មាក៌ះ 5
1 អថ តូ សិន្ធុបារំ គត្វា គិទេរីយប្រទេឝ ឧបតស្ថុះ។
They came to the other side of the sea – the region of the Gerasenes;
2 នៅកាតោ និគ៌តមាត្រាទ៑ អបវិត្រភូតគ្រស្ត ឯកះ ឝ្មឝានាទេត្យ តំ សាក្ឞាច៑ ចការ។
and, as soon as Jesus had got out of the boat, he met a man coming out of the tombs, who was under the power of a foul spirit,
3 ស ឝ្មឝានេៜវាត្សីត៑ កោបិ តំ ឝ្ឫង្ខលេន ពទ្វ្វា ស្ថាបយិតុំ នាឝក្នោត៑។
and who made his home in the tombs. No one had ever been able to secure him, even with a chain;
4 ជនៃវ៌ារំ និគឌៃះ ឝ្ឫង្ខលៃឝ្ច ស ពទ្ធោបិ ឝ្ឫង្ខលាន្យាក្ឫឞ្យ មោចិតវាន៑ និគឌានិ ច ភំក្ត្វា ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ក្ឫតវាន៑ កោបិ តំ វឝីកត៌្តុំ ន ឝឝក។
for, though he had many times been left secured with fetters and chains, he had snapped the chains and broken the fetters to pieces, and no one could master him.
5 ទិវានិឝំ សទា បវ៌្វតំ ឝ្មឝានញ្ច ភ្រមិត្វា ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫតវាន៑ គ្រាវភិឝ្ច ស្វយំ ស្វំ ក្ឫតវាន៑។
Night and day alike, he was continually shrieking in the tombs and among the hills, and cutting himself with stones.
6 ស យីឝុំ ទូរាត៑ បឝ្យន្នេវ ធាវន៑ តំ ប្រណនាម ឧចៃរុវំឝ្ចោវាច,
Catching sight of Jesus from a distance, he ran and bowed to the ground before him,
7 ហេ សវ៌្វោបរិស្ថេឝ្វរបុត្រ យីឝោ ភវតា សហ មេ កះ សម្ពន្ធះ? អហំ ត្វាមីឝ្វរេណ ឝាបយេ មាំ មា យាតយ។
shrieking out in a loud voice, ‘What do you want with me, Jesus, Son of the Most High God? For God’s sake do not torment me!’
8 យតោ យីឝុស្តំ កថិតវាន៑ រេ អបវិត្រភូត, អស្មាន្នរាទ៑ ពហិន៌ិគ៌ច្ឆ។
For Jesus had said, ‘Come out from the man, you foul spirit.’
9 អថ ស តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កិន្តេ នាម? តេន ប្រត្យុក្តំ វយមនេកេ ៜស្មស្តតោៜស្មន្នាម ពាហិនី។
And he asked him, ‘What is your name?’ ‘My name,’ he said, ‘is Legion, for there are many of us;’
10 តតោស្មាន៑ ទេឝាន្ន ប្រេឞយេតិ តេ តំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
and he begged Jesus again and again not to send them away out of that country.
11 តទានីំ បវ៌្វតំ និកឞា ព្ឫហន៑ វរាហវ្រជឝ្ចរន្នាសីត៑។
There was a large herd of pigs close by, feeding on the hillside;
12 តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ ប្រហិណុ។
and the spirits begged Jesus, ‘Send us into the pigs so that we can take possession of them.’
13 យីឝុនានុជ្ញាតាស្តេៜបវិត្រភូតា ពហិន៌ិយ៌ាយ វរាហវ្រជំ ប្រាវិឝន៑ តតះ សវ៌្វេ វរាហា វស្តុតស្តុ ប្រាយោទ្វិសហស្រសំង្ខ្យកាះ កដកេន មហាជវាទ៑ ធាវន្តះ សិន្ធៅ ប្រាណាន៑ ជហុះ។
Jesus gave them leave. They came out, and entered into the pigs; and the herd – about two thousand in number – rushed down the steep slope into the sea and were drowned in the sea.
14 តស្មាទ៑ វរាហបាលកាះ បលាយមានាះ បុរេ គ្រាមេ ច តទ្វាត៌្តំ កថយាញ្ចក្រុះ។ តទា លោកា ឃដិតំ តត្កាយ៌្យំ ទ្រឞ្ដុំ ពហិជ៌គ្មុះ
Then the men who tended them ran away, and carried the news to the town, and to the country round; and the people went to see what had happened.
15 យីឝោះ សន្និធិំ គត្វា តំ ភូតគ្រស្តម៑ អត៌្ហាទ៑ ពាហិនីភូតគ្រស្តំ នរំ សវស្ត្រំ សចេតនំ សមុបវិឞ្ដញ្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា ពិភ្យុះ។
When they came to Jesus, they found the possessed man sitting there, clothed and in his right mind – the man who had had the “Legion” in him – and they were awe-struck.
16 តតោ ទ្ឫឞ្ដតត្កាយ៌្យលោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តនរស្យ វរាហវ្រជស្យាបិ តាំ ធដនាំ វណ៌យាមាសុះ។
Then those who had seen it related to them all that had happened to the possessed man, as well as about the pigs;
17 តតស្តេ ស្វសីមាតោ ពហិគ៌ន្តុំ យីឝុំ វិនេតុមារេភិរេ។
so they began to beg Jesus to leave their region.
18 អថ តស្យ នៅការោហណកាលេ ស ភូតមុក្តោ នា យីឝុនា សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយតេ;
As Jesus was getting into the boat, the possessed man begged him to let him stay with him.
19 កិន្តុ ស តមននុមត្យ កថិតវាន៑ ត្វំ និជាត្មីយានាំ សមីបំ គ្ឫហញ្ច គច្ឆ ប្រភុស្ត្វយិ ក្ឫបាំ ក្ឫត្វា យានិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តានិ តាន៑ ជ្ញាបយ។
But Jesus refused. ‘Go back to your home, to your own people,’ he said, ‘and tell them of all that the Lord has done for you, and how he took pity on you.’
20 អតះ ស ប្រស្ថាយ យីឝុនា ក្ឫតំ តត្សវ៌្វាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ទិកាបលិទេឝេ ប្រចារយិតុំ ប្រារព្ធវាន៑ តតះ សវ៌្វេ លោកា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
So the man went, and began to proclaim in the district of the Ten Towns all that Jesus had done for him; and everyone was amazed.
21 អនន្តរំ យីឝៅ នាវា បុនរន្យបារ ឧត្តីណ៌េ សិន្ធុតដេ ច តិឞ្ឋតិ សតិ តត្សមីបេ ពហុលោកានាំ សមាគមោៜភូត៑។
By the time Jesus had recrossed in the boat to the opposite shore, a great number of people had gathered to meet him, and were standing by the sea.
22 អបរំ យាយីរ៑ នាម្នា កឝ្ចិទ៑ ភជនគ្ឫហស្យាធិប អាគត្យ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចរណយោះ បតិត្វា ពហុ និវេទ្យ កថិតវាន៑;
One of the leaders of the synagogue, whose name was Jairus, came and, as soon as he saw Jesus, threw himself at his feet and begged him repeatedly,
23 មម កន្យា ម្ឫតប្រាយាភូទ៑ អតោ ភវានេត្យ តទារោគ្យាយ តស្យា គាត្រេ ហស្តម៑ អប៌យតុ តេនៃវ សា ជីវិឞ្យតិ។
saying, ‘My little daughter is at death’s door. Please come and place your hands on her so that she may recover and live.’
24 តទា យីឝុស្តេន សហ ចលិតះ កិន្តុ តត្បឝ្ចាទ៑ ពហុលោកាឝ្ចលិត្វា តាទ្គាត្រេ បតិតាះ។
So Jesus went with him. A great number of people followed Jesus, and kept pressing round him.
25 អថ ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគេណ
Meanwhile a woman who for twelve years had suffered from haemorrhage,
26 ឝីណ៌ា ចិកិត្សកានាំ នានាចិកិត្សាភិឝ្ច ទុះខំ ភុក្តវតី ច សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ នារោគ្យំ ប្រាប្តា ច បុនរបិ បីឌិតាសីច្ច
and undergone much at the hands of many doctors, (spending all she had without obtaining any relief, but, on the contrary, growing worse),
27 យា ស្ត្រី សា យីឝោ រ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ មនសាកថយត៑ យទ្យហំ តស្យ វស្ត្រមាត្រ ស្ប្រឞ្ដុំ លភេយំ តទា រោគហីនា ភវិឞ្យាមិ។
heard about Jesus, came behind in the crowd, and touched his cloak.
28 អតោហេតោះ សា លោការណ្យមធ្យេ តត្បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រំ បស្បឝ៌។
‘If I can only touch his clothes,’ she said, ‘I will get well!’
29 តេនៃវ តត្ក្ឞណំ តស្យា រក្តស្រោតះ ឝុឞ្កំ ស្វយំ តស្មាទ៑ រោគាន្មុក្តា ឥត្យបិ ទេហេៜនុភូតា។
At once her bleeding stopped, and she felt in herself that she was cured of her affliction.
30 អថ ស្វស្មាត៑ ឝក្តិ រ្និគ៌តា យីឝុរេតន្មនសា ជ្ញាត្វា លោកនិវហំ ប្រតិ មុខំ វ្យាវ្ឫត្យ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដំ?
Jesus at once became aware of the power that had gone out from him, and, turning round in the crowd, he said, ‘Who touched my clothes?’
31 តតស្តស្យ ឝិឞ្យា ឩចុះ ភវតោ វបុឞិ លោកាះ សំឃឞ៌ន្តិ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដមិតិ កុតះ កថយតិ?
‘You see the people pressing round you,’ exclaimed his disciples, ‘and yet you say “Who touched me?”’
32 កិន្តុ កេន តត៑ កម៌្ម ក្ឫតំ តទ៑ ទ្រឞ្ដុំ យីឝុឝ្ចតុទ៌ិឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
But Jesus looked about to see who had done it.
33 តតះ សា ស្ត្រី ភីតា កម្បិតា ច សតី ស្វស្យា រុក្ប្រតិក្រិយា ជាតេតិ ជ្ញាត្វាគត្យ តត្សម្មុខេ បតិត្វា សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ សត្យំ តស្មៃ កថយាមាស។
Then the woman, in fear and trembling, knowing what had happened to her, came and threw herself down before him, and told him the whole truth.
34 តទានីំ យីឝុស្តាំ គទិតវាន៑, ហេ កន្យេ តវ ប្រតីតិស្ត្វាម៑ អរោគាមករោត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ ស្វរោគាន្មុក្តា ច តិឞ្ឋ។
‘Daughter,’ he said, ‘your faith has delivered you. Go, and peace be with you; be free from your affliction.’
35 ឥតិវាក្យវទនកាលេ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនាល៑ លោកា ឯត្យាធិបំ ពភាឞិរេ តវ កន្យា ម្ឫតា តស្មាទ៑ គុរុំ បុនះ កុតះ ក្លិឝ្នាសិ?
Before he had finished speaking, some people from the house of the synagogue leader came and said, ‘Your daughter is dead! Why should you trouble the teacher further?’
36 កិន្តុ យីឝុស្តទ៑ វាក្យំ ឝ្រុត្វៃវ ភជនគ្ឫហាធិបំ គទិតវាន៑ មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វាសិហិ។
But Jesus, overhearing what they were saying, said to the synagogue leader, ‘Do not be afraid; only have faith.’
37 អថ បិតរោ យាកូព៑ តទ្ភ្រាតា យោហន៑ ច ឯតាន៑ វិនា កមបិ ស្វបឝ្ចាទ៑ យាតុំ នាន្វមន្យត។
And he allowed no one to accompany him, except Peter, James, and John, the brother of James.
38 តស្យ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនសមីបម៑ អាគត្យ កលហំ ពហុរោទនំ វិលាបញ្ច កុវ៌្វតោ លោកាន៑ ទទឝ៌។
Presently they reached the leader’s house, where Jesus saw a scene of confusion – people weeping and wailing incessantly.
39 តស្មាន៑ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ ប្រោក្តវាន៑ យូយំ កុត ឥត្ថំ កលហំ រោទនញ្ច កុរុថ? កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
‘Why this confusion and weeping?’ he said on entering. ‘The little child is not dead; she is asleep.’
40 តស្មាត្តេ តមុបជហសុះ កិន្តុ យីឝុះ សវ៌្វាន ពហិឞ្ក្ឫត្យ កន្យាយាះ បិតរៅ ស្វសង្គិនឝ្ច គ្ឫហីត្វា យត្រ កន្យាសីត៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រវិឞ្ដវាន៑។
They began to laugh at him; but he sent them all out, and then, with the child’s father and mother and his companions, went into the room where she was lying.
41 អថ ស តស្យាះ កន្យាយា ហស្តៅ ធ្ឫត្វា តាំ ពភាឞេ ដាលីថា កូមី, អត៌្ហតោ ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ ឥត្យាជ្ញាបយាមិ។
Taking her hand, Jesus said to her, ‘Talitha, koum!’ – which means “little girl, I am speaking to you – Rise!”
42 តុនៃវ តត្ក្ឞណំ សា ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យា បោត្ថាយ ចលិតុមារេភេ, ឥតះ សវ៌្វេ មហាវិស្មយំ គតាះ។
The little girl stood up at once, and began to walk about; for she was twelve years old. And, as soon as they saw it, they were overwhelmed with amazement;
43 តត ឯតស្យៃ កិញ្ចិត៑ ខាទ្យំ ទត្តេតិ កថយិត្វា ឯតត្កម៌្ម កមបិ ន ជ្ញាបយតេតិ ទ្ឫឍមាទិឞ្ដវាន៑។
but Jesus repeatedly cautioned them not to let anyone know of it, and told them to give her something to eat.
