1 തീമഥിയഃ 4

1 പവിത്ര ആത്മാ സ്പഷ്ടമ് ഇദം വാക്യം വദതി ചരമകാലേ കതിപയലോകാ വഹ്നിനാങ്കിതത്വാത്

Men Anden säger klarliga, att i yttersta tiderna skola somlige falla ifrå trone, hållande sig intill bedrägeliga andar och djeflalärdom;

2 കഠോരമനസാം കാപട്യാദ് അനൃതവാദിനാം വിവാഹനിഷേധകാനാം ഭക്ഷ്യവിശേഷനിഷേധകാനാഞ്ച

Genom dem som med skrymteri tala lögn, och hafva brändt tecken i sin samvet;

3 ഭൂതസ്വരൂപാണാം ശിക്ഷായാം ഭ്രമകാത്മനാം വാക്യേഷു ച മനാംസി നിവേശ്യ ധർമ്മാദ് ഭ്രംശിഷ്യന്തേ| താനി തു ഭക്ഷ്യാണി വിശ്വാസിനാം സ്വീകൃതസത്യധർമ്മാണാഞ്ച ധന്യവാദസഹിതായ ഭോഗായേശ്വരേണ സസൃജിരേ|

Och förbjuda ägtenskap; bjuda skona maten, som Gud skapat hafver till att taga med tacksägelse, dem trognom, och dem som hafva förstått sanningena.

4 യത ഈശ്വരേണ യദ്യത് സൃഷ്ടം തത് സർവ്വമ് ഉത്തമം യദി ച ധന്യവാദേന ഭുജ്യതേ തർഹി തസ്യ കിമപി നാഗ്രാഹ്യം ഭവതി,

Ty allt det Gud skapat hafver är godt, och intet bortkastandes, som med tacksägelse taget varder.

5 യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യേന പ്രാർഥനയാ ച തത് പവിത്രീഭവതി|

Ty det varder helgadt genom Guds ord och bönen.

6 ഏതാനി വാക്യാനി യദി ത്വം ഭ്രാതൃൻ ജ്ഞാപയേസ്തർഹി യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്തമ്ഃ പരിചാരകോ ഭവിഷ്യസി യോ വിശ്വാസോ ഹിതോപദേശശ്ച ത്വയാ ഗൃഹീതസ്തദീയവാക്യൈരാപ്യായിഷ്യസേ ച|

När du sådant gifver bröderna före, så blifver du en god Jesu Christi tjenare; såsom du uppfödder äst i trones ordom, och god lärdom, med hvilken du alltid varit hafver.

7 യാന്യുപാഖ്യാനാനി ദുർഭാവാനി വൃദ്ധയോഷിതാമേവ യോഗ്യാനി ച താനി ത്വയാ വിസൃജ്യന്താമ് ഈശ്വരഭക്തയേ യത്നഃ ക്രിയതാഞ്ച|

Men oandeliga och kärlingafabler låt fara; men öfva dig sjelf till gudaktighet.

8 യതഃ ശാരീരികോ യത്നഃ സ്വൽപഫലദോ ഭവതി കിന്ത്വീശ്വരഭക്തിരൈഹികപാരത്രികജീവനയോഃ പ്രതിജ്ഞായുക്താ സതീ സർവ്വത്ര ഫലദാ ഭവതി|

Ty lekamlig öfning är föga till nytto; men gudaktighet är nyttig till all ting, och hafver löfte om detta lifvet, och det tillkommande.

9 വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയം സർവ്വൈ ർഗ്രഹണീയഞ്ച വയഞ്ച തദർഥമേവ ശ്രാമ്യാമോ നിന്ദാം ഭുംജ്മഹേ ച|

Det är ju ett fast ord, och i alla måtto väl värdt att man det anammar.

10 യതോ ഹേതോഃ സർവ്വമാനവാനാം വിശേഷതോ വിശ്വാസിനാം ത്രാതാ യോഽമര ഈശ്വരസ്തസ്മിൻ വയം വിശ്വസാമഃ|

Ty derpå arbete vi ock, och vardom försmädde, att vi hoppas på lefvandes Gud, som är alla menniskors Frälsare, men besynnerliga deras som tro.

11 ത്വമ് ഏതാനി വാക്യാനി പ്രചാരയ സമുപദിശ ച|

Sådant bjud, och lär.

12 അൽപവയഷ്കത്വാത് കേനാപ്യവജ്ഞേയോ ന ഭവ കിന്ത്വാലാപേനാചരണേന പ്രേമ്നാ സദാത്മത്വേന വിശ്വാസേന ശുചിത്വേന ച വിശ്വാസിനാമ് ആദർശോ ഭവ|

Ingen förakte din ungdom; utan var dem trognom en eftersyn, i ord, i umgängelse, i kärlek, i andanom, i trone, i kyskhet.

13 യാവന്നാഹമ് ആഗമിഷ്യാമി താവത് ത്വ പാഠേ ചേതയനേ ഉപദേശേ ച മനോ നിധത്സ്വ|

Håll på att läsa, förmana, lära, tilldess jag kommer.

14 പ്രാചീനഗണഹസ്താർപണസഹിതേന ഭവിഷ്യദ്വാക്യേന യദ്ദാനം തുഭ്യം വിശ്രാണിതം തവാന്തഃസ്ഥേ തസ്മിൻ ദാനേ ശിഥിലമനാ മാ ഭവ|

Försumma icke den gåfvo som i dig är, den dig gifven är genom prophetien, med Presternas händers åläggning.

15 ഏതേഷു മനോ നിവേശയ, ഏതേഷു വർത്തസ്വ, ഇത്ഥഞ്ച സർവ്വവിഷയേ തവ ഗുണവൃദ്ധിഃ പ്രകാശതാം|

Detta akta; blif deruti; på det din förbättring må hvarjom manne uppenbar varda.

16 സ്വസ്മിൻ ഉപദേശേ ച സാവധാനോ ഭൂത്വാവതിഷ്ഠസ്വ തത് കൃത്വാ ത്വയാത്മപരിത്രാണം ശ്രോതൃണാഞ്ച പരിത്രാണം സാധയിഷ്യതേ|

Haf akt på dig sjelfvan, och på lärdomen; blif i dessa stycker; ty om du så gör, frälsar du dig sjelfvan, och dem som dig höra.