លូកះ 5
1 អនន្តរំ យីឝុរេកទា គិនេឞរថ្ទស្យ តីរ ឧត្តិឞ្ឋតិ, តទា លោកា ឦឝ្វរីយកថាំ ឝ្រោតុំ តទុបរិ ប្របតិតាះ។
Comme Jésus se trouvait auprès du lac de Génésareth, et que la foule se pressait autour de lui pour entendre la parole de Dieu,
2 តទានីំ ស ហ្ទស្យ តីរសមីបេ នៅទ្វយំ ទទឝ៌ កិញ្ច មត្ស្យោបជីវិនោ នាវំ វិហាយ ជាលំ ប្រក្ឞាលយន្តិ។
il vit au bord du lac deux barques, d’où les pêcheurs étaient descendus pour laver leurs filets.
3 តតស្តយោទ៌្វយោ រ្មធ្យេ ឝិមោនោ នាវមារុហ្យ តីរាត៑ កិញ្ចិទ្ទូរំ យាតុំ តស្មិន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា នៅកាយាមុបវិឝ្យ លោកាន៑ ប្រោបទិឞ្ដវាន៑។
Il monta dans l’une de ces barques, qui était à Simon, et il le pria de s’éloigner un peu de terre. Puis il s’assit, et de la barque il enseignait la foule.
4 បឝ្ចាត៑ តំ ប្រស្តាវំ សមាប្យ ស ឝិមោនំ វ្យាជហារ, គភីរំ ជលំ គត្វា មត្ស្យាន៑ ធត៌្តុំ ជាលំ និក្ឞិប។
Lorsqu’il eut cessé de parler, il dit à Simon: Avance en pleine eau, et jetez vos filets pour pêcher.
5 តតះ ឝិមោន ពភាឞេ, ហេ គុរោ យទ្យបិ វយំ ក្ឫត្ស្នាំ យាមិនីំ បរិឝ្រម្យ មត្ស្យៃកមបិ ន ប្រាប្តាស្តថាបិ ភវតោ និទេឝតោ ជាលំ ក្ឞិបាមះ។
Simon lui répondit: Maître, nous avons travaillé toute la nuit sans rien prendre; mais, sur ta parole, je jetterai le filet.
6 អថ ជាលេ ក្ឞិប្តេ ពហុមត្ស្យបតនាទ៑ អានាយះ ប្រច្ឆិន្នះ។
L’ayant jeté, ils prirent une grande quantité de poissons, et leur filet se rompait.
7 តស្មាទ៑ ឧបកត៌្តុម៑ អន្យនៅស្ថាន៑ សង្គិន អាយាតុម៑ ឥង្គិតេន សមាហ្វយន៑ តតស្ត អាគត្យ មត្ស្យៃ រ្នៅទ្វយំ ប្របូរយាមាសុ រ្យៃ រ្នៅទ្វយំ ប្រមគ្នម៑។
Ils firent signe à leurs compagnons qui étaient dans l’autre barque de venir les aider. Ils vinrent et ils remplirent les deux barques, au point qu’elles enfonçaient.
8 តទា ឝិមោន្បិតរស្តទ៑ វិលោក្យ យីឝោឝ្ចរណយោះ បតិត្វា, ហេ ប្រភោហំ បាបី នរោ មម និកដាទ៑ ភវាន៑ យាតុ, ឥតិ កថិតវាន៑។
Quand il vit cela, Simon Pierre tomba aux genoux de Jésus, et dit: Seigneur, retire-toi de moi, parce que je suis un homme pécheur.
9 យតោ ជាលេ បតិតានាំ មត្ស្យានាំ យូថាត៑ ឝិមោន៑ តត្សង្គិនឝ្ច ចមត្ក្ឫតវន្តះ; ឝិមោនះ សហការិណៅ សិវទេះ បុត្រៅ យាកូព៑ យោហន៑ ចេមៅ តាទ្ឫឝៅ ពភូវតុះ។
Car l’épouvante l’avait saisi, lui et tous ceux qui étaient avec lui, à cause de la pêche qu’ils avaient faite.
10 តទា យីឝុះ ឝិមោនំ ជគាទ មា ភៃឞីរទ្យារភ្យ ត្វំ មនុឞ្យធរោ ភវិឞ្យសិ។
Il en était de même de Jacques et de Jean, fils de Zébédée, les associés de Simon. Alors Jésus dit à Simon: Ne crains point; désormais tu seras pêcheur d’hommes.
11 អនន្តរំ សវ៌្វាសុ នៅសុ តីរម៑ អានីតាសុ តេ សវ៌្វាន៑ បរិត្យជ្យ តស្យ បឝ្ចាទ្គាមិនោ ពភូវុះ។
Et, ayant ramené les barques à terre, ils laissèrent tout, et le suivirent.
12 តតះ បរំ យីឝៅ កស្មិំឝ្ចិត៑ បុរេ តិឞ្ឋតិ ជន ឯកះ សវ៌្វាង្គកុឞ្ឋស្តំ វិលោក្យ តស្យ សមីបេ ន្យុព្ជះ បតិត្វា សវិនយំ វក្តុមារេភេ, ហេ ប្រភោ យទិ ភវានិច្ឆតិ តហ៌ិ មាំ បរិឞ្កត៌្តុំ ឝក្នោតិ។
Jésus était dans une des villes; et voici, un homme couvert de lèpre, l’ayant vu, tomba sur sa face, et lui fit cette prière: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur.
13 តទានីំ ស បាណិំ ប្រសាយ៌្យ តទង្គំ ស្ប្ឫឝន៑ ពភាឞេ ត្វំ បរិឞ្ក្រិយស្វេតិ មមេច្ឆាស្តិ តតស្តត្ក្ឞណំ ស កុឞ្ឋាត៑ មុក្តះ។
Jésus étendit la main, le toucha, et dit: Je le veux, sois pur. Aussitôt la lèpre le quitta.
14 បឝ្ចាត៑ ស តមាជ្ញាបយាមាស កថាមិមាំ កស្មៃចិទ៑ អកថយិត្វា យាជកស្យ សមីបញ្ច គត្វា ស្វំ ទឝ៌យ, លោកេភ្យោ និជបរិឞ្ក្ឫតត្វស្យ ប្រមាណទានាយ មូសាជ្ញានុសារេណ ទ្រវ្យមុត្ម្ឫជស្វ ច។
Puis il lui ordonna de n’en parler à personne. Mais, dit-il, va te montrer au sacrificateur, et offre pour ta purificationce que Moïse a prescrit, afin que cela leur serve de témoignage.
15 តថាបិ យីឝោះ សុខ្យាតិ រ្ពហុ វ្យាប្តុមារេភេ កិញ្ច តស្យ កថាំ ឝ្រោតុំ ស្វីយរោគេភ្យោ មោក្តុញ្ច លោកា អាជគ្មុះ។
Sa renommée se répandait de plus en plus, et les gens venaient en foule pour l’entendre et pour être guéris de leurs maladies.
16 អថ ស ប្រាន្តរំ គត្វា ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ។
Et lui, il se retirait dans les déserts, et priait.
17 អបរញ្ច ឯកទា យីឝុរុបទិឝតិ, ឯតហ៌ិ គាលីល្យិហូទាប្រទេឝយោះ សវ៌្វនគរេភ្យោ យិរូឝាលមឝ្ច កិយន្តះ ផិរូឝិលោកា វ្យវស្ថាបកាឝ្ច សមាគត្យ តទន្តិកេ សមុបវិវិឝុះ, តស្មិន៑ កាលេ លោកានាមារោគ្យការណាត៑ ប្រភោះ ប្រភាវះ ប្រចកាឝេ។
Un jour Jésus enseignait. Des pharisiens et des docteurs de la loi étaient là assis, venus de tous les villages de la Galilée, de la Judée et de Jérusalem; et la puissance du Seigneur se manifestait par des guérisons.
18 បឝ្ចាត៑ កិយន្តោ លោកា ឯកំ បក្ឞាឃាតិនំ ខដ្វាយាំ និធាយ យីឝោះ សមីបមានេតុំ សម្មុខេ ស្ថាបយិតុញ្ច វ្យាប្រិយន្ត។
Et voici, des gens, portant sur un lit un homme qui était paralytique, cherchaient à le faire entrer et à le placer sous ses regards.
19 កិន្តុ ពហុជននិវហសម្វាធាត៑ ន ឝក្នុវន្តោ គ្ឫហោបរិ គត្វា គ្ឫហប្ឫឞ្ឋំ ខនិត្វា តំ បក្ឞាឃាតិនំ សខដ្វំ គ្ឫហមធ្យេ យីឝោះ សម្មុខេ ៜវរោហយាមាសុះ។
Comme ils ne savaient par où l’introduire, à cause de la foule, ils montèrent sur le toit, et ils le descendirent par une ouverture, avec son lit, au milieu de l’assemblée, devant Jésus.
20 តទា យីឝុស្តេឞាម៑ ឦទ្ឫឝំ វិឝ្វាសំ វិលោក្យ តំ បក្ឞាឃាតិនំ វ្យាជហារ, ហេ មានវ តវ បាបមក្ឞម្យត។
Voyant leur foi, Jésus dit: Homme, tes péchés te sont pardonnés.
21 តស្មាទ៑ អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច ចិត្តៃរិត្ថំ ប្រចិន្តិតវន្តះ, ឯឞ ជន ឦឝ្វរំ និន្ទតិ កោយំ? កេវលមីឝ្វរំ វិនា បាបំ ក្ឞន្តុំ កះ ឝក្នោតិ?
Les scribes et les pharisiens se mirent à raisonner et à dire: Qui est celui-ci, qui profère des blasphèmes? Qui peut pardonner les péchés, si ce n’est Dieu seul?
22 តទា យីឝុស្តេឞាម៑ ឥត្ថំ ចិន្តនំ វិទិត្វា តេភ្យោកថយទ៑ យូយំ មនោភិះ កុតោ វិតក៌យថ?
Jésus, connaissant leurs pensées, prit la parole et leur dit: Quelles pensées avez-vous dans vos cœurs?
23 តវ បាបក្ឞមា ជាតា យទ្វា ត្វមុត្ថាយ វ្រជ ឯតយោ រ្មធ្យេ កា កថា សុកថ្យា?
Lequel est le plus aisé, de dire: Tes péchés te sont pardonnés, ou de dire: Lève-toi, et marche?
24 កិន្តុ ប្ឫថិវ្យាំ បាបំ ក្ឞន្តុំ មានវសុតស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តីតិ យថា យូយំ ជ្ញាតុំ ឝក្នុថ តទត៌្ហំ (ស តំ បក្ឞាឃាតិនំ ជគាទ) ឧត្តិឞ្ឋ ស្វឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា គ្ឫហំ យាហីតិ ត្វាមាទិឝាមិ។
Or, afin que vous sachiez que le Fils de l’homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés: Je te l’ordonne, dit-il au paralytique, lève-toi, prends ton lit, et va dans ta maison.
25 តស្មាត៑ ស តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ និជឝយនីយំ គ្ឫហីត្វា ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទន៑ និជនិវេឝនំ យយៅ។
Et, à l’instant, il se leva en leur présence, prit le lit sur lequel il était couché, et s’en alla dans sa maison, glorifiant Dieu.
26 តស្មាត៑ សវ៌្វេ វិស្មយ ប្រាប្តា មនះសុ ភីតាឝ្ច វយមទ្យាសម្ភវកាយ៌្យាណ្យទឝ៌ាម ឥត្យុក្ត្វា បរមេឝ្វរំ ធន្យំ ប្រោទិតាះ។
Tous étaient dans l’étonnement, et glorifiaient Dieu; remplis de crainte, ils disaient: Nous avons vu aujourd’hui des choses étranges.
27 តតះ បរំ ពហិគ៌ច្ឆន៑ ករសញ្ចយស្ថានេ លេវិនាមានំ ករសញ្ចាយកំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យីឝុស្តមភិទធេ មម បឝ្ចាទេហិ។
Après cela, Jésus sortit, et il vit un publicain, nommé Lévi, assis au lieu des péages. Il lui dit: Suis-moi.
28 តស្មាត៑ ស តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វំ បរិត្យជ្យ តស្យ បឝ្ចាទិយាយ។
Et, laissant tout, il se leva, et le suivit.
29 អនន្តរំ លេវិ រ្និជគ្ឫហេ តទត៌្ហំ មហាភោជ្យំ ចការ, តទា តៃះ សហានេកេ ករសញ្ចាយិនស្តទន្យលោកាឝ្ច ភោក្តុមុបវិវិឝុះ។
Lévi lui donna un grand festin dans sa maison, et beaucoup de publicains et d’autres personnes étaient à table avec eux.
30 តស្មាត៑ ការណាត៑ ចណ្ឌាលានាំ បាបិលោកានាញ្ច សង្គេ យូយំ កុតោ ភំគ្ធ្វេ បិវថ ចេតិ កថាំ កថយិត្វា ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច តស្យ ឝិឞ្យៃះ សហ វាគ្យុទ្ធំ កត៌្តុមារេភិរេ។
Les pharisiens et les scribes murmurèrent, et dirent à ses disciples: Pourquoi mangez-vous et buvez-vous avec les publicains et les gens de mauvaise vie?
31 តស្មាទ៑ យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវោចទ៑ អរោគលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ កិន្តុ សរោគាណាមេវ។
Jésus, prenant la parole, leur dit: Ce ne sont pas ceux qui se portent bien qui ont besoin de médecin, mais les malades.
32 អហំ ធាម៌្មិកាន៑ អាហ្វាតុំ នាគតោស្មិ កិន្តុ មនះ បរាវត៌្តយិតុំ បាបិន ឯវ។
Je ne suis pas venu appeler à la repentance des justes, mais des pécheurs.
33 តតស្តេ ប្រោចុះ, យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ច ឝិឞ្យា វារំវារម៑ ឧបវសន្តិ ប្រាត៌្ហយន្តេ ច កិន្តុ តវ ឝិឞ្យាះ កុតោ ភុញ្ជតេ បិវន្តិ ច?
Ils lui dirent: Les disciples de Jean, comme ceux des pharisiens, jeûnent fréquemment et font des prières, tandis que les tiens mangent et boivent.
34 តទា ស តានាចខ្យៅ វរេ សង្គេ តិឞ្ឋតិ វរស្យ សខិគណំ កិមុបវាសយិតុំ ឝក្នុថ?
Il leur répondit: Pouvez-vous faire jeûner les amis de l’époux pendant que l’époux est avec eux?
35 កិន្តុ យទា តេឞាំ និកដាទ៑ វរោ នេឞ្យតេ តទា តេ សមុបវត្ស្យន្តិ។
Les jours viendront où l’époux leur sera enlevé, alors ils jeûneront en ces jours-là.
36 សោបរមបិ ទ្ឫឞ្ដាន្តំ កថយាម្ពភូវ បុរាតនវស្ត្រេ កោបិ នុតនវស្ត្រំ ន សីវ្យតិ យតស្តេន សេវនេន ជីណ៌វស្ត្រំ ឆិទ្យតេ, នូតនបុរាតនវស្ត្រយោ រ្មេលញ្ច ន ភវតិ។
Il leur dit aussi une parabole: Personne ne déchire d’un habit neuf un morceau pour le mettre à un vieil habit; car, il déchire l’habit neuf, et le morceau qu’il en a pris n’est pas assorti au vieux.
37 បុរាតន្យាំ កុត្វាំ កោបិ នុតនំ ទ្រាក្ឞារសំ ន និទធាតិ, យតោ នវីនទ្រាក្ឞារសស្យ តេជសា បុរាតនី កុតូ រ្វិទីយ៌្យតេ តតោ ទ្រាក្ឞារសះ បតតិ កុតូឝ្ច នឝ្យតិ។
Et personne ne metdu vin nouveau dans de vieilles outres; autrement, le vin nouveau fait rompre les outres, il se répand, et les outres sont perdues;
38 តតោ ហេតោ រ្នូតន្យាំ កុត្វាំ នវីនទ្រាក្ឞារសះ និធាតវ្យស្តេនោភយស្យ រក្ឞា ភវតិ។
mais il faut mettre le vin nouveau dans des outres neuves.
39 អបរញ្ច បុរាតនំ ទ្រាក្ឞារសំ បីត្វា កោបិ នូតនំ ន វាញ្ឆតិ, យតះ ស វក្តិ នូតនាត៑ បុរាតនម៑ ប្រឝស្តម៑។
Et personne, après avoir bu du vin vieux, ne veut du nouveau, car il dit: Le vieux est bon.
