2 കരിന്ഥിനഃ 1
1 ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തിമഥിർഭ്രാതാ ച ദ്വാവേതൗ കരിന്ഥനഗരസ്ഥായൈ ഈശ്വരീയസമിതയ ആഖായാദേശസ്ഥേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ പവിത്രലോകേഭ്യശ്ച പത്രം ലിഖതഃ|
Павло, з волі Божої апо́стол Христа Ісуса, та брат Тимофій, до Божої Церкви в Коринті, з усіма́ святими в ці́лій Аха́ї, —
2 അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
благода́ть вам і мир від Бога Отця нашого й Господа Ісуса Христа!
3 കൃപാലുഃ പിതാ സർവ്വസാന്ത്വനാകാരീശ്വരശ്ച യോഽസ്മത്പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരഃ സ ധന്യോ ഭവതു|
Благословенний Бог і Отець Господа нашого Ісуса Христа, Отець милосердя й Бог потіхи всілякої,
4 യതോ വയമ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ തയാ സാന്ത്വനയാ യത് സർവ്വവിധക്ലിഷ്ടാൻ ലോകാൻ സാന്ത്വയിതും ശക്നുയാമ തദർഥം സോഽസ്മാകം സർവ്വക്ലേശസമയേഽസ്മാൻ സാന്ത്വയതി|
що в усякій скорбо́ті Він нас потішає, щоб змогли потішати й ми тих, що в усякій скорбо́ті знахо́дяться, тією потіхою, якою потішує Бог нас самих.
5 യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശാ യദ്വദ് ബാഹുല്യേനാസ്മാസു വർത്തന്തേ തദ്വദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുസാന്ത്വനാഢ്യാ അപി ഭവാമഃ|
Бо поскільки намно́жуються в нас терпіння Христові, — так через Христа й поті́шення наше намножується.
6 വയം യദി ക്ലിശ്യാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ ക്ലിശ്യാമഹേ യതോഽസ്മാഭി ര്യാദൃശാനി ദുഃഖാനി സഹ്യന്തേ യുഷ്മാകം താദൃശദുഃഖാനാം സഹനേന തൗ സാധയിഷ്യേതേ ഇത്യസ്മിൻ യുഷ്മാനധി മമ ദൃഢാ പ്രത്യാശാ ഭവതി|
Бо як те́рпимо скорбо́ти, то на вашу потіху й спасі́ння; коли потішаємось, то на вашу потіху в терпінні тих самих стражда́нь, які те́рпимо й ми.
7 യദി വാ വയം സാന്ത്വനാം ലഭാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ താമപി ലഭാമഹേ| യതോ യൂയം യാദൃഗ് ദുഃഖാനാം ഭാഗിനോഽഭവത താദൃക് സാന്ത്വനായാ അപി ഭാഗിനോ ഭവിഷ്യഥേതി വയം ജാനീമഃ|
А наша надія певна про вас, бо ми знаємо, що ви спільники як у терпіннях, так само і в потісі.
8 ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആശിയാദേശേ യഃ ക്ലേശോഽസ്മാൻ ആക്രാമ്യത് തം യൂയം യദ് അനവഗതാസ്തിഷ്ഠത തന്മയാ ഭദ്രം ന മന്യതേ| തേനാതിശക്തിക്ലേശേന വയമതീവ പീഡിതാസ്തസ്മാത് ജീവനരക്ഷണേ നിരുപായാ ജാതാശ്ച,
Бо не хочемо, браття, щоб не відали ви про нашу скорбо́ту, що в Азії трапилась нам, бо над міру й над силу були́ ми обтяжені, так що ми не наді́ялися навіть жити.
9 അതോ വയം സ്വേഷു ന വിശ്വസ്യ മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാപയിതരീശ്വരേ യദ് വിശ്വാസം കുർമ്മസ്തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ പ്രാണദണ്ഡോ ഭോക്തവ്യ ഇതി സ്വമനസി നിശ്ചിതം|
Та самі ми в собі мали при́суд на смерть, щоб нам не покладати надії на себе, а на Бога, що воскрешує мертвих,
10 ഏതാദൃശഭയങ്കരാത് മൃത്യോ ര്യോ ഽസ്മാൻ അത്രായതേദാനീമപി ത്രായതേ സ ഇതഃ പരമപ്യസ്മാൻ ത്രാസ്യതേ ഽസ്മാകമ് ഏതാദൃശീ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|
що від смерти такої нас визволив і визволяє, і на Нього й поклада́ємося, що й ще визволить Він,
11 ഏതദർഥമസ്മത്കൃതേ പ്രാർഥനയാ വയം യുഷ്മാഭിരുപകർത്തവ്യാസ്തഥാ കൃതേ ബഹുഭി ര്യാചിതോ യോഽനുഗ്രഹോഽസ്മാസു വർത്തിഷ്യതേ തത്കൃതേ ബഹുഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽപി കാരിഷ്യതേ|
як поможете ра́зом і ви молитвою за нас, щоб за дар ласки, що нам виявлений багатьма́, багато-хто дяку складали за нас.
12 അപരഞ്ച സംസാരമധ്യേ വിശേഷതോ യുഷ്മന്മധ്യേ വയം സാംസാരിക്യാ ധിയാ നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണാകുടിലതാമ് ഈശ്വരീയസാരല്യഞ്ചാചരിതവന്തോഽത്രാസ്മാകം മനോ യത് പ്രമാണം ദദാതി തേന വയം ശ്ലാഘാമഹേ|
Бо це нам хвала́, — сві́дчення нашого сумління, що в святості й чистості Божій, не в тілесній мудрості, але в Божій благода́ті жили́ ми на світі, особливо ж у вас.
13 യുഷ്മാഭി ര്യദ് യത് പഠ്യതേ ഗൃഹ്യതേ ച തദന്യത് കിമപി യുഷ്മഭ്യമ് അസ്മാഭി ർന ലിഖ്യതേ തച്ചാന്തം യാവദ് യുഷ്മാഭി ർഗ്രഹീഷ്യത ഇത്യസ്മാകമ് ആശാ|
Бо іншого вам ми не пишемо, тільки те, що читаєте та розумієте, а сподіва́юсь, що ви й до кінця зрозумієте,
14 യൂയമിതഃ പൂർവ്വമപ്യസ്മാൻ അംശതോ ഗൃഹീതവന്തഃ, യതഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ യദ്വദ് യുഷ്മാസ്വസ്മാകം ശ്ലാഘാ തദ്വദ് അസ്മാസു യുഷ്മാകമപി ശ്ലാഘാ ഭവിഷ്യതി|
як части́нно нас ви й зрозуміли, що ми вам похвала́, як і ви нам, у день Господа нашого Ісуса.
15 അപരം യൂയം യദ് ദ്വിതീയം വരം ലഭധ്വേ തദർഥമിതഃ പൂർവ്വം തയാ പ്രത്യാശയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമി
І з певністю цією хотів я давніше прибути до вас, щоб мали ви благода́ть удру́ге,
16 യുഷ്മദ്ദേശേന മാകിദനിയാദേശം വ്രജിത്വാ പുനസ്തസ്മാത് മാകിദനിയാദേശാത് യുഷ്മത്സമീപമ് ഏത്യ യുഷ്മാഭി ര്യിഹൂദാദേശം പ്രേഷയിഷ്യേ ചേതി മമ വാഞ്ഛാസീത്|
і через вас перейти в Македонію, а з Македонії зно́ву прибути до вас, а ви щоб в Юдею мене відпрова́дили.
17 ഏതാദൃശീ മന്ത്രണാ മയാ കിം ചാഞ്ചല്യേന കൃതാ? യദ് യദ് അഹം മന്ത്രയേ തത് കിം വിഷയിലോകഇവ മന്ത്രയാണ ആദൗ സ്വീകൃത്യ പശ്ചാദ് അസ്വീകുർവ്വേ?
Маючи за́дум такий, чи я чини́в легковажно? Чи те, що заду́мую, за тілом задумую, щоб було в мене і „Так, так“, і „Ні, ні?“
18 യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ കഥിതാനി വാക്യാന്യഗ്രേ സ്വീകൃതാനി ശേഷേഽസ്വീകൃതാനി നാഭവൻ ഏതേനേശ്വരസ്യ വിശ്വസ്തതാ പ്രകാശതേ|
Але вірний Бог, що наше слово до вас не було „Так“і „Ні“.
19 മയാ സില്വാനേന തിമഥിനാ ചേശ്വരസ്യ പുത്രോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ ഘോഷിതഃ സ തേന സ്വീകൃതഃ പുനരസ്വീകൃതശ്ച തന്നഹി കിന്തു സ തസ്യ സ്വീകാരസ്വരൂപഏവ|
Бо Син Божий Ісус Христос, що ми Його вам проповідували, я й Силуа́н, і Тимофій, не був „Так“і „Ні“, але в Нім було „Так“.
20 ഈശ്വരസ്യ മഹിമാ യദ് അസ്മാഭിഃ പ്രകാശേത തദർഥമ് ഈശ്വരേണ യദ് യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത്സർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേന സ്വീകൃതം സത്യീഭൂതഞ്ച|
Скільки бо Божих обі́тниць, то в Ньому „Так“, і в Ньому „Амінь“, — Богові на славу через нас.
21 യുഷ്മാൻ അസ്മാംശ്ചാഭിഷിച്യ യഃ ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാസ്നൂൻ കരോതി സ ഈശ്വര ഏവ|
А Той, Хто нас із вами в Христа утверджує, і Хто нас намасти́в, — то Бог,
22 സ ചാസ്മാൻ മുദ്രാങ്കിതാൻ അകാർഷീത് സത്യാങ്കാരസ്യ പണഖരൂപമ് ആത്മാനം അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു നിരക്ഷിപച്ച|
Який і запечатав нас, і в наші серця дав завда́ток Духа.
23 അപരം യുഷ്മാസു കരുണാം കുർവ്വൻ അഹമ് ഏതാവത്കാലം യാവത് കരിന്ഥനഗരം ന ഗതവാൻ ഇതി സത്യമേതസ്മിൻ ഈശ്വരം സാക്ഷിണം കൃത്വാ മയാ സ്വപ്രാണാനാം ശപഥഃ ക്രിയതേ|
А я кличу Бога на свідка на душу мою, що я, щадячи́ вас, не прийшов у Кори́нт дотепе́р,
24 വയം യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ നിയന്താരോ ന ഭവാമഃ കിന്തു യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യ സഹായാ ഭവാമഃ, യസ്മാദ് വിശ്വാസേ യുഷ്മാകം സ്ഥിതി ർഭവതി|
не тому́, ніби ми беремо́ вла́ду над вашою вірою, але вашої радости помічники ми, — бо ви всто́яли вірою!
