មថិះ 22
1 អនន្តរំ យីឝុះ បុនរបិ ទ្ឫឞ្ដាន្តេន តាន៑ អវាទីត៑,
Jesus continuing to discourse to them in parables, said,
2 ស្វគ៌ីយរាជ្យម៑ ឯតាទ្ឫឝស្យ ន្ឫបតេះ សមំ, យោ និជ បុត្រំ វិវាហយន៑ សវ៌្វាន៑ និមន្ត្រិតាន៑ អានេតុំ ទាសេយាន៑ ប្រហិតវាន៑,
The Administration of Heaven resembles the conduct of a king, who having made a marriage feast for his son,
3 កិន្តុ តេ សមាគន្តុំ នេឞ្ដវន្តះ។
sent his servants to call them, who had been invited; but they would not come.
4 តតោ រាជា បុនរបិ ទាសានន្យាន៑ ឥត្យុក្ត្វា ប្រេឞយាមាស, និមន្ត្រិតាន៑ វទត, បឝ្យត, មម ភេជ្យមាសាទិតមាស្តេ, និជវ្ដឞាទិបុឞ្ដជន្តូន៑ មារយិត្វា សវ៌្វំ ខាទ្យទ្រវ្យមាសាទិតវាន៑, យូយំ វិវាហមាគច្ឆត។
Then he sent other servants, saying, Tell those who are invited I have prepared my feast; my bullocks and fatlings are slain, and all is ready; come to the marriage.
5 តថបិ តេ តុច្ឆីក្ឫត្យ កេចិត៑ និជក្ឞេត្រំ កេចិទ៑ វាណិជ្យំ ប្រតិ ស្វស្វមាគ៌េណ ចលិតវន្តះ។
But they turned away with indifference, one to his farm, another to his merchandize.
6 អន្យេ លោកាស្តស្យ ទាសេយាន៑ ធ្ឫត្វា ទៅរាត្ម្យំ វ្យវហ្ឫត្យ តានវធិឞុះ។
And the rest seizing his servants, abused and killed them.
7 អនន្តរំ ស ន្ឫបតិស្តាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ក្រុធ្យន៑ សៃន្យានិ ប្រហិត្យ តាន៑ ឃាតកាន៑ ហត្វា តេឞាំ នគរំ ទាហយាមាស។
When the king heard this, being enraged, he sent his soldiers, destroyed those murderers, and burnt their city.
8 តតះ ស និជទាសេយាន៑ ពភាឞេ, វិវាហីយំ ភោជ្យមាសាទិតមាស្តេ, កិន្តុ និមន្ត្រិតា ជនា អយោគ្យាះ។
Then he said to his servants, The entertainment is ready; but they who were invited were not worthy:
9 តស្មាទ៑ យូយំ រាជមាគ៌ំ គត្វា យាវតោ មនុជាន៑ បឝ្យត, តាវតឯវ វិវាហីយភោជ្យាយ និមន្ត្រយត។
go therefore, into the public roads, and all that you can find, invited to the marriage.
10 តទា តេ ទាសេយា រាជមាគ៌ំ គត្វា ភទ្រាន៑ អភទ្រាន៑ វា យាវតោ ជនាន៑ ទទ្ឫឝុះ, តាវតឯវ សំគ្ឫហ្យានយន៑; តតោៜភ្យាគតមនុជៃ រ្វិវាហគ្ឫហម៑ អបូយ៌្យត។
Accordingly they went into the highways, and assembled all that they found, good and bad, so that the hall was furnished with guests.
11 តទានីំ ស រាជា សវ៌្វានភ្យាគតាន៑ ទ្រឞ្ដុម៑ អភ្យន្តរមាគតវាន៑; តទា តត្រ វិវាហីយវសនហីនមេកំ ជនំ វីក្ឞ្យ តំ ជគាទ៑,
When the king came in to see the guests, observing one who had not on a wedding garment,
12 ហេ មិត្រ, ត្វំ វិវាហីយវសនំ វិនា កថមត្រ ប្រវិឞ្ដវាន៑? តេន ស និរុត្តរោ ពភូវ។
he said to him, Friend, how came you here without a wedding garment? And he was speechless.
13 តទា រាជា និជានុចរាន៑ អវទត៑, ឯតស្យ ករចរណាន៑ ពទ្ធា យត្រ រោទនំ ទន្តៃទ៌ន្តឃឞ៌ណញ្ច ភវតិ, តត្រ វហិព៌្ហូតតមិស្រេ តំ និក្ឞិបត។
Then the king said to the attendants, Bind him hand and foot, and thrust him out into darkness, where will be weeping and gnashing of teeth;
14 ឥត្ថំ ពហវ អាហូតា អល្បេ មនោភិមតាះ។
for there are many called, but few chosen.
15 អនន្តរំ ផិរូឝិនះ ប្រគត្យ យថា សំលាបេន តម៑ ឧន្មាថេ បាតយេយុស្តថា មន្ត្រយិត្វា
Then the Pharisees retired, and having consulted how they might entrap him in his words,
16 ហេរោទីយមនុជៃះ សាកំ និជឝិឞ្យគណេន តំ ប្រតិ កថយាមាសុះ, ហេ គុរោ, ភវាន៑ សត្យះ សត្យមីឝ្វរីយមាគ៌មុបទិឝតិ, កមបិ មានុឞំ នានុរុធ្យតេ, កមបិ នាបេក្ឞតេ ច, តទ៑ វយំ ជានីមះ។
sent to him some of their disciples, and some Herodians, who being instructed by them, said, Rabbi, we know that you are sincere, and faithfully teach the way of God, without partiality, for you respect not the person of men.
17 អតះ កៃសរភូបាយ ករោៜស្មាកំ ទាតវ្យោ ន វា? អត្រ ភវតា កិំ ពុធ្យតេ? តទ៑ អស្មាន៑ វទតុ។
Tell us, therefore, your opinion: Is it lawful to give tribute to Cesar, or not?
18 តតោ យីឝុស្តេឞាំ ខលតាំ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑, រេ កបដិនះ យុយំ កុតោ មាំ បរិក្ឞធ្វេ?
Jesus, perceiving their malice, said, Dissemblers, why would you entangle me?
19 តត្ករទានស្យ មុទ្រាំ មាំ ទឝ៌យត។ តទានីំ តៃស្តស្យ សមីបំ មុទ្រាចតុត៌្ហភាគ អានីតេ
Show me the tribute money. And they reached him a denarius.
20 ស តាន៑ បប្រច្ឆ, អត្រ កស្យេយំ មូត៌្តិ រ្នាម ចាស្តេ? តេ ជគទុះ, កៃសរភូបស្យ។
He asked them, Whose image and inscription is this?
21 តតះ ស ឧក្តវាន, កៃសរស្យ យត៑ តត៑ កៃសរាយ ទត្ត, ឦឝ្វរស្យ យត៑ តទ៑ ឦឝ្វរាយ ទត្ត។
They answered, Cesar's. He replied, Render, then, to Cesar that which is Cesar's, and to God that which is God's.
22 ឥតិ វាក្យំ និឝម្យ តេ វិស្មយំ វិជ្ញាយ តំ វិហាយ ចលិតវន្តះ។
And admiring his answer, they left him, and went away.
23 តស្មិន្នហនិ សិទូកិនោៜរ្ថាត៑ ឝ្មឝានាត៑ នោត្ថាស្យន្តីតិ វាក្យំ យេ វទន្តិ, តេ យីឝេរន្តិកម៑ អាគត្យ បប្រច្ឆុះ,
The same day Sadducees, who say that there is no future life, came to him and addressed him:
24 ហេ គុរោ, កឝ្ចិន្មនុជឝ្ចេត៑ និះសន្តានះ សន៑ ប្រាណាន៑ ត្យជតិ, តហ៌ិ តស្យ ភ្រាតា តស្យ ជាយាំ វ្យុហ្យ ភ្រាតុះ សន្តានម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតីតិ មូសា អាទិឞ្ដវាន៑។
Rabbi, Moses has said, if one die, and have no children, his brother shall marry his widow, and raise issue to the deceased.
25 កិន្ត្វស្មាកមត្រ កេៜបិ ជនាះ សប្តសហោទរា អាសន៑, តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋ ឯកាំ កន្យាំ វ្យវហាត៑, អបរំ ប្រាណត្យាគកាលេ ស្វយំ និះសន្តានះ សន៑ តាំ ស្ត្រិយំ ស្វភ្រាតរិ សមប៌ិតវាន៑,
Now there lived among us seven brothers; the eldest married and died without issue, leaving his wife to his brother.
26 តតោ ទ្វិតីយាទិសប្តមាន្តាឝ្ច តថៃវ ចក្រុះ។
Thus also the second, and the third, and so to the seventh.
27 ឝេឞេ សាបី នារី មមារ។
Last of all the woman died also.
28 ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានសមយេ តេឞាំ សប្តានាំ មធ្យេ សា នារី កស្យ ភាយ៌្យា ភវិឞ្យតិ? យស្មាត៑ សវ៌្វឯវ តាំ វ្យវហន៑។
Now, at the resurrection, whose wife shall she be of the seven; for they all married her?
29 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយំ ធម៌្មបុស្តកម៑ ឦឝ្វរីយាំ ឝក្តិញ្ច ន វិជ្ញាយ ភ្រាន្តិមន្តះ។
Jesus answering, said to them, You err, not knowing the scriptures, nor the power of God;
30 ឧត្ថានប្រាប្តា លោកា ន វិវហន្តិ, ន ច វាចា ទីយន្តេ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ ស្វគ៌ស្ថទូតានាំ សទ្ឫឝា ភវន្តិ។
for in that state, they neither marry, nor give in marriage: they resemble the angels of God.
31 អបរំ ម្ឫតានាមុត្ថានមធិ យុឞ្មាន៑ ប្រតីយមីឝ្វរោក្តិះ,
But as to the revival of the dead, have you not read what God declared to you, saying,
32 "អហមិព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូព ឦឝ្វរ" ឥតិ កិំ យុឞ្មាភិ រ្នាបាឋិ? កិន្ត្វីឝ្វរោ ជីវតាម៑ ឦឝ្វរ: , ស ម្ឫតានាមីឝ្វរោ នហិ។
"I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?" God is not a God of the dead, but of the living.
33 ឥតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកាស្តស្យោបទេឝាទ៑ វិស្មយំ គតាះ។
Now, the people who heard this, were struck with awe at his doctrine.
34 អនន្តរំ សិទូកិនាម៑ និរុត្តរត្វវាត៌ាំ និឝម្យ ផិរូឝិន ឯកត្រ មិលិតវន្តះ,
Meantime, the Pharisees hearing that he had silenced the Sadducees, flocked about him.
35 តេឞាមេកោ វ្យវស្ថាបកោ យីឝុំ បរីក្ឞិតុំ បបច្ឆ,
Then, one of them, a lawyer, trying him, proposed this question,
36 ហេ គុរោ វ្យវស្ថាឝាស្ត្រមធ្យេ កាជ្ញា ឝ្រេឞ្ឋា?
Rabbi, which is the greatest commandment in the law?
37 តតោ យីឝុរុវាច, ត្វំ សវ៌្វាន្តះករណៃះ សវ៌្វប្រាណៃះ សវ៌្វចិត្តៃឝ្ច សាកំ ប្រភៅ បរមេឝ្វរេ ប្រីយស្វ,
Jesus answered, "You shall love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your mind."
38 ឯឞា ប្រថមមហាជ្ញា។ តស្យាះ សទ្ឫឝី ទ្វិតីយាជ្ញៃឞា,
This is the first and greatest commandment.
39 តវ សមីបវាសិនិ ស្វាត្មនីវ ប្រេម កុរុ។
The second is like it, "You shall love your neighbor as yourself."
40 អនយោ រ្ទ្វយោរាជ្ញយោះ ក្ឫត្ស្នវ្យវស្ថាយា ភវិឞ្យទ្វក្ត្ឫគ្រន្ថស្យ ច ភារស្តិឞ្ឋតិ។
On these two commandments the whole law and the prophets depend.
41 អនន្តរំ ផិរូឝិនាម៑ ឯកត្រ ស្ថិតិកាលេ យីឝុស្តាន៑ បប្រច្ឆ,
While the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
42 ខ្រីឞ្ដមធិ យុឞ្មាកំ កីទ្ឫគ្ពោធោ ជាយតេ? ស កស្យ សន្តានះ? តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ទាយូទះ សន្តានះ។
saying, What do you think of the Messiah? Who son should he be? They answered, David's.
43 តទា ស ឧក្តវាន៑, តហ៌ិ ទាយូទ៑ កថម៑ អាត្មាធិឞ្ឋានេន តំ ប្រភុំ វទតិ?
He replied, How then does David, speaking by inspiration, call him his Lord?
44 យថា មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវារីន៑ បាទបីឋំ តេ យាវន្នហិ ករោម្យហំ។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។ អតោ យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភុំ វទតិ, រ្តិហ ស កថំ តស្យ សន្តានោ ភវតិ?
"The Lord," says he, "said to my Lord, Sit at my right hand until I make your foes your footstool."
45 តទានីំ តេឞាំ កោបិ តទ្វាក្យស្យ កិមប្យុត្តរំ ទាតុំ នាឝក្នោត៑;
If the Messiah were David's son, would David call him his Lord?
46 តទ្ទិនមារភ្យ តំ កិមបិ វាក្យំ ប្រឞ្ដុំ កស្យាបិ សាហសោ នាភវត៑។
To this none of them could answer; and from that day no person presumed to interrogate him.
