1 ഥിഷലനീകിനഃ 4

1 ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാഭിഃ കീദൃഗ് ആചരിതവ്യം ഈശ്വരായ രോചിതവ്യഞ്ച തദധ്യസ്മത്തോ യാ ശിക്ഷാ ലബ്ധാ തദനുസാരാത് പുനരതിശയം യത്നഃ ക്രിയതാമിതി വയം പ്രഭുയീശുനാ യുഷ്മാൻ വിനീയാദിശാമഃ|

For the rest, brethren, we request and exhort you, in our Lord Jesus, [that], even as ye received from us, how ye must needs walk and please God, —even as ye also do walk, that ye would abound still more.

2 യതോ വയം പ്രഭുയീശുനാ കീദൃശീരാജ്ഞാ യുഷ്മാസു സമർപിതവന്തസ്തദ് യൂയം ജാനീഥ|

For ye know what charges we gave you, through the Lord Jesus.

3 ഈശ്വരസ്യായമ് അഭിലാഷോ യദ് യുഷ്മാകം പവിത്രതാ ഭവേത്, യൂയം വ്യഭിചാരാദ് ദൂരേ തിഷ്ഠത|

For, this, is a thing willed of God, your sanctification, —that ye should abstain from unchastity,

4 യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ സ്വകീയം പ്രാണാധാരം പവിത്രം മാന്യഞ്ച രക്ഷതു,

That ye should know, each one of you, how, of his own vessel, to possess himself in sanctification and honour:

5 യേ ച ഭിന്നജാതീയാ ലോകാ ഈശ്വരം ന ജാനന്തി ത ഇവ തത് കാമാഭിലാഷസ്യാധീനം ന കരോതു|

Not with a passion of coveting, —just as even the nations who know not God, —

6 ഏതസ്മിൻ വിഷയേ കോഽപ്യത്യാചാരീ ഭൂത്വാ സ്വഭ്രാതരം ന വഞ്ചയതു യതോഽസ്മാഭിഃ പൂർവ്വം യഥോക്തം പ്രമാണീകൃതഞ്ച തഥൈവ പ്രഭുരേതാദൃശാനാം കർമ്മണാം സമുചിതം ഫലം ദാസ്യതി|

Not over-reaching and defrauding, in the matter, his brother; because, an avenger, is the Lord, concerning all these things, —even as we before told you, and solemnly called you to witness.

7 യസ്മാദ് ഈശ്വരോഽസ്മാൻ അശുചിതായൈ നാഹൂതവാൻ കിന്തു പവിത്രത്വായൈവാഹൂതവാൻ|

For God did not call us, with a permission of impurity, but, in sanctification.

8 അതോ ഹേതോ ര്യഃ കശ്ചിദ് വാക്യമേതന്ന ഗൃഹ്ലാതി സ മനുഷ്യമ് അവജാനാതീതി നഹി യേന സ്വകീയാത്മാ യുഷ്മദന്തരേ സമർപിതസ്തമ് ഈശ്വരമ് ഏവാവജാനാതി|

Therefore, indeed, he that disregardeth—it is, not a man, he disregardeth, but God, —Who giveth his Holy Spirit unto you.

9 ഭ്രാതൃഷു പ്രേമകരണമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം യതോ യൂയം പരസ്പരം പ്രേമകരണായേശ്വരശിക്ഷിതാ ലോകാ ആധ്വേ|

But, concerning brotherly love—no need, have ye, that we be writing unto you; for, ye yourselves, are, God-taught, to the loving of one another; —

10 കൃത്സ്നേ മാകിദനിയാദേശേ ച യാവന്തോ ഭ്രാതരഃ സന്തി താൻ സർവ്വാൻ പ്രതി യുഷ്മാഭിസ്തത് പ്രേമ പ്രകാശ്യതേ തഥാപി ഹേ ഭ്രാതരഃ, വയം യുഷ്മാൻ വിനയാമഹേ യൂയം പുന ർബഹുതരം പ്രേമ പ്രകാശയത|

And, in fact, ye are doing it unto all the brethren [who are] in the whole of Macedonia; but we exhort you, brethren, to abound still more,

11 അപരം യേ ബഹിഃസ്ഥിതാസ്തേഷാം ദൃഷ്ടിഗോചരേ യുഷ്മാകമ് ആചരണം യത് മനോരമ്യം ഭവേത് കസ്യാപി വസ്തുനശ്ചാഭാവോ യുഷ്മാകം യന്ന ഭവേത്,

And to be ambitious to be quiet, and to be attending to your own affairs, and to be working with your hands, —even as, unto you, we gave charge—

12 ഏതദർഥം യൂയമ് അസ്മത്തോ യാദൃശമ് ആദേശം പ്രാപ്തവന്തസ്താദൃശം നിർവിരോധാചാരം കർത്തും സ്വസ്വകർമ്മണി മനാംമി നിധാതും നിജകരൈശ്ച കാര്യ്യം സാധയിതും യതധ്വം|

That ye should walk reputably toward those without, and, of no one, have, need.

13 ഹേ ഭ്രാതരഃ നിരാശാ അന്യേ ലോകാ ഇവ യൂയം യന്ന ശോചേധ്വം തദർഥം മഹാനിദ്രാഗതാൻ ലോകാനധി യുഷ്മാകമ് അജ്ഞാനതാ മയാ നാഭിലഷ്യതേ|

But we do not wish you to be ignorant, brethren, concerning them who are falling asleep, —lest ye be sorrowing, even as the rest also, who are without hope;

14 യീശു ർമൃതവാൻ പുനരുഥിതവാംശ്ചേതി യദി വയം വിശ്വാസമസ്തർഹി യീശുമ് ആശ്രിതാൻ മഹാനിദ്രാപ്രാപ്താൻ ലോകാനപീശ്വരോഽവശ്യം തേന സാർദ്ധമ് ആനേഷ്യതി|

For, if we believe that, Jesus, died, and rose again, so, also will, God, bring forth with him, them who have fallen asleep through Jesus;

15 യതോഽഹം പ്രഭോ ർവാക്യേന യുഷ്മാൻ ഇദം ജ്ഞാപയാമി; അസ്മാകം മധ്യേ യേ ജനാഃ പ്രഭോരാഗമനം യാവത് ജീവന്തോഽവശേക്ഷ്യന്തേ തേ മഹാനിദ്രിതാനാമ് അഗ്രഗാമിനോന ന ഭവിഷ്യന്തി;

For, this, unto you, do we say, by a word of the Lord, —that, we, the living who are left unto the Presence of the Lord, shall in nowise get before them who have fallen asleep;

16 യതഃ പ്രഭുഃ സിംഹനാദേന പ്രധാനസ്വർഗദൂതസ്യോച്ചൈഃ ശബ്ദേനേശ്വരീയതൂരീവാദ്യേന ച സ്വയം സ്വർഗാദ് അവരോക്ഷ്യതി തേന ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതാ മൃതലോകാഃ പ്രഥമമ് ഉത്ഥാസ്യാന്തി|

Because, the Lord himself, with a word of command, with a chief-messenger’s voice, and with a trumpet of God, shall descend from heaven, —and, the dead in Christ, shall rise, first,

17 അപരമ് അസ്മാകം മധ്യേ യേ ജീവന്തോഽവശേക്ഷ്യന്തേ ത ആകാശേ പ്രഭോഃ സാക്ഷാത്കരണാർഥം തൈഃ സാർദ്ധം മേഘവാഹനേന ഹരിഷ്യന്തേ; ഇത്ഥഞ്ച വയം സർവ്വദാ പ്രഭുനാ സാർദ്ധം സ്ഥാസ്യാമഃ|

After that, we, the living who are left, together with them, shall be caught away, in clouds, to meet the Lord in the air: —and, thus, evermore, with the Lord, shall we be!

18 അതോ യൂയമ് ഏതാഭിഃ കഥാഭിഃ പരസ്പരം സാന്ത്വയത|

So then, be consoling one another with these words.