< មាក៌ះ 11 >
1 អនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមះ សមីបស្ថយោ រ្ពៃត្ផគីពៃថនីយបុរយោរន្តិកស្ថំ ជៃតុននាមាទ្រិមាគតេឞុ យីឝុះ ប្រេឞណកាលេ ទ្វៅ ឝិឞ្យាវិទំ វាក្យំ ជគាទ,
A gdy zbliżyli się do Jerozolimy [i przyszli] do Betfage i Betanii przy Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów;
2 យុវាមមុំ សម្មុខស្ថំ គ្រាមំ យាតំ, តត្រ ប្រវិឝ្យ យោ នរំ នាវហត៑ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ទ្រក្ឞ្យថស្តំ មោចយិត្វានយតំ។
I powiedział im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz po wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślątko, na którym nie siedział [jeszcze] nikt z ludzi. Odwiążcie je i przyprowadźcie.
3 កិន្តុ យុវាំ កម៌្មេទំ កុតះ កុរុថះ? កថាមិមាំ យទិ កោបិ ប្ឫច្ឆតិ តហ៌ិ ប្រភោរត្រ ប្រយោជនមស្តីតិ កថិតេ ស ឝីឃ្រំ តមត្រ ប្រេឞយិឞ្យតិ។
A gdyby ktoś was zapytał: Co robicie? – powiedzcie, że Pan go potrzebuje i zaraz je tu przyśle.
4 តតស្តៅ គត្វា ទ្វិមាគ៌មេលនេ កស្យចិទ៑ ទ្វារស្យ បាឝ៌្វេ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ប្រាប្យ មោចយតះ,
Poszli więc i znaleźli oślątko uwiązane u drzwi na dworze, na rozstaju dróg, i odwiązali je.
5 ឯតហ៌ិ តត្រោបស្ថិតលោកានាំ កឝ្ចិទ៑ អប្ឫច្ឆត៑, គទ៌្ទភឝិឝុំ កុតោ មោចយថះ?
Wtedy niektórzy ze stojących tam pytali: Co robicie? Dlaczego odwiązujecie oślątko?
6 តទា យីឝោរាជ្ញានុសារេណ តេភ្យះ ប្រត្យុទិតេ តត្ក្ឞណំ តមាទាតុំ តេៜនុជជ្ញុះ។
A oni odpowiedzieli im tak, jak im nakazał Jezus. I puścili ich.
7 អថ តៅ យីឝោះ សន្និធិំ គទ៌្ទភឝិឝុម៑ អានីយ តទុបរិ ស្វវស្ត្រាណិ បាតយាមាសតុះ; តតះ ស តទុបរិ សមុបវិឞ្ដះ។
Przyprowadzili więc oślątko do Jezusa i włożyli na nie swoje szaty, a on wsiadł na nie.
8 តទានេកេ បថិ ស្វវាសាំសិ បាតយាមាសុះ, បរៃឝ្ច តរុឝាខាឝ្ឆិតវា មាគ៌េ វិកីណ៌ាះ។
Wielu zaś słało na drodze swoje szaty, a inni obcinali gałązki z drzew i kładli na drodze.
9 អបរញ្ច បឝ្ចាទ្គាមិនោៜគ្រគាមិនឝ្ច សវ៌្វេ ជនា ឧចៃះស្វរេណ វក្តុមារេភិរេ, ជយ ជយ យះ បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ។
A ci, którzy szli przed nim i którzy podążali za nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana!
10 តថាស្មាកមំ បូវ៌្វបុរុឞស្យ ទាយូទោ យទ្រាជ្យំ បរមេឝ្វរនាម្នាយាតិ តទបិ ធន្យំ, សវ៌្វស្មាទុច្ឆ្រាយេ ស្វគ៌េ ឦឝ្វរស្យ ជយោ ភវេត៑។
Błogosławione królestwo naszego ojca Dawida, które przychodzi w imieniu Pana! Hosanna na wysokościach!
11 ឥត្ថំ យីឝុ រ្យិរូឝាលមិ មន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថានិ សវ៌្វាណិ វស្តូនិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑; អថ សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ទ្វាទឝឝិឞ្យសហិតោ ពៃថនិយំ ជគាម។
I wjechał Jezus do Jerozolimy i [wszedł] do świątyni, a gdy obejrzał wszystko i nadszedł już wieczór, wyszedł z dwunastoma do Betanii.
12 អបរេហនិ ពៃថនិយាទ៑ អាគមនសមយេ ក្ឞុធាត៌្តោ ពភូវ។
A nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód.
13 តតោ ទូរេ សបត្រមុឌុម្ពរបាទបំ វិលោក្យ តត្រ កិញ្ចិត៑ ផលំ ប្រាប្តុំ តស្យ សន្និក្ឫឞ្ដំ យយៅ, តទានីំ ផលបាតនស្យ សមយោ នាគច្ឆតិ។ តតស្តត្រោបស្ថិតះ បត្រាណិ វិនា កិមប្យបរំ ន ប្រាប្យ ស កថិតវាន៑,
I widząc z daleka drzewo figowe pokryte liśćmi, podszedł, [by zobaczyć], czy może czegoś na nim nie znajdzie. Lecz gdy się do niego zbliżył, nie znalazł nic oprócz liści, bo nie był to czas na figi.
14 អទ្យារភ្យ កោបិ មានវស្ត្វត្តះ ផលំ ន ភុញ្ជីត; ឥមាំ កថាំ តស្យ ឝិឞ្យាះ ឝុឝ្រុវុះ។ (aiōn )
Wtedy Jezus powiedział do niego: Niech już nikt nigdy nie je z ciebie owocu. A słyszeli to jego uczniowie. (aiōn )
15 តទនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមមាយាតេឞុ យីឝុ រ្មន្ទិរំ គត្វា តត្រស្ថានាំ ពណិជាំ មុទ្រាសនានិ បារាវតវិក្រេត្ឫណាម៑ អាសនានិ ច ន្យុព្ជយាញ្ចការ សវ៌្វាន៑ ក្រេត្ឫន៑ វិក្រេត្ឫំឝ្ច ពហិឝ្ចការ។
I przyszli do Jerozolimy. A gdy Jezus wszedł do świątyni, zaczął wyganiać sprzedających i kupujących w świątyni oraz poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie.
16 អបរំ មន្ទិរមធ្យេន កិមបិ បាត្រំ វោឍុំ សវ៌្វជនំ និវារយាមាស។
Nie pozwolił też, żeby ktoś [jakiekolwiek] naczynie przeniósł przez świątynię.
17 លោកានុបទិឝន៑ ជគាទ, មម គ្ឫហំ សវ៌្វជាតីយានាំ ប្រាត៌្ហនាគ្ឫហម៑ ឥតិ នាម្នា ប្រថិតំ ភវិឞ្យតិ ឯតត៑ កិំ ឝាស្ត្រេ លិខិតំ នាស្តិ? កិន្តុ យូយំ តទេវ ចោរាណាំ គហ្វរំ កុរុថ។
I nauczał ich, mówiąc: Czyż nie jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów? Lecz wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.
18 ឥមាំ វាណីំ ឝ្រុត្វាធ្យាបកាះ ប្រធានយាជកាឝ្ច តំ យថា នាឝយិតុំ ឝក្នុវន្តិ តថោបាយំ ម្ឫគយាមាសុះ, កិន្តុ តស្យោបទេឝាត៑ សវ៌្វេ លោកា វិស្មយំ គតា អតស្តេ តស្មាទ៑ ពិភ្យុះ។
A słyszeli to uczeni w Piśmie i naczelni kapłani i szukali [sposobu], jak by go zgładzić. Bali się go bowiem, dlatego że cały lud zdumiewał się jego nauką.
19 អថ សាយំសមយ ឧបស្ថិតេ យីឝុន៌គរាទ៑ ពហិវ៌វ្រាជ។
A gdy nastał wieczór, wyszedł z miasta.
20 អនន្តរំ ប្រាតះកាលេ តេ តេន មាគ៌េណ គច្ឆន្តស្តមុឌុម្ពរមហីរុហំ សមូលំ ឝុឞ្កំ ទទ្ឫឝុះ។
A rano, przechodząc, zobaczyli, że drzewo figowe uschło od korzeni.
21 តតះ បិតរះ បូវ៌្វវាក្យំ ស្មរន៑ យីឝុំ ពភាឞំ, ហេ គុរោ បឝ្យតុ យ ឧឌុម្ពរវិដបី ភវតា ឝប្តះ ស ឝុឞ្កោ ពភូវ។
Wtedy Piotr przypomniał sobie [o tym] i powiedział do niego: Mistrzu, drzewo figowe, które przekląłeś, uschło.
22 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយមីឝ្វរេ វិឝ្វសិត។
A Jezus odpowiedział im: Miejcie wiarę w Boga.
23 យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ កោបិ យទ្យេតទ្គិរិំ វទតិ, ត្វមុត្ថាយ គត្វា ជលធៅ បត, ប្រោក្តមិទំ វាក្យមវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ, មនសា កិមបិ ន សន្ទិហ្យ ចេទិទំ វិឝ្វសេត៑ តហ៌ិ តស្យ វាក្យានុសារេណ តទ៑ ឃដិឞ្យតេ។
Bo zaprawdę powiadam wam, że kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi w swoim sercu, lecz będzie wierzył, że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie.
24 អតោ ហេតោរហំ យុឞ្មាន៑ វច្មិ, ប្រាត៌្ហនាកាលេ យទ្យទាកាំក្ឞិឞ្យធ្វេ តត្តទវឝ្យំ ប្រាប្ស្យថ, ឥត្ថំ វិឝ្វសិត, តតះ ប្រាប្ស្យថ។
Dlatego mówię wam: O cokolwiek prosicie w modlitwie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam.
25 អបរញ្ច យុឞ្មាសុ ប្រាត៌្ហយិតុំ សមុត្ថិតេឞុ យទិ កោបិ យុឞ្មាកម៑ អបរាធី តិឞ្ឋតិ, តហ៌ិ តំ ក្ឞមធ្វំ, តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកំ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំមិ ក្ឞមិឞ្យតេ។
A gdy stoicie, modląc się, przebaczcie, jeśli macie coś przeciwko komuś, aby i wasz Ojciec, który jest w niebie, przebaczył wam wasze przewinienia.
26 កិន្តុ យទិ ន ក្ឞមធ្វេ តហ៌ិ វះ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំសិ ន ក្ឞមិឞ្យតេ។
Bo jeśli wy nie przebaczycie, to i wasz Ojciec, który jest w niebie, nie przebaczy wam waszych przewinień.
27 អនន្តរំ តេ បុន រ្យិរូឝាលមំ ប្រវិវិឝុះ, យីឝុ រ្យទា មធ្យេមន្ទិរម៑ ឥតស្តតោ គច្ឆតិ, តទានីំ ប្រធានយាជកា ឧបាធ្យាយាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តទន្តិកមេត្យ កថាមិមាំ បប្រច្ឆុះ,
I znowu przyszli do Jerozolimy. A gdy się przechadzał po świątyni, podeszli do niego naczelni kapłani, uczeni w Piśmie i starsi;
28 ត្វំ កេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? តថៃតានិ កម៌្មាណិ កត៌្តាំ កេនាទិឞ្ដោសិ?
I zapytali: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci władzę, żeby to czynić?
29 តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ អហមបិ យុឞ្មាន៑ ឯកកថាំ ប្ឫច្ឆាមិ, យទិ យូយំ តស្យា ឧត្តរំ កុរុថ, តហ៌ិ កយាជ្ញយាហំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ តទ៑ យុឞ្មភ្យំ កថយិឞ្យាមិ។
Wtedy Jezus im odpowiedział: Spytam was i ja o pewną rzecz. Odpowiedzcie mi, a powiem, jakim prawem to czynię.
30 យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរាត៑ ជាតំ កិំ មានវាត៑? តន្មហ្យំ កថយត។
Czy chrzest Jana pochodził z nieba czy od ludzi? Odpowiedzcie mi.
31 តេ បរស្បរំ វិវេក្តុំ ប្រារេភិរេ, តទ៑ ឦឝ្វរាទ៑ ពភូវេតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ កុតស្តំ ន ប្រត្យៃត? កថមេតាំ កថយិឞ្យតិ។
I rozważali [to] między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta: Dlaczego więc mu nie uwierzyliście?
32 មានវាទ៑ អភវទិតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ លោកេភ្យោ ភយមស្តិ យតោ ហេតោះ សវ៌្វេ យោហនំ សត្យំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មន្យន្តេ។
A jeśli powiemy, że od ludzi – boimy się ludu. Wszyscy bowiem uważali Jana za prawdziwego proroka.
33 អតឯវ តេ យីឝុំ ប្រត្យវាទិឞុ រ្វយំ តទ៑ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។ យីឝុរុវាច, តហ៌ិ យេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ, អហមបិ យុឞ្មភ្យំ តន្ន កថយិឞ្យាមិ។
Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. Jezus im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.