< លូកះ 20 >
1 អថៃកទា យីឝុ រ្មនិទរេ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ លោកានុបទិឝតិ, ឯតហ៌ិ ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តន្និកដមាគត្យ បប្រច្ឆុះ
I stało się z onych dni dnia jednego, gdy uczył lud w kościele i kazał Ewangeliję, że nadeszli przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie z starszymi,
2 កយាជ្ញយា ត្វំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? កោ វា ត្វាមាជ្ញាបយត៑? តទស្មាន៑ វទ។
I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, którą mocą to czynisz, albo kto jest ten, coć dał tę moc?
3 ស ប្រត្យុវាច, តហ៌ិ យុឞ្មានបិ កថាមេកាំ ប្ឫច្ឆាមិ តស្យោត្តរំ វទត។
A on odpowiadając, rzekł do nich: Spytam i ja was o jednę rzecz, a powiedzcie mi:
4 យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរស្យ មានុឞាណាំ វាជ្ញាតោ ជាតំ?
Chrzest Jana byłli z nieba, czyli z ludzi?
5 តតស្តេ មិថោ វិវិច្យ ជគទុះ, យទីឝ្វរស្យ វទាមស្តហ៌ិ តំ កុតោ ន ប្រត្យៃត ស ឥតិ វក្ឞ្យតិ។
A oni myślili sami w sobie, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Czemużeście mu tedy nie wierzyli?
6 យទិ មនុឞ្យស្យេតិ វទាមស្តហ៌ិ សវ៌្វេ លោកា អស្មាន៑ បាឞាណៃ រ្ហនិឞ្យន្តិ យតោ យោហន៑ ភវិឞ្យទ្វាទីតិ សវ៌្វេ ទ្ឫឍំ ជានន្តិ។
Jeźliż zasię rzeczemy, z ludzi, wszystek lud ukamionuje nas, ponieważ za pewne mają, że Jan jest prorokiem.
7 អតឯវ តេ ប្រត្យូចុះ កស្យាជ្ញយា ជាតម៑ ឥតិ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។
I odpowiedzieli, że nie wiedzą, skąd by był.
8 តទា យីឝុរវទត៑ តហ៌ិ កយាជ្ញយា កម៌្មាណ្យេតាតិ ករោមីតិ ច យុឞ្មាន៑ ន វក្ឞ្យាមិ។
A Jezus im rzekł: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
9 អថ លោកានាំ សាក្ឞាត៑ ស ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ វក្តុមារេភេ, កឝ្ចិទ៑ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ ក្ឫត្វា តត៑ ក្ឞេត្រំ ក្ឫឞីវលានាំ ហស្តេឞុ សមប៌្យ ពហុកាលាត៌្ហំ ទូរទេឝំ ជគាម។
I począł do ludu mówić to podobieństwo: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz na czas niemały.
10 អថ ផលកាលេ ផលានិ គ្រហីតុ ក្ឫឞីវលានាំ សមីបេ ទាសំ ប្រាហិណោត៑ កិន្តុ ក្ឫឞីវលាស្តំ ប្រហ្ឫត្យ រិក្តហស្តំ វិសសជ៌ុះ។
A czasu swego posłał sługę do onych winiarzy, aby mu dali z pożytku onej winnicy; ale oni winiarze ubiwszy go, odesłali próżnego.
11 តតះ សោធិបតិះ បុនរន្យំ ទាសំ ប្រេឞយាមាស, តេ តមបិ ប្រហ្ឫត្យ កុវ្យវហ្ឫត្យ រិក្តហស្តំ វិសស្ឫជុះ។
I posłał zasię drugiego sługę; ale oni i tego ubiwszy i zelżywszy, odesłali próżnego.
12 តតះ ស ត្ឫតីយវារម៑ អន្យំ ប្រាហិណោត៑ តេ តមបិ ក្ឞតាង្គំ ក្ឫត្វា ពហិ រ្និចិក្ឞិបុះ។
I posłał zasię trzeciego; ale oni i tego zraniwszy, wyrzucili precz.
13 តទា ក្ឞេត្របតិ រ្វិចារយាមាស, មមេទានីំ កិំ កត៌្តវ្យំ? មម ប្រិយេ បុត្រេ ប្រហិតេ តេ តមវឝ្យំ ទ្ឫឞ្ដ្វា សមាទរិឞ្យន្តេ។
A tak rzekł Pan onej winnicy: Cóż uczynię? poślę syna mego miłego, snać gdy tego ujrzą, zawstydzą się.
14 កិន្តុ ក្ឫឞីវលាស្តំ និរីក្ឞ្យ បរស្បរំ វិវិច្យ ប្រោចុះ, អយមុត្តរាធិការី អាគច្ឆតៃនំ ហន្មស្តតោធិការោស្មាកំ ភវិឞ្យតិ។
Ale winiarze ujrzawszy go, rzekli między sobą, mówiąc: Tenci jest dziedzic; pójdźcie zabijmy go, aby nasze było dziedzictwo.
15 តតស្តេ តំ ក្ឞេត្រាទ៑ ពហិ រ្និបាត្យ ជឃ្នុស្តស្មាត៑ ស ក្ឞេត្របតិស្តាន៑ ប្រតិ កិំ ករិឞ្យតិ?
I wypchnąwszy go precz z winnicy, zabili. Cóż im tedy uczyni Pan onej winnicy?
16 ស អាគត្យ តាន៑ ក្ឫឞីវលាន៑ ហត្វា បរេឞាំ ហស្តេឞុ តត្ក្ឞេត្រំ សមប៌យិឞ្យតិ; ឥតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ៜវទន៑ ឯតាទ្ឫឝី ឃដនា ន ភវតុ។
Przyjdzie, a potraci one winiarze, a winnicę odda innym. Co oni usłyszawszy, rzekli: Nie daj tego Boże!
17 កិន្តុ យីឝុស្តានវលោក្យ ជគាទ, តហ៌ិ, ស្ថបតយះ ករិឞ្យន្តិ គ្រាវាណំ យន្តុ តុច្ឆកំ។ ប្រធានប្រស្តរះ កោណេ ស ឯវ ហិ ភវិឞ្យតិ។ ឯតស្យ ឝាស្ត្រីយវចនស្យ កិំ តាត្បយ៌្យំ?
Lecz on spojrzawszy na nie, rzekł: Cóż tedy jest ono, co napisano: Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?
18 អបរំ តត្បាឞាណោបរិ យះ បតិឞ្យតិ ស ភំក្ឞ្យតេ កិន្តុ យស្យោបរិ ស បាឞាណះ បតិឞ្យតិ ស តេន ធូលិវច៑ ចូណ៌ីភវិឞ្យតិ។
Wszelki, który upadnie na ten kamień, roztrąci się, a na kogo by upadł, zetrze go.
19 សោស្មាកំ វិរុទ្ធំ ទ្ឫឞ្ដាន្តមិមំ កថិតវាន៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច តទៃវ តំ ធត៌ុំ វវាញ្ឆុះ កិន្តុ លោកេភ្យោ ពិភ្យុះ។
I starali się przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby nań ręce wrzucili onejże godziny, ale się ludu bali; albowiem poznali, iż przeciwko nim wyrzekł to podobieństwo.
20 អតឯវ តំ ប្រតិ សតក៌ាះ សន្តះ កថំ តទ្វាក្យទោឞំ ធ្ឫត្វា តំ ទេឝាធិបស្យ សាធុវេឝធារិណឝ្ចរាន៑ តស្យ សមីបេ ប្រេឞយាមាសុះ។
A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.
21 តទា តេ តំ បប្រច្ឆុះ, ហេ ឧបទេឝក ភវាន៑ យថាត៌្ហំ កថយន៑ ឧបទិឝតិ, កមប្យនបេក្ឞ្យ សត្យត្វេនៃឝ្វរំ មាគ៌មុបទិឝតិ, វយមេតជ្ជានីមះ។
I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, że dobrze mówisz i uczysz, ani przyjmujesz osób; ale drogi Bożej w prawdzie uczysz.
22 កៃសររាជាយ ករោស្មាភិ រ្ទេយោ ន វា?
Godzili się nam dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
23 ស តេឞាំ វញ្ចនំ ជ្ញាត្វាវទត៑ កុតោ មាំ បរីក្ឞធ្វេ? មាំ មុទ្រាមេកំ ទឝ៌យត។
Ale on obaczywszy chytrość ich, rzekł do nich: Czemuż mię kusicie?
24 ឥហ លិខិតា មូត៌ិរិយំ នាម ច កស្យ? តេៜវទន៑ កៃសរស្យ។
Ukażcie mi grosz; czyj ma obraz i napis? A odpowiadając rzekli: Cesarza.
25 តទា ស ឧវាច, តហ៌ិ កៃសរស្យ ទ្រវ្យំ កៃសរាយ ទត្ត; ឦឝ្វរស្យ តុ ទ្រវ្យមីឝ្វរាយ ទត្ត។
Zatem on im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
26 តស្មាល្លោកានាំ សាក្ឞាត៑ តត្កថាយាះ កមបិ ទោឞំ ធត៌ុមប្រាប្យ តេ តស្យោត្តរាទ៑ អាឝ្ចយ៌្យំ មន្យមានា មៅនិនស្តស្ថុះ។
I nie mogli go podchwycić w mowie jego przed ludem, a zadziwiwszy się odpowiedzi jego, umilknęli.
27 អបរញ្ច ឝ្មឝានាទុត្ថានានង្គីការិណាំ សិទូកិនាំ កិយន្តោ ជនា អាគត្យ តំ បប្រច្ឆុះ,
A przyszedłszy niektórzy z Saduceuszów, (którzy przeczą i mówią, iż nie masz zmartwychwstania), pytali go,
28 ហេ ឧបទេឝក ឝាស្ត្រេ មូសា អស្មាន៑ ប្រតីតិ លិលេខ យស្យ ភ្រាតា ភាយ៌្យាយាំ សត្យាំ និះសន្តានោ ម្រិយតេ ស តជ្ជាយាំ វិវហ្យ តទ្វំឝម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតិ។
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz nam napisał: Jeźliby komu brat umarł, mając żonę, a umarłby bez dziatek, aby brat jego pojął jego żonę, a wzbudził nasienie bratu swemu.
29 តថាច កេចិត៑ សប្ត ភ្រាតរ អាសន៑ តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋោ ភ្រាតា វិវហ្យ និរបត្យះ ប្រាណាន៑ ជហៅ។
Było tedy siedm braci, z których pierwszy pojąwszy żonę, umarł bez dziatek.
30 អថ ទ្វិតីយស្តស្យ ជាយាំ វិវហ្យ និរបត្យះ សន៑ មមារ។ ត្ឫតីយឝ្ច តាមេវ វ្យុវាហ;
I pojął wtóry onę żonę, a umarł i ten bez dziatek.
31 ឥត្ថំ សប្ត ភ្រាតរស្តាមេវ វិវហ្យ និរបត្យាះ សន្តោ មម្រុះ។
Potem ją pojął i trzeci, także i oni wszyscy siedmiu, a nie zostawiwszy dziatek, pomarli.
32 ឝេឞេ សា ស្ត្រី ច មមារ។
Po wszystkich też umarła i ona niewiasta.
33 អតឯវ ឝ្មឝានាទុត្ថានកាលេ តេឞាំ សប្តជនានាំ កស្យ សា ភាយ៌្យា ភវិឞ្យតិ? យតះ សា តេឞាំ សប្តានាមេវ ភាយ៌្យាសីត៑។
Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z nich ona będzie żoną, ponieważ siedmiu ich miało ją za żonę?
34 តទា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, ឯតស្យ ជគតោ លោកា វិវហន្តិ វាគ្ទត្តាឝ្ច ភវន្តិ (aiōn )
Tedy odpowiadając, rzekł im Jezus: Synowie tego wieku żenią się i za mąż wydają. (aiōn )
35 កិន្តុ យេ តជ្ជគត្ប្រាប្តិយោគ្យត្វេន គណិតាំ ភវិឞ្យន្តិ ឝ្មឝានាច្ចោត្ថាស្យន្តិ តេ ន វិវហន្តិ វាគ្ទត្តាឝ្ច ន ភវន្តិ, (aiōn )
Ale ci, którzy godni są, aby dostąpili onego wieku, i powstaną od umarłych, ani się żenić, ani za mąż dawać będą. (aiōn )
36 តេ បុន រ្ន ម្រិយន្តេ កិន្តុ ឝ្មឝានាទុត្ថាបិតាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ សន្តានាះ ស្វគ៌ីយទូតានាំ សទ្ឫឝាឝ្ច ភវន្តិ។
Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania.
37 អធិកន្តុ មូសាះ ស្តម្ពោបាខ្យានេ បរមេឝ្វរ ឦព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូពឝ្ចេឝ្វរ ឥត្យុក្ត្វា ម្ឫតានាំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថានស្យ ប្រមាណំ លិលេខ។
A iż umarli zmartwychwstaną, i Mojżesz pokazał przy onym krzaku, gdy zowie Pana Boga Bogiem Abrahamowym i Bogiem Izaakowym i Bogiem Jakóbowym.
38 អតឯវ យ ឦឝ្វរះ ស ម្ឫតានាំ ប្រភុ រ្ន កិន្តុ ជីវតាមេវ ប្រភុះ, តន្និកដេ សវ៌្វេ ជីវន្តះ សន្តិ។
A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.
39 ឥតិ ឝ្រុត្វា កិយន្តោធ្យាបកា ឩចុះ, ហេ ឧបទេឝក ភវាន៑ ភទ្រំ ប្រត្យុក្តវាន៑។
Tedy odpowiadając niektórzy z nauczonych w Piśmie, rzekli: Nauczycielu! dobrześ powiedział.
40 ឥតះ បរំ តំ កិមបិ ប្រឞ្ដំ តេឞាំ ប្រគល្ភតា នាភូត៑។
I nie śmieli go więcej o nic pytać.
41 បឝ្ចាត៑ ស តាន៑ ឧវាច, យះ ខ្រីឞ្ដះ ស ទាយូទះ សន្តាន ឯតាំ កថាំ លោកាះ កថំ កថយន្តិ?
I rzekł do nich: Jakoż powiadają, że Chrystus jest synem Dawidowym?
42 យតះ មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវ ឝត្រូនហំ យាវត៑ បាទបីឋំ ករោមិ ន។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។
A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej
43 ឥតិ កថាំ ទាយូទ៑ ស្វយំ គីតគ្រន្ថេៜវទត៑។
Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
44 អតឯវ យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភុំ វទតិ, តហ៌ិ ស កថំ តស្យ សន្តានោ ភវតិ?
Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, i jakoż jest synem jego?
45 បឝ្ចាទ៑ យីឝុះ សវ៌្វជនានាំ កណ៌គោចរេ ឝិឞ្យានុវាច,
A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim:
46 យេៜធ្យាបកា ទីគ៌្ហបរិច្ឆទំ បរិធាយ ភ្រមន្តិ, ហដ្ដាបណយោ រ្នមស្ការេ ភជនគេហស្យ ប្រោច្ចាសនេ ភោជនគ្ឫហស្យ ប្រធានស្ថានេ ច ប្រីយន្តេ
Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach;
47 វិធវានាំ សវ៌្វស្វំ គ្រសិត្វា ឆលេន ទីគ៌្ហកាលំ ប្រាត៌្ហយន្តេ ច តេឞុ សាវធានា ភវត, តេឞាមុគ្រទណ្ឌោ ភវិឞ្យតិ។
Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw: cić odniosą cięższy sąd.