មថិះ 20
1 ស្វគ៌រាជ្យម៑ ឯតាទ្ឫឝា កេនចិទ៑ គ្ឫហស្យេន សមំ, យោៜតិប្រភាតេ និជទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រេ ក្ឫឞកាន៑ និយោក្តុំ គតវាន៑។
For the Administration of Heaven will resemble the conduct of a householder, who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard.
2 បឝ្ចាត៑ តៃះ សាកំ ទិនៃកភ្ឫតិំ មុទ្រាចតុត៌្ហាំឝំ និរូប្យ តាន៑ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ ប្រេរយាមាស។
Having agreed with some for a denarius a-day, he sent them into his vineyard.
3 អនន្តរំ ប្រហរៃកវេលាយាំ គត្វា ហដ្ដេ កតិបយាន៑ និឞ្កម៌្មកាន៑ វិលោក្យ តានវទត៑,
About the third hour he went out, and seeing others unemployed in the market place,
4 យូយមបិ មម ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ យាត, យុឞ្មភ្យមហំ យោគ្យភ្ឫតិំ ទាស្យាមិ, តតស្តេ វវ្រជុះ។
said to them, Go you likewise into my vineyard, and I will give you what is reasonable. Accordingly they went.
5 បុនឝ្ច ស ទ្វិតីយត្ឫតីយយោះ ប្រហរយោ រ្ពហិ រ្គត្វា តថៃវ ក្ឫតវាន៑។
Again, about the sixth hour, and about the ninth, he went out and did the same.
6 តតោ ទណ្ឌទ្វយាវឝិឞ្ដាយាំ វេលាយាំ ពហិ រ្គត្វាបរាន៑ កតិបយជនាន៑ និឞ្កម៌្មកាន៑ វិលោក្យ ប្ឫឞ្ដវាន៑, យូយំ កិមត៌្ហម៑ អត្រ សវ៌្វំ ទិនំ និឞ្កម៌្មាណស្តិឞ្ឋថ?
Lastly, about the eleventh hour, he went out, and finding others standing, said to them, Why do you stand here all the day doing nothing?
7 តេ ប្រត្យវទន៑, អស្មាន៑ ន កោបិ កម៌មណិ និយុំក្តេ។ តទានីំ ស កថិតវាន៑, យូយមបិ មម ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ យាត, តេន យោគ្យាំ ភ្ឫតិំ លប្ស្យថ។
They answered, Because no person has hired us. He said to them, Go you also into my vineyard, and you shall receive what is reasonable.
8 តទនន្តរំ សន្ធ្យាយាំ សត្យាំ សឯវ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្របតិរធ្យក្ឞំ គទិវាន៑, ក្ឫឞកាន៑ អាហូយ ឝេឞជនមារភ្យ ប្រថមំ យាវត៑ តេភ្យោ ភ្ឫតិំ ទេហិ។
When it was night, the proprietor of the vineyard said to his steward, Call the laborers, and pay them their wages, beginning with the last, and ending with the first.
9 តេន យេ ទណ្ឌទ្វយាវស្ថិតេ សមាយាតាស្តេឞាម៑ ឯកៃកោ ជនោ មុទ្រាចតុត៌្ហាំឝំ ប្រាប្នោត៑។
Then they who had been hired at the eleventh hour came, and received each a denarius.
10 តទានីំ ប្រថមនិយុក្តា ជនា អាគត្យានុមិតវន្តោ វយមធិកំ ប្រប្ស្យាមះ, កិន្តុ តៃរបិ មុទ្រាចតុត៌្ហាំឝោៜលាភិ។
When the first came, they imagined they should receive more; but they got only a denarius a-piece.
11 តតស្តេ តំ គ្ឫហីត្វា តេន ក្ឞេត្របតិនា សាកំ វាគ្យុទ្ធំ កុវ៌្វន្តះ កថយាមាសុះ,
Upon receiving it, they murmured against the householder,
12 វយំ ក្ឫត្ស្នំ ទិនំ តាបក្លេឝៅ សោឍវន្តះ, កិន្តុ បឝ្ចាតាយា សេ ជនា ទណ្ឌទ្វយមាត្រំ បរិឝ្រាន្តវន្តស្តេៜស្មាភិះ សមានាំឝាះ ក្ឫតាះ។
saying, These last have worked but one hour; yet you have made them equal to us, who have borne the burden and heat of the day.
13 តតះ ស តេឞាមេកំ ប្រត្យុវាច, ហេ វត្ស, មយា ត្វាំ ប្រតិ កោប្យន្យាយោ ន ក្ឫតះ កិំ ត្វយា មត្សមក្ឞំ មុទ្រាចតុត៌្ហាំឝោ នាង្គីក្ឫតះ?
He answering, said to one of them, Friend, I do you no injury. Did you not agree with me for a denarius?
14 តស្មាត៑ តវ យត៑ ប្រាប្យំ តទាទាយ យាហិ, តុភ្យំ យតិ, បឝ្ចាតីយនិយុក្តលោកាយាបិ តតិ ទាតុមិច្ឆាមិ។
Take what is yours, and depart. It is my will to give to this last as much as to you.
15 ស្វេច្ឆយា និជទ្រវ្យវ្យវហរណំ កិំ មយា ន កត៌្តវ្យំ? មម ទាត្ឫត្វាត៑ ត្វយា កិម៑ ឦឞ៌្យាទ្ឫឞ្ដិះ ក្រិយតេ?
And may not I do what I will with my own? Is your eye evil, because I am good?
16 ឥត្ថម៑ អគ្រីយលោកាះ បឝ្ចតីយា ភវិឞ្យន្តិ, បឝ្ចាតីយជនាឝ្ចគ្រីយា ភវិឞ្យន្តិ, អហូតា ពហវះ កិន្ត្វល្បេ មនោភិលឞិតាះ។
Thus the last shall be first, and first last; for there are many called, but few chosen.
17 តទនន្តរំ យីឝុ រ្យិរូឝាលម្នគរំ គច្ឆន៑ មាគ៌មធ្យេ ឝិឞ្យាន៑ ឯកាន្តេ វភាឞេ,
When Jesus was on the road to Jerusalem, he took the twelve aside, and said to them,
18 បឝ្យ វយំ យិរូឝាលម្នគរំ យាមះ, តត្រ ប្រធានយាជកាធ្យាបកានាំ ករេឞុ មនុឞ្យបុត្រះ សមប៌ិឞ្យតេ;
We are now going to Jerusalem, where the Son of Man shall be delivered to the chief priests and the scribes, who will condemn him to die,
19 តេ ច តំ ហន្តុមាជ្ញាប្យ តិរស្ក្ឫត្យ វេត្រេណ ប្រហត៌្តុំ ក្រុឝេ ធាតយិតុញ្ចាន្យទេឝីយានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តិ, កិន្តុ ស ត្ឫតីយទិវសេ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិឞ្យតេ។
and deliver him to the Gentiles to be mocked, and scourged, and crucified; but the third day he will rise again.
20 តទានីំ សិវទីយស្យ នារី ស្វបុត្រាវាទាយ យីឝោះ សមីបម៑ ឯត្យ ប្រណម្យ កញ្ចនានុគ្រហំ តំ យយាចេ។
Then the mother of Zebedee's sons came to him with her sons, and, prostrating herself, entreated he would grant the request she had to make.
21 តទា យីឝុស្តាំ ប្រោក្តវាន៑, ត្វំ កិំ យាចសេ? តតះ សា ពភាឞេ, ភវតោ រាជត្វេ មមានយោះ សុតយោរេកំ ភវទ្ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ ទ្វិតីយំ វាមបាឝ៌្វ ឧបវេឞ្ដុម៑ អាជ្ញាបយតុ។
He said to her, What do you wish? She answered, That, in your Reign, one of these my two sons may sit at your right hand, the other at your left.
22 យីឝុះ ប្រត្យុវាច, យុវាភ្យាំ យទ៑ យាច្យតេ, តន្ន ពុធ្យតេ, អហំ យេន កំសេន បាស្យាមិ យុវាភ្យាំ កិំ តេន បាតុំ ឝក្យតេ? អហញ្ច យេន មជ្ជេនេន មជ្ជិឞ្យេ, យុវាភ្យាំ កិំ តេន មជ្ជយិតុំ ឝក្យតេ? តេ ជគទុះ ឝក្យតេ។
Jesus replying, said, You know not what you ask. Can you drink such a cup as I must drink? They said to him, We can.
23 តទា ស ឧក្តវាន៑, យុវាំ មម កំសេនាវឝ្យំ បាស្យថះ, មម មជ្ជនេន ច យុវាមបិ មជ្ជិឞ្យេថេ, កិន្តុ យេឞាំ ក្ឫតេ មត្តាតេន និរូបិតម៑ ឥទំ តាន៑ វិហាយាន្យំ កមបិ មទ្ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ វាមបាឝ៌្វេ ច សមុបវេឝយិតុំ មមាធិការោ នាស្តិ។
He answered, You shall indeed drink such a cup. But to sit on my right hand, and at my left, I can not give, unless to those for whom it is prepared by my Father.
24 ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វាន្យេ ទឝឝិឞ្យាស្តៅ ភ្រាតរៅ ប្រតិ ចុកុបុះ។
The then, hearing this, were full of indignation against the two brothers;
25 កិន្តុ យីឝុះ ស្វសមីបំ តានាហូយ ជគាទ, អន្យទេឝីយលោកានាំ នរបតយស្តាន៑ អធិកុវ៌្វន្តិ, យេ តុ មហាន្តស្តេ តាន៑ ឝាសតិ, ឥតិ យូយំ ជានីថ។
but Jesus, calling them to him, said, You know that the Princes of the nations domineer over them, and the great exercise their authority upon them.
26 កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ន តថា ភវេត៑, យុឞ្មាកំ យះ កឝ្ចិត៑ មហាន៑ ពុភូឞតិ, ស យុឞ្មាន៑ សេវេត;
It must not be so amongst you: on the contrary, whosoever would become great amongst you, let him be your servant;
27 យឝ្ច យុឞ្មាកំ មធ្យេ មុខ្យោ ពុភូឞតិ, ស យុឞ្មាកំ ទាសោ ភវេត៑។
and whosoever would be chief amongst you, let him be your slave:
28 ឥត្ថំ មនុជបុត្រះ សេវ្យោ ភវិតុំ នហិ, កិន្តុ សេវិតុំ ពហូនាំ បរិត្រាណមូល្យាត៌្ហំ ស្វប្រាណាន៑ ទាតុញ្ចាគតះ។
even as the Son of Man came not to be served, but to serve, and to give his life a ransom for many.
29 អនន្តរំ យិរីហោនគរាត៑ តេឞាំ ពហិគ៌មនសមយេ តស្យ បឝ្ចាទ៑ ពហវោ លោកា វវ្រជុះ។
As they left Jericho, followed by a great multitude,
30 អបរំ វត៌្មបាឝ៌្វ ឧបវិឝន្តៅ ទ្វាវន្ធៅ តេន មាគ៌េណ យីឝោ រ្គមនំ និឝម្យ ប្រោច្ចៃះ កថយាមាសតុះ, ហេ ប្រភោ ទាយូទះ សន្តាន, អាវយោ រ្ទយាំ វិធេហិ។
two blind men, who sat by the way-side, hearing that Jesus passed by cried, saying, Master, Son of David, have pity on us.
31 តតោ លោកាះ សវ៌្វេ តុឞ្ណីម្ភវតមិត្យុក្ត្វា តៅ តជ៌យាមាសុះ; តថាបិ តៅ បុនរុច្ចៃះ កថយាមាសតុះ ហេ ប្រភោ ទាយូទះ សន្តាន, អាវាំ ទយស្វ។
The multitude charged them to be silent: but they cried the louder, saying, Master, Son of David, have pity on us.
32 តទានីំ យីឝុះ ស្ថគិតះ សន៑ តាវាហូយ ភាឞិតវាន៑, យុវយោះ ក្ឫតេ មយា កិំ កត៌្តវ៌្យំ? យុវាំ កិំ កាមយេថេ?
Then Jesus stopping, called them, and said, What do you want me to do for you?
33 តទា តាវុក្តវន្តៅ, ប្រភោ នេត្រាណិ នៅ ប្រសន្នានិ ភវេយុះ។
They answered, Sir, to make us see.
34 តទានីំ យីឝុស្តៅ ប្រតិ ប្រមន្នះ សន៑ តយោ រ្នេត្រាណិ បស្បឝ៌, តេនៃវ តៅ សុវីក្ឞាញ្ចក្រាតេ តត្បឝ្ចាត៑ ជគ្មុតុឝ្ច។
Jesus had compassion and touched their eyes. Immediately they received sight, and followed him.
