មាក៌ះ 10
1 អនន្តរំ ស តត្ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ យទ៌្ទននទ្យាះ បារេ យិហូទាប្រទេឝ ឧបស្ថិតវាន៑, តត្រ តទន្តិកេ លោកានាំ សមាគមេ ជាតេ ស និជរីត្យនុសារេណ បុនស្តាន៑ ឧបទិទេឝ។
Dann brach Jesus von dort auf und zog durch das Ostjordanland in das Gebiet von Judäa. Da kamen abermals die Leute in Scharen zu ihm, und er lehrte sie wiederum, wie er auch sonst zu tun pflegte.
2 តទា ផិរូឝិនស្តត្សមីបម៑ ឯត្យ តំ បរីក្ឞិតុំ បប្រច្ឆះ ស្វជាយា មនុជានាំ ត្យជ្យា ន វេតិ?
Da traten Pharisäer zu ihm mit der Frage, ob ein Mann sein Weib entlassen dürfe. Damit wollten sie ihm eine Falle stellen.
3 តតះ ស ប្រត្យវាទីត៑, អត្រ កាយ៌្យេ មូសា យុឞ្មាន៑ ប្រតិ កិមាជ្ញាបយត៑?
Er antwortete ihnen: "Was hat euch Mose geboten?"
4 ត ឩចុះ ត្យាគបត្រំ លេខិតុំ ស្វបត្នីំ ត្យក្តុញ្ច មូសាៜនុមន្យតេ។
Sie sprachen: "Mose hat erlaubt, die Frau mit einem Scheidebrief zu entlassen."
5 តទា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, យុឞ្មាកំ មនសាំ កាឋិន្យាទ្ធេតោ រ្មូសា និទេឝមិមម៑ អលិខត៑។
Jesus entgegnete ihnen: "Wegen eurer Herzenshärtigkeit hat er euch dies Gebot geschrieben.
6 កិន្តុ ស្ឫឞ្ដេរាទៅ ឦឝ្វរោ នរាន៑ បុំរូបេណ ស្ត្រីរូបេណ ច សសជ៌។
Im Anfang der Welt aber hat Gott die Menschen als Mann und Weib geschaffen.
7 "តតះ ការណាត៑ បុមាន៑ បិតរំ មាតរញ្ច ត្យក្ត្វា ស្វជាយាយាម៑ អាសក្តោ ភវិឞ្យតិ,
Deshalb wird ein Mann Vater und Mutter verlassen,
8 តៅ ទ្វាវ៑ ឯកាង្គៅ ភវិឞ្យតះ។ " តស្មាត៑ តត្កាលមារភ្យ តៅ ន ទ្វាវ៑ ឯកាង្គៅ។
und beide (Mann und Frau) werden eins sein. Sie sind also nicht mehr zwei, sondern eins.
9 អតះ ការណាទ៑ ឦឝ្វរោ យទយោជយត៑ កោបិ នរស្តន្ន វិយេជយេត៑។
Was nun Gott vereinigt hat, das soll der Mensch nicht trennen!"
10 អថ យីឝុ រ្គ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដស្តទា ឝិឞ្យាះ បុនស្តត្កថាំ តំ បប្រច្ឆុះ។
Zu Hause fragten ihn seine Jünger nochmals hierüber.
11 តតះ សោវទត៑ កឝ្ចិទ៑ យទិ ស្វភាយ៌្យាំ ត្យក្តវាន្យាម៑ ឧទ្វហតិ តហ៌ិ ស ស្វភាយ៌្យាយាះ ប្រាតិកូល្យេន វ្យភិចារី ភវតិ។
Da sprach er zu ihnen: "Wer sein Weib entläßt und eine andere heiratet, der begeht dem ersten Weib gegenüber einen Ehebruch.
12 កាចិន្នារី យទិ ស្វបតិំ ហិត្វាន្យបុំសា វិវាហិតា ភវតិ តហ៌ិ សាបិ វ្យភិចារិណី ភវតិ។
Und wenn sich eine Frau von ihrem Mann trennt und einen anderen heiratet, so begeht sie auch einen Ehebruch."
13 អថ ស យថា ឝិឝូន៑ ស្ប្ឫឝេត៑, តទត៌្ហំ លោកៃស្តទន្តិកំ ឝិឝវ អានីយន្ត, កិន្តុ ឝិឞ្យាស្តានានីតវតស្តជ៌យាមាសុះ។
Dann brachte man kleine Kinder zu ihm, damit er sie (segnend) berühre. Die Jünger aber fuhren die Leute, die sie brachten, mit rauhen Worten an.
14 យីឝុស្តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា ក្រុធ្យន៑ ជគាទ, មន្និកដម៑ អាគន្តុំ ឝិឝូន៑ មា វារយត, យត ឯតាទ្ឫឝា ឦឝ្វររាជ្យាធិការិណះ។
Als Jesus das sah, ward er unwillig und sprach zu ihnen: "Laßt die kleinen Kinder zu mir kommen und hindert sie nicht daran! Denn gerade ihnen ist Gottes Königreich bestimmt.
15 យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វច្មិ, យះ កឝ្ចិត៑ ឝិឝុវទ៑ ភូត្វា រាជ្យមីឝ្វរស្យ ន គ្ឫហ្លីយាត៑ ស កទាបិ តទ្រាជ្យំ ប្រវេឞ្ដុំ ន ឝក្នោតិ។
Wahrlich, ich sage euch: Wer Gottes Königreich nicht annimmt wie ein Kind, der kommt sicher nicht hinein."
16 អននតរំ ស ឝិឝូនង្កេ និធាយ តេឞាំ គាត្រេឞុ ហស្តៅ ទត្ត្វាឝិឞំ ពភាឞេ។
Dann umarmte er sie, legte ihnen die Hände auf und segnete sie.
17 អថ ស វត៌្មនា យាតិ, ឯតហ៌ិ ជន ឯកោ ធាវន៑ អាគត្យ តត្សម្មុខេ ជានុនី បាតយិត្វា ប្ឫឞ្ដវាន៑, ភោះ បរមគុរោ, អនន្តាយុះ ប្រាប្តយេ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ? (aiōnios g166)
Als er seine Wanderung fortsetzen wollte, lief einer zu ihm, fiel vor ihm auf die Knie und fragte ihn: "Guter Meister, was muß ich vollbringen, um ewiges Leben mir zu erringen?" (aiōnios g166)
18 តទា យីឝុរុវាច, មាំ បរមំ កុតោ វទសិ? វិនេឝ្វរំ កោបិ បរមោ ន ភវតិ។
Jesus antwortete ihm: "Warum nennst du mich gut? Niemand ist gut als Gott allein.
19 បរស្ត្រីំ នាភិគច្ឆ; នរំ មា ឃាតយ; ស្តេយំ មា កុរុ; ម្ឫឞាសាក្ឞ្យំ មា ទេហិ; ហិំសាញ្ច មា កុរុ; បិតរៅ សម្មន្យស្វ; និទេឝា ឯតេ ត្វយា ជ្ញាតាះ។
Du kennst ja die Gebote: Du sollst nicht morden, nicht ehebrechen, nicht stehlen, nicht falsches Zeugnis ablegen! Du sollst niemand um das Seine bringen! Ehre Vater und Mutter!"
20 តតស្តន ប្រត្យុក្តំ, ហេ គុរោ ពាល្យកាលាទហំ សវ៌្វានេតាន៑ អាចរាមិ។
Er sprach zu ihm: "Meister, dies alles habe ich treu erfüllt von meiner Jugend auf."
21 តទា យីឝុស្តំ វិលោក្យ ស្នេហេន ពភាឞេ, តវៃកស្យាភាវ អាស្តេ; ត្វំ គត្វា សវ៌្វស្វំ វិក្រីយ ទរិទ្រេភ្យោ វិឝ្រាណយ, តតះ ស្វគ៌េ ធនំ ប្រាប្ស្យសិ; តតះ បរម៑ ឯត្យ ក្រុឝំ វហន៑ មទនុវត៌្តី ភវ។
Da sah ihn Jesus voll Liebe an und entgegnete ihm: "Eins fehlt dir noch: geh hin, verkaufe deine Habe und gib das Geld den Armen; so wirst du einen Schatz im Himmel haben. Dann komm, nimm dein Kreuz und folge mir nach!"
22 កិន្តុ តស្យ ពហុសម្បទ្វិទ្យមានត្វាត៑ ស ឥមាំ កថាមាកណ៌្យ វិឞណោ ទុះខិតឝ្ច សន៑ ជគាម។
Er aber ward traurig bei diesem Wort und ging bekümmert weg; denn er hatte ein großes Vermögen.
23 អថ យីឝុឝ្ចតុទ៌ិឝោ និរីក្ឞ្យ ឝិឞ្យាន៑ អវាទីត៑, ធនិលោកានាម៑ ឦឝ្វររាជ្យប្រវេឝះ កីទ្ឫគ៑ ទុឞ្ករះ។
Da sah sich Jesus im Kreis um und sprach zu seinen Jüngern: "Wie schwer ist doch für die Reichen der Eingang in Gottes Königreich!"
24 តស្យ កថាតះ ឝិឞ្យាឝ្ចមច្ចក្រុះ, កិន្តុ ស បុនរវទត៑, ហេ ពាលកា យេ ធនេ វិឝ្វសន្តិ តេឞាម៑ ឦឝ្វររាជ្យប្រវេឝះ កីទ្ឫគ៑ ទុឞ្ករះ។
Die Jünger waren über diese Worte betroffen. Doch Jesus wiederholte ihnen: "Kinder, wie schwer ist doch (für Leute die am Geld hängen, ) der Eingang in Gottes Königreich!
25 ឦឝ្វររាជ្យេ ធនិនាំ ប្រវេឝាត៑ សូចិរន្ធ្រេណ មហាង្គស្យ គមនាគមនំ សុករំ។
Ein Kamel kommt leichter durch ein Nadelöhr als ein Reicher in Gottes Königreich."
26 តទា ឝិឞ្យា អតីវ វិស្មិតាះ បរស្បរំ ប្រោចុះ, តហ៌ិ កះ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ ឝក្នោតិ?
Da erschraken sie noch mehr und sagten zueinander: "Ja, wer kann dann überhaupt gerettet werden?"
27 តតោ យីឝុស្តាន៑ វិលោក្យ ពភាឞេ, តន៑ នរស្យាសាធ្យំ កិន្តុ នេឝ្វរស្យ, យតោ ហេតោរីឝ្វរស្យ សវ៌្វំ សាធ្យម៑។
Jesus sah sie an und sprach: "Für Menschen ist das zwar unmöglich, doch nicht für Gott; denn für Gott ist alles möglich."
28 តទា បិតរ ឧវាច, បឝ្យ វយំ សវ៌្វំ បរិត្យជ្យ ភវតោនុគាមិនោ ជាតាះ។
Da nahm Petrus das Wort und sprach zu ihm: "Siehe, wir haben alles aufgegeben und sind dir nachgefolgt."
29 តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, មទត៌្ហំ សុសំវាទាត៌្ហំ វា យោ ជនះ សទនំ ភ្រាតរំ ភគិនីំ បិតរំ មាតរំ ជាយាំ សន្តានាន៑ ភូមិ វា ត្យក្ត្វា
Jesus erwiderte: "Wahrlich, ich sage euch: Jeder, der Haus, Geschwister, Eltern, Kinder oder Äcker fahren läßt aus Liebe zu mir und der Heilsbotschaft,
31 កិន្ត្វគ្រីយា អនេកេ លោកាះ ឝេឞាះ, ឝេឞីយា អនេកេ លោកាឝ្ចាគ្រា ភវិឞ្យន្តិ។
Doch in vielen Fällen werden die Ersten die Letzten und die Letzten die Ersten sein."
32 អថ យិរូឝាលម្យានកាលេ យីឝុស្តេឞាម៑ អគ្រគាមី ពភូវ, តស្មាត្តេ ចិត្រំ ជ្ញាត្វា បឝ្ចាទ្គាមិនោ ភូត្វា ពិភ្យុះ។ តទា ស បុន រ្ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ គ្ឫហីត្វា ស្វីយំ យទ្យទ៑ ឃដិឞ្យតេ តត្តត៑ តេភ្យះ កថយិតុំ ប្រារេភេ;
Sie waren auf dem Weg nach Jerusalem. Jesus ging seinen Jüngern kühn voran; sie aber waren voll Staunen. Auch andere, die ihm folgten, zeigten Furcht und Zagen. Da nahm er abermals die Zwölf allein und begann mit ihnen davon zu reden, was ihm widerfahren würde.
33 បឝ្យត វយំ យិរូឝាលម្បុរំ យាមះ, តត្រ មនុឞ្យបុត្រះ ប្រធានយាជកានាម៑ ឧបាធ្យាយានាញ្ច ករេឞុ សមប៌យិឞ្យតេ; តេ ច វធទណ្ឌាជ្ញាំ ទាបយិត្វា បរទេឝីយានាំ ករេឞុ តំ សមប៌យិឞ្យន្តិ។
"Jetzt", so sprach er, "gehen wir nach Jerusalem. Dort wird der Menschensohn den Hohenpriestern und den Schriftgelehrten überliefert werden. Die werden ihm zum Tod verurteilen und ihn dann den Heiden überantworten.
34 តេ តមុបហស្យ កឝយា ប្រហ្ឫត្យ តទ្វបុឞិ និឞ្ឋីវំ និក្ឞិប្យ តំ ហនិឞ្យន្តិ, តតះ ស ត្ឫតីយទិនេ ប្រោត្ថាស្យតិ។
Die werden ihn verspotten und anspeien, ja sie werden ihn geißeln und töten; aber nach drei Tagen wird er auferstehen."
35 តតះ សិវទេះ បុត្រៅ យាកូព្យោហនៅ តទន្តិកម៑ ឯត្យ ប្រោចតុះ, ហេ គុរោ យទ៑ អាវាភ្យាំ យាចិឞ្យតេ តទស្មទត៌្ហំ ភវាន៑ ករោតុ និវេទនមិទមាវយោះ។
Da traten Jakobus und Johannes, die Söhne des Zebedäus, zu ihm mit den Worten: "Meister, wir möchten, daß du uns eine Bitte erfüllst."
36 តតះ ស កថិតវាន៑, យុវាំ កិមិច្ឆថះ? កិំ មយា យុឞ្មទត៌្ហំ ករណីយំ?
Er sprach zu ihnen: "Was begehrt ihr von mir?"
37 តទា តៅ ប្រោចតុះ, អាវយោរេកំ ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ វាមបាឝ៌្វេ ចៃកំ តវៃឝ្វយ៌្យបទេ សមុបវេឞ្ដុម៑ អាជ្ញាបយ។
Sie antworteten ihm: "Gewähre uns, daß wir einer zu deiner Rechten und einer zu deiner Linken neben dir sitzen in deiner Herrlichkeit."
38 កិន្តុ យីឝុះ ប្រត្យុវាច យុវាមជ្ញាត្វេទំ ប្រាត៌្ហយេថេ, យេន កំសេនាហំ បាស្យាមិ តេន យុវាភ្យាំ កិំ បាតុំ ឝក្ឞ្យតេ? យស្មិន៑ មជ្ជនេនាហំ មជ្ជិឞ្យេ តន្មជ្ជនេ មជ្ជយិតុំ កិំ យុវាភ្យាំ ឝក្ឞ្យតេ? តៅ ប្រត្យូចតុះ ឝក្ឞ្យតេ។
Jesus erwiderte: "Ihr versteht nicht, um was ihr bittet. Könnt ihr den Kelch trinken, den ich trinken soll, oder die Taufe erleiden, die ich erleiden muß?"
39 តទា យីឝុរវទត៑ យេន កំសេនាហំ បាស្យាមិ តេនាវឝ្យំ យុវាមបិ បាស្យថះ, យេន មជ្ជនេន ចាហំ មជ្ជិយ្យេ តត្រ យុវាមបិ មជ្ជិឞ្យេថេ។
Sie antworteten: "Ja, das können wir." Da sprach Jesus zu ihnen: "Den Kelch, den ich trinke, sollt ihr trinken, und die Taufe, die ich erleide, sollt ihr auch erleiden.
40 កិន្តុ យេឞាមត៌្ហម៑ ឥទំ និរូបិតំ, តាន៑ វិហាយាន្យំ កមបិ មម ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ វាមបាឝ៌្វេ វា សមុបវេឝយិតុំ មមាធិការោ នាស្តិ។
Aber den Sitz zu meiner Rechten oder zu meiner Linken kann ich euch nicht verleihen; der wird nur denen zuteil, für die er bestimmt ist."
41 អថាន្យទឝឝិឞ្យា ឥមាំ កថាំ ឝ្រុត្វា យាកូព្យោហន្ភ្យាំ ចុកុបុះ។
Als die anderen Zehn dies hörten, äußerten sie ihren Unwillen über Jakobus und Johannes.
42 កិន្តុ យីឝុស្តាន៑ សមាហូយ ពភាឞេ, អន្យទេឝីយានាំ រាជត្វំ យេ កុវ៌្វន្តិ តេ តេឞាមេវ ប្រភុត្វំ កុវ៌្វន្តិ, តថា យេ មហាលោកាស្តេ តេឞាម៑ អធិបតិត្វំ កុវ៌្វន្តីតិ យូយំ ជានីថ។
Da rief sie Jesus zu sich und sprach zu ihnen: "Ihr wißt, daß solche, die als Herrscher über die Völker gelten, unumschränkt über ihre Untertanen gebieten, und daß die Großen unter den Völkern die Untergebenen ihre Macht fühlen lassen.
43 កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ន តថា ភវិឞ្យតិ, យុឞ្មាកំ មធ្យេ យះ ប្រាធាន្យំ វាញ្ឆតិ ស យុឞ្មាកំ សេវកោ ភវិឞ្យតិ,
So soll's bei euch nicht sein. Im Gegenteil: wer unter euch groß sein will, der sei euer Diener;
44 យុឞ្មាកំ យោ មហាន៑ ភវិតុមិច្ឆតិ ស សវ៌្វេឞាំ កិង្ករោ ភវិឞ្យតិ។
und wer unter euch der Erste sein will, der sei aller Knecht!
45 យតោ មនុឞ្យបុត្រះ សេវ្យោ ភវិតុំ នាគតះ សេវាំ កត៌្តាំ តថានេកេឞាំ បរិត្រាណស្យ មូល្យរូបស្វប្រាណំ ទាតុញ្ចាគតះ។
Denn auch der Menschensohn ist nicht gekommen, um sich dienen zu lassen, sondern um selbst zu dienen und sein Leben dahinzugeben als Lösegeld für viele."
46 អថ តេ យិរីហោនគរំ ប្រាប្តាស្តស្មាត៑ ឝិឞ្យៃ រ្លោកៃឝ្ច សហ យីឝោ រ្គមនកាលេ ដីមយស្យ បុត្រោ ពដ៌ីមយនាមា អន្ធស្តន្មាគ៌បាឝ៌្វេ ភិក្ឞាត៌្ហម៑ ឧបវិឞ្ដះ។
Dann kamen sie nach Jericho. Als er mit seinen Jüngern und einer großen Volksmenge Jericho verließ, da saß ein bekannter blinder Bettler, Bartimäus, des Timäus Sohn, am Weg.
47 ស នាសរតីយស្យ យីឝោរាគមនវាត៌្តាំ ប្រាប្យ ប្រោចៃ រ្វក្តុមារេភេ, ហេ យីឝោ ទាយូទះ សន្តាន មាំ ទយស្វ។
Als er hörte, Jesus von Nazaret sei da, begann er laut zu rufen: "Sohn Davids, Jesus, erbarme dich mein!"
48 តតោនេកេ លោកា មៅនីភវេតិ តំ តជ៌យាមាសុះ, កិន្តុ ស បុនរធិកមុច្ចៃ រ្ជគាទ, ហេ យីឝោ ទាយូទះ សន្តាន មាំ ទយស្វ។
Da fuhren ihn viele mit rauhen Worten an, er solle schweigen. Aber er rief nur noch lauter: "Sohn Davids, erbarme dich mein!"
49 តទា យីឝុះ ស្ថិត្វា តមាហ្វាតុំ សមាទិទេឝ, តតោ លោកាស្តមន្ធមាហូយ ពភាឞិរេ, ហេ នរ, ស្ថិរោ ភវ, ឧត្តិឞ្ឋ, ស ត្វាមាហ្វយតិ។
Da blieb Jesus stehen und sprach: "Ruft ihn her!" Nun riefen sie den Blinden und sprachen zu ihm: "Sei getrost, steh auf, er ruft dich."
50 តទា ស ឧត្តរីយវស្ត្រំ និក្ឞិប្យ ប្រោត្ថាយ យីឝោះ សមីបំ គតះ។
Da warf er seinen Mantel ab, sprang auf und kam zu Jesus.
51 តតោ យីឝុស្តមវទត៑ ត្វយា កិំ ប្រាត៌្ហ្យតេ? តុភ្យមហំ កិំ ករិឞ្យាមី? តទា សោន្ធស្តមុវាច, ហេ គុរោ មទីយា ទ្ឫឞ្ដិព៌្ហវេត៑។
Jesus fragte ihn: "Was begehrst du von mir?" Der Blinde antwortete ihm: "Lieber Meister, gib mir das Augenlicht wieder!"
52 តតោ យីឝុស្តមុវាច យាហិ តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថមកាឞ៌ីត៑, តស្មាត៑ តត្ក្ឞណំ ស ទ្ឫឞ្ដិំ ប្រាប្យ បថា យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ យយៅ។
Jesus sprach zu ihm: "Geh hin, dein Glaube hat dich gesund gemacht!" Sofort ward er wieder sehend und folgte Jesus auf seiner Wanderung.
