1 കരിന്ഥിനഃ 11
1 ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം സർവ്വസ്മിൻ കാര്യ്യേ മാം സ്മരഥ മയാ ച യാദൃഗുപദിഷ്ടാസ്താദൃഗാചരഥൈതത്കാരണാത് മയാ പ്രശംസനീയാ ആധ്ബേ|
Fylgið því fordæmi mínu eins og ég fylgi fordæmi Jesú Krists.
2 തഥാപി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ യദ് യൂയമിദമ് അവഗതാ ഭവഥ,
Það gleður mig mjög, kæru vinir, að þið hafið munað og iðkað allt sem ég kenndi ykkur.
3 ഏകൈകസ്യ പുരുഷസ്യോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപഃ ഖ്രീഷ്ടഃ, യോഷിതശ്ചോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപഃ പുമാൻ, ഖ്രീഷ്ടസ്യ ചോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപ ഈശ്വരഃ|
En ég vil að þið vitið að eiginkona ber ábyrgð gagnvart manni sínum, eiginmaðurinn er ábyrgur gagnvart Kristi, og Kristur gagnvart Guði.
4 അപരമ് ആച്ഛാദിതോത്തമാങ്ഗേന യേന പുംസാ പ്രാർഥനാ ക്രിയത ഈശ്വരീയവാണീ കഥ്യതേ വാ തേന സ്വീയോത്തമാങ്ഗമ് അവജ്ഞായതേ|
Ef karlmaður ber höfuðfat, meðan hann biður eða predikar, vanvirðir hann því Krist.
5 അനാച്ഛാദിതോത്തമാങ്ഗയാ യയാ യോഷിതാ ച പ്രാർഥനാ ക്രിയത ഈശ്വരീയവാണീ കഥ്യതേ വാ തയാപി സ്വീയോത്തമാങ്ഗമ് അവജ്ഞായതേ യതഃ സാ മുണ്ഡിതശിരഃസദൃശാ|
Af sömu ástæðu mun sú kona, er biður opinberlega eða spáir, það er, flytur boðskap frá Guði, án þess að hafa á höfðinu, vanvirða eiginmann sinn, því að höfuðbúnaður hennar er tákn undirgefni hennar.
6 അനാച്ഛാദിതമസ്തകാ യാ യോഷിത് തസ്യാഃ ശിരഃ മുണ്ഡനീയമേവ കിന്തു യോഷിതഃ കേശച്ഛേദനം ശിരോമുണ്ഡനം വാ യദി ലജ്ജാജനകം ഭവേത് തർഹി തയാ സ്വശിര ആച്ഛാദ്യതാം|
Ef hún neitar að hafa á höfðinu, gæti hún eins vel rakað af sér hárið. Og fyrst það er niðurlægjandi fyrir konu að vera sköllótt, þá ætti hún að hylja höfuð sitt.
7 പുമാൻ ഈശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർത്തിഃ പ്രതിതേജഃസ്വരൂപശ്ച തസ്മാത് തേന ശിരോ നാച്ഛാദനീയം കിന്തു സീമന്തിനീ പുംസഃ പ്രതിബിമ്ബസ്വരൂപാ|
Karlmaður ætti hins vegar ekkert að hafa á höfðinu er hann biðst fyrir, því að hlutverk hans sem yfirvalds er að vera ímynd vegsemdar Guðs. Konan er hins vegar vegsemd mannsins.
8 യതോ യോഷാതഃ പുമാൻ നോദപാദി കിന്തു പുംസോ യോഷിദ് ഉദപാദി|
Fyrsti karlmaðurinn kom ekki af konu, heldur kom konan af karlinum.
9 അധികന്തു യോഷിതഃ കൃതേ പുംസഃ സൃഷ്ടി ർന ബഭൂവ കിന്തു പുംസഃ കൃതേ യോഷിതഃ സൃഷ്ടി ർബഭൂവ|
Adam – karlmaðurinn – var ekki skapaður vegna Evu, heldur Eva handa Adam.
10 ഇതി ഹേതോ ർദൂതാനാമ് ആദരാദ് യോഷിതാ ശിരസ്യധീനതാസൂചകമ് ആവരണം ധർത്തവ്യം|
Konan ætti því að bera höfuðbúnað, sem tákn þess að hún lýtur yfirráðum manns sín á sama hátt og englarnir lúta vilja og valdi Guðs.
11 തഥാപി പ്രഭോ ർവിധിനാ പുമാംസം വിനാ യോഷിന്ന ജായതേ യോഷിതഞ്ച വിനാ പുമാൻ ന ജായതേ|
En minnist þess að samkvæmt vilja Drottins, þarfnast maður og kona hvers annars,
12 യതോ യഥാ പുംസോ യോഷിദ് ഉദപാദി തഥാ യോഷിതഃ പുമാൻ ജായതേ, സർവ്വവസ്തൂനി ചേശ്വരാദ് ഉത്പദ്യന്തേ|
því að þótt fyrsta konan hafi komið frá manninum, eru allir karlmenn síðan fæddir af konum og bæði konur og karlmenn koma frá Guði, skaparanum.
13 യുഷ്മാഭിരേവൈതദ് വിവിച്യതാം, അനാവൃതയാ യോഷിതാ പ്രാർഥനം കിം സുദൃശ്യം ഭവേത്?
Hvað finnst ykkur sjálfum? Er rétt að kona biðjist opinberlega fyrir berhöfðuð?
14 പുരുഷസ്യ ദീർഘകേശത്വം തസ്യ ലജ്ജാജനകം, കിന്തു യോഷിതോ ദീർഘകേശത്വം തസ്യാ ഗൗരവജനകം
Höfum við það ekki á tilfinningunni að höfuð kvenna eigi að vera hulin? Konur eru nefnilega stoltar af síðu hári sínu en síðhærður karlmaður er langt frá því að vera karlmannlegur.
15 യത ആച്ഛാദനായ തസ്യൈ കേശാ ദത്താ ഇതി കിം യുഷ്മാഭിഃ സ്വഭാവതോ ന ശിക്ഷ്യതേ?
16 അത്ര യദി കശ്ചിദ് വിവദിതുമ് ഇച്ഛേത് തർഹ്യസ്മാകമ് ഈശ്വരീയസമിതീനാഞ്ച താദൃശീ രീതി ർന വിദ്യതേ|
En vilji einhver gera þetta að deilumáli, þá vil ég segja eitt, að við höfum ekki þann sið, né kirkja Guðs yfirleitt, að setja þess konar mál á oddinn.
17 യുഷ്മാഭി ർന ഭദ്രായ കിന്തു കുത്സിതായ സമാഗമ്യതേ തസ്മാദ് ഏതാനി ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം ന പ്രശംസനീയാഃ|
Næst vil ég taka fyrir annað atriði sem ég felli mig ekki við hjá ykkur. Það virðist vera frekar til tjóns en gagns er þið komið saman til heilagrar kvöldmáltíðar.
18 പ്രഥമതഃ സമിതൗ സമാഗതാനാം യുഷ്മാകം മധ്യേ ഭേദാഃ സന്തീതി വാർത്താ മയാ ശ്രൂയതേ തന്മധ്യേ കിഞ്ചിത് സത്യം മന്യതേ ച|
Mér er sagt að við slíkar guðsþjónustur séu flokkadrættir og deilur á meðal ykkar og því trúi ég vel.
19 യതോ ഹേതോ ര്യുഷ്മന്മധ്യേ യേ പരീക്ഷിതാസ്തേ യത് പ്രകാശ്യന്തേ തദർഥം ഭേദൈ ർഭവിതവ്യമേവ|
Ég geri ráð fyrir að ykkur finnist slíkt nauðsynlegt, svo að þið, sem alltaf hafið rétt fyrir ykkur, fáið athygli annarra og viðurkenningu.
20 ഏകത്ര സമാഗതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ പ്രഭാവം ഭേജ്യം ഭുജ്യത ഇതി നഹി;
Þegar þið hegðið ykkur á þennan hátt, þá er það ekki kvöldmáltíð Drottins sem þið neytið,
21 യതോ ഭോജനകാലേ യുഷ്മാകമേകൈകേന സ്വകീയം ഭക്ഷ്യം തൂർണം ഗ്രസ്യതേ തസ്മാദ് ഏകോ ജനോ ബുഭുക്ഷിതസ്തിഷ്ഠതി, അന്യശ്ച പരിതൃപ്തോ ഭവതി|
heldur ykkar eigin máltíð. Mér hefur nefnilega verið sagt að hver og einn hrifsi til sín það sem hann getur, án þess að bíða eftir hinum. Þannig fær einn ekki nóg meðan annar fær of mikið.
22 ഭോജനപാനാർഥം യുഷ്മാകം കിം വേശ്മാനി ന സന്തി? യുഷ്മാഭി ർവാ കിമ് ഈശ്വരസ്യ സമിതിം തുച്ഛീകൃത്യ ദീനാ ലോകാ അവജ്ഞായന്തേ? ഇത്യനേന മയാ കിം വക്തവ്യം? യൂയം കിം മയാ പ്രശംസനീയാഃ? ഏതസ്മിൻ യൂയം ന പ്രശംസനീയാഃ|
Er þetta ekki satt? Getið þið ekki borðað og drukkið að vild heima hjá ykkur, til að forðast það að vanvirða söfnuðinn og valda þeim blygðun sem fátækir eru og ekkert geta tekið með sér að heiman? Hvað á ég að segja við þessu? Á ég að hrósa ykkur? Nei, það get ég ekki.
23 പ്രഭുതോ യ ഉപദേശോ മയാ ലബ്ധോ യുഷ്മാസു സമർപിതശ്ച സ ഏഷഃ|
Drottinn sjálfur sagði þetta um heilaga kvöldmáltíð, og ég hef reyndar sagt ykkur það áður: Á þeirri nótt, sem hann var svikinn, tók hann brauð,
24 പരകരസമർപണക്ഷപായാം പ്രഭു ര്യീശുഃ പൂപമാദായേശ്വരം ധന്യം വ്യാഹൃത്യ തം ഭങ്ക്ത്വാ ഭാഷിതവാൻ യുഷ്മാഭിരേതദ് ഗൃഹ്യതാം ഭുജ്യതാഞ്ച തദ് യുഷ്മത്കൃതേ ഭഗ്നം മമ ശരീരം; മമ സ്മരണാർഥം യുഷ്മാഭിരേതത് ക്രിയതാം|
og er hann hafði þakkað Guði, braut hann það og gaf lærisveinum sínum og sagði: „Takið og etið. Þetta er líkami minn sem fyrir ykkur er gefinn. Gerið þetta í mína minningu.“
25 പുനശ്ച ഭേജനാത് പരം തഥൈവ കംസമ് ആദായ തേനോക്തം കംസോഽയം മമ ശോണിതേന സ്ഥാപിതോ നൂതനനിയമഃ; യതിവാരം യുഷ്മാഭിരേതത് പീയതേ തതിവാരം മമ സ്മരണാർഥം പീയതാം|
Á sama hátt tók hann eftir kvöldverðinn bikarinn með víninu og sagði: „Þessi bikar er hinn nýi sáttmáli milli Guðs og ykkar, sem gerður hefur verið og staðfestur með dauða mínum – blóði mínu. Gerið þetta ætíð er þið drekkið í mína minningu.“
26 യതിവാരം യുഷ്മാഭിരേഷ പൂപോ ഭുജ്യതേ ഭാജനേനാനേന പീയതേ ച തതിവാരം പ്രഭോരാഗമനം യാവത് തസ്യ മൃത്യുഃ പ്രകാശ്യതേ|
Því að hvert sinn sem þið etið þetta brauð og drekkið af þessum bikar, þá boðið þið dauða Drottins og allt það sem hann hefur gert, allt til þess er hann kemur aftur.
27 അപരഞ്ച യഃ കശ്ചിദ് അയോഗ്യത്വേന പ്രഭോരിമം പൂപമ് അശ്നാതി തസ്യാനേന ഭാജനേന പിവതി ച സ പ്രഭോഃ കായരുധിരയോ ർദണ്ഡദായീ ഭവിഷ്യതി|
Hver sem borðar því þetta brauð og drekkur af þessum bikar á óverðugan hátt, verður sekur um synd gegn líkama og blóði Drottins.
28 തസ്മാത് മാനവേനാഗ്ര ആത്മാന പരീക്ഷ്യ പശ്ചാദ് ഏഷ പൂപോ ഭുജ്യതാം കംസേനാനേന ച പീയതാം|
Þess vegna ætti sérhver að skoða hug sinn rækilega, sem hyggst neyta brauðsins og drekka af bikarnum.
29 യേന ചാനർഹത്വേന ഭുജ്യതേ പീയതേ ച പ്രഭോഃ കായമ് അവിമൃശതാ തേന ദണ്ഡപ്രാപ്തയേ ഭുജ്യതേ പീയതേ ച|
Hver sá sem etur brauðið og drekkur af bikarnum án þess að minnast líkama Krists og hvað hann merkir, hann etur og drekkur dóm Guðs yfir sig, því að hann óvirðir dauða Krists.
30 ഏതത്കാരണാദ് യുഷ്മാകം ഭൂരിശോ ലോകാ ദുർബ്ബലാ രോഗിണശ്ച സന്തി ബഹവശ്ച മഹാനിദ്രാം ഗതാഃ|
Þetta er ástæða þess hve margir eru veikir og lasburða á meðal ykkar og að margir hafa dáið.
31 അസ്മാഭി ര്യദ്യാത്മവിചാരോഽകാരിഷ്യത തർഹി ദണ്ഡോ നാലപ്സ്യത;
Ef þið hins vegar gætið vel að sjálfum ykkur áður en þið neytið kvöldmáltíðarinnar, þá er ekki þörf á að ykkur sé refsað.
32 കിന്തു യദാസ്മാകം വിചാരോ ഭവതി തദാ വയം ജഗതോ ജനൈഃ സമം യദ് ദണ്ഡം ന ലഭാമഹേ തദർഥം പ്രഭുനാ ശാസ്തിം ഭുംജ്മഹേ|
Þó er það svo að þegar Drottinn dæmir okkur, þá er hann að aga okkur til þess að við verðum ekki fordæmd ásamt heiminum.
33 ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഭോജനാർഥം മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേനേതരോഽനുഗൃഹ്യതാം|
Þess vegna skuluð þið bíða hvert eftir öðru, kæru vinir, þegar þið komið saman til kvöldmáltíðar Drottins.
34 യശ്ച ബുഭുക്ഷിതഃ സ സ്വഗൃഹേ ഭുങ്ക്താം| ദണ്ഡപ്രാപ്തയേ യുഷ്മാഭി ർന സമാഗമ്യതാം| ഏതദ്ഭിന്നം യദ് ആദേഷ്ടവ്യം തദ് യുഷ്മത്സമീപാഗമനകാലേ മയാദേക്ഷ്യതേ|
Sé einhver sársvangur, þá borði hann heima hjá sér, svo hann leiði ekki yfir sig refsingu er þið komið saman. Önnur mál mun ég ræða nánar þegar ég kem til ykkar.
