មាក៌ះ 11
1 អនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមះ សមីបស្ថយោ រ្ពៃត្ផគីពៃថនីយបុរយោរន្តិកស្ថំ ជៃតុននាមាទ្រិមាគតេឞុ យីឝុះ ប្រេឞណកាលេ ទ្វៅ ឝិឞ្យាវិទំ វាក្យំ ជគាទ,
১যেতিয়া তেওঁলোক যিৰূচালেমৰ ওচৰৰ জৈতুন পৰ্বতৰ কাষত থকা বৈৎফগী আৰু বৈথনিয়া পালে, তেতিয়া যীচুৱে নিজৰ শিষ্য সকলৰ মাজৰ দুজনক আগত পঠিয়াই দিলে;
2 យុវាមមុំ សម្មុខស្ថំ គ្រាមំ យាតំ, តត្រ ប្រវិឝ្យ យោ នរំ នាវហត៑ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ទ្រក្ឞ្យថស្តំ មោចយិត្វានយតំ។
২আৰু তেওঁলোকক এই আদেশ দি ক’লে - “তোমালোকে সন্মুখৰ গাওঁখন লৈ যোৱা৷ তাত তোমালোকে সোমাওঁতেই, কোনো মানুহে কেতিয়াও নুঠা এটা গাধ পোৱালি বান্ধি থোৱা দেখিবা; সেই পোৱালিটো মোৰ বাবে আনাগৈ।
3 កិន្តុ យុវាំ កម៌្មេទំ កុតះ កុរុថះ? កថាមិមាំ យទិ កោបិ ប្ឫច្ឆតិ តហ៌ិ ប្រភោរត្រ ប្រយោជនមស្តីតិ កថិតេ ស ឝីឃ្រំ តមត្រ ប្រេឞយិឞ្យតិ។
৩কোনোবাই যদি তোমালোকক কয়, “এইটো কিয় মেলিছা?” তেতিয়া তোমালোকে ক’বা, ‘প্ৰভুৰ ইয়াক প্ৰয়োজন আছে, আৰু তেওঁ এতিয়াই ইয়াক পুনৰ ইয়ালৈ পঠাই দিব’।”
4 តតស្តៅ គត្វា ទ្វិមាគ៌មេលនេ កស្យចិទ៑ ទ្វារស្យ បាឝ៌្វេ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ប្រាប្យ មោចយតះ,
৪তেতিয়া তেওঁলোকে গৈ, দুৱাৰৰ বাহিৰত মুকলি বাটত বান্ধি থোৱা এটা গাধ পোৱালি পাই সেইটো মেলিলে।
5 ឯតហ៌ិ តត្រោបស្ថិតលោកានាំ កឝ្ចិទ៑ អប្ឫច្ឆត៑, គទ៌្ទភឝិឝុំ កុតោ មោចយថះ?
৫এনেতে, তাত থিয় হৈ থকা লোক সকলে ক’লে, “তোমালোকে গাধ পোৱালি মেলি কি কৰা?”
6 តទា យីឝោរាជ្ញានុសារេណ តេភ្យះ ប្រត្យុទិតេ តត្ក្ឞណំ តមាទាតុំ តេៜនុជជ្ញុះ។
৬তাতে তেওঁলোকে যীচুৱে কোৱাৰ দৰে লোক সকলক কোৱাত, লোক সকলে গাধ পোৱালিটো আনিবলৈ তেওঁলোকক এৰি দিলে।
7 អថ តៅ យីឝោះ សន្និធិំ គទ៌្ទភឝិឝុម៑ អានីយ តទុបរិ ស្វវស្ត្រាណិ បាតយាមាសតុះ; តតះ ស តទុបរិ សមុបវិឞ្ដះ។
৭পাছত শিষ্য দুজনে সেই গাধ পোৱালিটো যীচুৰ ওচৰলৈ আনিলে আৰু তাৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ কাপোৰ পাৰি দিলে৷ পাছত তাৰ ওপৰত তেওঁ বহিল।
8 តទានេកេ បថិ ស្វវាសាំសិ បាតយាមាសុះ, បរៃឝ្ច តរុឝាខាឝ្ឆិតវា មាគ៌េ វិកីណ៌ាះ។
৮অনেকে নিজৰ নিজৰ কাপোৰবোৰ পথত পাৰি দিলে, আৰু কিছুমানে পথাৰৰ পৰা ডাল-পাত আদি কাটি আনি পথত পাৰি দিলে।
9 អបរញ្ច បឝ្ចាទ្គាមិនោៜគ្រគាមិនឝ្ច សវ៌្វេ ជនា ឧចៃះស្វរេណ វក្តុមារេភិរេ, ជយ ជយ យះ បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ។
৯যি সকল লোক তেওঁৰ আগে-পাছে গৈছিল আৰু যি সকলে তেওঁক অনুসৰণ কৰিছিল, তেওঁলোকে ৰিঙিয়াই ক’বলৈ ধৰিলে, ‘জয়! জয়! যি জন প্ৰভুৰ নামেৰে আহিছে, তেওঁ ধন্য;
10 តថាស្មាកមំ បូវ៌្វបុរុឞស្យ ទាយូទោ យទ្រាជ្យំ បរមេឝ្វរនាម្នាយាតិ តទបិ ធន្យំ, សវ៌្វស្មាទុច្ឆ្រាយេ ស្វគ៌េ ឦឝ្វរស្យ ជយោ ភវេត៑។
১০আৰু আমাৰ ওপৰ-পিতৃ দায়ুদৰ যি ৰাজ্য আহিছে, সেই জন ধন্য! উৰ্দ্ধলোকত জয়ধ্বনি হওক’।
11 ឥត្ថំ យីឝុ រ្យិរូឝាលមិ មន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថានិ សវ៌្វាណិ វស្តូនិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑; អថ សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ទ្វាទឝឝិឞ្យសហិតោ ពៃថនិយំ ជគាម។
১১এইদৰে যীচু যিৰূচালেমত প্ৰৱেশ কৰিলে আৰু মন্দিৰ এলেকাত সোমাল। তাৰ পাছত তেওঁ চাৰিওফালে ঘূৰি সকলোবোৰ চালে। এইদৰে পলম হোৱাত সন্ধিয়া হৈ আহিল, পাছত তেওঁ বাৰ জন শিষ্যৰ সৈতে বৈথনিয়া গাওঁলৈ ওলাই গ’ল।
12 អបរេហនិ ពៃថនិយាទ៑ អាគមនសមយេ ក្ឞុធាត៌្តោ ពភូវ។
১২পাছদিনা খন তেওঁলোক বৈথনিয়া গাওঁৰ পৰা ঘুৰি আহোতে, তেওঁৰ ভোক লাগিল।
13 តតោ ទូរេ សបត្រមុឌុម្ពរបាទបំ វិលោក្យ តត្រ កិញ្ចិត៑ ផលំ ប្រាប្តុំ តស្យ សន្និក្ឫឞ្ដំ យយៅ, តទានីំ ផលបាតនស្យ សមយោ នាគច្ឆតិ។ តតស្តត្រោបស្ថិតះ បត្រាណិ វិនា កិមប្យបរំ ន ប្រាប្យ ស កថិតវាន៑,
১৩তেতিয়া তেওঁ দুৰৈৰ পৰা, পাতে সৈতে এজোপা ডিমৰু গছ দেখি, ফল পোৱাৰ আশাত তালৈ গ’ল; কিন্তু ওচৰ পোৱাত পাতৰ বাহিৰে একো নাপালে; কিয়নো সেই সময় ডিমৰুৰ ফল দিয়া বতৰ নাছিল।
১৪তেতিয়া তেওঁ মাত লগাই সেই গছক ক’লে, “এতিয়াৰ পৰা কোনেও তোৰ ফল কোনো কালে নাখাওঁক।” তেওঁৰ শিষ্য সকলে, তেওঁ কি ক’লে শুনিলে। (aiōn g165)
15 តទនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមមាយាតេឞុ យីឝុ រ្មន្ទិរំ គត្វា តត្រស្ថានាំ ពណិជាំ មុទ្រាសនានិ បារាវតវិក្រេត្ឫណាម៑ អាសនានិ ច ន្យុព្ជយាញ្ចការ សវ៌្វាន៑ ក្រេត្ឫន៑ វិក្រេត្ឫំឝ្ច ពហិឝ្ចការ។
১৫পাছত তেওঁলোক যিৰূচালেম আহি পোৱাত, যীচুৱে মন্দিৰৰ এলেকাত সোমাই মন্দিৰত বেচা-কিনা কৰা সকলক বাহিৰ কৰিবলৈ ধৰিলে; আৰু ধন সলোৱা সকলৰ মেজ, আৰু কপৌ বেচাবোৰৰ আসন লুটিয়াই পেলালে;
16 អបរំ មន្ទិរមធ្យេន កិមបិ បាត្រំ វោឍុំ សវ៌្វជនំ និវារយាមាស។
১৬তেওঁ মন্দিৰৰ মাজেদি কোনো লোকক বেচা-কিনা কৰিবলৈ একো পাত্ৰ লৈ যাব নিদিলে।
17 លោកានុបទិឝន៑ ជគាទ, មម គ្ឫហំ សវ៌្វជាតីយានាំ ប្រាត៌្ហនាគ្ឫហម៑ ឥតិ នាម្នា ប្រថិតំ ភវិឞ្យតិ ឯតត៑ កិំ ឝាស្ត្រេ លិខិតំ នាស្តិ? កិន្តុ យូយំ តទេវ ចោរាណាំ គហ្វរំ កុរុថ។
১৭তেওঁ উপদেশ দি তেওঁলোকক ক’লে, “এনেদৰে লিখা নাই নে?, ‘যে মোৰ ঘৰক সকলো জাতিৰ বাবে প্ৰাৰ্থনাৰ ঘৰ বোলা যাব? কিন্তু তোমালোকে তাক ডকাইতৰ গুহাকৰিলা’।”
18 ឥមាំ វាណីំ ឝ្រុត្វាធ្យាបកាះ ប្រធានយាជកាឝ្ច តំ យថា នាឝយិតុំ ឝក្នុវន្តិ តថោបាយំ ម្ឫគយាមាសុះ, កិន្តុ តស្យោបទេឝាត៑ សវ៌្វេ លោកា វិស្មយំ គតា អតស្តេ តស្មាទ៑ ពិភ្យុះ។
১৮এই কথা শুনি, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে তেওঁক কেনেকৈ বধ কৰিব পাৰে, তাৰ উপায় বিচাৰিব ধৰিলে৷ কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁলৈ ভয় কৰিলে কাৰণ গোটেই লোক সমূহে তেওঁৰ উপদেশত বিস্ময় মানিছিল।
19 អថ សាយំសមយ ឧបស្ថិតេ យីឝុន៌គរាទ៑ ពហិវ៌វ្រាជ។
১৯আৰু সন্ধিয়া হ’লেই তেওঁলোক নগৰৰ বাহিৰলৈ ওলাই গৈছিল।
20 អនន្តរំ ប្រាតះកាលេ តេ តេន មាគ៌េណ គច្ឆន្តស្តមុឌុម្ពរមហីរុហំ សមូលំ ឝុឞ្កំ ទទ្ឫឝុះ។
২০ৰাতিপুৱা তেওঁলোকে সেই বাটেদি আহোতে, সেই ডিমৰু গছজোপা শিপাই সৈতে শুকাই যোৱা দেখিলে।
21 តតះ បិតរះ បូវ៌្វវាក្យំ ស្មរន៑ យីឝុំ ពភាឞំ, ហេ គុរោ បឝ្យតុ យ ឧឌុម្ពរវិដបី ភវតា ឝប្តះ ស ឝុឞ្កោ ពភូវ។
২১তেতিয়া পিতৰৰ মনত পৰিল আৰু তেওঁ যীচুক ক’লে, “ৰব্বি, চাওক! আপুনি শাও দিয়া ডিমৰু গছজোপা শুকাই গ’ল।”
22 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយមីឝ្វរេ វិឝ្វសិត។
২২যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে ঈশ্বৰত বিশ্বাস ৰাখা;
23 យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ កោបិ យទ្យេតទ្គិរិំ វទតិ, ត្វមុត្ថាយ គត្វា ជលធៅ បត, ប្រោក្តមិទំ វាក្យមវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ, មនសា កិមបិ ន សន្ទិហ្យ ចេទិទំ វិឝ្វសេត៑ តហ៌ិ តស្យ វាក្យានុសារេណ តទ៑ ឃដិឞ្យតេ។
২৩মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, যি কোনোৱে এই পৰ্বতটোক যদি কয়, ইয়াৰ পৰা উঠি সাগৰত পৰ গৈ, আৰু মনত সন্দেহ নকৰি যি জনে কয় আৰু তেওঁ যদি সেয়ে ঘটিব বুলি বিশ্বাস কৰে, তেনেহলে তেওঁলৈ ঈশ্বৰে সেয়ে সিদ্ধ কৰিব।
24 អតោ ហេតោរហំ យុឞ្មាន៑ វច្មិ, ប្រាត៌្ហនាកាលេ យទ្យទាកាំក្ឞិឞ្យធ្វេ តត្តទវឝ្យំ ប្រាប្ស្យថ, ឥត្ថំ វិឝ្វសិត, តតះ ប្រាប្ស្យថ។
২৪এই হেতুকে মই তোমালোকক কওঁ, তোমোলোকে প্ৰাৰ্থনা কৰি যি যি খোজা, সেই সকলোকে পালোঁ বুলি বিশ্বাস কৰা; তেতিয়াহে পাবা,
25 អបរញ្ច យុឞ្មាសុ ប្រាត៌្ហយិតុំ សមុត្ថិតេឞុ យទិ កោបិ យុឞ្មាកម៑ អបរាធី តិឞ្ឋតិ, តហ៌ិ តំ ក្ឞមធ្វំ, តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកំ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំមិ ក្ឞមិឞ្យតេ។
২৫আৰু স্বৰ্গত থকা তোমালোকৰ পিতৃয়ে যাতে তোমালোকৰো অপৰাধ ক্ষমাকৰিব, সেই বাবে তোমালোকে প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ থিয় হওতে, যদি কাৰোবাৰ বিৰুদ্ধে তোমালোকৰ কিবা কবলগীয়া থাকে, তেনেহলে তেওঁক নিশ্চয় ক্ষমা কৰা।
26 កិន្តុ យទិ ន ក្ឞមធ្វេ តហ៌ិ វះ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំសិ ន ក្ឞមិឞ្យតេ។
২৬কিন্তু তোমালোকে যদি ক্ষমা নকৰা, তেনেহলে তোমালোকৰ স্বৰ্গত থকা পিতৃয়েও তোমালোকৰ অপৰাধ ক্ষমা নকৰিব৷”
27 អនន្តរំ តេ បុន រ្យិរូឝាលមំ ប្រវិវិឝុះ, យីឝុ រ្យទា មធ្យេមន្ទិរម៑ ឥតស្តតោ គច្ឆតិ, តទានីំ ប្រធានយាជកា ឧបាធ្យាយាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តទន្តិកមេត្យ កថាមិមាំ បប្រច្ឆុះ,
২৭এইদৰে তেওঁলোক আকৌ যিৰূচালেমলৈ আহিল৷ এনেতে যীচুৱে তেওঁ মন্দিৰত ফুৰোতে, প্ৰধান পুৰোহিত, বিধানৰ অধ্যাপক, আৰু পৰিচাৰক সকল তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি সুধিলে,
28 ត្វំ កេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? តថៃតានិ កម៌្មាណិ កត៌្តាំ កេនាទិឞ្ដោសិ?
২৮“আপুনি কি ক্ষমতাৰে এইবোৰ কৰিছে বা এইবোৰ কৰিবলৈ কোনে এই ক্ষমতা আপোনাক দিলে?”
29 តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ អហមបិ យុឞ្មាន៑ ឯកកថាំ ប្ឫច្ឆាមិ, យទិ យូយំ តស្យា ឧត្តរំ កុរុថ, តហ៌ិ កយាជ្ញយាហំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ តទ៑ យុឞ្មភ្យំ កថយិឞ្យាមិ។
২৯তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই আপোনালোকক এটা কথা সোধো, আপোনালোকে মোক উত্তৰ দিয়ক; তেতিয়াহে মই কি ক্ষমতাৰে এইবোৰ কৰিছোঁ সেই বিষয়ে আপোনালোকক ক’ম।
30 យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរាត៑ ជាតំ កិំ មានវាត៑? តន្មហ្យំ កថយត។
৩০‘যোহনৰ বাপ্তিস্ম স্বৰ্গৰ পৰা নে মানুহৰ পৰা হৈছিল’? মোক উত্তৰ দিয়ক।”
31 តេ បរស្បរំ វិវេក្តុំ ប្រារេភិរេ, តទ៑ ឦឝ្វរាទ៑ ពភូវេតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ កុតស្តំ ន ប្រត្យៃត? កថមេតាំ កថយិឞ្យតិ។
৩১তেতিয়া তেওঁলোকে পৰস্পৰে কোৱা-মেলা আৰু যুক্তি-তৰ্ক কৰি ক’লে, ‘স্বৰ্গৰ পৰা বুলি যদি কওঁ, তেনেহলে তেওঁত কিয় বিশ্বাস নকৰিলা, তেওঁ এনেকৈ ক’ব।
32 មានវាទ៑ អភវទិតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ លោកេភ្យោ ភយមស្តិ យតោ ហេតោះ សវ៌្វេ យោហនំ សត្យំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មន្យន្តេ។
৩২কিন্তু মানুহৰ বুলি ক’ম নে?’ তেওঁলোকে মানুহবোৰলৈ ভয় কৰিলে, কিয়নো সকলোৱে যোহনক স্বৰূপেই এজন ভাববাদী বুলি মানিছিল।
33 អតឯវ តេ យីឝុំ ប្រត្យវាទិឞុ រ្វយំ តទ៑ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។ យីឝុរុវាច, តហ៌ិ យេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ, អហមបិ យុឞ្មភ្យំ តន្ន កថយិឞ្យាមិ។
৩৩পাছে তেওঁলোকে যীচুক উত্তৰ দি ক’লে, “আমি নাজানো।” তাতে যীচুৱেও তেওঁলোকক ক’লে, “মই কি ক্ষমতাৰে এইবোৰ কৰোঁ, সেই বিষয়ে ময়ো তোমালোকক নকওঁ।”
