1 യോഹനഃ 3
1 പശ്യത വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ഇതി നാമ്നാഖ്യാമഹേ, ഏതേന പിതാസ്മഭ്യം കീദൃക് മഹാപ്രേമ പ്രദത്തവാൻ, കിന്തു സംസാരസ്തം നാജാനാത് തത്കാരണാദസ്മാൻ അപി ന ജാനാതി|
See ye what love the Father hath given to us, that children of God we may be called; because of this the world doth not know us, because it did not know Him;
2 ഹേ പ്രിയതമാഃ, ഇദാനീം വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനാ ആസ്മഹേ പശ്ചാത് കിം ഭവിഷ്യാമസ്തദ് അദ്യാപ്യപ്രകാശിതം കിന്തു പ്രകാശം ഗതേ വയം തസ്യ സദൃശാ ഭവിഷ്യാമി ഇതി ജാനീമഃ, യതഃ സ യാദൃശോ ഽസ്തി താദൃശോ ഽസ്മാഭിർദർശിഷ്യതേ|
beloved, now, children of God are we, and it was not yet manifested what we shall be, and we have known that if he may be manifested, like him we shall be, because we shall see him as he is;
3 തസ്മിൻ ഏഷാ പ്രത്യാശാ യസ്യ കസ്യചിദ് ഭവതി സ സ്വം തഥാ പവിത്രം കരോതി യഥാ സ പവിത്രോ ഽസ്തി|
and every one who is having this hope on him, doth purify himself, even as he is pure.
4 യഃ കശ്ചിത് പാപമ് ആചരതി സ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോതി യതഃ പാപമേവ വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം|
Every one who is doing the sin, the lawlessness also he doth do, and the sin is the lawlessness,
5 അപരം സോ ഽസ്മാകം പാപാന്യപഹർത്തും പ്രാകാശതൈതദ് യൂയം ജാനീഥ, പാപഞ്ച തസ്മിൻ ന വിദ്യതേ|
and ye have known that he was manifested that our sins he may take away, and sin is not in him;
6 യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി സ പാപാചാരം ന കരോതി യഃ കശ്ചിത് പാപാചാരം കരോതി സ തം ന ദൃഷ്ടവാൻ ന വാവഗതവാൻ|
every one who is remaining in him doth not sin; every one who is sinning, hath not seen him, nor known him.
7 ഹേ പ്രിയബാലകാഃ, കശ്ചിദ് യുഷ്മാകം ഭ്രമം ന ജനയേത്, യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം കരോതി സ താദൃഗ് ധാർമ്മികോ ഭവതി യാദൃക് സ ധാമ്മികോ ഽസ്തി|
Little children, let no one lead you astray; he who is doing the righteousness is righteous, even as he is righteous,
8 യഃ പാപാചാരം കരോതി സ ശയതാനാത് ജാതോ യതഃ ശയതാന ആദിതഃ പാപാചാരീ ശയതാനസ്യ കർമ്മണാം ലോപാർഥമേവേശ്വരസ്യ പുത്രഃ പ്രാകാശത|
he who is doing the sin, of the devil he is, because from the beginning the devil doth sin; for this was the Son of God manifested, that he may break up the works of the devil;
9 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരാത് ജാതഃ സ പാപാചാരം ന കരോതി യതസ്തസ്യ വീര്യ്യം തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി പാപാചാരം കർത്തുഞ്ച ന ശക്നോതി യതഃ സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ|
every one who hath been begotten of God, sin he doth not, because his seed in him doth remain, and he is not able to sin, because of God he hath been begotten.
10 ഇത്യനേനേശ്വരസ്യ സന്താനാഃ ശയതാനസ്യ ച സന്താനാ വ്യക്താ ഭവന്തി| യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം ന കരോതി സ ഈശ്വരാത് ജാതോ നഹി യശ്ച സ്വഭ്രാതരി ന പ്രീയതേ സോ ഽപീശ്വരാത് ജാതോ നഹി|
In this manifest are the children of God, and the children of the devil; every one who is not doing righteousness, is not of God, and he who is not loving his brother,
11 യതസ്തസ്യ യ ആദേശ ആദിതോ യുഷ്മാഭിഃ ശ്രുതഃ സ ഏഷ ഏവ യദ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം പ്രേമ കർത്തവ്യം|
because this is the message that ye did hear from the beginning, that we may love one another,
12 പാപാത്മതോ ജാതോ യഃ കാബിൽ സ്വഭ്രാതരം ഹതവാൻ തത്സദൃശൈരസ്മാഭി ർന ഭവിതവ്യം| സ കസ്മാത് കാരണാത് തം ഹതവാൻ? തസ്യ കർമ്മാണി ദുഷ്ടാനി തദ്ഭ്രാതുശ്ച കർമ്മാണി ധർമ്മാണ്യാസൻ ഇതി കാരണാത്|
not as Cain — of the evil one he was, and he did slay his brother, and wherefore did he slay him? because his works were evil, and those of his brother righteous.
13 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, സംസാരോ യദി യുഷ്മാൻ ദ്വേഷ്ടി തർഹി തദ് ആശ്ചര്യ്യം ന മന്യധ്വം|
Do not wonder, my brethren, if the world doth hate you;
14 വയം മൃത്യുമ് ഉത്തീര്യ്യ ജീവനം പ്രാപ്തവന്തസ്തദ് ഭ്രാതൃഷു പ്രേമകരണാത് ജാനീമഃ| ഭ്രാതരി യോ ന പ്രീയതേ സ മൃത്യൗ തിഷ്ഠതി|
we — we have known that we have passed out of the death to the life, because we love the brethren; he who is not loving the brother doth remain in the death.
15 യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സം നരഘാതീ കിഞ്ചാനന്തജീവനം നരഘാതിനഃ കസ്യാപ്യന്തരേ നാവതിഷ്ഠതേ തദ് യൂയം ജാനീഥ| (aiōnios g166)
Every one who is hating his brother — a man-killer he is, and ye have known that no man-killer hath life age-during in him remaining, (aiōnios g166)
16 അസ്മാകം കൃതേ സ സ്വപ്രാണാംസ്ത്യക്തവാൻ ഇത്യനേന വയം പ്രേമ്നസ്തത്ത്വമ് അവഗതാഃ, അപരം ഭ്രാതൃണാം കൃതേ ഽസ്മാഭിരപി പ്രാണാസ്ത്യക്തവ്യാഃ|
in this we have known the love, because he for us his life did lay down, and we ought for the brethren the lives to lay down;
17 സാംസാരികജീവികാപ്രാപ്തോ യോ ജനഃ സ്വഭ്രാതരം ദീനം ദൃഷ്ട്വാ തസ്മാത് സ്വീയദയാം രുണദ്ധി തസ്യാന്തര ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ കഥം തിഷ്ഠേത്?
and whoever may have the goods of the world, and may view his brother having need, and may shut up his bowels from him — how doth the love of God remain in him?
18 ഹേ മമ പ്രിയബാലകാഃ, വാക്യേന ജിഹ്വയാ വാസ്മാഭിഃ പ്രേമ ന കർത്തവ്യം കിന്തു കാര്യ്യേണ സത്യതയാ ചൈവ|
My little children, may we not love in word nor in tongue, but in word and in truth!
19 ഏതേന വയം യത് സത്യമതസമ്ബന്ധീയാസ്തത് ജാനീമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് സ്വാന്തഃകരണാനി സാന്ത്വയിതും ശക്ഷ്യാമശ്ച|
and in this we know that of the truth we are, and before Him we shall assure our hearts,
20 യതോ ഽസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ദൂഷയതി തർഹ്യസ്മദന്തഃ കരണാദ് ഈശ്വരോ മഹാൻ സർവ്വജ്ഞശ്ച|
because if our heart may condemn — because greater is God than our heart, and He doth know all things.
21 ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മദന്തഃകരണം യദ്യസ്മാൻ ന ദൂഷയതി തർഹി വയമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് പ്രതിഭാന്വിതാ ഭവാമഃ|
Beloved, if our heart may not condemn us, we have boldness toward God,
22 യച്ച പ്രാർഥയാമഹേ തത് തസ്മാത് പ്രാപ്നുമഃ, യതോ വയം തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയാമസ്തസ്യ സാക്ഷാത് തുഷ്ടിജനകമ് ആചാരം കുർമ്മശ്ച|
and whatever we may ask, we receive from Him, because His commands we keep, and the things pleasing before Him we do,
23 അപരം തസ്യേയമാജ്ഞാ യദ് വയം പുത്രസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നി വിശ്വസിമസ്തസ്യാജ്ഞാനുസാരേണ ച പരസ്പരം പ്രേമ കുർമ്മഃ|
and this is His command, that we may believe in the name of His Son Jesus Christ, and may love one another, even as He did give command to us,
24 യശ്ച തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയതി സ തസ്മിൻ തിഷ്ഠതി തസ്മിൻ സോഽപി തിഷ്ഠതി; സ ചാസ്മാൻ യമ് ആത്മാനം ദത്തവാൻ തസ്മാത് സോ ഽസ്മാസു തിഷ്ഠതീതി ജാനീമഃ|
and he who is keeping His commands, in Him he doth remain, and He in him; and in this we know that He doth remain in us, from the Spirit that He gave us.
