មថិះ 9
1 អនន្តរំ យីឝុ រ្នៅកាមារុហ្យ បុនះ បារមាគត្យ និជគ្រាមម៑ អាយយៅ។
Und er trat in das Schiff, fuhr hinüber und kam in seine Stadt.
2 តតះ កតិបយា ជនា ឯកំ បក្ឞាឃាតិនំ ស្វដ្ដោបរិ ឝាយយិត្វា តត្សមីបម៑ អានយន៑; តតោ យីឝុស្តេឞាំ ប្រតីតិំ វិជ្ញាយ តំ បក្ឞាឃាតិនំ ជគាទ, ហេ បុត្រ, សុស្ថិរោ ភវ, តវ កលុឞស្យ មឞ៌ណំ ជាតម៑។
Und siehe, da brachten sie zu ihm einen Gelähmten, der auf einem Bette lag. Und als Jesus ihren Glauben sah, sprach er zu dem Gelähmten: Sei getrost, mein Sohn, deine Sünden sind dir vergeben!
3 តាំ កថាំ និឝម្យ កិយន្ត ឧបាធ្យាយា មនះសុ ចិន្តិតវន្ត ឯឞ មនុជ ឦឝ្វរំ និន្ទតិ។
Und siehe, etliche der Schriftgelehrten sprachen bei sich selbst: Dieser lästert!
4 តតះ ស តេឞាម៑ ឯតាទ្ឫឝីំ ចិន្តាំ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑, យូយំ មនះសុ ក្ឫត ឯតាទ្ឫឝីំ កុចិន្តាំ កុរុថ?
Und da Jesus ihre Gedanken sah, sprach er: Warum denkt ihr Arges in euren Herzen?
5 តវ បាបមឞ៌ណំ ជាតំ, យទ្វា ត្វមុត្ថាយ គច្ឆ, ទ្វយោរនយោ រ្វាក្យយោះ កិំ វាក្យំ វក្តុំ សុគមំ?
Was ist denn leichter zu sagen: Deine Sünden sind dir vergeben, oder zu sagen: Steh auf und wandle?
6 កិន្តុ មេទិន្យាំ កលុឞំ ក្ឞមិតុំ មនុជសុតស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តីតិ យូយំ យថា ជានីថ, តទត៌្ហំ ស តំ បក្ឞាឃាតិនំ គទិតវាន៑, ឧត្តិឞ្ឋ, និជឝយនីយំ អាទាយ គេហំ គច្ឆ។
Damit ihr aber wisset, daß des Menschen Sohn Macht hat, auf Erden Sünden zu vergeben, sprach er zu dem Gelähmten: Steh auf, nimm dein Bett und geh heim!
7 តតះ ស តត្ក្ឞណាទ៑ ឧត្ថាយ និជគេហំ ប្រស្ថិតវាន៑។
Und er stand auf und ging heim.
8 មានវា ឥត្ថំ វិលោក្យ វិស្មយំ មេនិរេ, ឦឝ្វរេណ មានវាយ សាមត៌្ហ្យម៑ ឦទ្ឫឝំ ទត្តំ ឥតិ ការណាត៑ តំ ធន្យំ ពភាឞិរេ ច។
Als aber die Volksmenge das sah, verwunderte sie sich und pries Gott, der solche Macht den Menschen gegeben.
9 អនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាទ៑ គច្ឆន៑ គច្ឆន៑ ករសំគ្រហស្ថានេ សមុបវិឞ្ដំ មថិនាមានម៑ ឯកំ មនុជំ វិលោក្យ តំ ពភាឞេ, មម បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆ, តតះ ស ឧត្ថាយ តស្យ បឝ្ចាទ៑ វវ្រាជ។
Und als Jesus von da weiter ging, sah er einen Menschen an der Zollstätte sitzen, der hieß Matthäus; und er spricht zu ihm: Folge mir nach! Und er stand auf und folgte ihm nach.
10 តតះ បរំ យីឝៅ គ្ឫហេ ភោក្តុម៑ ឧបវិឞ្ដេ ពហវះ ករសំគ្រាហិណះ កលុឞិណឝ្ច មានវា អាគត្យ តេន សាកំ តស្យ ឝិឞ្យៃឝ្ច សាកម៑ ឧបវិវិឝុះ។
Und es begab sich, als er in dem Hause zu Tische saß, siehe, da kamen viele Zöllner und Sünder und saßen mit Jesus und seinen Jüngern zu Tische.
11 ផិរូឝិនស្តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ឝិឞ្យាន៑ ពភាឞិរេ, យុឞ្មាកំ គុរុះ កិំ និមិត្តំ ករសំគ្រាហិភិះ កលុឞិភិឝ្ច សាកំ ភុំក្តេ?
Und als die Pharisäer es sahen, sprachen sie zu seinen Jüngern: Warum ißt euer Meister mit den Zöllnern und Sündern?
12 យីឝុស្តត៑ ឝ្រុត្វា តាន៑ ប្រត្យវទត៑, និរាមយលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ, កិន្តុ សាមយលោកានាំ ប្រយោជនមាស្តេ។
Er aber, als er es hörte, sprach zu ihnen: Die Starken bedürfen des Arztes nicht, sondern die Kranken.
13 អតោ យូយំ យាត្វា វចនស្យាស្យាត៌្ហំ ឝិក្ឞធ្វម៑, ទយាយាំ មេ យថា ប្រីតិ រ្ន តថា យជ្ញកម៌្មណិ។ យតោៜហំ ធាម៌្មិកាន៑ អាហ្វាតុំ នាគតោៜស្មិ កិន្តុ មនះ បរិវត៌្តយិតុំ បាបិន អាហ្វាតុម៑ អាគតោៜស្មិ។
Gehet aber hin und lernet, was das sei: «Ich will Barmherzigkeit und nicht Opfer.» Denn ich bin nicht gekommen, Gerechte zu berufen, sondern Sünder.
14 អនន្តរំ យោហនះ ឝិឞ្យាស្តស្យ សមីបម៑ អាគត្យ កថយាមាសុះ, ផិរូឝិនោ វយញ្ច បុនះ បុនរុបវសាមះ, កិន្តុ តវ ឝិឞ្យា នោបវសន្តិ, កុតះ?
Da kamen die Jünger des Johannes zu ihm und sprachen: Warum fasten wir und die Pharisäer, deine Jünger aber fasten nicht?
15 តទា យីឝុស្តាន៑ អវោចត៑ យាវត៑ សខីនាំ សំង្គេ កន្យាយា វរស្តិឞ្ឋតិ, តាវត៑ កិំ តេ វិលាបំ កត៌្តុំ ឝក្លុវន្តិ? កិន្តុ យទា តេឞាំ សំង្គាទ៑ វរំ នយន្តិ, តាទ្ឫឝះ សមយ អាគមិឞ្យតិ, តទា តេ ឧបវត្ស្យន្តិ។
Und Jesus sprach zu ihnen: Können die Hochzeitleute trauern, solange der Bräutigam bei ihnen ist? Es werden aber Tage kommen, wo der Bräutigam von ihnen genommen sein wird, und dann werden sie fasten.
16 បុរាតនវសនេ កោបិ នវីនវស្ត្រំ ន យោជយតិ, យស្មាត៑ តេន យោជិតេន បុរាតនវសនំ ឆិនត្តិ តច្ឆិទ្រញ្ច ពហុកុត្សិតំ ទ្ឫឝ្យតេ។
Niemand aber setzt einen Lappen von ungewalktem Tuch auf ein altes Kleid, denn der Lappen reißt von dem Kleide ab, und der Riß wird ärger.
17 អន្យញ្ច បុរាតនកុត្វាំ កោបិ នវានគោស្តនីរសំ ន និទធាតិ, យស្មាត៑ តថា ក្ឫតេ កុតូ រ្វិទីយ៌្យតេ តេន គោស្តនីរសះ បតតិ កុតូឝ្ច នឝ្យតិ; តស្មាត៑ នវីនាយាំ កុត្វាំ នវីនោ គោស្តនីរសះ ស្ថាប្យតេ, តេន ទ្វយោរវនំ ភវតិ។
Man faßt auch nicht neuen Wein in alte Schläuche, sonst zerreißen die Schläuche und der Wein wird verschüttet und die Schläuche kommen um; sondern man faßt neuen Wein in neue Schläuche, so bleiben beide miteinander erhalten.
18 អបរំ តេនៃតត្កថាកថនកាលេ ឯកោៜធិបតិស្តំ ប្រណម្យ ពភាឞេ, មម ទុហិតា ប្រាយេណៃតាវត្កាលេ ម្ឫតា, តស្មាទ៑ ភវានាគត្យ តស្យា គាត្រេ ហស្តមប៌យតុ, តេន សា ជីវិឞ្យតិ។
Und da er solches mit ihnen redete, siehe, da kam ein Vorsteher, fiel vor ihm nieder und sprach: Meine Tochter ist eben gestorben; aber komm und lege deine Hand auf sie, so wird sie leben!
19 តទានីំ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាកម៑ ឧត្ថាយ តស្យ បឝ្ចាទ៑ វវ្រាជ។
Und Jesus stand auf und folgte ihm samt seinen Jüngern.
20 ឥត្យនន្តរេ ទ្វាទឝវត្សរាន៑ យាវត៑ ប្រទរាមយេន ឝីណ៌ៃកា នារី តស្យ បឝ្ចាទ៑ អាគត្យ តស្យ វសនស្យ គ្រន្ថិំ បស្បឝ៌;
Und siehe, eine Frau, die zwölf Jahre blutflüssig war, trat von hinten herzu und rührte den Saum seines Kleides an.
21 យស្មាត៑ មយា កេវលំ តស្យ វសនំ ស្ប្ឫឞ្ដ្វា ស្វាស្ថ្យំ ប្រាប្ស្យតេ, សា នារីតិ មនសិ និឝ្ចិតវតី។
Denn sie sagte bei sich selbst: Wenn ich nur sein Kleid anrühre, so bin ich gerettet!
22 តតោ យីឝុវ៌ទនំ បរាវត៌្ត្យ តាំ ជគាទ, ហេ កន្យេ, ត្វំ សុស្ថិរា ភវ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថាមកាឞ៌ីត៑។ ឯតទ្វាក្យេ គទិតឯវ សា យោឞិត៑ ស្វស្ថាភូត៑។
Jesus aber wandte sich um, sah sie und sprach: Sei getrost, meine Tochter, dein Glaube hat dir geholfen! Und das Weib war gerettet von jener Stunde an.
23 អបរំ យីឝុស្តស្យាធ្យក្ឞស្យ គេហំ គត្វា វាទកប្រភ្ឫតីន៑ ពហូន៑ លោកាន៑ ឝព្ទាយមានាន៑ វិលោក្យ តាន៑ អវទត៑,
Als nun Jesus in das Haus des Obersten kam und die Pfeifer und das Getümmel sah,
24 បន្ថានំ ត្យជ, កន្យេយំ នាម្រិយត និទ្រិតាស្តេ; កថាមេតាំ ឝ្រុត្វា តេ តមុបជហសុះ។
sprach er zu ihnen: Entfernet euch! Denn das Mägdlein ist nicht gestorben, sondern es schläft. Und sie verlachten ihn.
25 កិន្តុ សវ៌្វេឞុ ពហិឞ្ក្ឫតេឞុ សោៜភ្យន្តរំ គត្វា កន្យាយាះ ករំ ធ្ឫតវាន៑, តេន សោទតិឞ្ឋត៑;
Als aber das Volk hinausgetrieben war, ging er hinein und faßte sie bei der Hand; und das Mägdlein stand auf.
26 តតស្តត្កម៌្មណោ យឝះ ក្ឫត្ស្នំ តំ ទេឝំ វ្យាប្តវត៑។
Und das Gerücht hiervon verbreitete sich in jener ganzen Gegend.
27 តតះ បរំ យីឝុស្តស្មាត៑ ស្ថានាទ៑ យាត្រាំ ចការ; តទា ហេ ទាយូទះ សន្តាន, អស្មាន៑ ទយស្វ, ឥតិ វទន្តៅ ទ្វៅ ជនាវន្ធៅ ប្រោចៃរាហូយន្តៅ តត្បឝ្ចាទ៑ វវ្រជតុះ។
Und als Jesus von dort weiterging, folgten ihm zwei Blinde nach, die schrieen und sprachen: Du Sohn Davids, erbarme dich unser!
28 តតោ យីឝៅ គេហមធ្យំ ប្រវិឞ្ដំ តាវបិ តស្យ សមីបម៑ ឧបស្ថិតវន្តៅ, តទានីំ ស តៅ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កម៌្មៃតត៑ កត៌្តុំ មម សាមត៌្ហ្យម៑ អាស្តេ, យុវាំ កិមិតិ ប្រតីថះ? តទា តៅ ប្រត្យូចតុះ, សត្យំ ប្រភោ។
Als er nun ins Haus kam, traten die Blinden zu ihm. Und Jesus fragte sie: Glaubt ihr, daß ich solches tun kann? Sie sprachen zu ihm: Ja, Herr!
29 តទានីំ ស តយោ រ្លោចនានិ ស្ប្ឫឝន៑ ពភាឞេ, យុវយោះ ប្រតីត្យនុសារាទ៑ យុវយោ រ្មង្គលំ ភូយាត៑។ តេន តត្ក្ឞណាត៑ តយោ រ្នេត្រាណិ ប្រសន្នាន្យភវន៑,
Da rührte er ihre Augen an und sprach: Euch geschehe nach eurem Glauben!
30 បឝ្ចាទ៑ យីឝុស្តៅ ទ្ឫឍមាជ្ញាប្យ ជគាទ, អវធត្តម៑ ឯតាំ កថាំ កោបិ មនុជោ ម ជានីយាត៑។
Und ihre Augen wurden geöffnet. Und Jesus drohte ihnen ernstlich und sprach: Sehet zu, daß es niemand erfahre!
31 កិន្តុ តៅ ប្រស្ថាយ តស្មិន៑ ក្ឫត្ស្នេ ទេឝេ តស្យ កីត៌្តិំ ប្រកាឝយាមាសតុះ។
Sie aber gingen hinaus und machten ihn in jener ganzen Gegend bekannt.
32 អបរំ តៅ ពហិយ៌ាត ឯតស្មិន្នន្តរេ មនុជា ឯកំ ភូតគ្រស្តមូកំ តស្យ សមីបម៑ អានីតវន្តះ។
Als sie aber hinausgingen, siehe, da brachte man einen Menschen zu ihm, der stumm und besessen war.
33 តេន ភូតេ ត្យាជិតេ ស មូកះ កថាំ កថយិតុំ ប្រារភត, តេន ជនា វិស្មយំ វិជ្ញាយ កថយាមាសុះ, ឥស្រាយេលោ វំឝេ កទាបិ នេទ្ឫគទ្ឫឝ្យត;
Und nachdem der Dämon ausgetrieben war, redete der Stumme. Und das Volk verwunderte sich und sprach: Solches ist noch nie in Israel gesehen worden!
34 កិន្តុ ផិរូឝិនះ កថយាញ្ចក្រុះ ភូតាធិបតិនា ស ភូតាន៑ ត្យាជយតិ។
Die Pharisäer aber sagten: Durch den Obersten der Dämonen treibt er die Dämonen aus!
35 តតះ បរំ យីឝុស្តេឞាំ ភជនភវន ឧបទិឝន៑ រាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ លោកានាំ យស្យ យ អាមយោ យា ច បីឌាសីត៑, តាន៑ ឝមយន៑ ឝមយំឝ្ច សវ៌្វាណិ នគរាណិ គ្រាមាំឝ្ច ពភ្រាម។
UND Jesus durchzog alle Städte und Dörfer, lehrte in ihren Synagogen, predigte das Evangelium von dem Reich und heilte jede Krankheit und jedes Gebrechen.
36 អន្យញ្ច មនុជាន៑ វ្យាកុលាន៑ អរក្ឞកមេឞានិវ ច ត្យក្តាន៑ និរីក្ឞ្យ តេឞុ ការុណិកះ សន៑ ឝិឞ្យាន៑ អវទត៑,
Als er aber die Volksscharen sah, jammerten sie ihn, weil sie beraubt und vernachlässigt waren wie Schafe, die keinen Hirten haben.
37 ឝស្យានិ ប្រចុរាណិ សន្តិ, កិន្តុ ឆេត្តារះ ស្តោកាះ។
Da sprach er zu seinen Jüngern: Die Ernte ist groß, aber der Arbeiter sind wenige.
38 ក្ឞេត្រំ ប្រត្យបរាន៑ ឆេទកាន៑ ប្រហេតុំ ឝស្យស្វាមិនំ ប្រាត៌្ហយធ្វម៑។
Darum bittet den Herrn der Ernte, daß er Arbeiter in seine Ernte aussende!
