoodzaakt, want ik behoorde van u geprezen te zijn; want ik ben in geen ding minder geweest dan de uitnemendste apostelen, hoewel ik niets ben.
12 സർവ്വഥാദ്ഭുതക്രിയാശക്തിലക്ഷണൈഃ പ്രേരിതസ്യ ചിഹ്നാനി യുഷ്മാകം മധ്യേ സധൈര്യ്യം മയാ പ്രകാശിതാനി|
De merktekenen van een apostel zijn onder u betoond in alle lijdzaamheid, met tekenen, en wonderen, en krachten.
13 മമ പാലനാർഥം യൂയം മയാ ഭാരാക്രാന്താ നാഭവതൈതദ് ഏകം ന്യൂനത്വം വിനാപരാഭ്യഃ സമിതിഭ്യോ യുഷ്മാകം കിം ന്യൂനത്വം ജാതം? അനേന മമ ദോഷം ക്ഷമധ്വം|
Want wat is er, waarin gij minder geweest zijt dan de andere Gemeenten, anders, dan dat ik zelf u niet lastig ben geweest? Vergeeft mij dit ongelijk.
14 പശ്യത തൃതീയവാരം യുഷ്മത്സമീപം ഗന്തുമുദ്യതോഽസ്മി തത്രാപ്യഹം യുഷ്മാൻ ഭാരാക്രാന്താൻ ന കരിഷ്യാമി| യുഷ്മാകം സമ്പത്തിമഹം ന മൃഗയേ കിന്തു യുഷ്മാനേവ, യതഃ പിത്രോഃ കൃതേ സന്താനാനാം ധനസഞ്ചയോഽനുപയുക്തഃ കിന്തു സന്താനാനാം കൃതേ പിത്രോ ർധനസഞ്ചയ ഉപയുക്തഃ|
Ziet, ik ben ten derden male gereed, om tot u te komen, en zal u niet lastig zijn; want ik zoek niet het uwe, maar u; want de kinderen moeten niet schatten vergaderen voor de ouders, maar de ouders voor de kinderen.
15 അപരഞ്ച യുഷ്മാസു ബഹു പ്രീയമാണോഽപ്യഹം യദി യുഷ്മത്തോഽൽപം പ്രമ ലഭേ തഥാപി യുഷ്മാകം പ്രാണരക്ഷാർഥം സാനന്ദം ബഹു വ്യയം സർവ്വവ്യയഞ്ച കരിഷ്യാമി|
En ik zal zeer gaarne de kosten doen, en voor uw zielen ten koste gegeven worden; hoewel ik, u overvloediger beminnende, weiniger bemind worde.
16 യൂയം മയാ കിഞ്ചിദപി ന ഭാരാക്രാന്താ ഇതി സത്യം, കിന്ത്വഹം ധൂർത്തഃ സൻ ഛലേന യുഷ്മാൻ വഞ്ചിതവാൻ ഏതത് കിം കേനചിദ് വക്തവ്യം?
Doch het zij zo, ik heb u niet bezwaard; maar alzo ik listig was, heb ik u met bedrog gevangen.
17 യുഷ്മത്സമീപം മയാ യേ ലോകാഃ പ്രഹിതാസ്തേഷാമേകേന കിം മമ കോഽപ്യർഥലാഭോ ജാതഃ?
Heb ik door iemand dergenen, die ik tot u gezonden heb, van u mijn voordeel gezocht?
18 അഹം തീതം വിനീയ തേന സാർദ്ധം ഭ്രാതരമേകം പ്രേഷിതവാൻ യുഷ്മത്തസ്തീതേന കിമ് അർഥോ ലബ്ധഃ? ഏകസ്മിൻ ഭാവ ഏകസ്യ പദചിഹ്നേഷു ചാവാം കിം ന ചരിതവന്തൗ?
Ik heb Titus gebeden, en den broeder medegezonden; heeft ook Titus van u zijn voordeel gezocht? Hebben wij niet in denzelfden geest gewandeld? Hebben wij niet gewandeld in dezelfde voetstappen?
19 യുഷ്മാകം സമീപേ വയം പുന ർദോഷക്ഷാലനകഥാം കഥയാമ ഇതി കിം ബുധ്യധ്വേ? ഹേ പ്രിയതമാഃ, യുഷ്മാകം നിഷ്ഠാർഥം വയമീശ്വരസ്യ സമക്ഷം ഖ്രീഷ്ടേന സർവ്വാണ്യേതാനി കഥയാമഃ|
Meent gij wederom, dat wij ons bij u verontschuldigen? Wij spreken in de tegenwoordigheid van God in Christus; en dit alles, geliefden, tot uw stichting.
20 അഹം യദാഗമിഷ്യാമി, തദാ യുഷ്മാൻ യാദൃശാൻ ദ്രഷ്ടും നേച്ഛാമി താദൃശാൻ ദ്രക്ഷ്യാമി, യൂയമപി മാം യാദൃശം ദ്രഷ്ടും നേച്ഛഥ താദൃശം ദ്രക്ഷ്യഥ, യുഷ്മന്മധ്യേ വിവാദ ഈർഷ്യാ ക്രോധോ വിപക്ഷതാ പരാപവാദഃ കർണേജപനം ദർപഃ കലഹശ്ചൈതേ ഭവിഷ്യന്തി;
Want ik vrees, dat als ik gekomen zal zijn, ik u niet enigszins zal vinden zodanigen als ik wil, en dat ik van u zal gevonden worden zodanig als gij niet wilt; dat er niet enigszins zijn twisten, nijdigheden, toorn, gekijf, achterklap, oorblazingen, opgeblazenheden, beroerten;
21 തേനാഹം യുഷ്മത്സമീപം പുനരാഗത്യ മദീയേശ്വരേണ നമയിഷ്യേ, പൂർവ്വം കൃതപാപാൻ ലോകാൻ സ്വീയാശുചിതാവേശ്യാഗമനലമ്പടതാചരണാദ് അനുതാപമ് അകൃതവന്തോ ദൃഷ്ട്വാ ച താനധി മമ ശോകോ ജനിഷ്യത ഇതി ബിഭേമി|
Opdat wederom, als ik zal gekomen zijn, mijn God mij niet vernedere bij u, en ik rouw hebbe over velen, die te voren gezondigd hebben, en die zich niet bekeerd zullen hebben van de onreinigheid, en hoererij, en ontuchtigheid, die zij gedaan hebben.

< 2 കരിന്ഥിനഃ 12 >