រោមិណះ 1

1 ឦឝ្វរោ និជបុត្រមធិ យំ សុសំវាទំ ភវិឞ្យទ្វាទិភិ រ្ធម៌្មគ្រន្ថេ ប្រតិឝ្រុតវាន៑ តំ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុំ ប្ឫថក្ក្ឫត អាហូតះ ប្រេរិតឝ្ច ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ សេវកោ យះ បៅលះ

١ مِنْ بُولُسَ عَبْدِ يَسُوعَ المَسِيحِ، الرَّسُولِ الْمَدْعُوِّ وَالْمُفْرَزِ لإِنْجِيلِ اللهِ،

2 ស រោមានគរស្ថាន៑ ឦឝ្វរប្រិយាន៑ អាហូតាំឝ្ច បវិត្រលោកាន៑ ប្រតិ បត្រំ លិខតិ។

٢ هَذَا الإِنْجِيلِ الَّذِي وَعَدَ اللهُ بِهِ مِنْ قَبْلُ عَلَى أَلْسِنَةِ أَنْبِيَائِهِ فِي الْكُتُبِ الْمُقَدَّسَةِ،

3 អស្មាកំ ស ប្រភុ រ្យីឝុះ ខ្រីឞ្ដះ ឝារីរិកសម្ពន្ធេន ទាយូទោ វំឝោទ្ភវះ

٣ وَهُوَ يَخْتَصُّ بِابْنِهِ الَّذِي جَاءَ مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ مِنَ النَّاحِيَةِ الْبَشَرِيَّةِ؛

4 បវិត្រស្យាត្មនះ សម្ពន្ធេន ចេឝ្វរស្យ ប្រភាវវាន៑ បុត្រ ឥតិ ឝ្មឝានាត៑ តស្យោត្ថានេន ប្រតិបន្នំ។

٤ وَمِنْ نَاحِيَةِ رُوحِ الْقَدَاسَةِ، تَبَيَّنَ بِقُوَّةٍ أَنَّهُ ابْنُ اللهِ بِالْقِيَامَةِ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ. إِنَّهُ يَسُوعُ الْمَسِيحُ رَبُّنَا

5 អបរំ យេឞាំ មធ្យេ យីឝុនា ខ្រីឞ្ដេន យូយមប្យាហូតាស្តេ ៜន្យទេឝីយលោកាស្តស្យ នាម្និ វិឝ្វស្យ និទេឝគ្រាហិណោ យថា ភវន្តិ

٥ الَّذِي بِهِ وَلأَجْلِ اسْمِهِ نِلْنَا نِعْمَةً وَرِسَالَةً لإِطَاعَةِ الإِيمَانِ بَيْنَ جَمِيعِ الأُمَمِ،

6 តទភិប្រាយេណ វយំ តស្មាទ៑ អនុគ្រហំ ប្រេរិតត្វបទញ្ច ប្រាប្តាះ។

٦ وَمِنْ بَيْنِهِمْ أَنْتُمْ أَيْضاً مَدْعُوُّو يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

7 តាតេនាស្មាកម៑ ឦឝ្វរេណ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេន ច យុឞ្មភ្យម៑ អនុគ្រហះ ឝាន្តិឝ្ច ប្រទីយេតាំ។

٧ إِلَى جَمِيعِ مَنْ هُمْ فِي رُومَا مِنْ أَحِبَّاءِ اللهِ الْقِدِّيسِينَ الْمَدْعُوِّينَ. لِتَكُنْ لَكُمُ النِّعْمَةُ وَالسَّلامُ مِنَ اللهِ أَبِينَا وَالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ!

8 ប្រថមតះ សវ៌្វស្មិន៑ ជគតិ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសស្យ ប្រកាឝិតត្វាទ៑ អហំ យុឞ្មាកំ សវ៌្វេឞាំ និមិត្តំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម គ្ឫហ្លន៑ ឦឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ ករោមិ។

٨ أَوَّلاً، أَشْكُرُ إِلهِي بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ مِنْ أَجْلِكُمْ جَمِيعاً، لأَنَّ إِيمَانَكُمْ يُذَاعُ خَبَرُهُ فِي الْعَالَمِ كُلِّهِ.

9 អបរម៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រសាទាទ៑ ពហុកាលាត៑ បរំ សាម្ប្រតំ យុឞ្មាកំ សមីបំ យាតុំ កថមបិ យត៑ សុយោគំ ប្រាប្នោមិ, ឯតទត៌្ហំ និរន្តរំ នាមាន្យុច្ចារយន៑ និជាសុ សវ៌្វប្រាត៌្ហនាសុ សវ៌្វទា និវេទយាមិ,

٩ فَإِنَّ اللهَ الَّذِي أَخْدِمُهُ بِرُوحِي فِي التَّبْشِيرِ بِإِنْجِيلِ ابْنِهِ، هُوَ شَاهِدٌ لِي كَيْفَ لَا أَتَوَقَّفُ عَنْ ذِكْرِكُمْ

10 ឯតស្មិន៑ យមហំ តត្បុត្រីយសុសំវាទប្រចារណេន មនសា បរិចរាមិ ស ឦឝ្វរោ មម សាក្ឞី វិទ្យតេ។

١٠ فِي صَلَوَاتِي، مُتَوَسِّلاً دَائِماً عَسَى الآنَ أَنْ يَتَيَسَّرَ لِي مَرَّةً بِمَشِيئَةِ اللهِ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ.

11 យតោ យុឞ្មាកំ មម ច វិឝ្វាសេន វយម៑ ឧភយេ យថា ឝាន្តិយុក្តា ភវាម ឥតិ ការណាទ្

١١ فَإِنِّي أَشْتَاقُ أَنْ أَرَاكُمْ لأَحْمِلَ إِلَيْكُمْ بَرَكَةً رُوحِيَّةً لِتَثْبِيتِكُمْ،

12 យុឞ្មាកំ ស្ថៃយ៌្យករណាត៌្ហំ យុឞ្មភ្យំ កិញ្ចិត្បរមាត៌្ហទានទានាយ យុឞ្មាន៑ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ មទីយា វាញ្ឆា។

١٢ لِيُشَجِّعَ بَعْضُنَا بَعْضَاً بِالإِيمَانِ الْمُشْتَرَكِ، إِيمَانِكُمْ وَإِيمَانِي.

13 ហេ ភ្រាត្ឫគណ ភិន្នទេឝីយលោកានាំ មធ្យេ យទ្វត៑ តទ្វទ៑ យុឞ្មាកំ មធ្យេបិ យថា ផលំ ភុញ្ជេ តទភិប្រាយេណ មុហុម៌ុហុ រ្យុឞ្មាកំ សមីបំ គន្តុម៑ ឧទ្យតោៜហំ កិន្តុ យាវទ៑ អទ្យ តស្មិន៑ គមនេ មម វិឃ្នោ ជាត ឥតិ យូយំ យទ៑ អជ្ញាតាស្តិឞ្ឋថ តទហម៑ ឧចិតំ ន ពុធ្យេ។

١٣ ثُمَّ لَا أُرِيدُ أَنْ يَخْفَى عَلَيْكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أَنَّنِي كَثِيراً مَا قَصَدْتُ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ، لِيَكُونَ لِي ثَمَرٌ مِنْ بَيْنِكُمْ أَيْضاً كَمَا لِي مِنْ بَيْنِ الأُمَمِ الأُخْرَى، إِلّا أَنَّنِي كُنْتُ أُعَاقُ حَتَّى الآنَ

14 អហំ សភ្យាសភ្យានាំ វិទ្វទវិទ្វតាញ្ច សវ៌្វេឞាម៑ ឫណី វិទ្យេ។

١٤ فَإِنَّ عَلَيَّ دَيْناً لِلْيُونَانِيِّينَ وَالْبَرَابِرَةِ، لِلمُتَعَلِّمِينَ وَالْجُهَّالِ.

15 អតឯវ រោមានិវាសិនាំ យុឞ្មាកំ សមីបេៜបិ យថាឝក្តិ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អហម៑ ឧទ្យតោស្មិ។

١٥ وَلِذلِكَ، فَبِكُلِّ مَا لَدَيَّ، أَنَا فِي غَايَةِ الشَّوْقِ أَنْ أُبَشِّرَ بِالإِنْجِيلِ أَيْضاً بَيْنَكُمْ أَنْتُمُ الَّذِينَ فِي رُومَا.

16 យតះ ខ្រីឞ្ដស្យ សុសំវាទោ មម លជ្ជាស្បទំ នហិ ស ឦឝ្វរស្យ ឝក្តិស្វរូបះ សន៑ អា យិហូទីយេភ្យោ ៜន្យជាតីយាន៑ យាវត៑ សវ៌្វជាតីយានាំ មធ្យេ យះ កឝ្ចិទ៑ តត្រ វិឝ្វសិតិ តស្យៃវ ត្រាណំ ជនយតិ។

١٦ فَأَنَا لَا أَسْتَحِي بِالإِنْجِيلِ، لأَنَّهُ قُدْرَةُ اللهِ لِلْخَلاصِ، لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ، لِلْيَهُودِيِّ أَوَّلاً ثُمَّ لِلْيُونَانِيِّ.

17 យតះ ប្រត្យយស្យ សមបរិមាណម៑ ឦឝ្វរទត្តំ បុណ្យំ តត្សុសំវាទេ ប្រកាឝតេ។ តទធិ ធម៌្មបុស្តកេបិ លិខិតមិទំ "បុណ្យវាន៑ ជនោ វិឝ្វាសេន ជីវិឞ្យតិ"។

١٧ فَفِيهِ قَدْ أُعْلِنَ الْبِرُّ الَّذِي يَمْنَحُهُ اللهُ عَلَى أَسَاسِ الإِيمَانِ وَالَّذِي يُؤَدِّي إِلَى الإِيمَانِ، عَلَى حَدِّ مَا قَدْ كُتِبَ: «أَمَّا مَنْ تَبَرَّرَ بِالإِيمَانِ، فَبِالإِيمَانِ يَحْيَا».

18 អតឯវ យេ មានវាះ បាបកម៌្មណា សត្យតាំ រុន្ធន្តិ តេឞាំ សវ៌្វស្យ ទុរាចរណស្យាធម៌្មស្យ ច វិរុទ្ធំ ស្វគ៌ាទ៑ ឦឝ្វរស្យ កោបះ ប្រកាឝតេ។

١٨ فَإِنَّهُ قَدْ أُعْلِنَ غَضَبُ اللهِ مِنَ السَّمَاءِ عَلَى جَمِيعِ مَا يَفْعَلُهُ النَّاسُ مِنْ عِصْيَانٍ وَإِثْمٍ الَّذِينَ يَحْجُبُونَ الْحَقَّ بِالإِثْمِ.

19 យត ឦឝ្វរមធិ យទ្យទ៑ ជ្ញេយំ តទ៑ ឦឝ្វរះ ស្វយំ តាន៑ ប្រតិ ប្រកាឝិតវាន៑ តស្មាត៑ តេឞាម៑ អគោចរំ នហិ។

١٩ ذَلِكَ لأَنَّ مَا يُعْرَفُ عَنِ اللهِ وَاضِحٌ بَيْنَهُمْ، إِذْ بَيَّنَهُ اللهُ لَهُمْ.

20 ផលតស្តស្យានន្តឝក្តីឝ្វរត្វាទីន្យទ្ឫឝ្យាន្យបិ ស្ឫឞ្ដិកាលម៑ អារភ្យ កម៌្មសុ ប្រកាឝមានានិ ទ្ឫឝ្យន្តេ តស្មាត៑ តេឞាំ ទោឞប្រក្ឞាលនស្យ បន្ថា នាស្តិ។ (aïdios g126)

٢٠ فَإِنَّ مَا لَا يُرَى مِنْ أُمُورِ اللهِ، أَيْ قُدْرَتَهُ الأَزَلِيَّةَ وَأُلُوهَتَهُ، ظَاهِرٌ لِلْعِيَانِ مُنْذُ خَلْقِ الْعَالَمِ، إِذْ تُدْرِكُهُ الْعُقُولُ مِنْ خِلالِ الْمَخْلُوقَاتِ. حَتَّى إِنَّ النَّاسَ بَاتُوا بِلا عُذْرٍ. (aïdios g126)

21 អបរម៑ ឦឝ្វរំ ជ្ញាត្វាបិ តេ តម៑ ឦឝ្វរជ្ញានេន នាទ្រិយន្ត ក្ឫតជ្ញា វា ន ជាតាះ; តស្មាត៑ តេឞាំ សវ៌្វេ តក៌ា វិផលីភូតាះ, អបរញ្ច តេឞាំ វិវេកឝូន្យានិ មនាំសិ តិមិរេ មគ្នានិ។

٢١ فَمَعَ أَنَّهُمْ عَرَفُوا اللهَ، لَمْ يُمَجِّدُوهُ بِاعْتِبَارِهِ اللهَ، وَلا شَكَرُوهُ، بَلِ انْصَرَفُوا بِتَفْكِيرِهِمْ إِلَى الْحَمَاقَةِ وَصَارَ قَلْبُهُمْ لِغَبَاوَتِهِ مُظْلِماً.

22 តេ ស្វាន៑ ជ្ញានិនោ ជ្ញាត្វា ជ្ញានហីនា អភវន្

٢٢ وَفِيمَا يَدَّعُونَ أَنَّهُمْ حُكَمَاءُ، صَارُوا جُهَّالاً،

23 អនឝ្វរស្យេឝ្វរស្យ គៅរវំ វិហាយ នឝ្វរមនុឞ្យបឝុបក្ឞ្យុរោគាមិប្រភ្ឫតេរាក្ឫតិវិឝិឞ្ដប្រតិមាស្តៃរាឝ្រិតាះ។

٢٣ وَاسْتَبْدَلُوا بِمَجْدِ اللهِ الْخَالِدِ تَمَاثِيلَ لِصُوَرِ الإِنْسَانِ الْفَانِي وَالطُّيُورِ وَذَوَاتِ الأَرْبَعِ وَالزَّوَاحِفِ.

24 ឥត្ថំ ត ឦឝ្វរស្យ សត្យតាំ វិហាយ ម្ឫឞាមតម៑ អាឝ្រិតវន្តះ សច្ចិទានន្ទំ ស្ឫឞ្ដិកត៌្តារំ ត្យក្ត្វា ស្ឫឞ្ដវស្តុនះ បូជាំ សេវាញ្ច ក្ឫតវន្តះ; (aiōn g165)

٢٤ لِذَلِكَ أَسْلَمَهُمُ اللهُ، فِي شَهْوَاتِ قُلُوبِهِمْ، إِلَى النَّجَاسَةِ، لِيُهِينُوا أَجْسَادَهُمْ فِيمَا بَيْنَهُمْ.

25 ឥតិ ហេតោរីឝ្វរស្តាន៑ កុក្រិយាយាំ សមប៌្យ និជនិជកុចិន្តាភិលាឞាភ្យាំ ស្វំ ស្វំ ឝរីរំ បរស្បរម៑ អបមានិតំ កត៌្តុម៑ អទទាត៑។

٢٥ إِذْ قَدِ اسْتَبْدَلُوا بِحَقِّ اللهِ مَا هُوَ بَاطِلٌ، فَاتَّقَوْا الْمَخْلُوقَ وَعَبَدُوهُ بَدَلَ الْخَالِقِ، الْمُبَارَكِ إِلَى الأَبَدِ. آمِين! (aiōn g165)

26 ឦឝ្វរេណ តេឞុ ក្វភិលាឞេ សមប៌ិតេឞុ តេឞាំ យោឞិតះ ស្វាភាវិកាចរណម៑ អបហាយ វិបរីតក្ឫត្យេ ប្រាវត៌្តន្ត;

٢٦ لِهَذَا السَّبَبِ أَسْلَمَهُمُ اللهُ إِلَى الشَّهَوَاتِ الْمُخْزِيَةِ. فَإِنَّ إِنَاثَهُمْ تَحَوَّلْنَ عَنِ اسْتِعْمَالِ أَجْسَادِهِنَّ بِالطَّرِيقَةِ الطَّبِيعِيَّةِ إِلَى اسْتِعْمَالِهَا بِطَرِيقَةٍ مُخَالِفَةٍ لِلطَّبِيعَةِ.

27 តថា បុរុឞា អបិ ស្វាភាវិកយោឞិត្សង្គមំ វិហាយ បរស្បរំ កាមក្ឫឝានុនា ទគ្ធាះ សន្តះ បុមាំសះ បុំភិះ សាកំ កុក្ឫត្យេ សមាសជ្យ និជនិជភ្រាន្តេះ សមុចិតំ ផលម៑ អលភន្ត។

٢٧ وَكَذلِكَ تَحَوَّلَ الذُّكُورُ أَيْضاً عَنِ اسْتِعْمَالِ الأُنْثَى بِالطَّرِيقَةِ الطَّبِيعِيَّةِ، وَالْتَهَبُوا شَهْوَةً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ، مُرْتَكِبِينَ الْفَحْشَاءَ ذُكُوراً بِذُكُورٍ، فَاسْتَحَقُّوا أَنْ يَنَالُوا فِي أَنْفُسِهِمِ الْجَزَاءَ الْعَادِلَ عَلَى ضَلالِهِمْ.

28 តេ ស្វេឞាំ មនះស្វីឝ្វរាយ ស្ថានំ ទាតុម៑ អនិច្ឆុកាស្តតោ ហេតោរីឝ្វរស្តាន៑ ប្រតិ ទុឞ្ដមនស្កត្វម៑ អវិហិតក្រិយត្វញ្ច ទត្តវាន៑។

٢٨ وَبِمَا أَنَّهُمْ لَمْ يَتَخَيَّرُوا إِبْقَاءَ اللهِ ضِمْنَ مَعْرِفَتِهِمْ، أَسْلَمَهُمُ اللهُ إِلَى ذِهْنٍ عَاطِلٍ عَنِ التَّمْيِيزِ دَفَعَهُمْ إِلَى مُمَارَسَةِ الأُمُورِ غَيْرِ اللّائِقَةِ.

29 អតឯវ តេ សវ៌្វេ ៜន្យាយោ វ្យភិចារោ ទុឞ្ដត្វំ លោភោ ជិឃាំសា ឦឞ៌្យា វធោ វិវាទឝ្ចាតុរី កុមតិរិត្យាទិភិ រ្ទុឞ្កម៌្មភិះ បរិបូណ៌ាះ សន្តះ

٢٩ إِذْ قَدِ امْتَلأُوا مِنْ كُلِّ إِثْمٍ وَشَرٍّ وَجَشَعٍ وَخُبْثٍ، وَشُحِنُوا حَسَداً وَقَتْلاً وَخِصَاماً وَمَكْراً وَسُوءاً. وَهُمْ ثَرْثَارُونَ،

30 កណ៌េជបា អបវាទិន ឦឝ្វរទ្វេឞកា ហិំសកា អហង្ការិណ អាត្មឝ្លាឃិនះ កុកម៌្មោត្បាទកាះ បិត្រោរាជ្ញាលង្ឃកា

٣٠ مُغْتَابُونَ، كَارِهُونَ لِلهِ، شَتَّامُونَ، مُتَكَبِّرُونَ، مُتَفَاخِرُونَ، مُخْتَرِعُونَ لِلشُّرُورِ، غَيْرُ طَائِعِينَ لِلْوَالِدَيْنِ.

31 អវិចារកា និយមលង្ឃិនះ ស្នេហរហិតា អតិទ្វេឞិណោ និទ៌យាឝ្ច ជាតាះ។

٣١ لَا فَهْمَ عِنْدَهُمْ، وَلا أَمَانَةَ، وَلا حَنَانَ، وَلا رَحْمَةَ.

32 យេ ជនា ឯតាទ្ឫឝំ កម៌្ម កុវ៌្វន្តិ តឯវ ម្ឫតិយោគ្យា ឦឝ្វរស្យ វិចារមីទ្ឫឝំ ជ្ញាត្វាបិ ត ឯតាទ្ឫឝំ កម៌្ម ស្វយំ កុវ៌្វន្តិ កេវលមិតិ នហិ កិន្តុ តាទ្ឫឝកម៌្មការិឞុ លោកេឞ្វបិ ប្រីយន្តេ។

٣٢ إِنَّهُمْ يَعْلَمُونَ حُكْمَ اللهِ الْعَادِلِ: أَنَّ الَّذِينَ يَفْعَلُونَ هَذِهِ الأُمُورَ يَسْتَوْجِبُونَ الْمَوْتَ؛ وَمَعَ ذَلِكَ، لَا يُمَارِسُونَهَا وَحَسْبُ، بَلْ يُسَرُّونَ بِفَاعِلِيهَا.