មថិះ 15
1 អបរំ យិរូឝាលម្នគរីយាះ កតិបយា អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច យីឝោះ សមីបមាគត្យ កថយាមាសុះ,
Dann traten zu Jesus Schriftgelehrte und Pharisäer, die aus Jerusalem gekommen waren, und sprachen:
2 តវ ឝិឞ្យាះ កិមត៌្ហម៑ អប្រក្ឞាលិតករៃ រ្ភក្ឞិត្វា បរម្បរាគតំ ប្រាចីនានាំ វ្យវហារំ លង្វន្តេ?
"Warum übertreten deine Jünger Vorschriften, die uns die Alten überliefert haben? Sie waschen sich ja vor der Mahlzeit die Hände nicht."
3 តតោ យីឝុះ ប្រត្យុវាច, យូយំ បរម្បរាគតាចារេណ កុត ឦឝ្វរាជ្ញាំ លង្វធ្វេ។
Er antwortete ihnen: "Warum übertretet ihr denn euern Vorschriften zuliebe Gottes Gebot?
4 ឦឝ្វរ ឥត្យាជ្ញាបយត៑, ត្វំ និជបិតរៅ សំមន្យេថាះ, យេន ច និជបិតរៅ និន្ទ្យេតេ, ស និឝ្ចិតំ ម្រិយេត;
Gott hat doch gesagt: Ehre deinen Vater und deine Mutter! und: wer Vater oder Mutter schmäht, der soll des Todes sterben.
5 កិន្តុ យូយំ វទថ, យះ ស្វជនកំ ស្វជននីំ វា វាក្យមិទំ វទតិ, យុវាំ មត្តោ យល្លភេថេ, តត៑ ន្យវិទ្យត,
Ihr aber behauptet: Wer zum Vater oder zur Mutter spricht: 'Ich stifte für den Tempelschatz, was ich dir sonst zum Unterhalt gegeben hätte' — der braucht Vater oder Mutter nicht zu ehren.
6 ស និជបិតរៅ បុន រ្ន សំមំស្យតេ។ ឥត្ថំ យូយំ បរម្បរាគតេន ស្វេឞាមាចារេណេឝ្វរីយាជ្ញាំ លុម្បថ។
So setzt ihr eurer Satzung zuliebe Gottes Gesetz außer Kraft.
7 រេ កបដិនះ សវ៌្វេ យិឝយិយោ យុឞ្មានធិ ភវិឞ្យទ្វចនាន្យេតានិ សម្យគ៑ ឧក្តវាន៑។
Ihr Heuchler! Treffend hat Jesaja von euch geweissagt:
8 វទនៃ រ្មនុជា ឯតេ សមាយាន្តិ មទន្តិកំ។ តថាធរៃ រ្មទីយញ្ច មានំ កុវ៌្វន្តិ តេ នរាះ។
Dies Volk ehrt mich mit den Lippen, aber ihr Herz ist fern von mir.
9 កិន្តុ តេឞាំ មនោ មត្តោ វិទូរឯវ តិឞ្ឋតិ។ ឝិក្ឞយន្តោ វិធីន៑ ន្រាជ្ញា ភជន្តេ មាំ មុធៃវ តេ។
Ihr Gottesdienst ist wertlos, denn sie verkünden Lehren, die nichts als Menschensatzung sind."
10 តតោ យីឝុ រ្លោកាន៑ អាហូយ ប្រោក្តវាន៑, យូយំ ឝ្រុត្វា ពុធ្យធ្ពំ។
Dann rief er das Volk herbei und sprach zu ihnen: "Hört und versteht es!
11 យន្មុខំ ប្រវិឝតិ, តត៑ មនុជម៑ អមេធ្យំ ន ករោតិ, កិន្តុ យទាស្យាត៑ និគ៌ច្ឆតិ, តទេវ មានុឞមមេធ្យី ករោតី។
Nicht das macht den Menschen unrein, was zum Mund eingeht; sondern was zum Munde ausgeht, das macht den Menschen unrein."
12 តទានីំ ឝិឞ្យា អាគត្យ តស្មៃ កថយាញ្ចក្រុះ, ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ផិរូឝិនោ វ្យរជ្យន្ត, តត៑ កិំ ភវតា ជ្ញាយតេ?
Da traten seine Jünger zu ihm und sprachen: "Weißt du, daß die Pharisäer über dein Wort, das sie haben hören müssen, entrüstet gewesen sind?"
13 ស ប្រត្យវទត៑, មម ស្វគ៌ស្ថះ បិតា យំ កញ្ចិទង្កុរំ នារោបយត៑, ស ឧត្បាវ្ទ្យតេ។
Er antwortete: "Jede Pflanze, die mein himmlischer Vater nicht gepflanzt hat, soll ausgerottet werden.
14 តេ តិឞ្ឋន្តុ, តេ អន្ធមនុជានាម៑ អន្ធមាគ៌ទឝ៌កា ឯវ; យទ្យន្ធោៜន្ធំ បន្ថានំ ទឝ៌យតិ, តហ៌្យុភៅ គត៌្តេ បតតះ។
Laß sie! Sie sind blinde Blindenführer. Wenn aber ein Blinder den anderen führt, so fallen sie beide in die Grube."
15 តទា បិតរស្តំ ប្រត្យវទត៑, ទ្ឫឞ្ដាន្តមិមមស្មាន៑ ពោធយតុ។
Da nahm Petrus das Wort und sprach zu ihm: "Deute uns dies Gleichnis!"
16 យីឝុនា ប្រោក្តំ, យូយមទ្យ យាវត៑ កិមពោធាះ ស្ថ?
Er erwiderte: "Seid ihr denn auch noch immer so unverständig?
17 កថាមិមាំ កិំ ន ពុធ្យធ្ពេ? យទាស្យំ ប្រេវិឝតិ, តទ៑ ឧទរេ បតន៑ ពហិន៌ិយ៌ាតិ,
Seht ihr nicht ein, daß alles, was zum Munde eingeht, in den Magen kommt und dann durch den Darm ausgeschieden wird?
18 កិន្ត្វាស្យាទ៑ យន្និយ៌ាតិ, តទ៑ អន្តះករណាត៑ និយ៌ាតត្វាត៑ មនុជមមេធ្យំ ករោតិ។
Was aber zum Munde ausgeht, das kommt aus dem Herzen, und das macht den Menschen unrein.
19 យតោៜន្តះករណាត៑ កុចិន្តា ពធះ បារទារិកតា វេឝ្យាគមនំ ចៃយ៌្យំ មិថ្យាសាក្ឞ្យម៑ ឦឝ្វរនិន្ទា ចៃតានិ សវ៌្វាណិ និយ៌្យាន្តិ។
Denn aus dem Herzen kommen böse Gedanken: Mord, Ehebruch, Unzucht, Diebstahl, falsches Zeugnis und Verleumdung.
20 ឯតានិ មនុឞ្យមបវិត្រី កុវ៌្វន្តិ កិន្ត្វប្រក្ឞាលិតករេណ ភោជនំ មនុជមមេធ្យំ ន ករោតិ។
Hierdurch wird der Mensch verunreinigt. Aber mit ungewaschenen Händen essen, das macht den Menschen nicht unrein."
21 អនន្តរំ យីឝុស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ សោរសីទោន្នគរយោះ សីមាមុបតស្យៅ។
Dann verließ Jesus jene Gegend und begab sich in das Gebiet von Tyrus und Sidon.
22 តទា តត្សីមាតះ កាចិត៑ កិនានីយា យោឞិទ៑ អាគត្យ តមុច្ចៃរុវាច, ហេ ប្រភោ ទាយូទះ សន្តាន, មមៃកា ទុហិតាស្តេ សា ភូតគ្រស្តា សតី មហាក្លេឝំ ប្រាប្នោតិ មម ទយស្វ។
Und sieh, eine Kananiterin aus jener Landschaft kam zu ihm; die fing an zu rufen: "Herr, Sohn Davids, erbarme dich mein! Meine Tochter wird von einem bösen Geist arg gequält."
23 កិន្តុ យីឝុស្តាំ កិមបិ នោក្តវាន៑, តតះ ឝិឞ្យា អាគត្យ តំ និវេទយាមាសុះ, ឯឞា យោឞិទ៑ អស្មាកំ បឝ្ចាទ៑ ឧច្ចៃរាហូយាគច្ឆតិ, ឯនាំ វិស្ឫជតុ។
Er aber erwiderte ihr kein einziges Wort. Da traten seine Jünger zu ihm mit der Bitte: "Fertige sie doch ab! Sie schreit ja hinter uns her."
24 តទា ស ប្រត្យវទត៑, ឥស្រាយេល្គោត្រស្យ ហារិតមេឞាន៑ វិនា កស្យាប្យន្យស្យ សមីបំ នាហំ ប្រេឞិតោស្មិ។
Er aber antwortete: "Ich bin nur zu den verirrten Schafen des Hauses Israel gesandt."
25 តតះ សា នារីសមាគត្យ តំ ប្រណម្យ ជគាទ, ហេ ប្រភោ មាមុបកុរុ។
Da kam die Frau, fiel ihm zu Füßen und bat: "Herr, hilf mir!"
26 ស ឧក្តវាន៑, ពាលកានាំ ភក្ឞ្យមាទាយ សារមេយេភ្យោ ទានំ នោចិតំ។
Er aber erwiderte: "Es wäre nicht recht, den Kindern das Brot zu nehmen und es den Hündchen hinzuwerfen."
27 តទា សា ពភាឞេ, ហេ ប្រភោ, តត៑ សត្យំ, តថាបិ ប្រភោ រ្ភញ្ចាទ៑ យទុច្ឆិឞ្ដំ បតតិ, តត៑ សារមេយាះ ខាទន្តិ។
Sie sprach: "Gewiß, Herr! Denn die Hündchen dürfen ja nur die Brocken fressen, die von ihrer Herren Tische fallen."
28 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ហេ យោឞិត៑, តវ វិឝ្វាសោ មហាន៑ តស្មាត៑ តវ មនោភិលឞិតំ សិទ្យ្យតុ, តេន តស្យាះ កន្យា តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ និរាមយាភវត៑។
Da antwortete ihr Jesus: "O Weib, dein Glaube ist groß! Dir geschehe, wie du willst." Und zu der Stunde ward ihre Tochter gesund.
29 អនន្តរំ យីឝស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ គាលីល្សាគរស្យ សន្និធិមាគត្យ ធរាធរមារុហ្យ តត្រោបវិវេឝ។
Dann verließ Jesus die Gegend und kam an das Ufer des Galiläischen Sees: er ging auf die Berghöhe und blieb dort.
30 បឝ្ចាត៑ ជននិវហោ ពហូន៑ ខញ្ចាន្ធមូកឝុឞ្កករមានុឞាន៑ អាទាយ យីឝោះ សមីបមាគត្យ តច្ចរណាន្តិកេ ស្ថាបយាមាសុះ, តតះ សា តាន៑ និរាមយាន៑ អករោត៑។
Da kamen viele Leute zu ihm; die brachten Lahme, Blinde, Stumme Krüppel und viele andere Kranke und legten sie zu seinen Füßen nieder. Und er heilte sie.
31 ឥត្ថំ មូកា វាក្យំ វទន្តិ, ឝុឞ្កករាះ ស្វាស្ថ្យមាយាន្តិ, បង្គវោ គច្ឆន្តិ, អន្ធា វីក្ឞន្តេ, ឥតិ វិលោក្យ លោកា វិស្មយំ មន្យមានា ឥស្រាយេល ឦឝ្វរំ ធន្យំ ពភាឞិរេ។
Da wunderten sich die Leute, als sie sahen, wie die Stummen redeten, die Krüppel genasen, die Lahmen gingen und die Blinden sahen. Und sie priesen den Gott Israels.
32 តទានីំ យីឝុះ ស្វឝិឞ្យាន៑ អាហូយ គទិតវាន៑, ឯតជ្ជននិវហេឞុ មម ទយា ជាយតេ, ឯតេ ទិនត្រយំ មយា សាកំ សន្តិ, ឯឞាំ ភក្ឞ្យវស្តុ ច កញ្ចិទបិ នាស្តិ, តស្មាទហមេតានក្ឫតាហារាន៑ ន វិស្រក្ឞ្យាមិ, តថាត្វេ វត៌្មមធ្យេ ក្លាម្យេឞុះ។
Da rief Jesus seine Jünger zu sich und sprach: "Mich jammert der Leute, denn sie sind nun schon drei Tage bei mir und haben nichts mehr zu essen; und hungrig mag ich sie nicht gehen lassen, sonst könnten sie unterwegs ermattet zusammenbrechen."
33 តទា ឝិឞ្យា ឩចុះ, ឯតស្មិន៑ ប្រាន្តរមធ្យ ឯតាវតោ មត៌្យាន៑ តប៌យិតុំ វយំ កុត្រ បូបាន៑ ប្រាប្ស្យាមះ?
Seine Jünger sprachen zu ihm: "Woher sollen wir in dieser unbewohnten Gegend Brot genug bekommen, um so viele Menschen zu sättigen?"
34 យីឝុរប្ឫច្ឆត៑, យុឞ្មាកំ និកដេ កតិ បូបា អាសតេ? ត ឩចុះ, សប្តបូបា អល្បាះ ក្ឞុទ្រមីនាឝ្ច សន្តិ។
Jesus fragte sie: Wieviel Brote habt ihr denn?" Sie sprachen: "Sieben und ein paar kleine Fische."
35 តទានីំ ស លោកនិវហំ ភូមាវុបវេឞ្ដុម៑ អាទិឝ្យ
Da ließ er die ganze Schar sich auf die Erde lagern.
36 តាន៑ សប្តបូបាន៑ មីនាំឝ្ច គ្ឫហ្លន៑ ឦឝ្វរីយគុណាន៑ អនូទ្យ ភំក្ត្វា ឝិឞ្យេភ្យោ ទទៅ, ឝិឞ្យា លោកេភ្យោ ទទុះ។
Dann nahm er die sieben Brote und die Fische, sprach das Dankgebet, brach sie und gab sie den Jüngern, die dann die Leute speisten.
37 តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វា ត្ឫប្តវន្តះ; តទវឝិឞ្ដភក្ឞ្យេណ សប្តឌលកាន៑ បរិបូយ៌្យ សំជគ្ឫហុះ។
So aßen alle und wurden satt. Die übriggebliebenen Brocken hob man vom Boden auf: sieben kleine Körbe voll.
38 តេ ភោក្តារោ យោឞិតោ ពាលកាំឝ្ច វិហាយ ប្រាយេណ ចតុះសហស្រាណិ បុរុឞា អាសន៑។
Es hatten aber etwa viertausend Mann gegessen, ohne die Frauen und Kinder.
39 តតះ បរំ ស ជននិវហំ វិស្ឫជ្យ តរិមារុហ្យ មគ្ទលាប្រទេឝំ គតវាន៑។
Dann ließ er die Menge gehen, stieg in sein Boot und kam in das Gebiet von Magadan.
