1 പിതരഃ 4

1 അസ്മാകം വിനിമയേന ഖ്രീഷ്ടഃ ശരീരസമ്ബന്ധേ ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ അതോ ഹേതോഃ ശരീരസമ്ബന്ധേ യോ ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ സ പാപാത് മുക്ത

Therefore of Christ having suffered in flesh for us, arm ye yourselves also with the same mentality, because he who has suffered in flesh has ceased from sin,

2 ഇതിഭാവേന യൂയമപി സുസജ്ജീഭൂയ ദേഹവാസസ്യാവശിഷ്ടം സമയം പുനർമാനവാനാമ് ഇച്ഛാസാധനാർഥം നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യേച്ഛാസാധനാർഥം യാപയത|

in order to live the remaining time in flesh, no longer by lusts of men, but by the will of God.

3 ആയുഷോ യഃ സമയോ വ്യതീതസ്തസ്മിൻ യുഷ്മാഭി ര്യദ് ദേവപൂജകാനാമ് ഇച്ഛാസാധനം കാമകുത്സിതാഭിലാഷമദ്യപാനരങ്ഗരസമത്തതാഘൃണാർഹദേവപൂജാചരണഞ്ചാകാരി തേന ബാഹുല്യം|

For enough time of life has past for you to accomplish the will of the Gentiles, having gone in debaucheries, lusts, excesses of wine, revelings, drinking parties, and lawless idolatries.

4 യൂയം തൈഃ സഹ തസ്മിൻ സർവ്വനാശപങ്കേ മജ്ജിതും ന ധാവഥ, ഇത്യനേനാശ്ചര്യ്യം വിജ്ഞായ തേ യുഷ്മാൻ നിന്ദന്തി|

During which they think it strange of you not running together into the same pouring out of debauchery, while they slander.

5 കിന്തു യോ ജീവതാം മൃതാനാഞ്ച വിചാരം കർത്തുമ് ഉദ്യതോഽസ്തി തസ്മൈ തൈരുത്തരം ദായിഷ്യതേ|

Men who will give back an accounting to him who fares readily to judge the living and the dead.

6 യതോ ഹേതോ ര്യേ മൃതാസ്തേഷാം യത് മാനവോദ്ദേശ്യഃ ശാരീരികവിചാരഃ കിന്ത്വീശ്വരോദ്ദേശ്യമ് ആത്മികജീവനം ഭവത് തദർഥം തേഷാമപി സന്നിധൗ സുസമാചാരഃ പ്രകാശിതോഽഭവത്|

For good news was preached even to the dead for this, so that they might indeed be judged according to men in flesh, but live according to God in spirit.

7 സർവ്വേഷാമ് അന്തിമകാല ഉപസ്ഥിതസ്തസ്മാദ് യൂയം സുബുദ്ധയഃ പ്രാർഥനാർഥം ജാഗ്രതശ്ച ഭവത|

But the end of all things has approached. Therefore be serious, and be sober for the prayers.

8 വിശേഷതഃ പരസ്പരം ഗാഢം പ്രേമ കുരുത, യതഃ, പാപാനാമപി ബാഹുല്യം പ്രേമ്നൈവാച്ഛാദയിഷ്യതേ|

And above all having fervent love for yourselves, because love will cover a multitude of sins,

9 കാതരോക്തിം വിനാ പരസ്പരമ് ആതിഥ്യം കൃരുത|

stranger-loving toward each other without complaints.

10 യേന യോ വരോ ലബ്ധസ്തേനൈവ സ പരമ് ഉപകരോതൃ, ഇത്ഥം യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ ബഹുവിധപ്രസാദസ്യോത്തമാ ഭാണ്ഡാഗാരാധിപാ ഭവത|

As each has received a gift, serving it for yourselves, as good stewards of the manifold grace of God.

11 യോ വാക്യം കഥയതി സ ഈശ്വരസ്യ വാക്യമിവ കഥയതു യശ്ച പരമ് ഉപകരോതി സ ഈശ്വരദത്തസാമർഥ്യാദിവോപകരോതു| സർവ്വവിഷയേ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരസ്യ ഗൗരവം പ്രകാശ്യതാം തസ്യൈവ ഗൗരവം പരാക്രമശ്ച സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേന| (aiōn g165)

If any man speaks, as oracles of God. If any man serves, as of ability as God supplies. So that God may be glorified in all things through Jesus Christ, to whom is the glory and the dominion into the ages of the ages. Truly. (aiōn g165)

12 ഹേ പ്രിയതമാഃ, യുഷ്മാകം പരീക്ഷാർഥം യസ്താപോ യുഷ്മാസു വർത്തതേ തമ് അസമ്ഭവഘടിതം മത്വാ നാശ്ചര്യ്യം ജാനീത,

Beloved, ye should not be surprised at the fieriness in you, which occurs for a trial to you, like a strange thing happening to you.

13 കിന്തു ഖ്രീഷ്ടേന ക്ലേശാനാം സഹഭാഗിത്വാദ് ആനന്ദത തേന തസ്യ പ്രതാപപ്രകാശേഽപ്യാനനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവിഷ്യഥ|

But rejoice in so far as ye are partakers in the sufferings of the Christ, so that also at the revealing of his glory ye may rejoice, having exceeding joy.

14 യദി ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമഹേതുനാ യുഷ്മാകം നിന്ദാ ഭവതി തർഹി യൂയം ധന്യാ യതോ ഗൗരവദായക ഈശ്വരസ്യാത്മാ യുഷ്മാസ്വധിതിഷ്ഠതി തേഷാം മധ്യേ സ നിന്ദ്യതേ കിന്തു യുഷ്മന്മധ്യേ പ്രശംസ്യതേ|

Blessed are ye if ye are reviled for the name of Christ, because the Spirit of glory and of God rests upon you. From them he is indeed blasphemed, but from you he is glorified.

15 കിന്തു യുഷ്മാകം കോഽപി ഹന്താ വാ ചൈരോ വാ ദുഷ്കർമ്മകൃദ് വാ പരാധികാരചർച്ചക ഇവ ദണ്ഡം ന ഭുങ്ക്താം|

For let not any man of you suffer as a murderer, or a thief, or an evildoer, or as a busybody.

16 യദി ച ഖ്രീഷ്ടീയാന ഇവ ദണ്ഡം ഭുങ്ക്തേ തർഹി സ ന ലജ്ജമാനസ്തത്കാരണാദ് ഈശ്വരം പ്രശംസതു|

But if as a Christian, let him not be ashamed, but let him glorify God in this regard.

17 യതോ വിചാരസ്യാരമ്ഭസമയേ ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരേ യുജ്യതേ യദി ചാസ്മത്സ്വാരഭതേ തർഹീശ്വരീയസുസംവാദാഗ്രാഹിണാം ശേഷദശാ കാ ഭവിഷ്യതി?

Because the time to begin judgment is from the house of God, and if first from us, what is the end of those who disobey the good news of God?

18 ധാർമ്മികേനാപി ചേത് ത്രാണമ് അതികൃച്ഛ്രേണ ഗമ്യതേ| തർഹ്യധാർമ്മികപാപിഭ്യാമ് ആശ്രയഃ കുത്ര ലപ്സ്യതേ|

And if the righteous man is scarcely saved, where will the irreverent and sinful man appear?

19 അത ഈശ്വരേച്ഛാതോ യേ ദുഃഖം ഭുഞ്ജതേ തേ സദാചാരേണ സ്വാത്മാനോ വിശ്വാസ്യസ്രഷ്ടുരീശ്വസ്യ കരാഭ്യാം നിദധതാം|

Therefore also let those who suffer according to the will of God entrust their souls as to a faithful Creator by well-doing.