មថិះ 15
1 អបរំ យិរូឝាលម្នគរីយាះ កតិបយា អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច យីឝោះ សមីបមាគត្យ កថយាមាសុះ,
Tedy przystąpili do Jezusa z Jeruzalemu nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc:
2 តវ ឝិឞ្យាះ កិមត៌្ហម៑ អប្រក្ឞាលិតករៃ រ្ភក្ឞិត្វា បរម្បរាគតំ ប្រាចីនានាំ វ្យវហារំ លង្វន្តេ?
Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? albowiem nie umywają rąk swych, gdy mają jeść chleb.
3 តតោ យីឝុះ ប្រត្យុវាច, យូយំ បរម្បរាគតាចារេណ កុត ឦឝ្វរាជ្ញាំ លង្វធ្វេ។
A on odpowiadając, rzekł im: Czemuż i wy przestępujecie przykazanie Boże dla ustawy waszej?
4 ឦឝ្វរ ឥត្យាជ្ញាបយត៑, ត្វំ និជបិតរៅ សំមន្យេថាះ, យេន ច និជបិតរៅ និន្ទ្យេតេ, ស និឝ្ចិតំ ម្រិយេត;
Albowiem Bóg przykazał, mówiąc: Czcij ojca twego i matkę; i kto by złorzeczył ojcu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
5 កិន្តុ យូយំ វទថ, យះ ស្វជនកំ ស្វជននីំ វា វាក្យមិទំ វទតិ, យុវាំ មត្តោ យល្លភេថេ, តត៑ ន្យវិទ្យត,
Ale wy powiadacie: Kto by rzekł ojcu albo matce: Dar, którykolwiek jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie; a nie uczciłby ojca swego albo matki swojej, bez winy będzie.
6 ស និជបិតរៅ បុន រ្ន សំមំស្យតេ។ ឥត្ថំ យូយំ បរម្បរាគតេន ស្វេឞាមាចារេណេឝ្វរីយាជ្ញាំ លុម្បថ។
I wzruszyliście przykazania Boże dla ustawy waszej.
7 រេ កបដិនះ សវ៌្វេ យិឝយិយោ យុឞ្មានធិ ភវិឞ្យទ្វចនាន្យេតានិ សម្យគ៑ ឧក្តវាន៑។
Obłudnicy! dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:
8 វទនៃ រ្មនុជា ឯតេ សមាយាន្តិ មទន្តិកំ។ តថាធរៃ រ្មទីយញ្ច មានំ កុវ៌្វន្តិ តេ នរាះ។
Lud ten przybliża się do mnie usty swemi, i wargami czci mię; ale serce ich daleko jest ode mnie.
9 កិន្តុ តេឞាំ មនោ មត្តោ វិទូរឯវ តិឞ្ឋតិ។ ឝិក្ឞយន្តោ វិធីន៑ ន្រាជ្ញា ភជន្តេ មាំ មុធៃវ តេ។
Lecz próżno mię czczą, nauczając nauk, które są przykazania ludzkie.
10 តតោ យីឝុ រ្លោកាន៑ អាហូយ ប្រោក្តវាន៑, យូយំ ឝ្រុត្វា ពុធ្យធ្ពំ។
A zawoławszy do siebie ludu, rzekł im: Słuchajcie, a rozumiejcie.
11 យន្មុខំ ប្រវិឝតិ, តត៑ មនុជម៑ អមេធ្យំ ន ករោតិ, កិន្តុ យទាស្យាត៑ និគ៌ច្ឆតិ, តទេវ មានុឞមមេធ្យី ករោតី។
Nie to, co wchodzi w usta, pokala człowieka; ale co wychodzi z ust, to pokala człowieka.
12 តទានីំ ឝិឞ្យា អាគត្យ តស្មៃ កថយាញ្ចក្រុះ, ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ផិរូឝិនោ វ្យរជ្យន្ត, តត៑ កិំ ភវតា ជ្ញាយតេ?
Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, iż Faryzeuszowie, usłyszawszy tę mowę, zgorszyli się?
13 ស ប្រត្យវទត៑, មម ស្វគ៌ស្ថះ បិតា យំ កញ្ចិទង្កុរំ នារោបយត៑, ស ឧត្បាវ្ទ្យតេ។
A on odpowiadając rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.
14 តេ តិឞ្ឋន្តុ, តេ អន្ធមនុជានាម៑ អន្ធមាគ៌ទឝ៌កា ឯវ; យទ្យន្ធោៜន្ធំ បន្ថានំ ទឝ៌យតិ, តហ៌្យុភៅ គត៌្តេ បតតះ។
Zaniechajcie ich; ślepi są wodzowie ślepych, a ślepy jeźliby ślepego prowadził, obadwa w dół wpadną.
15 តទា បិតរស្តំ ប្រត្យវទត៑, ទ្ឫឞ្ដាន្តមិមមស្មាន៑ ពោធយតុ។
A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.
16 យីឝុនា ប្រោក្តំ, យូយមទ្យ យាវត៑ កិមពោធាះ ស្ថ?
I rzekł Jezus: Jeszczeż i wy bezrozumni jesteście?
17 កថាមិមាំ កិំ ន ពុធ្យធ្ពេ? យទាស្យំ ប្រេវិឝតិ, តទ៑ ឧទរេ បតន៑ ពហិន៌ិយ៌ាតិ,
Jeszczeż nie rozumiecie, iż wszystko, co wchodzi w usta, w brzuch idzie, i do wychodu bywa wyrzucono?
18 កិន្ត្វាស្យាទ៑ យន្និយ៌ាតិ, តទ៑ អន្តះករណាត៑ និយ៌ាតត្វាត៑ មនុជមមេធ្យំ ករោតិ។
Ale co z ust pochodzi, z serca wychodzi, a toć pokala człowieka.
19 យតោៜន្តះករណាត៑ កុចិន្តា ពធះ បារទារិកតា វេឝ្យាគមនំ ចៃយ៌្យំ មិថ្យាសាក្ឞ្យម៑ ឦឝ្វរនិន្ទា ចៃតានិ សវ៌្វាណិ និយ៌្យាន្តិ។
Albowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
20 ឯតានិ មនុឞ្យមបវិត្រី កុវ៌្វន្តិ កិន្ត្វប្រក្ឞាលិតករេណ ភោជនំ មនុជមមេធ្យំ ន ករោតិ។
Toć jest, co pokala człowieka: ale jeść nieumytemi rękoma, toć nie pokala człowieka.
21 អនន្តរំ យីឝុស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ សោរសីទោន្នគរយោះ សីមាមុបតស្យៅ។
A wyszedłszy Jezus stamtąd, ustąpił w strony Tyru i Sydonu.
22 តទា តត្សីមាតះ កាចិត៑ កិនានីយា យោឞិទ៑ អាគត្យ តមុច្ចៃរុវាច, ហេ ប្រភោ ទាយូទះ សន្តាន, មមៃកា ទុហិតាស្តេ សា ភូតគ្រស្តា សតី មហាក្លេឝំ ប្រាប្នោតិ មម ទយស្វ។
A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedłszy, wołała, mówiąc do niego: Zmiłuj się nade mną Panie, synu Dawidowy! córka moja ciężko bywa od dyjabła dręczona.
23 កិន្តុ យីឝុស្តាំ កិមបិ នោក្តវាន៑, តតះ ឝិឞ្យា អាគត្យ តំ និវេទយាមាសុះ, ឯឞា យោឞិទ៑ អស្មាកំ បឝ្ចាទ៑ ឧច្ចៃរាហូយាគច្ឆតិ, ឯនាំ វិស្ឫជតុ។
A on jej nie odpowiedział i słowa. Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, boć woła za nami.
24 តទា ស ប្រត្យវទត៑, ឥស្រាយេល្គោត្រស្យ ហារិតមេឞាន៑ វិនា កស្យាប្យន្យស្យ សមីបំ នាហំ ប្រេឞិតោស្មិ។
A on odpowiadając rzekł: Nie jestem posłany, tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego.
25 តតះ សា នារីសមាគត្យ តំ ប្រណម្យ ជគាទ, ហេ ប្រភោ មាមុបកុរុ។
Lecz ona przystąpiwszy, pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mię!
26 ស ឧក្តវាន៑, ពាលកានាំ ភក្ឞ្យមាទាយ សារមេយេភ្យោ ទានំ នោចិតំ។
A on odpowiadając rzekł: Niedobra jest brać chleb dziecinny, a miotać szczeniętom.
27 តទា សា ពភាឞេ, ហេ ប្រភោ, តត៑ សត្យំ, តថាបិ ប្រភោ រ្ភញ្ចាទ៑ យទុច្ឆិឞ្ដំ បតតិ, តត៑ សារមេយាះ ខាទន្តិ។
A ona rzekła: Tak jest, Panie! a wszakże i szczenięta jedzą odrobiny, które padają z stołu panów ich.
28 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ហេ យោឞិត៑, តវ វិឝ្វាសោ មហាន៑ តស្មាត៑ តវ មនោភិលឞិតំ សិទ្យ្យតុ, តេន តស្យាះ កន្យា តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ និរាមយាភវត៑។
Tedy odpowiadając Jezus rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja; niechaj ci się stanie, jako chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od onejże godziny.
29 អនន្តរំ យីឝស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ គាលីល្សាគរស្យ សន្និធិមាគត្យ ធរាធរមារុហ្យ តត្រោបវិវេឝ។
A Jezus poszedłszy stamtąd, przyszedł nad morze Galilejskie, a wstąpiwszy na górę, siedział tam.
30 បឝ្ចាត៑ ជននិវហោ ពហូន៑ ខញ្ចាន្ធមូកឝុឞ្កករមានុឞាន៑ អាទាយ យីឝោះ សមីបមាគត្យ តច្ចរណាន្តិកេ ស្ថាបយាមាសុះ, តតះ សា តាន៑ និរាមយាន៑ អករោត៑។
I przyszedł do niego wielki lud, mając z sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne i inszych wiele, i kładli je u nóg Jezusowych, i uzdrawiał je,
31 ឥត្ថំ មូកា វាក្យំ វទន្តិ, ឝុឞ្កករាះ ស្វាស្ថ្យមាយាន្តិ, បង្គវោ គច្ឆន្តិ, អន្ធា វីក្ឞន្តេ, ឥតិ វិលោក្យ លោកា វិស្មយំ មន្យមានា ឥស្រាយេល ឦឝ្វរំ ធន្យំ ពភាឞិរេ។
Tak iż się on lud dziwował, widząc, że niemi mówią, ułomni uzdrowieni są, chromi chodzą, a ślepi widzą; i wielbili Boga Izraelskiego.
32 តទានីំ យីឝុះ ស្វឝិឞ្យាន៑ អាហូយ គទិតវាន៑, ឯតជ្ជននិវហេឞុ មម ទយា ជាយតេ, ឯតេ ទិនត្រយំ មយា សាកំ សន្តិ, ឯឞាំ ភក្ឞ្យវស្តុ ច កញ្ចិទបិ នាស្តិ, តស្មាទហមេតានក្ឫតាហារាន៑ ន វិស្រក្ឞ្យាមិ, តថាត្វេ វត៌្មមធ្យេ ក្លាម្យេឞុះ។
Lecz Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi tego ludu; albowiem już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają, co by jedli, a nie chcę ich rozpuścić głodnych, by snać nie pomdleli na drodze.
33 តទា ឝិឞ្យា ឩចុះ, ឯតស្មិន៑ ប្រាន្តរមធ្យ ឯតាវតោ មត៌្យាន៑ តប៌យិតុំ វយំ កុត្រ បូបាន៑ ប្រាប្ស្យាមះ?
Tedy mu rzekli uczniowie jego: Skądże byśmy wzięli tak wiele chleba na tej puszczy, abyśmy tak wielki lud nasycili?
34 យីឝុរប្ឫច្ឆត៑, យុឞ្មាកំ និកដេ កតិ បូបា អាសតេ? ត ឩចុះ, សប្តបូបា អល្បាះ ក្ឞុទ្រមីនាឝ្ច សន្តិ។
I rzekł im Jezus: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm, i trochę rybek.
35 តទានីំ ស លោកនិវហំ ភូមាវុបវេឞ្ដុម៑ អាទិឝ្យ
Tedy rozkazał ludowi, aby siedli na ziemi.
36 តាន៑ សប្តបូបាន៑ មីនាំឝ្ច គ្ឫហ្លន៑ ឦឝ្វរីយគុណាន៑ អនូទ្យ ភំក្ត្វា ឝិឞ្យេភ្យោ ទទៅ, ឝិឞ្យា លោកេភ្យោ ទទុះ។
A wziąwszy one siedm chlebów i one ryby, uczyniwszy dzięki, łamał i dał uczniom swoim, a uczniowie ludowi.
37 តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វា ត្ឫប្តវន្តះ; តទវឝិឞ្ដភក្ឞ្យេណ សប្តឌលកាន៑ បរិបូយ៌្យ សំជគ្ឫហុះ។
I jedli wszyscy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów pełnych.
38 តេ ភោក្តារោ យោឞិតោ ពាលកាំឝ្ច វិហាយ ប្រាយេណ ចតុះសហស្រាណិ បុរុឞា អាសន៑។
A było tych, którzy jedli, cztery tysiące mężów, oprócz niewiast i dziatek.
39 តតះ បរំ ស ជននិវហំ វិស្ឫជ្យ តរិមារុហ្យ មគ្ទលាប្រទេឝំ គតវាន៑។
Tedy rozpuściwszy lud, wstąpił w łódź, i przyszedł na granice Magdalańskie.
