លូកះ 21
1 អថ ធនិលោកា ភាណ្ឌាគារេ ធនំ និក្ឞិបន្តិ ស តទេវ បឝ្យតិ,
Men idet han så op, fik han Øje på de rige, som lagde deres Gaver i Tempelblokken.
2 ឯតហ៌ិ កាចិទ្ទីនា វិធវា បណទ្វយំ និក្ឞិបតិ តទ៑ ទទឝ៌។
Men han så en fattig Enke. som lagde to Skærve deri.
3 តតោ យីឝុរុវាច យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, ទរិទ្រេយំ វិធវា សវ៌្វេភ្យោធិកំ ន្យក្ឞេប្សីត៑,
Og han sagde: "Sandelig, siger jeg eder, at denne fattige Enke lagde mere i end de alle.
4 យតោន្យេ ស្វប្រាជ្យធនេភ្យ ឦឝ្វរាយ កិញ្ចិត៑ ន្យក្ឞេប្សុះ, កិន្តុ ទរិទ្រេយំ វិធវា ទិនយាបនាត៌្ហំ ស្វស្យ យត៑ កិញ្ចិត៑ ស្ថិតំ តត៑ សវ៌្វំ ន្យក្ឞេប្សីត៑។
Thi alle disse lagde af deres Overflod hen til Gaverne; men hun lagde af sin Fattigdom al sin Ejendom, som hun havde."
5 អបរញ្ច ឧត្តមប្រស្តរៃរុត្ស្ឫឞ្ដវ្យៃឝ្ច មន្ទិរំ សុឝោភតេតរាំ កៃឝ្ចិទិត្យុក្តេ ស ប្រត្យុវាច
Og da nogle sagde om Helligdommen, at den var prydet med smukke Sten og Tempelgaver. sagde han:
6 យូយំ យទិទំ និចយនំ បឝ្យថ, អស្យ បាឞាណៃកោប្យន្យបាឞាណោបរិ ន ស្ថាស្យតិ, សវ៌្វេ ភូសាទ្ភវិឞ្យន្តិ កាលោយមាយាតិ។
"Disse Ting, som I se - der skal komme Dage, da der ikke lades Sten på Sten, som jo skal nedbrydes."
7 តទា តេ បប្រច្ឆុះ, ហេ គុរោ ឃដនេទ្ឫឝី កទា ភវិឞ្យតិ? ឃដនាយា ឯតស្យសឝ្ចិហ្នំ វា កិំ ភវិឞ្យតិ?
Men de spurgte ham og sagde: "Mester! når skal dette da ske? og hvad er Tegnet på, når dette skal ske?"
8 តទា ស ជគាទ, សាវធានា ភវត យថា យុឞ្មាកំ ភ្រមំ កោបិ ន ជនយតិ, ខីឞ្ដោហមិត្យុក្ត្វា មម នាម្រា ពហវ ឧបស្ថាស្យន្តិ ស កាលះ ប្រាយេណោបស្ថិតះ, តេឞាំ បឝ្ចាន្មា គច្ឆត។
Men han sagde: "Ser til, at I ikke blive forførte; thi mange skulle på mit Navn komme og sige: Det er mig, og: Tiden er kommen nær. Går ikke efter dem!
9 យុទ្ធស្យោបប្លវស្យ ច វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា មា ឝង្កធ្វំ, យតះ ប្រថមម៑ ឯតា ឃដនា អវឝ្យំ ភវិឞ្យន្តិ កិន្តុ នាបាតេ យុគាន្តោ ភវិឞ្យតិ។
Men når I høre om Krige og Oprør, da forskrækkes ikke; thi dette må først ske, men Enden er der ikke straks."
10 អបរញ្ច កថយាមាស, តទា ទេឝស្យ វិបក្ឞត្វេន ទេឝោ រាជ្យស្យ វិបក្ឞត្វេន រាជ្យម៑ ឧត្ថាស្យតិ,
Da sagde han til dem: "Folk skal rejse sig imod Folk, og Rige imod Rige.
11 នានាស្ថានេឞុ មហាភូកម្បោ ទុព៌្ហិក្ឞំ មារី ច ភវិឞ្យន្តិ, តថា វ្យោមមណ្ឌលស្យ ភយង្ករទឝ៌នាន្យឝ្ចយ៌្យលក្ឞណានិ ច ប្រកាឝយិឞ្យន្តេ។
Og store Jordskælv skal der være her og der og Hungersnød og Pest, og der skal ske frygtelige Ting og store Tegn fra Himmelen.
12 កិន្តុ សវ៌្វាសាមេតាសាំ ឃដនានាំ បូវ៌្វំ លោកា យុឞ្មាន៑ ធ្ឫត្វា តាឌយិឞ្យន្តិ, ភជនាលយេ ការាយាញ្ច សមប៌យិឞ្យន្តិ មម នាមការណាទ៑ យុឞ្មាន៑ ភូបានាំ ឝាសកានាញ្ច សម្មុខំ នេឞ្យន្តិ ច។
Men forud for alt dette skulle de lægge Hånd på eder og forfølge eder og overgive eder til Synagoger og Fængsler, og I skulle føres frem for Konger og Landshøvdinger for mit Navns Skyld.
13 សាក្ឞ្យាត៌្ហម៑ ឯតានិ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ឃដិឞ្យន្តេ។
Det skal falde ud for eder til Vidnesbyrd.
14 តទា កិមុត្តរំ វក្តវ្យម៑ ឯតត៑ ន ចិន្តយិឞ្យាម ឥតិ មនះសុ និឝ្ចិតនុត។
Lægger det da på Hjerte, at I ikke forud skulle overtænke, hvorledes I skulde forsvare eder.
15 វិបក្ឞា យស្មាត៑ កិមប្យុត្តរម៑ អាបត្តិញ្ច កត៌្តុំ ន ឝក្ឞ្យន្តិ តាទ្ឫឝំ វាក្បដុត្វំ ជ្ញានញ្ច យុឞ្មភ្យំ ទាស្យាមិ។
Thi jeg, vil give eder Mund og Visdom, som alle eders Modstandere ikke skulle kunne modstå eller modsige.
16 កិញ្ច យូយំ បិត្រា មាត្រា ភ្រាត្រា ពន្ធុនា ជ្ញាត្យា កុដុម្ពេន ច បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យធ្វេ; តតស្តេ យុឞ្មាកំ កញ្ចន កញ្ចន ឃាតយិឞ្យន្តិ។
Men I skulle endog forrådes af Forældre og Brødre og Frænder og Venner, og de skulle slå nogle af eder ihjel.
17 មម នាម្នះ ការណាត៑ សវ៌្វៃ រ្មនុឞ្យៃ រ្យូយម៑ ឫតីយិឞ្យធ្វេ។
Og I skulle hades af alle for mit Navns Skyld.
18 កិន្តុ យុឞ្មាកំ ឝិរះកេឝៃកោបិ ន វិនំក្ឞ្យតិ,
Og ikke et Hår på eders Hoved skal gå tabt.
19 តស្មាទេវ ធៃយ៌្យមវលម្ព្យ ស្វស្វប្រាណាន៑ រក្ឞត។
Ved eders Udholdenhed skulle I vinde eders Sjæle.
20 អបរញ្ច យិរូឝាលម្បុរំ សៃន្យវេឞ្ដិតំ វិលោក្យ តស្យោច្ឆិន្នតាយាះ សមយះ សមីប ឥត្យវគមិឞ្យថ។
Men når I se Jerusalem omringet af Krigshære, da forstår, at dens Ødelæggelse er kommen nær.
21 តទា យិហូទាទេឝស្ថា លោកាះ បវ៌្វតំ បលាយន្តាំ, យេ ច នគរេ តិឞ្ឋន្តិ តេ ទេឝាន្តរំ បលាយន្តា, យេ ច គ្រាមេ តិឞ្ឋន្តិ តេ នគរំ ន ប្រវិឝន្តុ,
Da skulle de, som ere i Judæa, fly til Bjergene; og de, som ere inde i Staden, skulle vige bort derfra; og de, som ere på Landet, skulle ikke gå ind i den.
22 យតស្តទា សមុចិតទណ្ឌនាយ ធម៌្មបុស្តកេ យានិ សវ៌្វាណិ លិខិតានិ តានិ សផលានិ ភវិឞ្យន្តិ។
Thi disse ere Hævnens Dage, da alt, hvad skrevet er, skal opfyldes.
23 កិន្តុ យា យាស្តទា គព៌្ហវត្យះ ស្តន្យទាវ្យឝ្ច តាមាំ ទុគ៌តិ រ្ភវិឞ្យតិ, យត ឯតាល្លោកាន៑ ប្រតិ កោបោ ទេឝេ ច វិឞមទុគ៌តិ រ្ឃដិឞ្យតេ។
Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage; thi der skal være stor Nød på Jorden og Vrede over dette Folk.
24 វស្តុតស្តុ តេ ខង្គធារបរិវ្វង្គំ លប្ស្យន្តេ ពទ្ធាះ សន្តះ សវ៌្វទេឝេឞុ នាយិឞ្យន្តេ ច កិញ្ចាន្យទេឝីយានាំ សមយោបស្ថិតិបយ៌្យន្តំ យិរូឝាលម្បុរំ តៃះ បទតលៃ រ្ទលយិឞ្យតេ។
Og de skulle falde for Sværdets Od og føres fangne til alle Hedningerne; og Jerusalem skal nedtrædes af Hedningerne, indtil Hedningernes Tider fuldkommes.
25 សូយ៌្យចន្ទ្រនក្ឞត្រេឞុ លក្ឞណាទិ ភវិឞ្យន្តិ, ភុវិ សវ៌្វទេឝីយានាំ ទុះខំ ចិន្តា ច សិន្ធៅ វីចីនាំ តជ៌នំ គជ៌នញ្ច ភវិឞ្យន្តិ។
Og der skal ske Tegn i Sol og Måne og Stjerner, og på Jorden skulle Folkene ængstes i Fortvivlelse over Havets og Bølgernes Brusen,
26 ភូភៅ ភាវិឃដនាំ ចិន្តយិត្វា មនុជា ភិយាម្ឫតកល្បា ភវិឞ្យន្តិ, យតោ វ្យោមមណ្ឌលេ តេជស្វិនោ ទោលាយមានា ភវិឞ្យន្តិ។
medens Mennesker forsmægte af Frygt og Forventning om de Ting, som komme over Jorderige; thi Himmelens Kræfter skulle rystes.
27 តទា បរាក្រមេណា មហាតេជសា ច មេឃារូឍំ មនុឞ្យបុត្រម៑ អាយាន្តំ ទ្រក្ឞ្យន្តិ។
Og da skulle de se Menneskesønnen komme i Sky med Kraft og megen Herlighed.
28 កិន្ត្វេតាសាំ ឃដនានាមារម្ភេ សតិ យូយំ មស្តកាន្យុត្តោល្យ ឩទ៌ធ្វំ ទ្រក្ឞ្យថ, យតោ យុឞ្មាកំ មុក្តេះ កាលះ សវិធោ ភវិឞ្យតិ។
Men når disse Ting begynde at ske, da ser op og opløfter eders Hoveder, efterdi eders Forløsning stunder til."
29 តតស្តេនៃតទ្ឫឞ្ដាន្តកថា កថិតា, បឝ្យត ឧឌុម្ពរាទិវ្ឫក្ឞាណាំ
Og han sagde dem en Lignelse: "Ser Figentræet og alle Træerne;
30 នវីនបត្រាណិ ជាតានីតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា និទាវកាល ឧបស្ថិត ឥតិ យថា យូយំ ជ្ញាតុំ ឝក្នុថ,
når de alt springe ud, da se I og skønne af eder selv, at Sommeren nu er nær.
31 តថា សវ៌្វាសាមាសាំ ឃដនានាម៑ អារម្ភេ ទ្ឫឞ្ដេ សតីឝ្វរស្យ រាជត្វំ និកដម៑ ឥត្យបិ ជ្ញាស្យថ។
Således skulle også I, når I se disse Ting ske, skønne, at Guds Rige er nær.
32 យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, វិទ្យមានលោកានាមេឞាំ គមនាត៑ បូវ៌្វម៑ ឯតានិ ឃដិឞ្យន្តេ។
Sandelig, siger jeg eder, at denne Slægt skal ingenlunde forgå, førend det er sket alt sammen.
33 នភោភុវោល៌ោបោ ភវិឞ្យតិ មម វាក៑ តុ កទាបិ លុប្តា ន ភវិឞ្យតិ។
Himmelen og Jorden skulle forgå; men mine Ord skulle ingenlunde forgå.
34 អតឯវ វិឞមាឝនេន បានេន ច សាំមារិកចិន្តាភិឝ្ច យុឞ្មាកំ ចិត្តេឞុ មត្តេឞុ តទ្ទិនម៑ អកស្មាទ៑ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យថា នោបតិឞ្ឋតិ តទត៌្ហំ ស្វេឞុ សាវធានាស្តិឞ្ឋត។
Men vogter eder, at eders Hjerter ikke, nogen Tid besværes af Svir og Drukkenskab og timelige Bekymringer, så hin dag kommer pludseligt over eder som en Snare.
35 ប្ឫថិវីស្ថសវ៌្វលោកាន៑ ប្រតិ តទ្ទិនម៑ ឧន្មាថ ឥវ ឧបស្ថាស្យតិ។
Thi komme skal den over alle dem, der bo på hele Jordens Flade.
36 យថា យូយម៑ ឯតទ្ភាវិឃដនា ឧត្តត៌្តុំ មនុជសុតស្យ សម្មុខេ សំស្ថាតុញ្ច យោគ្យា ភវថ ការណាទស្មាត៑ សាវធានាះ សន្តោ និរន្តរំ ប្រាត៌្ហយធ្វំ។
Og våger og beder til enhver Tid, for at I må blive i Stand til at undfly alle disse Ting, som skulle ske, og bestå for Menneskesønnen."
37 អបរញ្ច ស ទិវា មន្ទិរ ឧបទិឝ្យ រាចៃ ជៃតុនាទ្រិំ គត្វាតិឞ្ឋត៑។
Men han lærte om Dagene i Helligdommen, men om Nætterne gik han ud og overnattede på det Bjerg, som kaldes Oliebjerget.
38 តតះ ប្រត្យូឞេ លាកាស្តត្កថាំ ឝ្រោតុំ មន្ទិរេ តទន្តិកម៑ អាគច្ឆន៑។
Og hele Folket kom årle til ham i Helligdommen for at høre ham.
