< 1 യോഹനഃ 3 >
1 പശ്യത വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ഇതി നാമ്നാഖ്യാമഹേ, ഏതേന പിതാസ്മഭ്യം കീദൃക് മഹാപ്രേമ പ്രദത്തവാൻ, കിന്തു സംസാരസ്തം നാജാനാത് തത്കാരണാദസ്മാൻ അപി ന ജാനാതി|
2 ഹേ പ്രിയതമാഃ, ഇദാനീം വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ആസ്മഹേ പശ്ചാത് കിം ഭവിഷ്യാമസ്തദ് അദ്യാപ്യപ്രകാശിതം കിന്തു പ്രകാശം ഗതേ വയം തസ്യ സദൃശാ ഭവിഷ്യാമി ഇതി ജാനീമഃ, യതഃ സ യാദൃശോ ഽസ്തി താദൃശോ ഽസ്മാഭിർദർശിഷ്യതേ|
3 തസ്മിൻ ഏഷാ പ്രത്യാശാ യസ്യ കസ്യചിദ് ഭവതി സ സ്വം തഥാ പവിത്രം കരോതി യഥാ സ പവിത്രോ ഽസ്തി|
4 യഃ കശ്ചിത് പാപമ് ആചരതി സ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോതി യതഃ പാപമേവ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം|
5 അപരം സോ ഽസ്മാകം പാപാന്യപഹർത്തും പ്രാകാശതൈതദ് യൂയം ജാനീഥ, പാപഞ്ച തസ്മിൻ ന വിദ്യതേ|
6 യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി സ പാപാചാരം ന കരോതി യഃ കശ്ചിത് പാപാചാരം കരോതി സ തം ന ദൃഷ്ടവാൻ ന വാവഗതവാൻ|
7 ഹേ പ്രിയബാലകാഃ, കശ്ചിദ് യുഷ്മാകം ഭ്രമം ന ജനയേത്, യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം കരോതി സ താദൃഗ് ധാർമ്മികോ ഭവതി യാദൃക് സ ധാമ്മികോ ഽസ്തി|
8 യഃ പാപാചാരം കരോതി സ ശയതാനാത് ജാതോ യതഃ ശയതാന ആദിതഃ പാപാചാരീ ശയതാനസ്യ കർമ്മണാം ലോപാർഥമേവേശ്വരസ്യ പുത്രഃ പ്രാകാശത|
9 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരാത് ജാതഃ സ പാപാചാരം ന കരോതി യതസ്തസ്യ വീര്യ്യം തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി പാപാചാരം കർത്തുഞ്ച ന ശക്നോതി യതഃ സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ|
10 ഇത്യനേനേശ്വരസ്യ സന്താനാഃ ശയതാനസ്യ ച സന്താനാ വ്യക്താ ഭവന്തി| യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം ന കരോതി സ ഈശ്വരാത് ജാതോ നഹി യശ്ച സ്വഭ്രാതരി ന പ്രീയതേ സോ ഽപീശ്വരാത് ജാതോ നഹി|
11 യതസ്തസ്യ യ ആദേശ ആദിതോ യുഷ്മാഭിഃ ശ്രുതഃ സ ഏഷ ഏവ യദ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം പ്രേമ കർത്തവ്യം|
12 പാപാത്മതോ ജാതോ യഃ കാബിൽ സ്വഭ്രാതരം ഹതവാൻ തത്സദൃശൈരസ്മാഭി ർന ഭവിതവ്യം| സ കസ്മാത് കാരണാത് തം ഹതവാൻ? തസ്യ കർമ്മാണി ദുഷ്ടാനി തദ്ഭ്രാതുശ്ച കർമ്മാണി ധർമ്മാണ്യാസൻ ഇതി കാരണാത്|
13 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, സംസാരോ യദി യുഷ്മാൻ ദ്വേഷ്ടി തർഹി തദ് ആശ്ചര്യ്യം ന മന്യധ്വം|
14 വയം മൃത്യുമ് ഉത്തീര്യ്യ ജീവനം പ്രാപ്തവന്തസ്തദ് ഭ്രാതൃഷു പ്രേമകരണാത് ജാനീമഃ| ഭ്രാതരി യോ ന പ്രീയതേ സ മൃത്യൗ തിഷ്ഠതി|
15 യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സം നരഘാതീ കിഞ്ചാനന്തജീവനം നരഘാതിനഃ കസ്യാപ്യന്തരേ നാവതിഷ്ഠതേ തദ് യൂയം ജാനീഥ| (aiōnios )
16 അസ്മാകം കൃതേ സ സ്വപ്രാണാംസ്ത്യക്തവാൻ ഇത്യനേന വയം പ്രേമ്നസ്തത്ത്വമ് അവഗതാഃ, അപരം ഭ്രാതൃണാം കൃതേ ഽസ്മാഭിരപി പ്രാണാസ്ത്യക്തവ്യാഃ|
17 സാംസാരികജീവികാപ്രാപ്തോ യോ ജനഃ സ്വഭ്രാതരം ദീനം ദൃഷ്ട്വാ തസ്മാത് സ്വീയദയാം രുണദ്ധി തസ്യാന്തര ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ കഥം തിഷ്ഠേത്?
18 ഹേ മമ പ്രിയബാലകാഃ, വാക്യേന ജിഹ്വയാ വാസ്മാഭിഃ പ്രേമ ന കർത്തവ്യം കിന്തു കാര്യ്യേണ സത്യതയാ ചൈവ|
19 ഏതേന വയം യത് സത്യമതസമ്ബന്ധീയാസ്തത് ജാനീമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് സ്വാന്തഃകരണാനി സാന്ത്വയിതും ശക്ഷ്യാമശ്ച|
20 യതോ ഽസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ദൂഷയതി തർഹ്യസ്മദന്തഃ കരണാദ് ഈശ്വരോ മഹാൻ സർവ്വജ്ഞശ്ച|
21 ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ന ദൂഷയതി തർഹി വയമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് പ്രതിഭാന്വിതാ ഭവാമഃ|
22 യച്ച പ്രാർഥയാമഹേ തത് തസ്മാത് പ്രാപ്നുമഃ, യതോ വയം തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയാമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് തുഷ്ടിജനകമ് ആചാരം കുർമ്മശ്ച|
23 അപരം തസ്യേയമാജ്ഞാ യദ് വയം പുത്രസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നി വിശ്വസിമസ്തസ്യാജ്ഞാനുസാരേണ ച പരസ്പരം പ്രേമ കുർമ്മഃ|
24 യശ്ച തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയതി സ തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി തസ്മിൻ സോഽപി തിഷ്ഠതി; സ ചാസ്മാൻ യമ് ആത്മാനം ദത്തവാൻ തസ്മാത് സോ ഽസ്മാസു തിഷ്ഠതീതി ജാനീമഃ|
