មាក៌ះ 5
1 អថ តូ សិន្ធុបារំ គត្វា គិទេរីយប្រទេឝ ឧបតស្ថុះ។
Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
2 នៅកាតោ និគ៌តមាត្រាទ៑ អបវិត្រភូតគ្រស្ត ឯកះ ឝ្មឝានាទេត្យ តំ សាក្ឞាច៑ ចការ។
A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
3 ស ឝ្មឝានេៜវាត្សីត៑ កោបិ តំ ឝ្ឫង្ខលេន ពទ្វ្វា ស្ថាបយិតុំ នាឝក្នោត៑។
Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
4 ជនៃវ៌ារំ និគឌៃះ ឝ្ឫង្ខលៃឝ្ច ស ពទ្ធោបិ ឝ្ឫង្ខលាន្យាក្ឫឞ្យ មោចិតវាន៑ និគឌានិ ច ភំក្ត្វា ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ក្ឫតវាន៑ កោបិ តំ វឝីកត៌្តុំ ន ឝឝក។
Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
5 ទិវានិឝំ សទា បវ៌្វតំ ឝ្មឝានញ្ច ភ្រមិត្វា ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫតវាន៑ គ្រាវភិឝ្ច ស្វយំ ស្វំ ក្ឫតវាន៑។
A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
6 ស យីឝុំ ទូរាត៑ បឝ្យន្នេវ ធាវន៑ តំ ប្រណនាម ឧចៃរុវំឝ្ចោវាច,
Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
7 ហេ សវ៌្វោបរិស្ថេឝ្វរបុត្រ យីឝោ ភវតា សហ មេ កះ សម្ពន្ធះ? អហំ ត្វាមីឝ្វរេណ ឝាបយេ មាំ មា យាតយ។
A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
8 យតោ យីឝុស្តំ កថិតវាន៑ រេ អបវិត្រភូត, អស្មាន្នរាទ៑ ពហិន៌ិគ៌ច្ឆ។
(Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
9 អថ ស តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កិន្តេ នាម? តេន ប្រត្យុក្តំ វយមនេកេ ៜស្មស្តតោៜស្មន្នាម ពាហិនី។
Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
10 តតោស្មាន៑ ទេឝាន្ន ប្រេឞយេតិ តេ តំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
11 តទានីំ បវ៌្វតំ និកឞា ព្ឫហន៑ វរាហវ្រជឝ្ចរន្នាសីត៑។
A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
12 តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ ប្រហិណុ។
I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
13 យីឝុនានុជ្ញាតាស្តេៜបវិត្រភូតា ពហិន៌ិយ៌ាយ វរាហវ្រជំ ប្រាវិឝន៑ តតះ សវ៌្វេ វរាហា វស្តុតស្តុ ប្រាយោទ្វិសហស្រសំង្ខ្យកាះ កដកេន មហាជវាទ៑ ធាវន្តះ សិន្ធៅ ប្រាណាន៑ ជហុះ។
I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
14 តស្មាទ៑ វរាហបាលកាះ បលាយមានាះ បុរេ គ្រាមេ ច តទ្វាត៌្តំ កថយាញ្ចក្រុះ។ តទា លោកា ឃដិតំ តត្កាយ៌្យំ ទ្រឞ្ដុំ ពហិជ៌គ្មុះ
A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
15 យីឝោះ សន្និធិំ គត្វា តំ ភូតគ្រស្តម៑ អត៌្ហាទ៑ ពាហិនីភូតគ្រស្តំ នរំ សវស្ត្រំ សចេតនំ សមុបវិឞ្ដញ្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា ពិភ្យុះ។
I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
16 តតោ ទ្ឫឞ្ដតត្កាយ៌្យលោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តនរស្យ វរាហវ្រជស្យាបិ តាំ ធដនាំ វណ៌យាមាសុះ។
A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
17 តតស្តេ ស្វសីមាតោ ពហិគ៌ន្តុំ យីឝុំ វិនេតុមារេភិរេ។
Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
18 អថ តស្យ នៅការោហណកាលេ ស ភូតមុក្តោ នា យីឝុនា សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយតេ;
A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
19 កិន្តុ ស តមននុមត្យ កថិតវាន៑ ត្វំ និជាត្មីយានាំ សមីបំ គ្ឫហញ្ច គច្ឆ ប្រភុស្ត្វយិ ក្ឫបាំ ក្ឫត្វា យានិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តានិ តាន៑ ជ្ញាបយ។
Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
20 អតះ ស ប្រស្ថាយ យីឝុនា ក្ឫតំ តត្សវ៌្វាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ទិកាបលិទេឝេ ប្រចារយិតុំ ប្រារព្ធវាន៑ តតះ សវ៌្វេ លោកា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
21 អនន្តរំ យីឝៅ នាវា បុនរន្យបារ ឧត្តីណ៌េ សិន្ធុតដេ ច តិឞ្ឋតិ សតិ តត្សមីបេ ពហុលោកានាំ សមាគមោៜភូត៑។
A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
22 អបរំ យាយីរ៑ នាម្នា កឝ្ចិទ៑ ភជនគ្ឫហស្យាធិប អាគត្យ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចរណយោះ បតិត្វា ពហុ និវេទ្យ កថិតវាន៑;
A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
23 មម កន្យា ម្ឫតប្រាយាភូទ៑ អតោ ភវានេត្យ តទារោគ្យាយ តស្យា គាត្រេ ហស្តម៑ អប៌យតុ តេនៃវ សា ជីវិឞ្យតិ។
I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
24 តទា យីឝុស្តេន សហ ចលិតះ កិន្តុ តត្បឝ្ចាទ៑ ពហុលោកាឝ្ចលិត្វា តាទ្គាត្រេ បតិតាះ។
I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
25 អថ ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគេណ
Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
26 ឝីណ៌ា ចិកិត្សកានាំ នានាចិកិត្សាភិឝ្ច ទុះខំ ភុក្តវតី ច សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ នារោគ្យំ ប្រាប្តា ច បុនរបិ បីឌិតាសីច្ច
I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
27 យា ស្ត្រី សា យីឝោ រ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ មនសាកថយត៑ យទ្យហំ តស្យ វស្ត្រមាត្រ ស្ប្រឞ្ដុំ លភេយំ តទា រោគហីនា ភវិឞ្យាមិ។
Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
28 អតោហេតោះ សា លោការណ្យមធ្យេ តត្បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រំ បស្បឝ៌។
Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
29 តេនៃវ តត្ក្ឞណំ តស្យា រក្តស្រោតះ ឝុឞ្កំ ស្វយំ តស្មាទ៑ រោគាន្មុក្តា ឥត្យបិ ទេហេៜនុភូតា។
A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
30 អថ ស្វស្មាត៑ ឝក្តិ រ្និគ៌តា យីឝុរេតន្មនសា ជ្ញាត្វា លោកនិវហំ ប្រតិ មុខំ វ្យាវ្ឫត្យ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដំ?
A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
31 តតស្តស្យ ឝិឞ្យា ឩចុះ ភវតោ វបុឞិ លោកាះ សំឃឞ៌ន្តិ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដមិតិ កុតះ កថយតិ?
I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
32 កិន្តុ កេន តត៑ កម៌្ម ក្ឫតំ តទ៑ ទ្រឞ្ដុំ យីឝុឝ្ចតុទ៌ិឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
33 តតះ សា ស្ត្រី ភីតា កម្បិតា ច សតី ស្វស្យា រុក្ប្រតិក្រិយា ជាតេតិ ជ្ញាត្វាគត្យ តត្សម្មុខេ បតិត្វា សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ សត្យំ តស្មៃ កថយាមាស។
Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
34 តទានីំ យីឝុស្តាំ គទិតវាន៑, ហេ កន្យេ តវ ប្រតីតិស្ត្វាម៑ អរោគាមករោត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ ស្វរោគាន្មុក្តា ច តិឞ្ឋ។
Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
35 ឥតិវាក្យវទនកាលេ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនាល៑ លោកា ឯត្យាធិបំ ពភាឞិរេ តវ កន្យា ម្ឫតា តស្មាទ៑ គុរុំ បុនះ កុតះ ក្លិឝ្នាសិ?
A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
36 កិន្តុ យីឝុស្តទ៑ វាក្យំ ឝ្រុត្វៃវ ភជនគ្ឫហាធិបំ គទិតវាន៑ មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វាសិហិ។
Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
37 អថ បិតរោ យាកូព៑ តទ្ភ្រាតា យោហន៑ ច ឯតាន៑ វិនា កមបិ ស្វបឝ្ចាទ៑ យាតុំ នាន្វមន្យត។
I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
38 តស្យ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនសមីបម៑ អាគត្យ កលហំ ពហុរោទនំ វិលាបញ្ច កុវ៌្វតោ លោកាន៑ ទទឝ៌។
A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
39 តស្មាន៑ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ ប្រោក្តវាន៑ យូយំ កុត ឥត្ថំ កលហំ រោទនញ្ច កុរុថ? កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
40 តស្មាត្តេ តមុបជហសុះ កិន្តុ យីឝុះ សវ៌្វាន ពហិឞ្ក្ឫត្យ កន្យាយាះ បិតរៅ ស្វសង្គិនឝ្ច គ្ឫហីត្វា យត្រ កន្យាសីត៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រវិឞ្ដវាន៑។
I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
41 អថ ស តស្យាះ កន្យាយា ហស្តៅ ធ្ឫត្វា តាំ ពភាឞេ ដាលីថា កូមី, អត៌្ហតោ ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ ឥត្យាជ្ញាបយាមិ។
A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
42 តុនៃវ តត្ក្ឞណំ សា ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យា បោត្ថាយ ចលិតុមារេភេ, ឥតះ សវ៌្វេ មហាវិស្មយំ គតាះ។
A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
43 តត ឯតស្យៃ កិញ្ចិត៑ ខាទ្យំ ទត្តេតិ កថយិត្វា ឯតត្កម៌្ម កមបិ ន ជ្ញាបយតេតិ ទ្ឫឍមាទិឞ្ដវាន៑។
Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
