មាក៌ះ 3
1 អនន្តរំ យីឝុះ បុន រ្ភជនគ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ឝុឞ្កហស្ត ឯកោ មានវ អាសីត៑។
Und er ging abermals in die Schule. Und es war da ein Mensch, der hatte eine verdorrte Hand.
2 ស វិឝ្រាមវារេ តមរោគិណំ ករិឞ្យតិ នវេត្យត្រ ពហវស្តម៑ អបវទិតុំ ឆិទ្រមបេក្ឞិតវន្តះ។
Und sie lauerten darauf, ob er auch am Sabbat ihn heilen würde, auf daß sie eine Sache wider ihn hätten.
3 តទា ស តំ ឝុឞ្កហស្តំ មនុឞ្យំ ជគាទ មធ្យស្ថានេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ។
Und er sprach zu dem Menschen mit der verdorrten Hand: Tritt hervor!
4 តតះ បរំ ស តាន៑ បប្រច្ឆ វិឝ្រាមវារេ ហិតមហិតំ តថា ហិ ប្រាណរក្ឞា វា ប្រាណនាឝ ឯឞាំ មធ្យេ កិំ ករណីយំ? កិន្តុ តេ និះឝព្ទាស្តស្ថុះ។
Und er sprach zu ihnen: Soll man am Sabbat Gutes tun oder Böses tun, das Leben erhalten oder töten? Sie aber schwiegen still.
5 តទា ស តេឞាមន្តះករណានាំ កាឋិន្យាទ្ធេតោ រ្ទុះខិតះ ក្រោធាត៑ ចត៌ុទឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ តំ មានុឞំ គទិតវាន៑ តំ ហស្តំ វិស្តារយ, តតស្តេន ហស្តេ វិស្ត្ឫតេ តទ្ធស្តោៜន្យហស្តវទ៑ អរោគោ ជាតះ។
Und er sah sie umher an mit Zorn und ward betrübt über ihr verstocktes Herz und sprach zu dem Menschen: Strecke deine Hand aus! Und er streckte sie aus; und die Hand ward ihm gesund wie die andere.
6 អថ ផិរូឝិនះ ប្រស្ថាយ តំ នាឝយិតុំ ហេរោទីយៃះ សហ មន្ត្រយិតុមារេភិរេ។
Und die Pharisäer gingen hinaus und hielten alsbald einen Rat mit des Herodes Dienern über ihn, wie sie ihn umbrächten.
7 អតឯវ យីឝុស្តត្ស្ថានំ បរិត្យជ្យ ឝិឞ្យៃះ សហ បុនះ សាគរសមីបំ គតះ;
Aber Jesus entwich mit seinen Jüngern an das Meer; und viel Volks folgte ihm nach aus Galiläa und aus Judäa
8 តតោ គាលីល្យិហូទា-យិរូឝាលម៑-ឥទោម៑-យទ៌ន្នទីបារស្ថានេភ្យោ លោកសមូហស្តស្យ បឝ្ចាទ៑ គតះ; តទន្យះ សោរសីទនោះ សមីបវាសិលោកសមូហឝ្ច តស្យ មហាកម៌្មណាំ វាត៌្តំ ឝ្រុត្វា តស្យ សន្និធិមាគតះ។
und von Jerusalem und aus Idumäa und von jenseits des Jordans, und die um Tyrus und Sidon wohnen, eine große Menge, die seine Taten hörten, und kamen zu ihm.
9 តទា លោកសមូហឝ្ចេត៑ តស្យោបរិ បតតិ ឥត្យាឝង្ក្យ ស នាវមេកាំ និកដេ ស្ថាបយិតុំ ឝិឞ្យានាទិឞ្ដវាន៑។
Und er sprach zu seinen Jüngern, daß sie ihm ein Schifflein bereit hielten um des Volkes willen, daß sie ihn nicht drängten.
10 យតោៜនេកមនុឞ្យាណាមារោគ្យករណាទ៑ វ្យាធិគ្រស្តាះ សវ៌្វេ តំ ស្ប្រឞ្ដុំ បរស្បរំ ពលេន យត្នវន្តះ។
Denn er heilte ihrer viele, also daß ihn überfielen alle, die geplagt waren, auf daß sie ihn anrührten.
11 អបរញ្ច អបវិត្រភូតាស្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តច្ចរណយោះ បតិត្វា ប្រោចៃះ ប្រោចុះ, ត្វមីឝ្វរស្យ បុត្រះ។
Und wenn ihn die unsauberen Geister sahen, fielen sie vor ihm nieder, schrieen und sprachen: Du bist Gottes Sohn!
12 កិន្តុ ស តាន៑ ទ្ឫឍម៑ អាជ្ញាប្យ ស្វំ បរិចាយិតុំ និឞិទ្ធវាន៑។
Und er bedrohte sie hart, daß sie ihn nicht offenbar machten.
13 អនន្តរំ ស បវ៌្វតមារុហ្យ យំ យំ ប្រតិច្ឆា តំ តមាហូតវាន៑ តតស្តេ តត្សមីបមាគតាះ។
Und er ging auf einen Berg und rief zu sich, welche er wollte, und die gingen hin zu ihm.
14 តទា ស ទ្វាទឝជនាន៑ ស្វេន សហ ស្ថាតុំ សុសំវាទប្រចារាយ ប្រេរិតា ភវិតុំ
Und er ordnete die Zwölf, daß sie bei ihm sein sollten und daß er sie aussendete, zu predigen,
15 សវ៌្វប្រការវ្យាធីនាំ ឝមនករណាយ ប្រភាវំ ប្រាប្តុំ ភូតាន៑ ត្យាជយិតុញ្ច និយុក្តវាន៑។
und daß sie Macht hätten, die Seuchen zu heilen und die Teufel auszutreiben.
16 តេឞាំ នាមានីមានិ, ឝិមោន៑ សិវទិបុត្រោ
Und gab Simon den Namen Petrus;
17 យាកូព៑ តស្យ ភ្រាតា យោហន៑ ច អាន្ទ្រិយះ ផិលិបោ ពត៌្ហលមយះ,
und Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und Johannes, den Bruder des Jakobus, und gab ihnen den Namen Bnehargem, das ist gesagt: Donnerskinder;
18 មថី ថោមា ច អាល្ផីយបុត្រោ យាកូព៑ ថទ្ទីយះ កិនានីយះ ឝិមោន៑ យស្តំ បរហស្តេឞ្វប៌យិឞ្យតិ ស ឦឞ្ករិយោតីយយិហូទាឝ្ច។
und Andreas und Philippus und Bartholomäus und Matthäus und Thomas und Jakobus, des Alphäus Sohn, und Thaddäus und Simon von Kana
19 ស ឝិមោនេ បិតរ ឥត្យុបនាម ទទៅ យាកូព្យោហន្ភ្យាំ ច ពិនេរិគិឝ៑ អត៌្ហតោ មេឃនាទបុត្រាវិត្យុបនាម ទទៅ។
und Judas Ischariot, der ihn verriet.
20 អនន្តរំ តេ និវេឝនំ គតាះ, កិន្តុ តត្រាបិ បុនម៌ហាន៑ ជនសមាគមោ ៜភវត៑ តស្មាត្តេ ភោក្តុមប្យវកាឝំ ន ប្រាប្តាះ។
Und sie kamen nach Hause, und da kam abermals das Volk zusammen, also daß sie nicht Raum hatten, zu essen.
21 តតស្តស្យ សុហ្ឫល្លោកា ឥមាំ វាត៌្តាំ ប្រាប្យ ស ហតជ្ញានោភូទ៑ ឥតិ កថាំ កថយិត្វា តំ ធ្ឫត្វានេតុំ គតាះ។
Und da es die Seinen hörten, gingen sie aus und wollten ihn halten; denn sie sprachen: Er ist von Sinnen.
22 អបរញ្ច យិរូឝាលម អាគតា យេ យេៜធ្យាបកាស្តេ ជគទុរយំ បុរុឞោ ភូតបត្យាពិឞ្ដស្តេន ភូតបតិនា ភូតាន៑ ត្យាជយតិ។
Die Schriftgelehrten aber, die von Jerusalem herabgekommen waren, sprachen: Er hat den Beelzebub, und durch den obersten Teufel treibt er die Teufel aus.
23 តតស្តានាហូយ យីឝុ រ្ទ្ឫឞ្ដាន្តៃះ កថាំ កថិតវាន៑ ឝៃតាន៑ កថំ ឝៃតានំ ត្យាជយិតុំ ឝក្នោតិ?
Und er rief sie zusammen und sprach zu ihnen in Gleichnissen: Wie kann ein Satan den anderen austreiben?
24 កិញ្ចន រាជ្យំ យទិ ស្វវិរោធេន ប្ឫថគ៑ ភវតិ តហ៌ិ តទ៑ រាជ្យំ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ។
Wenn ein Reich mit sich selbst uneins wird, kann es nicht bestehen.
25 តថា កស្យាបិ បរិវារោ យទិ បរស្បរំ វិរោធី ភវតិ តហ៌ិ សោបិ បរិវារះ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ។
Und wenn ein Haus mit sich selbst uneins wird, kann es nicht bestehen.
26 តទ្វត៑ ឝៃតាន៑ យទិ ស្វវិបក្ឞតយា ឧត្តិឞ្ឋន៑ ភិន្នោ ភវតិ តហ៌ិ សោបិ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ កិន្តូច្ឆិន្នោ ភវតិ។
Setzt sich nun der Satan wider sich selbst und ist mit sich selbst uneins, so kann er nicht bestehen, sondern es ist aus mit ihm.
27 អបរញ្ច ប្រពលំ ជនំ ប្រថមំ ន ពទ្ធា កោបិ តស្យ គ្ឫហំ ប្រវិឝ្យ ទ្រវ្យាណិ លុណ្ឋយិតុំ ន ឝក្នោតិ, តំ ពទ្វ្វៃវ តស្យ គ្ឫហស្យ ទ្រវ្យាណិ លុណ្ឋយិតុំ ឝក្នោតិ។
Es kann niemand einem Starken in sein Haus fallen und seinen Hausrat rauben, es sei denn, daß er zuvor den Starken binde und alsdann sein Haus beraube.
28 អតោហេតោ រ្យុឞ្មភ្យមហំ សត្យំ កថយាមិ មនុឞ្យាណាំ សន្តានា យានិ យានិ បាបានីឝ្វរនិន្ទាញ្ច កុវ៌្វន្តិ តេឞាំ តត្សវ៌្វេឞាមបរាធានាំ ក្ឞមា ភវិតុំ ឝក្នោតិ,
Wahrlich, ich sage euch: Alle Sünden werden vergeben den Menschenkindern, auch die Gotteslästerungen, womit sie Gott lästern;
30 តស្យាបវិត្រភូតោៜស្តិ តេឞាមេតត្កថាហេតោះ ស ឥត្ថំ កថិតវាន៑។
Denn sie sagten: Er hat einen unsauberen Geist.
31 អថ តស្យ មាតា ភ្រាត្ឫគណឝ្ចាគត្យ ពហិស្តិឞ្ឋនតោ លោកាន៑ ប្រេឞ្យ តមាហូតវន្តះ។
Und es kam seine Mutter und seine Brüder und standen draußen, schickten zu ihm und ließen ihn rufen.
32 តតស្តត្សន្និធៅ សមុបវិឞ្ដា លោកាស្តំ ពភាឞិរេ បឝ្យ ពហិស្តវ មាតា ភ្រាតរឝ្ច ត្វាម៑ អន្វិច្ឆន្តិ។
Und das Volk saß um ihn. Und sie sprachen zu ihm: Siehe, deine Mutter und deine Brüder draußen fragen nach dir.
33 តទា ស តាន៑ ប្រត្យុវាច មម មាតា កា ភ្រាតរោ វា កេ? តតះ បរំ ស ស្វមីបោបវិឞ្ដាន៑ ឝិឞ្យាន៑ ប្រតិ អវលោកនំ ក្ឫត្វា កថយាមាស
Und er antwortete ihnen und sprach: Wer ist meine Mutter und meine Brüder?
34 បឝ្យតៃតេ មម មាតា ភ្រាតរឝ្ច។
Und er sah rings um sich auf die Jünger, die im Kreise saßen, und sprach: Siehe, das ist meine Mutter und meine Brüder!
35 យះ កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យេឞ្ដាំ ក្រិយាំ ករោតិ ស ឯវ មម ភ្រាតា ភគិនី មាតា ច។
Denn wer Gottes Willen tut, der ist mein Bruder und meine Schwester und meine Mutter.
