1 കരിന്ഥിനഃ 2
1 ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മത്സമീപേ മമാഗമനകാലേഽഹം വക്തൃതായാ വിദ്യായാ വാ നൈപുണ്യേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷ്യം പ്രചാരിതവാൻ തന്നഹി;
En ik, broeders, als ik tot u ben gekomen, ben niet gekomen met uitnemendheid van woorden, of van wijsheid, u verkondigende de getuigenis van God.
2 യതോ യീശുഖ്രീഷ്ടം തസ്യ ക്രുശേ ഹതത്വഞ്ച വിനാ നാന്യത് കിമപി യുഷ്മന്മധ്യേ ജ്ഞാപയിതും വിഹിതം ബുദ്ധവാൻ|
Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.
3 അപരഞ്ചാതീവ ദൗർബ്ബല്യഭീതികമ്പയുക്തോ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമാസം|
En ik was bij ulieden in zwakheid, en in vreze, en in vele beving.
4 അപരം യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ യത് മാനുഷികജ്ഞാനസ്യ ഫലം ന ഭവേത് കിന്ത്വീശ്വരീയശക്തേഃ ഫലം ഭവേത്,
En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht;
5 തദർഥം മമ വക്തൃതാ മദീയപ്രചാരശ്ച മാനുഷികജ്ഞാനസ്യ മധുരവാക്യസമ്ബലിതൗ നാസ്താം കിന്ത്വാത്മനഃ ശക്തേശ്ച പ്രമാണയുക്താവാസ്താം|
Opdat uw geloof niet zou zijn in wijsheid der mensen, maar in de kracht Gods.
6 വയം ജ്ഞാനം ഭാഷാമഹേ തച്ച സിദ്ധലോകൈ ർജ്ഞാനമിവ മന്യതേ, തദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനം നഹി, ഇഹലോകസ്യ നശ്വരാണാമ് അധിപതീനാം വാ ജ്ഞാനം നഹി; (aiōn g165)
En wij spreken wijsheid onder de volmaakten; doch een wijsheid, niet dezer wereld, noch der oversten dezer wereld, die te niet worden; (aiōn g165)
7 കിന്തു കാലാവസ്ഥായാഃ പൂർവ്വസ്മാദ് യത് ജ്ഞാനമ് അസ്മാകം വിഭവാർഥമ് ഈശ്വരേണ നിശ്ചിത്യ പ്രച്ഛന്നം തന്നിഗൂഢമ് ഈശ്വരീയജ്ഞാനം പ്രഭാഷാമഹേ| (aiōn g165)
Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was; (aiōn g165)
8 ഇഹലോകസ്യാധിപതീനാം കേനാപി തത് ജ്ഞാനം ന ലബ്ധം, ലബ്ധേ സതി തേ പ്രഭാവവിശിഷ്ടം പ്രഭും ക്രുശേ നാഹനിഷ്യൻ| (aiōn g165)
Welke niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben. (aiōn g165)
9 തദ്വല്ലിഖിതമാസ്തേ, നേത്രേണ ക്കാപി നോ ദൃഷ്ടം കർണേനാപി ച ന ശ്രുതം| മനോമധ്യേ തു കസ്യാപി ന പ്രവിഷ്ടം കദാപി യത്| ഈശ്വരേ പ്രീയമാണാനാം കൃതേ തത് തേന സഞ്ചിതം|
Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben.
10 അപരമീശ്വരഃ സ്വാത്മനാ തദസ്മാകം സാക്ഷാത് പ്രാകാശയത്; യത ആത്മാ സർവ്വമേവാനുസന്ധത്തേ തേന ചേശ്വരസ്യ മർമ്മതത്ത്വമപി ബുധ്യതേ|
Doch God heeft het ons geopenbaard door Zijn Geest; want de Geest onderzoekt alle dingen, ook de diepten Gods.
11 മനുജസ്യാന്തഃസ്ഥമാത്മാനം വിനാ കേന മനുജേന തസ്യ മനുജസ്യ തത്ത്വം ബുധ്യതേ? തദ്വദീശ്വരസ്യാത്മാനം വിനാ കേനാപീശ്വരസ്യ തത്ത്വം ന ബുധ്യതേ|
Want wie van de mensen weet, hetgeen des mensen is, dan de geest des mensen, die in hem is? Alzo weet ook niemand, hetgeen Gods is, dan de Geest Gods.
12 വയഞ്ചേഹലോകസ്യാത്മാനം ലബ്ധവന്തസ്തന്നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവാത്മാനം ലബ്ധവന്തഃ, തതോ ഹേതോരീശ്വരേണ സ്വപ്രസാദാദ് അസ്മഭ്യം യദ് യദ് ദത്തം തത്സർവ്വമ് അസ്മാഭി ർജ്ഞാതും ശക്യതേ|
Doch wij hebben niet ontvangen den geest der wereld, maar den Geest, Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn;
13 തച്ചാസ്മാഭി ർമാനുഷികജ്ഞാനസ്യ വാക്യാനി ശിക്ഷിത്വാ കഥ്യത ഇതി നഹി കിന്ത്വാത്മതോ വാക്യാനി ശിക്ഷിത്വാത്മികൈ ർവാക്യൈരാത്മികം ഭാവം പ്രകാശയദ്ഭിഃ കഥ്യതേ|
Dewelke wij ook spreken, niet met woorden, die de menselijke wijsheid leert, maar met woorden, die de Heilige Geest leert, geestelijke dingen met geestelijke samenvoegende.
14 പ്രാണീ മനുഷ്യ ഈശ്വരീയാത്മനഃ ശിക്ഷാം ന ഗൃഹ്ലാതി യത ആത്മികവിചാരേണ സാ വിചാര്യ്യേതി ഹേതോഃ സ താം പ്രലാപമിവ മന്യതേ ബോദ്ധുഞ്ച ന ശക്നോതി|
Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden.
15 ആത്മികോ മാനവഃ സർവ്വാണി വിചാരയതി കിന്തു സ്വയം കേനാപി ന വിചാര്യ്യതേ|
Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden.
16 യത ഈശ്വരസ്യ മനോ ജ്ഞാത്വാ തമുപദേഷ്ടും കഃ ശക്നോതി? കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ മനോഽസ്മാഭി ർലബ്ധം|
Want wie heeft den zin des Heeren gekend, die Hem zou onderrichten? Maar wij hebben den zin van Christus.
